2,048 matches
-
de la intrarea copilului la școală și până la terminarea ciclului elementar, este apreciată de unii autori ca fiind un fel de sfârșit al copilăriei în care domină particularitățile de vârstă asemănătoare cu cele preșcolare sau ca etapă de debut primar a pubertății, ori chiar ca etapă distinctă a copilăriei, în care sunt evidențiate descrieri centrate pe problemele adaptării școlare și ale învățării, fără a se neglija faptul că unele structuri psihice se dezvoltă ca urmare a faptului că în copilăria timpurie și
Argumente în promovarea instruirii tehnice timpurii la atletism : aruncări by Constantin Alexandrina Mihaela () [Corola-publishinghouse/Science/375_a_1252]
-
etapa precedentă (în această etapă nu mai apar centre noi de osificare), iar între 11-12 ani este o etapă de proliferare activă, care duce la apariția apofizelor, a oaselor sesamoide și la definitivarea cavităților medulare, etapă ce se continuă odată cu pubertatea. Musculatura reprezintă la 7 ani 21,7 % din greutatea corpului (față de peste 35% la adult). Fibrele musculare, la copiii de vârstă antepubertară, sunt mai lungi decât la adult, iar porțiunile tendinoase sunt mai scurte; la începutul perioadei sunt încă subțiri
Argumente în promovarea instruirii tehnice timpurii la atletism : aruncări by Constantin Alexandrina Mihaela () [Corola-publishinghouse/Science/375_a_1252]
-
puternic, dar neeconomic, la efort. Irigația coronariană este bogată, iar mecanismele de reglare sunt încă slabe până la 7 ani, nu sunt bine dezvoltate, însă sunt mai adecvate la solicitări ușoare. Creșterea diametrului longitudinal se produce într-un ritm lent, până la pubertate. Circumferința ventriculului drept la 8 ani este mai mare cu 2 cm decât a ventriculului stâng. Rețeaua vasculară, la copiii antepubertari, este relativ bine dezvoltată. Dezvoltarea mai rapidă a arterelor de tip elastic ușurează sarcina miocardului. Frecvența cardiacă în repaus
Argumente în promovarea instruirii tehnice timpurii la atletism : aruncări by Constantin Alexandrina Mihaela () [Corola-publishinghouse/Science/375_a_1252]
-
limfocitară a insulelor Langerhans și cu prezența marker-ilor circulanți ai agresiunii autoimune îndreptată împotriva antigenelor celulelor. Intensitatea procesului de distrucție a celulelor este variabilă, el fiind aproape complet la un an de la debutul diabetului, atunci când debutul se produce înainte de pubertate, și mult mai atenuat când debutul se produce după vârsta de 20 de ani. Există deci o heterogenitate a susceptibilității celulelor la agresiunea inflamator/imună, produsă de factori (inductori sau protectori) care ar putea fi manipulați în scop terapeutic (7
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
plasmatice, iar doza de întreținere înlocuiește fracțiunea eliminată (5). Dozele de insulină necesare sunt influențate de o multitudine de factori, dintre care cei mai importanți sunt: - cantitatea de hidrați de carbon ingerată - greutatea corporală - regimul de activitate fizică - particularități fiziologice (pubertate, sarcină) - rezerva endogenă de insulină a pacienților - prezența altor afecțiuni cronice sau acute și medicația acestora - etapa de tratament (inițiere, ajustare, menținere). Modalitatea de exprimare a dozelor de insulină este în număr de unități pentru fiecare kilogram de greutate corporală
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
24 ore a dozelor prandiale și a celor bazale este egală sau 60%/40%. Abaterea semnificativă de la această proporție trebuie să atragă atenția asupra necesității revizuirii schemei de insulinoterapie, sau asupra unor erori sistematice ale pacienților în ajustarea dozelor. Pe parcursul pubertății, dozele de insulină sunt mai mari, de 1,5-2 U/kg/24h, 97 ele scăzând apoi la 0,7-1 U/kg/24h (1). Perioada de remisiune se definește printr-un necesar foarte mic de insulină, de 0,1-0,2 U
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
La copii mai mari și adolescenți, inițierea cât mai precoce a insulinoterapiei intensive, cu injecții multiple, devine o practică tot mai frecventă (4). Această atitudine are ca suport rezultatele obținute în studiul DCCT pentru această categorie de vârstă (3). Pe parcursul pubertății, dozele necesare pentru controlul glicemiilor cresc semnificativ, putând fi de până la 2-3 U/kg/24h (8). Autocontrolul glicemic trebuie făcut mai frecvent în această perioadă. În ceea ce privește alegerea dintre regimul cu injecții multiple și perfuzia subcutanată continuă cu insulină (încă foarte
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
sub supraveghere), care să asigure o insulinemie care să prevină cetoacidoza, poate fi o soluție pentru depășirea acestor momente (1). În perioada prepubertară, dozele de insulină folosite sunt în medie de 0,60,9 U/24h, pentru ca apoi, pe durata pubertății, să ajungă la 1,5 U/kg/24h și să revină la aprox. 1 U/kg/24h, după aceea. Remisiunea diabetului zaharat ("luna de miere") este mai rară la copii decât la tineri și adulți (63), și se caracterizează prin
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
fiind Încărcate de o poezie latentă fermecătoare, care le conferă o atmosferă particulară. Ele mărturisesc, prin vivacitatea narativă și finețea cu care sunt surprinse gesturile grave, mișcările sufletești imperceptibile ale copilului, virtualitățile unui talent autentic”. În Strigătul, se apleacă asupra pubertății: e o „investigare psihologică a dificilei vârste - preadolescența - prin Îmbinarea modalităților narative tradiționale cu tehnica cine matică. Bazată pe introspecție, cartea dezvăluie reacțiile afective ale vârstei, surprinde momentul În care adolescența devine conștientă de individualitatea sa fizică, când Își descoperă
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
lumea divinului și cea a umanului. Provenind din vremuri îndepărtate, dar ajungând până în contemporaneitate, în Nepal, persistă încă o serie de ritualuri străvechi, prin care, periodic, este aleasă pe seama unor criterii extrem de stricte câte o fetiță, neajunsă încă la vârsta pubertății, care să o reprezinte pe Kumari, considerată a fi reîncarnarea zeiței hinduse Durga. Procesul de selecție este unul foarte minuțios, "fetițe între trei și cinci ani sunt verificate de bătrâni cu experiență și aleasa trebuie să aibă 32 de atribuții
by Adrian Stoleriu [Corola-publishinghouse/Science/1040_a_2548]
-
celulele musculare, în vederea reparării mușchiului. Alte celule, precum ovocitele de gradul II, de la femeie, sunt blocate pentru câteva decenii în faza de Diploten (Dictioten) a profazei I a meiozei, de unde ele pot fi readuse în ciclul meiotic, începând cu vârsta pubertății. Fiecare ciclu lunar, determinând înnoirea mucoasei uterine, asigură parcurgerea întregului ciclu meiotic doar de către una, mai rar două, dintre cele câteva sute de ovocite II, procesul finalizându-se cu formarea ovulului. În sfârșit, unele celule sunt programate să se dividă
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
exercită efectul prin contact direct. Celulele NK nu necesită prezentarea antigenei de către celulele accesorii. Mecanismul molecular al interacțiunii lor cu celula țintă nu este cunoscut. Activitatea celulelor NK se modifică cu vârsta: are nivel scăzut la naștere, atinge maximum la pubertate și scade gradat cu vârsta. Activitatea lor față de celulele maligne, in vitro, este invers proporțională cu nivelul moleculelor CMH I exprimate pe suprafața celulelor maligne. Exprimarea moleculelor CMH I poate duce chiar la scăparea celulelor tumorale de a fi recunoscute
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
numită teoria cantitativă, a achizițiilor progresive, dar inegale, care pornesc de la structuri și funcții preexistente. Personogeneza este deci un proces continuu, care însă nu este condiționat doar de reperele inițiale preformate, ci se diversifică începând cu modificările hormonale din perioada pubertății și adolescenței. E o tranziție de factură dimensională. Majoritatea opiniilor personogenetice elaborate confirmă discontinuitatea etapelor ca atribut major în fazele precoce și continuitatea lor ca dominantă a fazelor tardive (Roberts și Helson, 1997Ă. A doua teorie evolutivă personogenetică este teoria
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
permite internalizarea mesajelor adulților și cultivă socializarea. Apar planificarea acțiunilor și efortul voluntar, ce ar putea corespunde primelor atribute caracteriale. La 6 ani, structurarea identității sexuale este definitivată, copilul fiind conștient cărui gen îi aparține. A treia copilărie și perioada pubertății sau preadolescența coincide cu debutul școlarizării și apariția unor solicitări complexe. Se reorganizează schema corporală și crește preocuparea pentru propriul corp, ca preambul al unei noi „crize de identitate”. Corporalitatea are pentru individ o dublă semnificație - de componentă a lumii
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
siguranța de sine, experimentarea și fixarea rolului, instruirea profesională, conștiința de sine, polarizarea sexuală, atitudinea față de responsabilități și față de valorile existențiale. În această ordine, ele pot caracteriza perioada nașterii, cea a vârstei până la 18 luni, prima copilărie, a doua copilărie, pubertatea și adolescența, vârsta adultului tânăr, a celui matur (la aproximativ 40 de aniă și perioada vieții din jurul vârstei de 60 de ani. Un studiu longitudinal al lui Block (1993Ă pledează pentru faptul că autocontrolul și flexibilitatea eului se structurează în
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
semnificativ mai scăzută decât pentru alte entități nosologice psihiatrice (Schulsinger, 1972Ă. Sintetizând experiența personală de psihiatru pediatru și rezultatele mai multor studii asupra temperamentului la copiii, Rutter (1987Ă evidențiază faptul că la copiii cu trăsături temperamentale dezavantajante apar în perioada pubertății și adolescenței tulburări de comportament care antrenează criticismul și ostilitatea părinților. Personalitatea - după același autor - integrează strategii cognitive, afective, motivaționale și abilități relaționale care sunt dependente de predispozițiile temperamentale. În cazul personalităților patologice, devin persistente și obiectivabile comportamental doar componentele
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
pune și în perspectiva modificării personalității prin suferințe organice cerebrale, episoade psihotice endogene și influențe psiho-sociale. E de presupus că aceste influențe pot juca un rol în constituirea tulburărilor de personalitate, dacă apar în perioada infanto-juvenilă și mai ales în pubertate și perioada adolescentină. Se poate adăuga faptul că există toate argumentele raționale să se emită ipoteza că tulburările psihice pe Axa I - dacă nu are rol cauzal sau agravant, cel puțin întrețin o tulburare diagnosticată pe Axa II. În prezent
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
creierul altei persoane, cu întreaga memorie a acesteia? Psihismul individului uman se metamorfozează continuu în cursul personogenezei, în paralel cu constituirea, consolidarea și adâncirea identității cu sine. În continuitatea psihanalizei ERIKSON a propus o stadializare a dezvoltării psihice care include pubertatea, adolescența, perioada adultului tânăr și cea ulterioară. Echipa condusă de LEVINSON a studiat ciclurile vieții la vârsta adultă. Se consideră că la vârsta adultului tânăr se ajunge la o configurație psihică ce rămâne relativ constantă de-a lungul vieții în
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
evidență o insuficientă maturizare afectivă și o dificilă adaptare la realitatea ambientală. • Enurezisul (emisiune involuntară de urină, de regulă în timpul nopții, după vârsta de trei ani), se întâlnește mai frecvent la băieți decât la fete și cedează spontan în cursul pubertății sau adolescenței. Fenomenul se află în legătură cu diferite evenimente din viața copilului de natură psihosocială, în caz că nu este determinat de leziuni organice. El poate constitui o fixație caracterială produsă în perioada formării controlului sfinderian, fixație care privește relațiile nejuste dintre copil
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
se poate face apel la amorul propriu, spre a se dezvolta la copil plăcerea de a munci, în al doilea caz, se va recurge la stimularea simțului datoriei. Lenea pasageră este dobîndită prin modificări psihice specifice anumitor vârste (perturbări ale pubertății, sexualitate precoce, onanism, infantilism) și, mai ales, prin erori de educație în mediul familial și școlar, fenomene întâlnite la peste 50% din copiii aparținând acestei categorii. — Minciuna. La vârsta când copilul prezintă o sugestibilitate crescută și nu deține încă subtextul
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
sindromul de dependență.Specificul toxicomaniei la adolescenți este determinat de două elemente:motivația și nivelul de de utilizare a drogului. Referitor la motivație, debutul toxicomaniei la unii copii și adolescenți este asociat , de cele mai multe ori, cu problematica crizei existențiale specifice pubertății și adolescenței. Trecerea de la episoadele de consum izolate la consumul ocazional, iar de la acesta la dependență este determinată de acțiunea conjugată a trei seturi de factori: -caracteristicile personale și antecedentele subiectului toxicomanii sunt, în general, adolescenți vulnerabili, care au manifestat
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
Transport de oxigen - PH-ul sanguin tensiuni musculare jogging ........48 2.8. Sistemul energetic în jogging ............................................... ....................50 2.9. Reglarea temperaturii în jogging ............................................... ...............54 Capitolul III. JOGGING ... PENTRU TOȚI ?!............................................. ...57 3.1. Copiii și joggingul ............................................... ....................................58 3.2. Joggingul la pubertate...................................... ........................................62 3.3. Adolescenții și joggingul ............................................... ..........................65 3.4. Joggingul la tinerii adulți ............................................... ..........................69 3.5. Joggingul la maturitate..................................... ........................................71 3.6. Joggingul la vârsta a III a.............................................. ...........................74 3.7. Familia și „baby-joggingul” ............................................... ......................77 3.8. Joggingul la persoane
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
și ea, aproape tuturor categoriilor de populație, existând câteva excepții, impuse de dezvoltarea etapele de dezvoltare a organismului, de starea de sănătate și homeostazia acestuia. Astfel, practicarea joggingului solicită: cunoașterea obligatorie a particularităților de dezvoltare pentru fiecare etapă a copilăriei, pubertății și adolescenței, limitările biologice și psihice fiecărei etape de vârstă; cunoașterea regulilor de realizare corectă a unei dozări optime la nivelul tinerilor și adulților, în funcție de capacitatea de efort, solicitările extrasportive (profesie, familie), starea de sănătate; atenție crescută și măsuri speciale
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
ar trebui, conform specialiștilor, să se mențină lateral sau înapoia copilului (pentru a-l stimula și supraveghea, pentru a-i crea acestuia senzația de întrecere, joc, competiție fig. nr.37, nr.38 și nr.41 42). 3.2. Joggingul la pubertate Vârsta pubertății debutează, conform literaturii din domeniul psihologiei și fiziologiei, la fete la 11-12 ani, iar la băieți la 12-13 ani. Ea durează până la 13-14 ani, la fete, și respectiv 14-15 ani, la băieți, fiind considerată a doua fază a
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]
-
conform specialiștilor, să se mențină lateral sau înapoia copilului (pentru a-l stimula și supraveghea, pentru a-i crea acestuia senzația de întrecere, joc, competiție fig. nr.37, nr.38 și nr.41 42). 3.2. Joggingul la pubertate Vârsta pubertății debutează, conform literaturii din domeniul psihologiei și fiziologiei, la fete la 11-12 ani, iar la băieți la 12-13 ani. Ea durează până la 13-14 ani, la fete, și respectiv 14-15 ani, la băieți, fiind considerată a doua fază a maturizării morfologice
Jogging de la A la Z by Alexe Dan Iulian / Alexe Cristina Ioana () [Corola-publishinghouse/Science/1592_a_3067]