1,452 matches
-
avantajul constructivismului. Trei dintre acestea merită o atenție deosebită: natura puterii, legătura între societatea internațională și cea mondială și rolul culturii în politica mondială. Dezbaterile despre putere în relațiile internaționale au fost văzute în mod tradițional ca un teritoriu al realiștilor. "Puterea absolută", "puterea relativă", "puterea structurală" și "echilibrul puterii" sunt toate concepții realiste, la fel și noțiunile de "luptă pentru putere" și "stabilitate hegemonică". Totuși, așa cum susține persuasiv Wendt, "afirmația că natura politicii internaționale este modelată de relațiile de putere
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
O "diviziune atlantică" a structurat pentru multă vreme percepții ale sociologiei Relațiilor Internaționale ca disciplină, domeniul fiind văzut ca divizat între "oamenii de știință" nord-americani și "clasicii" europeni (mai ales britanici). Două dintre "marile dezbateri" definitorii ale disciplinei cea între realiști și idealiști și cea între pozitiviști și tradiționaliști au fost trasate pe această împărțire, împrumutând diviziunilor intelectuale o nuanță culturală. La prima vedere, constructivismul pare să încurce acest mod de a ordona disciplina. În ciuda faptului că a preluat multe din
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
19. Connolly, W. (1991) "Democracy and Territoriality", Millenium, 20(3). (1994) "Tocqueville, Territory and Violence", Theory, Culture and Society, 11 (1995)The Ethos of Pluralization (Minneapolis). Copeland, D.C.(1996) "Neorealism and The Myth of Bipolar Stability: Toward a New Dynamic Realist Theory of Major War" Security Studies, 5. Cox, R.W. (1981) "Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory", Millenium, 10(2). (1983) "Gramsci, Hegemony and International Relations", Millenium, 12 (2). (1986) "Postscript 1985", în R.O. Keohane
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Grant, R. și Newland, K. (ed.) (1991) Gender and International Relations (London). Gray, J. (2004) Al Qaeda and What It Means To Be Modern (London). Grieco, J. M. (1988) "Anarchy and the Limits of Cooperation", International Organization, 42(3). (1997) "Realist International Theory and the Study of World Polities", în M. W. Doyle și G. J. Ikenberry (ed.), New Thinking in International Relations Theory (Boulder). Gulick, E. V. (1967) Europe's Classical Balance of Power: A Case History of the Theory
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
and the Irish Question (London). (1977) "The Communist Manifesto", în D. McLellan (ed.), Karl Marx: Selected Writings (Oxford). Mastanduno, M. (1991) "Do Relative Gains Matter? America's Response to Japanese Industrial Policy", International Security, 16. (1997) "Preserving the Unipolar Moment: Realist Theories and US Grand Strategy after the Cold War", International Security, 21. Mayall, J. (1996) The New Interventionism 1991-1994 : United Nations Experience in Cambodia, former Yugoslavia and Somalia (Cambridge). (2000) World Politics: Progress and its Limits (Cambridge). McLure, K. (1992
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Global Environmental Politics (New York). Rosenau, J. și Holsti, O. (1982) "Women Leaders and Foreign Policy Opinions", în E. Boneparth și E. Stoper (ed.), Women, Power, and Politics (New York). Rosenberg, J. (1994) The Empire of Civil Society: A Critique of the Realist Theory of International Relations (London). Rosenthal, J.H. (1991) Righteous Realists: Political Realism, Responsible Power, and American Culture in the Nuclear Age (Baton Rouge). Ruggie, J.G. (1986) "Continuity and Transformation in the World Polity: Toward a Neorealist Synthesis", în R.O.
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
A Disciplinary History of International Relations (Albany). Scholte, J.-A. (2000) Globalisation: A Critical Introduction (Basingstoke). Schumacher, E.F. (1976) Small is Beautiful (London). Schweller, R.L. (1994) "Bandwagoning for Profit: Bringing the Revisionist State Back In", International Security, 19. (1997) "New Realist Research on Alliances: Refining, not Refuting, Waltz's Balancing Proposition", Americam Political Science Review, 91. (1998) Deadly Imbalances: Tripolarity and Hitler's Strategy of World Conquest (New York). (1999) "Managing the Rise of Great Powers: History and Theory", în A.I. Jonston
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Great Powers and Outlaw States: Unequal Sovereigns in the International Legal Order (Cambridge). Singer, J. D. (1961) "The Level-of-Analysis Problem in International Relations", World Politics, 14 (1). Skocpol, T. (1979) States and Social Revolutions (Cambridge). Smith, M. J. (1986) The Realist Thought from Weber to Kissinger (Baton Rouge). Smith, S. (1995) "The Self-Image of a Discipline: A Genealogy of International Relations Theory", în K. Booth și S. Smith (ed.), International Relations Theory Today (Cambridge). (1996) "Positivism and Beyond", în S. Smith
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
to My Critics", în R. O. Keohane (ed.), Neorealism and Its Critics (New York). (1990) "Nuclear Myths and Political Realities", American Political Science Review, 84. (1991a) "America as a Model for the World?" PS: Political Science and Politics, 24 (4). (1991b) "Realist Thought and Neorealist Theory", în R. L. Rothstein (ed.), The Evolution of Theory in International Relations: Essays in Honor of William T. R. Fox (Columbia) (1993) "The Emerging Structure of International Politics", International Security, 18. (1996) "International Politics Is Not
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
2). (1995) "Constructing International Politics", International Security, 20 (1). (1999) Social Theory of International Politics (Cambridge). (2003) "Why A World State Is Inevitable", European Journal of International Relations, 9 (4). Wendt, A. și Shapiro, I. (1997) "The Misunderstood Promise of Realist Social Theory", în K. R. Monroe (ed.), Contemporary Empirical Theory (Berkeley). Wheeler, N. J. (2000) Saving Strangers: Humanitarian Intervention in International Society (Oxford). Wheeler, N. J. și Dunne, T. (1996) "Hedley Bull's Pluralism of the Intellect and Solidarism of
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
nu-l vezi pe cel de jos. (Mai ales cei care au obiceiul de a se iluziona, mai mult decât ar trebui, cu privire la puterile lor de a Întreprinde ceva au nevoie de o corecție de viață pentru a deveni mai realiști În autoaprecieri. De altfel, un alt proverb ne spune: „Cine păgubește se Înțelepțește”.) „Trebuie să roșim când săvârșim o greșeală, dar nu atunci când o Îndreptăm.” (J.-J. Rousseau) Pățitul suflă și-n iaurt. (Pățitul devine atât de temător, Încât ajunge
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
despre un avatar al realismului romantic din secolul al XIX-lea, o prelungire, pe de o parte a pozitivismului scientist, pe de alta a monologului subiectiv psihologist. Scriitorul francez care reînnoadă magistral tradiția realismului total, exhaustiv, romantic În viziune și realist În observație, este Michel Houellebecq. IV. 1. Michel Houellebecq, ultimul Mare Scriitor Într-o stare de exaltare puțin utopică, elaboram o platformă programatică de Împărțire a lumii [...]; pentru mine era ceva nou, destul de amețitor Michel Houellebecq, Platforma Existența unui Mare
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
producă, firește, divers, În funcție de fișa individuală a creatorului, un același tip de literatură, conștientă de Înlănțuirea tuturor particulelor care, de la distanță, par imagine uniformă. O literatură care astăzi se Întâmplă să se numească postmodernă pentru a-i certifica, măcar În fața realiștilor, dacă nu și a nominaliștilor, emanciparea de propriul mit, În primul rând de acela care ține de istorie și de istoria hegeliană În mod special. Cine s-ar fi gândit acum două-trei sute de ani că poți fi persan și
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
lumi esentializate. Spatiul cel mai larg revine lumii satului de munte: peisajul, datinile si oamenii. Ritmul existentei păstorești este dirijat de fenomenul transhumanței, iar acesta urmarește miscarea marilor cicluri naturale. Scriitorul surprinde trăsăturile ce definesc această colectivitate, oamenii de la munte, realist, obiectiv, fără lirism: “Locuitorii aceștia de sub brad sunt niste făpturi de mirare. Iuți si nestatornici ca apele, ca vremea; răbdători în suferinți ca și-n ierni cumplite, fără griji în bucurii [...], plăcându-le dragostea și beția și datinile lor de la
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
gradul în care activitățile manageriale dau administratorilor și tehnicienilor responsabilități speciale și chiar un anumit grad de independență; * În al treilea rând vom reveni asupra unei discuții generale privind rolul de ansamblu al birocrațiilor și ne vom întreba dacă este realist să sugerăm că ele preiau funcțiile conducerii, creând și instalând un stat "administrativ" sau "tehnocratic". Guvernele și "obediența" administrației Serviciile publice au apărut peste tot. Ele angajează o proporție substanțială a forței de muncă în fiecare țară, deși numărul este
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
pretutindeni era numai cenușă" etc. Dincolo, nucleul parabolei din Nouă variațiuni pentru orgă este asigurat de mecanica transferului identitar. Deși poate fi citit și în cheie intertextuală (amintind, vag, de tratările cele mai cunoscute ale temei în fantasticul romantic sau realist Lermontov, Poe, Maupassant, Dostoievski ș.a. dar și de scene sau arhetipuri religioase din mai multe culturi), poemul lui Danilov este unul de o frapantă originalitate. O dovedește în primul rând felul în care știe să își pună în valoare calitățile
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Georgescu, „Desfășurarea”, „Scânteia”, 1952, 25 decembrie; Lucian Raicu, „Moromeții”, CNT, 1955, 36; D. Micu, „Moromeții”, CNT, 1955, 50; S. Damian, Un complicat: Ilie Moromete, GL, 1956, 18; D. Micu, Drama individualismului în „Moromeții”, CNT, 1956, 29; Note ocazionale în favoarea romanului realist socialist (interviu), VR, 1957, 6; Savin Bratu, Cronici, I, București, 1957, 219-237; Iosifescu, Drumuri, 242-268; Crohmălniceanu, Cronici, 366-391; Matei Călinescu, Iluzie și realitate, GL, 1958, 29; I.D. Bălan, „Îndrăzneala”, LCF, 1959, 18; N. Tertulian, O nuvelă valoroasă dedicată eliberării, GL
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
Marele singuratic”, R, 1972, 4; D. Micu, „Marele singuratic”, „Scânteia”, 1972, 9 137; Matei Călinescu, Farmecul literaturii, RL, 1972, 31; Al. Piru, Perspectivă critică, RL, 1972, 32; Gheorghe Grigurcu, Clasicismul operei lui Marin Preda, F, 1972, 8; M. Nițescu, Un realist modern, VR, 1972, 8; Caraion, Duelul, 329-353; Ciobanu, Panoramic, 113-126; Munteanu, Opera, 180-205; Protopopescu, Volumul, 161-182; Vlad, Convergențe, 306-319; Al. Piru, „Risipitorii”, RL, 1973, 2; Nichita Stănescu, Marin Preda - scriitor contemporan, ARG, 1973, 10; Andriescu, Disocieri, 251-260; George, Sfârșitul, I
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
iluzia adevărului, deoarece: [...] adevărul poate fi cîteodată neverosimil [...]. A crea adevărul înseamnă cîteodată să dai iluzia adevărului în întregime, urmînd ordinea logică a faptelor și nu să le transcrii cu servilism în învălmășeala succesiunii lor. Am ajuns la concluzia că realiștii cu talent ar fi trebuit să se numească mai degrabă iluzioniști [...]. Fiecare dintre noi își face deci pur și simplu o iluzie despre lume [...]. Iar scriitorul nu are o altă misiune decît cea de a reproduce cu fidelitate această iluzie
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
totdeauna pîrlite cu fierul de călcat și fișiuri destrămate. H. de Balzac, Moș Goriot, p. 18 Trebuie, de asemenea, adăugat faptul că este necesară asocierea acestor descrieri funcției matezice. Într-adevăr, ele servesc la ilustrarea teoriilor filosofice și științifice ale realiștilor (influența mediului asupra animalelor sau asupra oamenilor). Scrierea realistă: metaforă și comparație În construirea unei ficțiuni realiste, în ciuda celor spuse de Jakobson mai sus, metaforele sînt foarte prezente și utile la diferite niveluri. S-a văzut că informanții 17 contribuiau
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
descriptive cele mai diverse (literare, publicitare, jurnalistice, enciclopedice etc.), tema-titlu explicită la începutul sau la sfîrșitul textului sau al secvenței, mai rar implicită pînă la capăt orientează interpretarea și asigură, în parte, lizibilitatea enunțului. Lucrul este valabil atît pentru discursul "realist" convențional, cît și în cazul delirantei creații de monștri celebri, precum cei din Războiul stelelor (20). S-a văzut că introducerea drept temă-titlu, la începutul secvenței descriptive, a hiperonimului "creatură" și a izotopiei "forma unui stomac bolnav, în delir" determină
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
vârstă cu secolul. Construite fiecare altfel, rememorativ, dialogic și în multe alte chipuri, utilizând cele mai diferite tehnici, de la aceea a povestirii la cele instituite de Noul Roman și de literatura absurdului, narațiunile amalgamează elemente din toate tipurile de roman - realist clasic, analitic, frescă, politic, popular, senzațional, de mistere, polițist, dezbatere. Aliază banalul cotidian cu extraordinarul și fantasticul, gingășia cu trivialitatea, frivolul cu poeticul, eroicul și carnavalescul, vulgarul cu sublimul, grotescul cu tragicul, realismul demitizat cu romantismul mizerabilist (idealizarea declasaților, disculparea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
încununare a formării. Minoritatea exclusă va obține de la Napoleon al III-lea, în 1863, un loc de expoziție care va fi numit "Salonul refuzaților", unde impresioniștii, în special Manet, vor avea ocazia să-și expună tablourile, împreună cu mulți alții, precum realiștii. Figura creatorului se desparte în două: pe de o parte, creatorul "oficial", învestit de academicieni, este dominant, susținut de critică și în solda academicienilor; de cealaltă parte, creatorul "refuzat" de instituții și denunțat de critică, dar susținut de un mic
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
configurate încă din literatura Antichității și perfecționate de clasici (eroul, avarul, ipocritul, lăudărosul, soțul încornorat, naivul, visătorul, cugetătorul, fata ingenuă ori fata bătrână, cocheta etc.). - Tipologiile sociale (țăranul, soldatul, aristocratul, burghezul parvenit, intelectualul, artistul etc.) sunt „obiectul de observație“ al realiștilor, iar în versiuni parodice, al postmoderniștilor. - Tipologiile estetice vizează canonul impus de o școală literară, de un curent; astfel, se poate vorbi despre personajul clasic (tipologic, „plat“, static) sau despre eroul romantic (atipic, complex, dinamic), despre personajul realist (tipologic, „rotund
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
literar sunt: - Portretul fizic, construit pe o dominantă exterioară, însumând elemente de fiziono mie, ținută, vestimentație etc. - Portretul moral detaliază calități sufletești sau defecte, trăsăturile de caracter, sistemul de valori, principii etice după care se conduce personajul. Este specific romanului realist/tradițional, „doric“, cum îl numește N. Manolescu: „Preponderența moralului asupra psihologicului: subiectul se pierde în obiect. Caracteriologie, tipicitate“. - Portretul psihic surprinde caracteristici ale personalității eroului, aptitudini înnăs cute sau dobândite (natură introvertită/extravertită; temperament impulsiv, coleric/melancolic, ezitant; fire rațională
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]