2,172 matches
-
ți-am zis de artificii! Nu-mi spune că ai uitat. — Nu! Normal că nu! Mintea îmi zboară spre mormanul de faxuri pe care le-am primit de la mami, și pe care le-am băgat sub pat, cu o vagă remușcare, majoritatea fără să-mi arunc măcar ochii pe ele. Ce naiba am făcut? De ce n-am fost atentă la ce se întâmplă? — Becky, scumpa mea, nu-mi place deloc cum arăți, spune mami. Cred că ești obosită după zbor. Hai să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Becky! exclamă mami, șocată. Cum vorbești? Janice a făcut un curs special despre cum se împăturesc șervețelele, special pentru nunta ta! A costat-o patruzeci și cinci de lire și a trebuit să vină cu mâncare la pachet... Mă cuprinde remușcarea. — Iartă-mă, mami. Sunt doar puțin stresată. Hai să le aranjăm... mitră de episcop. Și spune-i lui Janice că-i mulțumesc mult pentru ajutor. Pun receptorul în furcă exact în clipa în care sună cineva la ușă. — Janice e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
nu poate fi vorba însă despre o faptă în sensul unei infracțiuni de omor, concepție invocată uneori. Omuciderea presupune intenție, presupune răutate, presupune dorința de a vătăma și lipsa respectului față de persoana umană, chiar dacă, ulterior, ocazional, pot să apară oarecari remușcări. În schimb, aproape în toate cazurile, avortul constituie o sursă de regret, durere, deprimare; nu credem că poate fi vorba de vreo dorință de a face rău a femeii care se confruntă cu o astfel de dilemă morală, de asemenea
MALPRAXISUL MEDICAL by RALUCA MIHAELA SIMION () [Corola-publishinghouse/Science/1374_a_2741]
-
ca reacție la atomismul urban. Chiar dacă maniera de a atinge dezideratele exprimate este firavă, rămâne ideea ca atare, aceea de a educa în colectiv copiii pentru a "ajunge în mod natural la primele simțiri de cinste, de demnitate și de remușcare morală, aflându-se alături de semenii lor într-o experiență socială trăită, iar nu povestită" (Rădulescu-Motru, 1996: 141). Ideologia românismului includea și organizarea producției în mod cooperatist, pe sate, cu scopul de a ameliora situația celor care muncesc. Iar dreptul satelor
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
o resimți și atunci chiar dacă ea ar fi slăbită pe moment, nu se întâmplă nimic rău. La noi însă, lipsind pe arii semnificative comunitățile puternice, fiecare caută să își extindă aria libertății și să încalce cât mai multe norme fără remușcări. Dacă legea este slabă, atunci să o încălcăm! Fiecare dintre noi suntem marcați de toate instinctele speciei noastre de zeci de mii de ani. Este suficient să vedem războaiele ca să înțelegem că instinctul agresivității este prezent în noi neatenuat. La
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
nile contorsionate ale sufletelor duse spre pedepsele eterne, aflate în scena cataclismică a Judecății de Apoi care se află deasupra altarului. Interesant e că puțini artiști reușesc să redea gama de extaz spiritual și de suferință fizică, speranța mântuirii și remușcarea păcatului. Numai un artist adevărat care credea în propria scânteie divină conștient de limitele sale uma‑ ne ar fi putut începe un asemenea parcurs. Aici se regăsesc ca și în alte ilus‑ trații din capela Sixtină, dramele umane și spirituale
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
Atunci, spăimîntat, deschise iar ochii." Metafora rebreniană definește în chip figurat agresiunea unui subconștient pe cale să răstoarne siguranța rațională. Autorul o preferă, se vede, pentru sugestia ei terifiantă, primară. "Atacul" păsărilor gînduri apare și în alte contexte: " Acuma îl rodeau remușcări. Simțea împrejur întrebări fîlfîind cu aripi negre și nu îndrăznea să le privească." Similitudinea cu spaima ucigașului Puiu Faranga, care deslușește, în Ciuleandra, încă din primele clipe ale "trezirii", amenințarea propriei fapte, iar nu a consecințelor ei, merită reținută, ca
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
repetitivității este conținută de prezentul iterativ. Cel mai bine însușită lecție de stil proustian. Un viitor iterativ, chiar, mai limpede în sugerarea naturii previzibile, fiindcă întotdeauna "confirmate", a Ioanei: "Ajunși la București, Ioana n-o să poată păstra un secret. Oricîte remușcări ar avea, orice ar promite (de altminteri n-am niciodată curajul să-i cer astfel de promisiuni; mă mulțumesc să creez un obicei între noi, dar îmi dau seama ce șubred va fi, în fața primei ei mînii), imediat ce voi escamota
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
de antracit / Acolo zburdă Kitty în inima lui Lev”. A. dă expresie literară unui proces banal ca un clișeu, pentru că-l încearcă oricine, și magic, pentru că reușește puținora, ca alchimia, comutarea vieții sufletești în poem: „Iubitele, prădate, se-nturnă înapoi. Și remușcarea oare cu ce să le-o ogoi? [...] Sfielnic se înturnă iubitele și eu / Nu mai posed misterul de fluier și de zeu // Zadarnic câte un spectru suspină lângă geam / Căci ospitalitate nicicâtă nu mai am. [...] Vai! cătră ce tărâmuri de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285512_a_286841]
-
oameni îmbrăcați în costume populare ? Ajut la pregătirea unor porții de hrană. Slujba de pomenire și desfășurarea acesteia. Rândul format la mormântul Părintelui Arsenie Boca. O mare de flori. Muncitorul de la Tractorul Brașov. Construcția unui loc memorial. Politica natalistă, avortul, remușcarea, căința. Cum se împarte hrana pentru pelerini la Prislop. O adevărată comunitate. A circula cu autoturismul pe axa București - Pitești - Râmnicu Vâlcea - Sibiu - Deva - Arad, adică principalul flux de ieșire către Vest, către Occident, reprezintă un fel de cursă contracronometru
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
scene îngrozitoare din Beirut, San Salvador, Nicaragua etc. sau din alte țări unde sunt răscoale sau terorisme. Am văzut cum tancuri (buldozere) intră în casele oamenilor, ale poporului, și le dărâmă și le distrug fără niciun pic de milă sau remușcare! Sunt distruse vile frumoase și rezistente în interiorul cărora se pot vedea scări de marmură, diverse ornamente care-ți încântau ochii. O cetățeană care se găsea prin locurile acelea îmi spunea că nu poate concepe să se demoleze astfel de locuințe
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
spre Bazar și gîndurile negre pun stăpînire pe mine. Un tremur abia vizibil al mîinilor, o voce ușor sacadată, stau mărturie că cel vinovat moral de moartea unui om este puternic marcat. De ce l-am dat afară? întreb dominat de remușcări. A fost prins furînd. Bilete de intrare false, primitor de șpagă, contrabandă cu moldovenii... Ce funcție avea? Șef de tură și taxator. Îmi aminteam vag că am semnat ceva acum cîteva zile. N-am studiat cazul în amănunt, semnam mii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
are aici cel mai mare confort cel de a se face auzit. El își urmează drumul abandonîndu-se unei concepții instrumentale asupra instrumentelor sale, servindu-se de ele fără să le vadă. Astfel se va simți liber ca păsările cerului, fără remușcări nici impedimenta, mînuitor eficace al unei limbi lejere, neutre, flatus vocis în care se va feri să recunoască o instituție a statului, plină de canoane, secrete și brevete de invenție, pecete inexpugnabilă a unei dominații naționale care regîndește raportul de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
securitate la secția torționari, era un copil necăjit care, cu picioarele desculțe , își plângea nefericirea în vreun sat oarecare. Astăzi același om a devenit unul din jefuitorii neamului, este cel care în mod direct, în cunoștință de cauză și fără remușcări, reprezintă cauza suferinței altor oameni care își plâng soarta. Aceeași oameni proveniți din medii sărace pe care partidul comunist i-a pus în posturi de conducere și care altă dată ,,se băteau cu cărămida în piept” cum că ei ,,apără
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
că episodul acesta îl dezlega de legăturile cu familia și îi înlesnea abdicarea, apropierea vinovată de femeia tânără care ajunsese să-l obsedeze, să-l subjuge. Tata nu se mințea: era conștient de slăbiciunea, de inconsistența sa morală și avea remușcări, se simțea vinovat, oricând gata de a fi pedepsit. Dar nu se putea opri, era prins, prea prins de Irina. Să fie cu ea devenea cel mai important lucru pentru el, singurul lucru care conta. În luna care trecuse se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
care i se propovăduiesc, indiferent dacă este condus pe o cale sau pe alta? Nu este ca și cum li s-ar cere oamenilor să nu mai aibă nevoie de încredere în slujitorii religiei, deci să se renunțe la nevoile și la remușcările sufletului, care, pe scurt, se poate face fără religie sau fiind mulțumiți numai cu partea exterioară și materială a acesteia? Și ce înseamnă acest lucru dacă nu obligarea poporului să devină orb, mai bine spus, și de o obediență irațională
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
povestea unui tânăr de condiție umilă, recuperat prin educație, dar în care stăruie instincte vindicative. Cartea vorbește și despe sterilitatea sentimentelor egocentrice de culpabilitate și autopedepsire, care nu sunt decât o altă formă de opresiune distructivă. Este o carte despre remușcare și reconciliere, despre tentativa de a răscumpăra trecutul. (Interviu reprodus din revista Secolul 20, nr. 10-11-12, 1978) Interviu cu Amos Oz „Cred că există o similitudine între un romancier și un agent secret“ (2004) ANTOANETA RALIAN Domnule Amos Oz, recent
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
-le să-și imagineze desfătări și plăceri senzuale, pentru a le păstra și a le face să se afunde și mai mult în viciile și păcatele lor; în aceste persoane, spiritul cel bun acționează invers, înțepându-le și dându-le remușcări de conștiință prin puterea de judecată a rațiunii. 315. A doua regulă. Cu persoanele care se curățesc cu râvnă de păcatele lor, iar în slujirea lui Dumnezeu, Domnul nostru, merg din bine în mai bine, se petrece contrariul primei reguli
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
erau la Santiago în bune relații și care, conform zicalei că "sângele apă nu se face", dorea să se intereseze de cele trei surori ale sale rămase în țară. Pierduse legătura cu ele, soția "îi bătuse obrazul", omul a avut remușcări și acum, prin intermediul nostru, dorea să le "regăsească". Cetățeana (NB: soția mea) adăugă că...( NB: una din surori) era foarte tristă și i-a spus că ar fi vrut foarte mult să-l vadă pe el, deoarece nu se știe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
aproape o abstracțiune. Cât de puțină milă am cheltuit pentru propriul meu copil, pentru singurul meu fiu, născut mort. O singură dată, la mult timp după aceea, am fost zguduit de o violentă criză de vinovăție, am simțit o insuportabilă remușcare, o stare vecină cu teroarea, de parcă eu însumi l-aș fi ucis, ceea ce într-un fel putea fi adevărat. Era târziu, ne culcasem deja și nu știu cum am început să vorbim - ca niciodată - despre el. Fără să-și dea seama (nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
să mă reabilitez acum - cât de cât - evocând un moment al relațiilor dintre noi. În relațiile cu el (cu mama nu mă certam aproape niciodată) fac parte din categoria „copiilor” foarte nervoși, care se poartă urât cu părinții, având apoi remușcări violente. Cu tata nu mă înțeleg - am mai spus-o - pentru că semănăm (în ce privește defectele mai ales). De aici nenumărate, aproape zilnice „ciocniri”. Dar tocmai pentru că semănăm așa de tare el mă înțelege uneori mai bine decât oricine, mă ghicește, mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
noapte a Pătimirii, m-am jurat că nu-L cunosc, că nu-L mai văzusem niciodată, L-am abandonat fără apărare în mâinile dușmanilor Săi... Timp de trei zile îngrozitoare am fost cufundat într-o mare de neliniște și de remușcări. Învățătorul care m-a iubit atât de mult, zăcea rece și fără de viață în mormânt și ultimele cuvinte pe care Le-a auzit de la mine erau de jignire și de lepădare... Apoi a venit Paștele; Domnul a înviat. Ce crezi
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
în regimul de metamorfozări practicat în aria cultă mediteraneeană. Medeea Aș vrea să cunosc pornirea forței criminale care a împins-o pe Medeea să distrugă totul, din răzbunare pentru infidelitate. Gândesc că este imposibil să nu fi fost torturată de remușcări teribile după ce și-a ucis cu cruzime fratele și după ce și-a nimicit în mod brutal rodul iubirii. Oare iubirea nu are nici o limită? Există justificări pentru un astfel de comportament? Barbarii sunt oare mai cruzi decât noi sau, dimpotrivă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
element indispensabil pentru a te prezenta dinaintea lui Zalmoxis. Rituri purificatoare În viața unui individ, hotărârile-i proprii au o importanță fundamentală. Eu nu m-am plâns niciodată de ceea ce am decis și nici nu m-am lăsat torturat de remușcări. Adesea am făcut gesturi hazardate, am trăit aventuri pe care nu le plănuisem dinainte, dar am acceptat întotdeauna efectele, ca și cum acestea făceau parte din planurile mele. Chiar și plecarea plină de grabă împreună cu Pompeius Macer către templul Venerei Ericina intră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
renaști în toată amplitudinea trăirii erotice, să te negi ca ființă individuală, să tinzi către androginie, aspirând astfel la inexistență, la nimicul suprem. Sunt fericit: adică voi fi astfel atunci când voi ști că Medeea nu mai simte nici un fel de remușcări pentru faptele ei. Liber În ultima clipă, mi se pare că aud vocea Aiei: „Ai murit deja. Știu asta după felul fericit cum ți se zbăteau pleoapele... Ce-ai simțit?” Îi răspund doar prin mișcarea buzelor: „O mare dragoste...Vârfurile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]