1,994 matches
-
trebuie să-i punem în evidență neajunsurile. Sentimentul anticapitalist se insinuează spectatorului sau telespectatorului, atunci când personajul său preferat este profund moral, dar profund sărac și trebuie să suporte lipsa de scrupule și cinismul celui bogat. Simpatia pentru omul sărac este sădită cu mare atenție chiar dacă, am putea spune, nu programatic. Deși există cazuri când acest lucru, mesajul operei de artă este anticapitalist în mod programatic, pentru că furnizorul și creatorul său este un om de stânga. Un alt motiv al anticapitalismului îl
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
bun profesional, să aibă un aspect estetic, să posede un stil al său de predare. Pe lîngă toate acestea el trebuie să aibă un suflet larg deschis, să fie receptiv, comunicativ, flexibil. Profesorul poate fi asociat cu un grădinar ce sădește o livadă și de felul cum vă Îngriji de pomii sădiți, astfel va aduna roada de la ei. Responsabili de performanțele obținute sunt profesorul și elevul, de aceea ei trebuie să fie parteneri, ambii muncind la fel de mult pentru a obune rezultate
Idei pentru învăţământul simultan by Creţu Mariana () [Corola-publishinghouse/Science/1212_a_1922]
-
față de învățătură garantează pregătirea temeinică pentru viață a viitorului cetățean. După felul cum muncește copilul pe băncile școlii ne putem da seama cum va munci mai târziu, în viață, la locul de muncă. FAMILIA ȘI ATITUDINEA ELEVILOR FAȚĂ DE ÎNVĂȚĂTURĂ Cine sădește un pom și-l îngrijește, va fi răsplătit de roadele acestuia. Cine crește și formează un OM, înfăptuiește o operă de înalt umanism, iar răsplata vine rareori sau niciodată. Este important ca școala să dea elevilor cunoștințe pentru că ele îi
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
vă cântă copiii și nepoții; păstrați în minte, ca o flacără nestinsă, ideea că buna creștere se vede, înainte de toate, în respectul și grija copiilor față de părinți și bunici. Este, cred, cea mai frumoasă și mai prețioasă floare ce trebuie sădită în caracterul copiilor și nepoților dumneavoastră. PĂRINȚII POT DEVENI DUȘMANI AI PROPRIILOR COPII Afirmația de mai sus poate apare ca șocantă și inacceptabilă pentru marea majoritate a părinților care simt nevoia să-și iubească progeniturile (lucru absolut firesc), și care
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
scapi de această „construcție iluzorie de gradul I”, trebuia s-o renegi încă o dată la nivel individual pentru a te apropia de adevăr; dar și adevărul crud te înfioară dacă lipsesc confirmările sau susținătorii. Distrugându-se cadrele adevărului, s-a sădit în noi o stare de suspiciozitate prepsihotică latentă și aceasta este una dintre cauzele care au prelungit eliberarea de „schemele de gândire” impregnate. Amintiți-vă că, ani de-a rândul, societatea postdecembristă a fost obsedată de întrebarea: „Cine ești dumneata
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
ghidul lui Bailey din Introducerea la Universal etymological English dictionary și din dicționarul propriu-zis, a reușit să creeze un limbaj care să dea impresia de autentic: a re-încetățenit cuvinte arhaice în limba modernă, și pe parcurs, ici și colo, a "sădit" cuvinte noi, inventate de el cu măiestrie și ureche muzicală. Un exemplu este crearea cuvîntului cu aură saxonă lethlen, care nu există în engleză, dar este tradus de Skeat (1883: 42) prin termenul "idle" = "inactiv", "leneș"; este posibil să fi
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
Chatterton a reușit să creeze un haos în critica literară din care rezulta limpede slaba pregătire a experților. Provocarea a fost atît de mare și pasiunile descătușate atît de energice, încît prin această operă literară a lui Chatterton au fost sădite semințele unei revelații - și anume revelația că era imperios necesară pregătirea unor specialiști filologi care să aibă o vastă cunoaștere a limbii engleze în parametrii ei evoluționiști, diacronici. Altfel spus, opera literară a lui Chatterton a devenit un fel de
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
o jumătate de secol în urmă profesorul ieșean, animă, unifică, inspiră sentimente superioare. Educația, creația și propaganda culturii trebuie să fie deci circumscrise unor norme organizatorice și tehnici de difuzare care să convină tuturor posibililor beneficiari. Numai astfel se vor sădi în sufletele tinerilor valorile, cultura va fi trăită, nu doar asimilată. O cultură-atitudine, o cultură vie! Contribuții la dezvoltarea pedagogiei sociale au adus și unii sociologi sau psihologi, preocupați de problematica formării adultului, de educarea săteanului român. Dimitrie Gusti (1880-1955
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
ICT, oriunde se impun”. Cerința este conformă cu tendințele de dezvoltare regională și locală, de încurajare a exercitării profesiilor în medii cunoscute, familiare, cât mai aproape de realitate. Se încurajează programele locale, care prezintă note distinctive, care valorifică identitatea colectivității. Acestea sădesc încredere, dau semnificație muncii, sprijină angajarea în învățare. Îndemnul ar fi: aducerea învățării spre beneficiar, și nu transportarea acestuia în locuri nefamiliare, străine, pe care el le simte ostile. Învățarea permanentă poate deveni astfel un motor al regenerării locale, al
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
pot să fie cuprinse de un om fără caracter, imoral, fără inimă.” (Eminescu, 1977b, p. 89) Educația are deci nevoie de orientare valorică, ea nu poate fi lăsată la voia întâmplării pentru că „educațiunea străină implică spirit străin”. De aceea se sădește în inima omului, încă din copilărie, caracterul și apoi urmează influența culturii, care nu mai poate strica „unei inimi deja formate”. Astfel se ajunge la o „maturitate nematură, falsă”, la o „cultură artificială și importantă” care poate corupe spiritul românesc
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
Prin păstrarea finalităților educaționale, ca formarea sentimentelor și a inteligenței și în treptele superioare, prin îmbinarea „instrucției teoretice” cu „instrucția practică”, Bărbat năzuia la formularea unui program educațional unitar și complex totodată. „Unitatea organică a învățământului” avea nevoie de a sădi la tineri, viitorii cetățeni, nevoia realizării faptei („adolescenții au nevoie să fie inițiați”), dorința de a învăța mereu. Bărbat scria: „Omul poate învăța mereu, până la 45 și până la 60 de ani! Principalul este ca tradiția și obiceiul învățatului să nu
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
manuală (nu se confundă cu taberele de muncă din alte state, în acel timp), ci una intelectuală, țelul fiind „ridicarea satului prin colaborarea intelectualilor”. Deși intelectualii noștri sunt în mare parte „de origine țărănească”, o anumită instrucție eronată le-a sădit gustul excesiv pentru viața citadină și birocratică. A venit vremea pentru o „reîntoarcere la pământ”, pentru ca - prin muncă directă, anchetă și acțiune socială - să „se formeze o nouă intelectualitate”. Fiecare va fi folosit după priceperea sa: profesorii în școlile țărănești
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
incoerentă” și „anarhică”, încât „pacea poate fi în orice moment tulburată”. Nu „sfărâmarea puterii militare” este soluția, ci „o putere morală de neînvins”, o „mobilizare colectivă și civilă a tuturor factorilor de viață națională”. Aceasta este „armata nouă” care va sădi o nouă conștiință. Prin muncă, stăruință, prin „aportul” fiecărui individ, căci această operă uriașă nu se poate înfăptui de la sine, nu se desăvârșește printr-o mișcare de „baghetă magică”, cum erau înclinați unii să creadă. Pentru a ilustra această concepție
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
din „lupta pentru ridicarea satelor”. Și în acest articol-îndemn, și în altele, profesorul Stahl dezvoltă cu multă căldură motivul „colaborării”, a încrederii și respectului pentru altul și munca lui, pentru convingerile și atitudinile sale. Iar Octavian Neamțu se străduie să sădească încrederea în „rostul” muncii în echipă și în instituția Căminului Cultural, îndemnând la muncă „constructivă”, la ridicarea satului prin „tăria” efortului comun. Acesta - scrie - e „înțelesul muncii noastre” (Neamțu, 1939, p. 89). Echipierii, credea, trebuie să descopere „fața cealaltă a
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
și mijloace de afirmare. Echipele gustiene au contribuit la construirea unui spațiu social personalizat, inducând încredere în ceilalți și dezvoltând spiritul de afirmare în și prin grup. c) Grupul răspunde nevoilor asociative și de apartenență ale ființei umane. Echipa gustiană sădea sentimentul de solidarizare, ridicând statutul de echipier și prietenia la rangul de valoare umană. Școlile de „șefi de echipă”tc " Școlile de „șefi de echipă”" În echipa de lucru, se menționează în literatura de specialitate (Proulx, 1999; Devillard, 2003), liderul
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
Iar grupurile vor fi formate pe principiul prieteniei, neînlăturându-se „rivalitățile active” care stimulează entuziasmul și emulația, chiar „întrecerile industriale” în care fiecare „atlet” al muncii își va putea arăta vigoarea și dibăcia. Iar „educația colectivă” printr-o „școală unică” sădește nu numai cunoștințe, ci și „politețea generală”, „tonul cuviincios”, armonie în comportări. Finalitatea e obținerea „omnifiliei” (prieteniei), a „frăției societare”. „Acest impuls de dragoste colectivă care mijește deodată în mase este cel mai strălucitor avânt al virtuții.” (ibidem, p. 246
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
avut rolul de organizator și îndrumător al vieții economice și socio-culturale a maselor, a reprezentat „cea mai importantă manifestațiune colectivă pe teren economico-social a țărănimii, a meșteșugărimii, a muncitorilor manuali și intelectuali” (Mladenatz, 1942, p. 13). A răspândit convingeri, a sădit „virtuți cooperatiste”, a educat „cooperatori adevărați”, oameni „activi” și „conștienți de îndatoririle și drepturile lor”. Un rol deosebit l-a jucat cooperația în educația săteanului. Obștile agricole de arendare, cumpărare și împroprietărire, băncile populare au trezit conștiințe, au născut ideea
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
A fost un bun profesor și un foarte bun pedagog” (Lutic, 2003, p.XVII), a fost iubit și respectat. A transmis elevilor săi interes pentru cultură, le-a oferit un model de conduită socială exemplară și, mai ales, le-a sădit dorința de a înfăptui. Principala sa realizare a fost însă școala pentru adulți de la Ungureni. A pornit de la modelul Grundtvig, a apelat la sfaturile unora mai experimentați, ca Simion Mehedinți, Apostol Culea sau Dumitru Furtună, cunoscutul folclorist. Dar s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
că prin muncă Învață mai mult, pentru că e de folos mamei și tatălui său, pentru că reușește să fie un copil bun, drept și iscusit. Obreja Andreea - cls. a IV-a C IX. COMPUNERI PRIN DEZVOLTAREA UNUI SUBIECT Bătrânul și pomul sădit Într-un sat Îndepărtat din nordul Ardealului, la poalele munților, trăia un biet bătrân pe nume Vasile. Moș Vasile avea parul nins și barba albă și spatele Înconvoiat de greutatea anilor care au trecut. Într-o zi el luă un
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
vântului, alese un loc În gradină și Începu să sape o groapă să planteze pomișorul. Un drumeț, văzând ce lucra moșul, Îl Întrerupse, spunând: - Bună ziua, moș Vasile ! Dar ce faci acolo? Ce cauți? O comoara?! - O, nu! Iaca, vreau să sădesc pomișorul acesta. - Ha! Ha! Ha! Dar ce crezi, că vei ajunge să mănânci din el? - Nu, Îi spuse moșul, dar Îl sădesc pentru nepoții și strănepoții mei. Drumețul plecă, parcă nemulțumit de răspuns. Pomișorul prinse viață și-i trebui doar
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
Întrerupse, spunând: - Bună ziua, moș Vasile ! Dar ce faci acolo? Ce cauți? O comoara?! - O, nu! Iaca, vreau să sădesc pomișorul acesta. - Ha! Ha! Ha! Dar ce crezi, că vei ajunge să mănânci din el? - Nu, Îi spuse moșul, dar Îl sădesc pentru nepoții și strănepoții mei. Drumețul plecă, parcă nemulțumit de răspuns. Pomișorul prinse viață și-i trebui doar patru primăveri ca să rodească primele fructe. Erau niște mere dulci și parfumate "de-ți venea să te lingi pe bot". Moșul nu
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
nostru cel neîncrezător trecu pe acolo și văzând un băiețel de vreo opt anișori că stă lângă pomișor și mânca cu poftă dintr-un măr, Înțelese abia acum spusele moșului. Pe drept cuvânt că: „Dacă În viața ta nu ai sădit măcar un pomișor, degeaba ai mai trăit." Ioniță Andrei - cls. a III~a E La bunici Într-o zi călduroasă de vară Petrică a plecat la bunici, Într-un sat de pe malul Argeșului. Casa bunicilor avea În față un cerdac
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
e frică să nu ajung a umbla cu două bastoane, sărind ca o broască...350. În acest roman, singurul statut pe care personajul pare să-l accepte este acela de bolnav. Orice experiență care-l abate de la destinul său îi sădește personajului în suflet ,,un vid atroce, ca o nevoie de adâncă respirație, ori plânset"351. Singurul spațiu în care Emanuel se mișcă este cel al realității brutal instalate. Moartea celor din jur, a lui Quitonce, de exemplu, ,,înfășurat în bandele
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
văzut de aceștia ca "o masă amorfă, depersonalizată, gata de a fi remodelată pentru a da naștere șirurilor de supuși perfecți." (Ficeac 1998, 66). După cum observa și Alain Besançon, în comunism, societatea era condusă de sentimentul de frică, sentiment ce sădește în individ lașitatea, disprețul de sine, lenea, iresponsabilitatea și nu în ultimul rând, deprinderea unor procedee degradante de supraviețuire: denunțul, furtul, minciuna etc. Fiind în același timp lipsit de libertate și privat de cunoaștere, individul nu se mai putea opune
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
Pope Eseu asupra criticii. Raportarea la Boileau precum și rolul jucat de poezia scriitorului englez vor fi tratate separat în subcapitolul dedicat acestuia. Clasicismul și-a găsit, așadar, în Boileau cel mai fermecător și rodnic instrument de propagare a dogmei sale, sădind, dincolo de orice, dorința de ordine, înțeleasă ca normare a creației artistice. Principiul de bază de la care pornește această imperioasă nevoie de structurare este că "așa cum există legi de nezdruncinat și universale ale naturii, tot așa trebuie să existe astfel de
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]