1,334 matches
-
arătător de la cele două mâini. Lavinia a învățat foarte repede simbolul iubirii. De fiecare dată când se întâlneau pe holuri se ,,salutau “ cu acest semn și fața le radia la amândouă. Doamna Irina se gândea adeseori: ,,Doamne, copilul acesta mă vrăjește, mă face să o iubesc nespus de mult. Văd că iubirea mea îi face atât de bine... poate într-o zi va vorbi... Doamne, îndură-te de Lavinia, să poată spune măcar cuvintele esențiale ale vieții!...” După aceste gânduri și
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
scuzele. Nu m-am îndoit niciodată de faptul că și dl. von Jagow a fost profund afectat de acest incident. Guvernul cel mai "ascultat" dintre cele care au existat vreodată, s-a arătat neputincios în stăvilirea pasiunii populare; poporul era vrăjit. Ceea ce va marca diferența între războiele din trecut și cele din viitor vor fi dușmăniile pe care primele le vor lăsa în urmă, tocmai pentru că ele vor amplifica sentimentul național. Nu va fi cătun în care să nu fie doliu
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
caretei negre, sub treptele de la San Felipe, mă stânjenea ca atunci când Într-o execuție muzicală care ți se pare perfectă descoperi o notă sau o mișcare nesigură, falsă. Nu făcusem altceva decât să mă apropii și să schimb câteva cuvinte, vrăjit de părul ei bălai atârnând În zulufi și de zâmbetu-i misterios. Fără a coborî din caretă, În timp ce Însoțitoarea ei, dueña, cumpăra ceva din prăvălii, iar vizitiul stătea nemișcat lângă catâri, nederanjându-mă cu nimic - lucru care ar fi trebuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
nou pe zburdat. Gonea pe câmpuri ca ciutele dezmierdându-și palmele de grumaji mestecenilor. Cum să asculte de bătrână, rămânând încremenită lângă ea, în odaia bântuită de insomnie, când afară o chema noaptea cu miile ei de glasuri și ispite, vrăjindu-i sângele și luându-i mințile! Nopțile erau viața ei. Ziua putea dormi. Noaptea, nu. Nici trupul, nici sufletul, nu aveau somn. Trupul își recăpăta vigoarea, învia frumos, o lua la fugă. Se simțea fericită și veșnică. Noaptea-i dădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
s-a trezit c-o fetișcană în casă pe care i-o aduse Toma, ținând-o de mână și uitându-se la ea ca la o zână, și din ziua aceea feciorul ei nu mai era al ei, i-l vrăjise și i-l luase zâna cea crudă și luminoasă, și după isprava asta neisprăvită au început să bată clopotele, și după clopote, tunurile, și stăpânirea a pus ochii cel dintâi pe băiatul ei învățat, și gata! El într-o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
tot cu gândul la Athos, fuiorul grupului „Prolog“, cu multiple, misterios-paradoxale îngemănări de contrarii (Teofan Cretanul și Klee, Rubliov și Mondrian, Fra Angelico, Van Gogh, Monet și Kandinsky...). Am umblat pe urmele lui Vermeer prin Delft (oraș care m-a vrăjit aproape cât Siena), după Anne Frank în Amsterdam și Hans Memling prin Bruges. Am încasat din plin șocul uluitoarei picturi flamande timpurii (năucit de Petrus Christus, Simon Marmion, Gerard David, Jan Provoost și mai mulți Anonimi!), rătăcind halucinați prin „Groeningemuseum
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
și de vizitele Lui. E un personaj nocturn pe care îl aștepți totdeauna și care te vizitează rar. El este foarte exigent, foarte pretențios și nu bate niciodată la ușă când intră... Acest vizitator necunoscut îl făcea pe autorul Muntelui vrăjit să-și citească mirat paginile, ca și cum altcineva le-ar fi scris, și să se întristeze ori să-l bucure, să îl amuze... Un personaj foarte ciudat. A cărui absență o resimți ca pe lungă mustrare. Și când, în sfărșit, îți
Scriitoricești by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6066_a_7391]
-
a reprezentației au alură de cuțitari ori retardați, iar către final, cu ocazia reprezentării Prea lamentabilei comedii și prea îngrozitoarei morți a lui Piram și Tisbe sunt aristocrați în lege. Cum se explică aceste metamorfoze? Mister! Puck nu prelinge licoarea vrăjită pe ochii îndrăgostiților, ci le-o injectează cu o sârguință malefică pe post de drog. Meșteșugarii s-au metamorfozat în șantieriști, pompieri și instalatori autohtoni, care mai mult vorbesc decât lucrează. Fundulea repetă cu obstinație adverbul efectiv, iar eu nu
Violent și urât by Mircea Morariu () [Corola-journal/Journalistic/14117_a_15442]
-
unei fidelități mai înalte - adică libertății de a consuma întruna alte și alte existențe experimentale și de a face din succesiunea lor o singură și continuă experiență formativă. Histrionul seduce numai cu condiția de a fi sedus - de a ceda vrăjii eternului început." A începe de fiecare dată altceva, a avea la îndemînă întotdeauna această disponibilitate înseamnă a te recompune mereu. A îndepărta ceea ce te alcătuiește în mod obișnuit, a elimina specificul unicității ființei tale pentru ca să-i faci loc lui "altcineva
În căutarea actorului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9317_a_10642]
-
orice caz, e mai nou decât alte expresiile colocviale ale dezorientării- a fi în ceață, a băga în ceață -, care au contribuit probabil la dezvoltarea unora dintre sensurile sale. A aburi și abureală au devenit concurente lexicale puternice pentru a vrăji și vrăjeală: cuvinte care continuă să circule în limbajul familiar-argotic, dar tind să se specializeze pentru situațiile sentimental-erotice. Nu așa stăteau lucrurile cu un secol și jumătate în urmă: a vrăji apare - cu glosarea "a spune" - chiar din primele atestări
Abureală by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7598_a_8923]
-
și abureală au devenit concurente lexicale puternice pentru a vrăji și vrăjeală: cuvinte care continuă să circule în limbajul familiar-argotic, dar tind să se specializeze pentru situațiile sentimental-erotice. Nu așa stăteau lucrurile cu un secol și jumătate în urmă: a vrăji apare - cu glosarea "a spune" - chiar din primele atestări ale argoului românesc, în listele lui N. Orășanu, în 1861 și G. Baronzi, în 1871; personajele lui Baronzi, din Misterele Bucureștilor, îl folosesc: ("Iacă ce vrăjește Coman...", 1862: 131). Până la urmă
Abureală by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7598_a_8923]
-
și jumătate în urmă: a vrăji apare - cu glosarea "a spune" - chiar din primele atestări ale argoului românesc, în listele lui N. Orășanu, în 1861 și G. Baronzi, în 1871; personajele lui Baronzi, din Misterele Bucureștilor, îl folosesc: ("Iacă ce vrăjește Coman...", 1862: 131). Până la urmă, verbul a aburi și derivatele sale (abureală, aburitor) fixează una dintre funcțiile esențiale ale limbajului, din perspectiva argotizanților: cea de ascundere a adevăratelor intenții, de înșelare și manipulare. Câmpul semantic al manipulării e destul de bogat
Abureală by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7598_a_8923]
-
verbul a aburi și derivatele sale (abureală, aburitor) fixează una dintre funcțiile esențiale ale limbajului, din perspectiva argotizanților: cea de ascundere a adevăratelor intenții, de înșelare și manipulare. Câmpul semantic al manipulării e destul de bogat: alături de a aburi și a vrăji mai apar, sporadic, a îmbârliga, unele expresii care conțin termenul texte (a băga texte), locuțiunea a face din vorbe etc. Surprinzătoare e atragerea - se pare, recentă - în aceeași sferă semantică a numelui de acțiune mangleală (derivat de la a mangli - "a
Abureală by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/7598_a_8923]
-
pe Hangerliu și a-l duce în străinătate. Totul era ca deținutul să poată fugi de sub escortă până acolo, dar prințesa avea ideea, fantastică, e drept, că soldații n-ar fi tras după nepotul său. Credea că numele de Hangerliu vrăjește opinia publică. Lăsase vorbă nepotului său să fie atent când va auzi vâjâit de aeroplan și totodată avea promisiunea că i se va transmite prizonierului un mesaj pe aceleași căi pe care sosise lui Tudorel hârtia gravată cu G. În privința
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
un eșantion din otravă - doi pompieri care-au luat-o au murit - și zice că a început să se infiltreze în stratul permian. Cum știi probabil, continentele, deși discontinue, plutesc pe o masă vîscoasă de substanță topită de... — Nu mă vrăji cu știința, Sludden. Dacă poluarea nu este eliminată, vom avea trepidații și depuneri în scoarța terestră. — Trebuie făcut ceva! strigă Sludden înspăimîntat. — Da. Tot know-how-ul e deținut de institut. Mașinăria care să acționeze aparține creaturii. Numai consiliul îi poate forța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
ca autor depind de felul în care noi doi reușim să seducem o suflet aducîndu-l în lumea tipărită și reținîndu-l aici suficient de mult ca să putem fura energia imaginativă care ne dă viață. Eu fac lucruri abominabile pentru a-l vrăji pe acest străin. îmi prostituez cele mai sacre amintiri punîndu-le în cele mai banale cuvinte și propoziții. Cînd am nevoie de fraze sau idei mai șocante, le fur de la alți scriitori, deformîndu-le de obicei ca să se poată amesteca bine cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
melci în formă de nori... Obscurizată de nori, cu părul din sârme de cupru, cu furculița ca un trăznet de miliarde de volți Într-o mână și cu cealaltă moșind forme în spațiu, sânge, țesut și tumori, asemenea vindecătorilor thailandezi, vrăjind, conjurând, hipnotizând, deochind, blestemând, ferindu-și sfârcurile de avortonii ce se-nghesuiau să sugă, pântecele de tarantulele ce încercau s-o însămînțeze, fenndu-și ochii de lumina ce vroia s-o annunzieze, de cupele de crin ce căutau s-o muște
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o rentieră bătrână, luată în căsătorie din interes. Ar face un atac de cord când îi voi povesti soarta lui Olaf și aș moșteni o avere. Doamna Sildur se numea Latifa, era o tânără marocană a cărei frumusețe m-ar vrăji. Doamna Sildur era o paraplegică și se deplasa în fotoliu cu rotile. Nu exista nicio doamnă Sildur, ci un domn Sildur care se numea Bjorn. Mi se părea imposibil ca un bărbat să aleagă această vilă: asta poate pentru că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1943_a_3268]
-
se ridică, încungiurat[ă] de tufișe dese și sălbatece, ruina de marmură a unui monument roman. In timpul acesta melodia cea dulce urmează, pe care-o cântă, nevăzuți încă: ) {EminescuOpVIII 262} SILFII DE LUMINĂ Somnia regină combină-arbitrară Tristeță cu râs, Vrăjește vis de-aur în noaptea amară, În suflet închis. Alături c-o umbră lumina răsare Alături cu-n nor Din noaptea eternă prin raze apare Un sunt meteor. (În timp ce cântecul durează Mureșanu [doarme]; fața sa se descompune ca de-o
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
nu intră, nici suflete nu ies Prin aerul de noapte puternic, rece, des, [Tresare miazănoaptea în inima de-aramă A turnului de piatră. ]Și prin a lumei vamă Nici viii nu mai intră, nici morții nu mai ies, {EminescuOpVIII 266} Vrăjește frunza-n codri în întuneric des; A lunei adormite pătrund razele rare, În temnița din pieptu-mi trezind simțiri amare Când somnul, frate-al morții, pe lume falnic zace, Sub genele-i lăsate a veciniciei pace, Și când gândirea oarbă prin
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
deodată) În lacrimi ochii mei s-or stinge, S-a stinge sufletu-n durere, S-a rupe inima-n tăcere, Suflarea morții mă v-atinge. COR DE BĂRBAȚI Nici o femeie pământească În codri vechi n-o să-l zărească. Măiestre zâne, vrăji pustie, Le alungă numele-ți, Marie! BACI BĂTRÎN (bas) Știură ei pe-un copilandru Să-l împle cu durere, Să-ntunece curatu-i suflet Fără de mângâiere. Să bănuiască-a lui iubire Pe ei cine-i învață Și inima să i-o
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
bineînțeles că și el, adesea, încearcă să modifice realitatea pentru a nu-și pierde obiectul muncii, ci, mai ales, o nevoie specific umană, o nevoie din cele mai sănătoase de a găsi comportamentului trivial, cotidian o anumită întemeiere simbolică. „Să vrăjim o lume dezvrăjită“ propunea un autor care tocmai terminase un studiu asupra mcdonaldizării și probabil munca asta îl condusese spre unele concluzii destul de catastrofice, dar cu oarece bază reală. Cum ar fi că, în lumea asta extrem de previzibilă, scârbos de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
ireproșabil roluri de boieri, mai mari sau mai mici în grad, roluri de cetățeni onorabili, comice sau dramatice, doar că teatrul înseamnă, fir-ar să fie, și altceva, acel ceva inefabil care face ca totul să treacă rampa și să vrăjească spectatorul care stă ca în fața unui prestidigitator extrem de abil sau totul să rămână fără strălucire, deși este corect, corect până în cele mai mici amănunte. ― Copii, ne striga Beligan, haideți, că nenea Costică are să ne spună ceva. Ce ai, Costică, dragule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
eroină, Zi-zhen, încearcă să-l omoare. Deși mai târziu Mao se va comporta ca un împărat și își va lua multe concubine, în 1938 el este modest și umil. E un bandit fără un ban și încearcă să cucerească fata vrăjind-o cu mintea și viziunea lui. Într-o zi, garda lui vine și-mi lasă o mostră din scrierile lui, un nou poem pe care l-a compus în noaptea precedentă. El vrea comentariile mele. Despăturesc hârtia și aud cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
lui Mao de a se adapta la schimbările emoționale îl ține în siguranță în toată această perioadă. Nu-l văd să sufere din cauza vreunui regret. E convins că lipsa de inimă este prețul pe care trebuie să-l plătească. Ea vrăjește publicul. Cinci sute de mii de Gărzi Roșii din întreaga țară se află sub comanda ei. Sunt mult mai puternici decât soldații. Au spiritul liber și sunt creativi. Mitingul ține cinci ore. Se încheie cu ridiculizarea bărbaților, după care sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]