137,849 matches
-
lumea întreagă. „Urșii” băuți și dansatori ai României, în New York Times Fotografiile făcute de ea cetei petrecărețe a lui Toloacă au ajuns în New York Times, în The Sunday Times, la CNN, stârnind fascinație. Povestește cum îi privea ea însăși, pe vremea când era copil. „Mă plimbau bunicul sau tata cu sania și, dacă treceai pe lângă o trupă de urși era uimitor, dar era și puțin înfricoșător. Pentru că erau amuzanți, dar se și îmbătau și nu știai dacă or să facă o
Fabuloasa viață a Dianei Zeyneb Alhindawi, fotografa care i-a scos în lume pe urșii dansatori de pe Valea Trotușului by https://republica.ro/fabuloasa-viac-a-a-dianei-zeyneb-alhindawi-fotografa-care-i-a-scos-in-lume-pe-urc-ii-dansatori-de-pe-valea [Corola-blog/BlogPost/337886_a_339215]
-
Diana Zeyneb Alhindawi. Foto: Diana Zeyneb Alhindawi Toronto, New York, Congo Astăzi, fotografa locuiește la New York, dar, de-a lungul vieții sale, a călătorit în lumea întreagă. A stat pe când avea patru ani jumătate de an în Siria. A trecut, pe vremea comuniștilor, printr-o tabără de refugiați din Iugoslavia. A locuit în Toronto și în alte orașe ale Canadei. S-a stabilit la New York. A acordat ajutor umanitar în Etiopia și în Timorul de Est, a condus programe de securitate alimentară în Congo
Fabuloasa viață a Dianei Zeyneb Alhindawi, fotografa care i-a scos în lume pe urșii dansatori de pe Valea Trotușului by https://republica.ro/fabuloasa-viac-a-a-dianei-zeyneb-alhindawi-fotografa-care-i-a-scos-in-lume-pe-urc-ii-dansatori-de-pe-valea [Corola-blog/BlogPost/337886_a_339215]
-
fiind iubita mea. Eram tineri, eram undeva departe, La un alt capăt de țară cum o știi... Pentru tine aveam gânduri înalte, Gânduri simple de inocenți copii! S-a stins flacăra care mă lumina, Pe care am urmat-o multă vreme, Aceasta a fost Ana, soția mea, Sufletul nu va înceta ca să o cheme. Referință Bibliografică: TOT CE AM SCRIS / Mihai Leonte : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1214, Anul IV, 28 aprilie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Mihai Leonte
TOT CE AM SCRIS de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1214 din 28 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_leonte_1398665816.html [Corola-blog/BlogPost/347994_a_349323]
-
din soare dar nu sunt decât biet hârțogar ce încearcă să încarce, anevoie, cu năvodul, soarele în barca, anonim lăutar ce-și înstruna năvalnic vioară fericit că-și adoarme cu cantul ei jalnic fecioara, brav zugrav de povești, înțelept înainte de vreme, ce-și dorește acut să picteze în viață poeme Referință Bibliografica: PICTURĂ, MUZICA, POEZIE / Dora Păscu : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1946, Anul VI, 29 aprilie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Dora Păscu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală
PICTURĂ, MUZICĂ, POEZIE de DORA PASCU în ediţia nr. 1946 din 29 aprilie 2016 by http://confluente.ro/dora_pascu_1461900316.html [Corola-blog/BlogPost/378377_a_379706]
-
închisori, fiindcă luptaseră împotriva noului prieten de la Răsărit, poporul sovietic. Și pe atunci aveam politicieni care le promiteau părinților noștri verzi și uscate, din palatele lor somptuoase, sau de la tribuna parlamentului, ce e drept mai mic decât cel de astăzi! Vremea a trecut și am devenit la rândul nostru din copii, tineri care devenisem ,,mândria” țării, mergând pe acele celebre șantiere unde se muncea doar pe o salopetă și un castron de mâncare destul de insuficientă. Noii conducători nu erau nici burghezi
VIITORUL ŞI MÂNDRIA ŢĂRII! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_leonte_1406569325.html [Corola-blog/BlogPost/349512_a_350841]
-
doar pe o salopetă și un castron de mâncare destul de insuficientă. Noii conducători nu erau nici burghezi, nici chiaburi, ci erau de ai noștri, muncitori și țărani transformați peste noapte în instructori și activiști ai partidului clasei muncitoare. Conducătorii acelor vremuri aveau pregătite fel de fel de șarade politice cu care îmbătau cu apă rece poporul lipsit de multe lucruri. Totul era pe cartelă cu puncte, funcție de cum erai încadrat în mecanismul vremii. Pâinea era măsurată cu mare grijă, la gram
VIITORUL ŞI MÂNDRIA ŢĂRII! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_leonte_1406569325.html [Corola-blog/BlogPost/349512_a_350841]
-
și activiști ai partidului clasei muncitoare. Conducătorii acelor vremuri aveau pregătite fel de fel de șarade politice cu care îmbătau cu apă rece poporul lipsit de multe lucruri. Totul era pe cartelă cu puncte, funcție de cum erai încadrat în mecanismul vremii. Pâinea era măsurată cu mare grijă, la gram. Hainele de asemeni se dădeau pe puncte, muncitorii doc și pânză din cea mai proastă, instructorii, activiștii, secretarii de partid, milițienii, în general elita comunistă, aveau magazine separate, de unde se putea cumpăra
VIITORUL ŞI MÂNDRIA ŢĂRII! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_leonte_1406569325.html [Corola-blog/BlogPost/349512_a_350841]
-
grijă, la gram. Hainele de asemeni se dădeau pe puncte, muncitorii doc și pânză din cea mai proastă, instructorii, activiștii, secretarii de partid, milițienii, în general elita comunistă, aveau magazine separate, de unde se putea cumpăra numai lucruri bune. În acea vreme deținuții de drept comun care lucrau în mine, aveau mai multă hrană decât civilii cu care lucrau cot la cot, dar trebuiau să depășească aceleași norme impuse după modelul sovietic. Se vorbea foarte mult de generațiile de ,,sacrificiu”. Bunicul a
VIITORUL ŞI MÂNDRIA ŢĂRII! de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Mihai_leonte_1406569325.html [Corola-blog/BlogPost/349512_a_350841]
-
gri m-am născut. Gri, e mărul ce-l mănânc acum Ca si tocana de cartofi făcută ieri, Din care, de nu se va strica, în frigiderul meu cel vechi și gri, Poate și mâine, mânca-voi, Când se anunță vreme gri, Ce vine de la ruși, Sau cine poate ști, de la chinezi Prieteni cu premierul meu, cel gri. Viața mea, e absolută gri, Ca și iubirea noastră, poate și a voastră. Sunt un actor, un Mân în Gri, Plin de talente
LA VIE EN GRIS (VIAȚA ÎN GRI) de COSTI POP în ediţia nr. 1717 din 13 septembrie 2015 by http://confluente.ro/costi_pop_1442153077.html [Corola-blog/BlogPost/384449_a_385778]
-
Acasă > Orizont > Gânduri > VIAȚA ÎNTRE DOUĂ FESTIVALURI Autor: Mara Circiu Publicat în: Ediția nr. 1463 din 02 ianuarie 2015 Toate Articolele Autorului “Toamnă dulce, toamna cu frunzele toate flori”~ George Toparceanu Dacă e toamnă în Atlanta, e vremea bucuriei...românii ce locuiesc în zona Atlantei știu mai bine ca oricine cum toamnă se face simțită aici nu doar prin bogăția roadelor și frumusețea frunzelor ci și prin cele două mari evenimente ale românilor din zona: Sărbătoarea Hramului Bisericii
VIAȚA ÎNTRE DOUĂ FESTIVALURI de MARA CIRCIU în ediţia nr. 1463 din 02 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mara_circiu_1420216260.html [Corola-blog/BlogPost/350085_a_351414]
-
Acasa > Poeme > Devotament > SONET MELANCOLIC Autor: Aura Popa Publicat în: Ediția nr. 1491 din 30 ianuarie 2015 Toate Articolele Autorului Ca doi străini ne comportăm de-o vreme. Îmi ieși în cale, nici nu te privesc și-mi văd de toamnă fără să-ndrăznesc să mai schițez vreun zâmbet... Prea devreme s-au răsturnat în iarba renunțării cuvintele ce ne însuflețeau poemele speranței și puneau în ghilimele ploile
SONET MELANCOLIC de AURA POPA în ediţia nr. 1491 din 30 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/aura_popa_1422597127.html [Corola-blog/BlogPost/374282_a_375611]
-
sus în neuitare s-a întors să proslăvească statuia ce strălucea măreață-n soare, chemând mulțimile să se închine- strigând: alleluia, aleluia! Și a mai trecut un mileniu de prosternare, Diana se ruga la statuie mereu Cum făceau fiecare. Trecuse vremea pentru zeu... Dorind să arate lumii Cât de mult îl cunoaște pe Zus Și s-o întoarcă la rugăciune Îngenunchind în negura humii, La ceasul răsăritului de stea A început să spargă cu săgeata statuia- Așteptând o minune- Plebea să
POEZII DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1331 din 23 august 2014 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1408766607.html [Corola-blog/BlogPost/376482_a_377811]
-
aripi visul îngeresc, El este și ploaie, secetă și duh, Pasăre măiastră rătăcind prin văzduh. Adevărul din acrostih Această pagină de timp o scriu cu maci Elimin minciuna cu un verb curajos, Lumea se ascunde în păduri fără copaci, E vremea să iau poteca în spate și să pornesc pe jos S-au să mă refugiez în fraze fără cuvinte, Atunci când tai unghiile substantivului picior, Durere întoarsă pe dos în mănușa pierdută-n pridvor, Negație ce nu neagă nimic pe lume
POEZII DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1331 din 23 august 2014 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1408766607.html [Corola-blog/BlogPost/376482_a_377811]
-
să pornesc pe jos S-au să mă refugiez în fraze fără cuvinte, Atunci când tai unghiile substantivului picior, Durere întoarsă pe dos în mănușa pierdută-n pridvor, Negație ce nu neagă nimic pe lume, Acceptare botezată astăzi fără nume. E vremea să privim oglinda oglindită-n alta După ce ieșim din cuvinte minicinoase, Atunci toți zeii se întorc din Malta, Tăcerea trece în imne și-n clipe păguboase, Iubiri ne știute cum nu ne cunoaștem viitorul, Totul s-a măcinat până la vene
POEZII DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1331 din 23 august 2014 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1408766607.html [Corola-blog/BlogPost/376482_a_377811]
-
ne citim viața pe dos, Raport între trăire și sfârșitul poeziei, O lume ne așteaptă într-un spațiu lăptos, Fumurie precum toamna arămind aracii viei, Atunci când fur un vis de pe buzele femeii Tăcută cu poala plină cu struguri dulci. E vremea fluturilor hălăduind prin lunci Mai rodnică în sfârșit când se nasc și prunci. Caracatița timpului Caracatița înghițise timpul, ochii mării se bulbucase, bețiv ce-și bea propia urină, azvârlind lături pe mal unde cerul alerga desculț după stele în nisip
POEZII DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1331 din 23 august 2014 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1408766607.html [Corola-blog/BlogPost/376482_a_377811]
-
-i fi remarcat vreuna. Îmi amintesc de o întâmplare stranie în legătură cu această femeie, ne duseserăm la Ada-Kaleh cu șalupa căpităniei portului, Georgescu, mare amfitrion, ținea de fiecare dată când avea oaspeți importanți să-i ducă acolo. Se întâmplase cu puțină vreme înaintea izbucnirii războiului celui de al doilea. Ai fost vreodată la Ada-Kaleh?... Nu, n-am fost, îi răspunsesem, eram prea tânăr, se făcuse odată o excursie cu școala prin anii șaizeci și ceva, dar, nu mai știu de ce, nu m-
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
știu de ce, nu m-am putut duce. Îmi pare foarte rău acum de acea ocazie pierdută. Era un mic paradis cu aer medieval acolo, își mijise cu nostalgie Cucaras ochii. Toate se păstrau în perimetrul insulei parcă neatinse de trecerea vremii. Ea a ajuns să facă parte din România după primul război, printr-un referendum populația, turci fără excepție, optase pentru alipirea la statul român, iar casa regală a acestuia îi oferise o mulțime de facilități, înlesniri comerciale, scutiri de taxe
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
unul, ca doctorul de care vorbeam, poate că, dacă nu ne-ar fi evacuat, dacă nu ne-ar fi mutat păgânii din locușorul nostru ... Cine știe? La necaz nu-ți trebuie copii. Ia să fi știut doctorul că nu multă vreme după aceea îi va muri soția, i-ar fi trebuit? Mai ales că și-a adus apoi o alta în casă, cum ți-am spus ... Sârboaică! Da, sârboaică! E periculos să te încurci cu sârboaicele. Mai dure femei decât ele
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
Avender de peste Dunăre. Da, da, Avender, insistase Cucaras, amintindu-mi că mai pronunțase acest nume, vecinul nostru, ofițerul unității de grăniceri din oraș. Dat dracului om, individul ăsta. Descendentul unei familii de negustori austrieci, cum ziceam, stabiliți aici încă de pe vremea Habsburgilor, când cu fostul confiniu militar, cu afaceri prospere întinse de la Viena până hăt la Sulina. Le-am fost și lor transportator de marfă o vreme. Frumos copil mai fusese Avender ăsta, ce era a lui, era a lui!... Nu
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
individul ăsta. Descendentul unei familii de negustori austrieci, cum ziceam, stabiliți aici încă de pe vremea Habsburgilor, când cu fostul confiniu militar, cu afaceri prospere întinse de la Viena până hăt la Sulina. Le-am fost și lor transportator de marfă o vreme. Frumos copil mai fusese Avender ăsta, ce era a lui, era a lui!... Nu i-a stat însă capul la afaceri, îi puțea munca de birou, cum se zice, spre disperarea lui tat'su, care nu știa pe mâna cui
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
a uitat să ia cu sine ceea ce credea că i se cuvine ca zestre, adică, se zicea, un purcoiaș de galbeni. Că nimeni nu mai păstra nici lei, nici dinari, decât așa, ca mărunțiș pentru piața de toate zilele, pe vremea aceea. Inflația dusese toți banii de râpă, numai aurul avea căutare, monede, bijuterii, aur să fie. Bineînțeles că le-au luat urma, Avender, după câte am aflat, își lăsase șalupa în grija unor prieteni la gura Moravei, dar repede lămurite
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
lângă care stând fusesem feriți de efectul circulației tot mai intense a curenților de aer. Observasem numaidecât că orizontul dinspre uscat căpătase un tiv negru, ca și cum înserarea ar fi tins să se lase de la apus spre răsărit, cu mult înainte de vreme. Salvamariștii își trăseseră bărcile pe uscat, după ce se convinseseră, cutreierând grăbiți plaja, că nimeni nu mai adăsta în valuri. Cucaras nu-și modificase poziția în timpul investigației mele. Se pare că va ploua, remarcase el sec, și nu puțin. Vai, domnule
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
această poveste, a spus, trec peste alte amănunte ca să ajung la acel episod cu hidrocentrala, când ni s-a distrus multora dintre noi existența. Despre bieții locuitori de pe Ada-Kaleh ți-am povestit. Apoi, curând, a venit rândul nostru, al orșovenilor. Vremurile deveniseră de nesuportat. Oamenii renunțau plângând la casele lor, în care au trăit o viață, își dezgropau morții din cimitire pentru a-i strămuta aiurea ... Păgânii nu cunoșteau nicio limită în abuzul lor. Eu mi-am depus cerere de repatriere
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
fost. Îi mergea și lui greu, din armată îl dăduseră afară, lucra pe unde apuca, pe șantiere, la munca de jos, cum se zicea pe-atunci, așa că, venindu-i lui bine, a trecut Dunărea și s-a făcut nevăzut. O vreme nu s-a știut nimic de el, apoi a început să trimită câte de toate, pachete și bani, din Austria, unde se stabilise, căci avea pe-acolo ceva rude mai îndepărtate, încât mai muncind și ea pe apucate, nevastă-sa
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]
-
ucis ea, continuase, respirând anevoie. S-a prăbușit o boltă de pivniță peste ei. Că le dărâmaseră nemernicii casa și doar în pivniță le rămăsese loc de adăpost. Simțeam întreaga popicărie zguduindu-se în spatele meu. Aveam presentimentul că în scurtă vreme va fi făcută una cu pământul. Pe mare începuseră să se ridice valuri ca niște cocoașe imense, de parcă sute de cetacee ar fi ieșit, ca la un semn, la suprafața apei. Prora în vânt, prora în vânt!... începuse să strige
MEDEEA DE PE ISTRU (2) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_2_dan_florita_seracin_1342536751.html [Corola-blog/BlogPost/366788_a_368117]