1,433 matches
-
Domnului și cu aflarea celui mai mare secret al existenței: Geneza. Fiindcă nimic nu e mai important pentru tine decât să știi de unde a venit poporul tău și de ce părinții voștri nu-și aminteau nici unul să șefi născut vreodată... 3. Zarul cumpăni o clipă pe o cută a pledului și apoi începu să se rostogolească. Răsuflările celor patru bărbați se opriseră. Micul fragment de os se mai roti de două ori și apoi se liniști: șase. ― Nu se poate!... Nu se
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
apucat? Că doar de fiecare dată ne bați și niciodată nu ai refuzat miza... ― Păi cum să o refuz, Jeremiah? De ce să o refuz? Doar am cîștigat-o! se miră Stin privindu-l contrariat în ochi pe bondocul care tremura morfolind zarurile în mână. ― Da, dar Xentya înseamnă foarte mult pentru mine și eu am fost atât de aproape! De două ori am fost la egalitate și numai a treia dată... Stin își privi prietenul cu luare-aminte. Trăsăturile cunoscute, rotunde și molcome
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
răspunse pierit Jeremiah. ― Și nu mai stă oare scris în Cartea Dintâi că primul temei pentru care un bărbat poate avea o femeie este dacă o câștigă într-o confruntare cu tovarășii săi? Ai pierdut, Jeremiah. Nu trebuia să joci zaruri! ― Dar nu e normal ca tu să câștigi de fiecare dată! Așa ceva nu se poate! ― Mă acuzi cumva că am trișat? întrebă Stin cu o voce brusc îngroșată. ― Spuneam doar că nu e normal ca tu să câștigi de fiecare
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
care zeții să-l urmeze în bezna unor dogme care să dureze măcar o sută de generații. - Bine, dar de ce nu pârjoliți pur și simplu planeta Anticristului. Transformați-o în deșert radioactiv, ca aici pe Terra... Diribal își ciocăni scurt zarul tatuat în palma dreapta, blazonul casei regale. - Ne place să jucăm, popo! Chiar și un om desprins de cele lumești își poate da extrem de lesne seama cât de prețioasă ar fi o populație de zeți ușor controlabilă... Ce muncitori minunați
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
mic spațiu liber ce o despărțea de un edificiu impunător, construit cu siguranță în perioada primului Imperiu, a cărui intrare principală, cu o poartă mare și arcadă, dădea în piață. Rutilius însă trecu pe lângă un grup de milițieni ce jucau zaruri pe treptele curții edificiului și se îndreptă hotărât către intrarea secundară: o ușă păzită de doi voluntari pe jumătate adormiți, care mai degrabă se sprijineau în sulițele lor decât să le țină bine în mână. Rutilius salută scurt santinelele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
arărătă cu mâna către Catedrală și continuă: — Când am ajuns aici, pe treptele de la curtea din față era un grup de milițieni. Nu știu dacă tu i-ai observat,, dar... — Da, îmi amintesc. Deci? Vitalius ridică din umeri: — Uite, jucau zaruri, acolo pe caldarâm; la scurtă vreme după ce tu ai intrat în palat, Etbinus s-a apropiat de ei, așa, din curiozitate. Am crezut că voia să arunce de câteva ori cu paharul, să-și încerce norocul, așa că nu ne-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
privire mai atentă, se dovedi că reprezentau desenul unei mâini. Era, însă, o mână deosebită. — Patru degete! constată Dubritius, ridicându-se. înțelegeți ce a vrut să spună? — Fără îndoială, spuse Sebastianus, observând gânditor desenul. — Așadar, exclamă Vitalius, milițienii care jucau zaruri... Tulburat peste măsură, Rutilius trase concluziile: — Bineînțeles! Erau bagauzdi și, cu siguranță, acel Eudoxiu era printre ei. încrucișând brațele, Maliban obiectă: — E ciudat, totuși. Nu se poate ca băiatul ăsta să nu-l fi recunoscut imediat. Ar fi trebuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
în special la matematică, deoarece slăbiciunea sa era prin excelență această disciplină. Mulți cunoscuți din ambientul profesional al tatălui nostru spuneau și recunoșteau fără echivoc că, dacă ar fi făcut facultate ar fi ajuns departe. Probabil așa au fost aruncate zarurile, tata a fost și-a rămas un iscusit mecanic de locomotivă, un om ce accepta orice provocare, mai cu seamă cea profesională. Dovadă stau în acest sens, nenumăratele stagii de perfecționare realizate de tata la București, Craiova, Galați, mama păstrând
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
în special la matematică, deoarece slăbiciunea sa era prin excelență această disciplină. Mulți cunoscuți din ambientul profesional al tatălui nostru spuneau și recunoșteau fără echivoc că, dacă ar fi făcut facultate ar fi ajuns departe. Probabil așa au fost aruncate zarurile, tata a fost și-a rămas un iscusit mecanic de locomotivă, un om ce accepta orice provocare, mai cu seamă cea profesională. Dovadă stau în acest sens, nenumăratele stagii de perfecționare realizate de tata la București, Craiova, Galați, mama păstrând
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
a mea plăcere trecătoare-ar fi costat Daca tu rămâneai mută, daca nu te-ai fi-ndignat. Dar nu știi că sclavu-acesta ce voiam să-l lepăd eu Este tot ce am în lume, e unic avutul meu? {EminescuOpVIII 467} Este zarul cel din urmă, este cel din urmă joc Ce-l încred de astă dată la-ntîmplare și noroc. Toat -averea mea pierdută pot cu el s-o dobândesc Și pentru o sărutare eu eram să-l dăruiesc, Iată ce eram în
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
erau și unguri!“. Ce ia un om cu el în caz de exod (adică atunci când pleacă la pescuit) - acte și bani - spray & briceag & cuțit & deschizător sticle - toporaș - trening, canadiană & fes, adidași & izmene - lenjerie: chiloți, ciorapi, prosop - canadiană cu glugă - table & zaruri de rezervă - băutură & sifoane - ceas & ochelari - tacâmuri: cuțite, fund, furculițe, farfurii - sare & oțet & mălai - hârtie igienică - periuță dinți & pieptăn & aparat bărbierit - borsalină & umbrelă - pătură & prelată - slip, papuci & pantaloni scurți - aparat foto & aparat radio - cafea & zahăr & pahare & linguriță - fierbător de plastic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
un glas rar, puternic, o dicție sobră, dar cu un fizic ingrat, nici înalt, nici scund de tot, exact cât să nu fie nimic, dar un om vesel, zâmbitor, bun în tot ce făcea. Îi plăcea grozav să joace table. „Zarul aruncat din podul palmei altfel de la sine pică”, avea obiceiul să spună, frecând zarurile în mână și dându-le drumul pentru a pica, normal, de la sine, în cutia mare și scorojită a jocului cu pricina. Se jucau table peste tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
nici scund de tot, exact cât să nu fie nimic, dar un om vesel, zâmbitor, bun în tot ce făcea. Îi plăcea grozav să joace table. „Zarul aruncat din podul palmei altfel de la sine pică”, avea obiceiul să spună, frecând zarurile în mână și dându-le drumul pentru a pica, normal, de la sine, în cutia mare și scorojită a jocului cu pricina. Se jucau table peste tot, în turneu, la dus ca și la întors, în pauze, înainte și după spectacol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
jocului cu pricina. Se jucau table peste tot, în turneu, la dus ca și la întors, în pauze, înainte și după spectacol, în cabine și pe holuri, absolut oriunde era un locșor care putea susține cutia miraculoasă. Dacă se auzeau zarurile, știai că și nenea Nae Bălănescu era acolo și îndată aveai confirmarea, căci glasul lui tare nu se lăsa așteptat. Executa ireproșabil roluri de boieri, mai mari sau mai mici în grad, roluri de cetățeni onorabili, comice sau dramatice, doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
fără de care orice reușită ulterioară este imposibilă. Atunci nu mai are nici un rost să mergem împreună, spune Petrică. Puteam la fel de bine să ne întîlnim acolo și să ne comportăm de parcă n-am fi auzit niciodată unul de celălalt. Să aruncăm zarurile și să ne vedem de drum, ce ne-ar fi împiedicat? Nimic, zice domnul Președinte, însă ar fi încălcat unele principii, politica are și ea o filozofie proprie, pe care dacă o ignori riști să te expui, și zău că
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
cerîndu-ți să treci dintr-o tabără în alta, de la un complot la altul, prins între ciocan și nicovală, simțind că te lucrează toți pe la spate? Nici nu ieșiseră bine din bîrlogurile lor alde domnul Președinte, Mortăciune sau Broscoiul, că deja zarurile fuseseră aruncate, erai în plus, tovarășe general, asta a fost concluzia Bătrînului încă înainte de a începe evenimentele principale, a cincea roată la căruță, ăsta-i motivul pentru care au pus presiune pe dumneata. Veriga slabă cedează întotdeauna prima, sînt tot
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mult țin la el, cât îl iubesc. Fac un legământ pe viață față de un om pe care îmi e greu să-l mai iubesc. E un sacrificiu. Pentru iubire, însă, sunt dispusă să fac orice. Mă cutremur pe dinăuntru. Arunc zarul. De ce sunt neliniștită? Trebuie să ai credința mai întâi, ca s-o lași să lucreze în favoarea ta, mi-a spus cândva un predicator budist. Trebuie să-mi pun credința în Tang Nah, trebuie să-mi pun credința în faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
fruntea. Îi luă înapoi biletul. —Ce-o mai fi însemnând și asta? Dumnezeu a îndrumat pe cineva? Păi, dacă Dumnezeu e așa nebun după mine, de ce să-mi ia mașina mea perfectă și s-o răstoarne? Vâjj. De parcă ar juca zaruri cu mine. Ea îl luă de braț. —Ții minte chestia asta? El se scutură de mâna ei. Așa mi-ai zis tu. De douăzeci de ori pe zi chiar. Cum să uite omul? Pipăi biletul. Nu, frate. Sunt prea mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
în comun cu Mark decât Weber? Clătină din cap și-și trecu mâna prin tentativa lui de păr. — Nesigură, în cel mai bun caz. În mod normal sunt conservator când e vorba de ceva atât de puternic. Când dai cu zarul neurochimic, e ca la barbut. E ca și cum ai încerca să repari o sticlă ciobită scuturând-o. Nu sunt nici măcar mare fan al inhibitorilor de absorbție a serotoninei, decât dacă e ultima soluție. —Serios? Sigur nu suferi de depresie. Nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
găsi. Acesta îi arătă un cort aproape tot atât de arătos ca și cel al voievodului, dar imbrohorul renunță să-l caute. Considera că nu este de demnitatea sa. Așa că descălecă și se retrase în umbra cortului. Stând turcește, ienicerii lui jucau zaruri și sorbeau cafea amară din felegene de faianță. Se așeză și încercă să le urmărească jocul. Efort inutil, - sentimentul de însingurare nu trecea. Kuciuk Selin era un bărbat foarte frumos: turbanul alb, cu o agrafă de argint cu safir șlefuit
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
mai bine de o sută de ani Sinan Pașa greșise, lăsându-se atras acolo. Văzuse și crucea cioplită la porunca lui Șerban bei pentru ostașii valahi, dar nu văzuse nici un însemn ridicat pentru mulțimea credincioșilor lui Allah căzuți pentru jihad. Zarurile se loveau unul de altul în cănuța de tinichea, zornăiau rostogolindu-se pe micuța planșetă din lemn de nuc și hotărau cui îi vor aparține paralele adunate în colțul planșetei. Kuciuk Selin nu jucase niciodată zaruri și nu putea urmări
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Allah căzuți pentru jihad. Zarurile se loveau unul de altul în cănuța de tinichea, zornăiau rostogolindu-se pe micuța planșetă din lemn de nuc și hotărau cui îi vor aparține paralele adunate în colțul planșetei. Kuciuk Selin nu jucase niciodată zaruri și nu putea urmări jocul... În acel moment, ca din întâmplare, foarte distins îmbrăcat, apăru Toma Cantacuzino. Salută, ienicerii opriră jocul, dar imbrohorul le făcu moale un semn, dându-le să înțeleagă că nu este nevoie să se scoale de la
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
de fantezii gratuite și sclipiri alchimice, a căror traducere sigur că nu a fost ușoară ; există o voluptate a degustării, În plan real ; dar și una a enumerării, În plan livresc : tra ducătorul caută echivalențe unor licori greu deslușibile, bi zar compatibile, absurd sintagmabile, precum votcă cu co riandru, bere „jiguliovskoe” & alb-de-desert, vînătorească, „roșior” & Xeres, kubanskaia & ruskaia, vin de Porto și bere, vermut cu apă de colonie Prospețime, votcă cu sunătoare, votca rossiiskaia & berea jigulovskoe, plus băuturi ...incifrate, precum Balsamul Canaanului
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
giugiulibile ? Solda tul Svejk ar putea fi, categoric, una dintre ele! La o colegă din Timișoara, seara, tîrziu, bem o șam panie și ascultăm o muzică bună. Între timp, pălăvrăgim. La un moment dat, realizez că se Întîmplă ceva bi zar cu melodia de pe CD ; o Întreb pe gazdă “ măi, cîntecul ăsta nu se mai sfîrșește?” . Ea rîde copios și-mi explică : cînd Îi place mult o melodie, nu o Înregistrează numai o da tă pe suportul magnetic; ci cît ține
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
trântește de perete cu forță incredibilă și-i smulge tot aerul din plămâni. Urechile îi țiuie, fața și uniforma sunt împroșcate de sângele care țâșnise ca dintr-o conductă spartă din trupul neamțului. Dar este viu! În jocul permanent de zaruri pe care-l poartă cu Moartea dăduse din nou șase-șase. Data viitoare va fi la fel de norocos? Undeva se aude un strigăt de durere: Ajutooooor! Infirmier! Ajutooooor! Darie se oprește lângă rănitului care se zbate și țipă. Îi spune ceva care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]