10,026 matches
-
existenței a două tipuri de jurnalism catolic: unul defensiv, cu un limbaj violent, puține mijloace tehnice, excesiv de teoretic, puțin influent și cu o varietate redusă de teme; celălalt constructiv, împăciuitor și deschis, dispunând de mijloace tehnice, practic, influent și foarte variat ca tematică. Chiaudano apăra jurnalismul catolic tradițional de aceste acuzații și-l ataca pe cel care era propus ca noul jurnalism. El susținea că acesta din urmă promitea să fie practic, dar nu apăra directivele Sfântului Scaun în privința chestiunii romane
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Franc de la Presse"(Franța) sau societatea "Pius Verein" (din Austria). Totuși s-a încercat difuzare și promovarea publicațiilor catolice prin intermediul unor agenții independente precum Serviciul Presei (întreprindere americană care alimenta în 1935 aproximativ 170 de ziare și reviste cu informații variate). S-a propus arhiepiscopului de București chiar cumpărarea a 50% din acțiunile acestei firme și angajarea la tipăriturile catolice a doi ziariști profesioniști care au lucrat în acel loc328. Comunitatea catolică din România dispunea în 1924 de opt tipografii, aflate
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
00 episcopul de Lugoj dr. Alexandru Nicolescu "Cristos în morală"; duminică 4.03.1934, ora 17.00 dr. Augustin Popa profesor de teologie și directorul ziarului Unirea din Blaj "Cristos în viața socială"403. Tematica abordată a fost așadar una variată, iar limbajul era accesibil unei categorii largi de cititori, pentru ca mesajul transmis să poată fi receptat nu doar de oameni cu un înalt nivel de educație, ci și de cei cu un nivel mai scăzut. La rubrica Știri de tot
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Pentru a înțelege mai bine aceste subiecte, cititorul era îndemnat să se informeze cât mai mult și să cunoască realitățile în care trăia. Articolele care apăreau fără o constanță definită erau și cele mai diverse și abordau o tematică foarte variată: Cristos soluția chestiunii deosebirilor de clasă și de rasă, Falsificarea istoriei prin ridicarea de statui, Cum se contribuie la distrugerea socială, Catehismul diavolului societatea celor fără de Dumnezeu din Moscova, Educația morală în școlă, Iadul roșu în Rusia, Popoare în agonie
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
arhidieceza de București au fost: Matthaus Seikel, Raymund Netzhammer, Auner și Durcovici. Aceștia au militat pentru înființarea unor publicații specifice destinate tinerilor (dar și copiilor)468. Articolele semnate de Anton Durcivici (apărute între anii 1921-1924) în Jugenfreund au abordat teme variate și ancorate în realitățile vremii 469. Materialele au fost scrise în limba română 470, din dorința de a se adresa tuturor tinerilor catolici din arhidieceză în limba țării, chiar dacă aceștia aparțineau și altor minorități etnice. Au existat cinci articole scrise
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
cauză a scris articolul respectiv, pentru a împărtăși cititorilor acele clipe. Evenimentul dramatic a fost descris și într-o scrisoare adresată la 29 iulie 1918 cardinalului Van Rossum, prefectul congregatiei De Propaganda Fide479. Orizontul tematic al publicației a fost unul variat, ancorat în actualitate și cu valențe educative. Aparent, nu au existat teme adresate exclusiv tinerilor catolici. Însă prin substratul avut, prin maniera de adresare, limbaj și metafore, aceste articole erau materiale educative și moralizatoare, îndrepate în primul rând către cei
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
cu zi a fost preotul Tălmăcel. Succesul revistei a fost unul neașteptat, cititorii cerând apariția ei lunară; la început acest lucru nu s-a realizat, dar a fost totuși suplimentat numărul de pagini și s-a abordat o tematică mai variată 673. Pentru un timp, sediul revistei a coincis cu domiliciul redactorului ei, preotul Tălmăcel. Până în septembrie 1914, ea a apărut la Săbăoani, apoi a fost mutată la Răducăneni, deoarece acolo s-a mutat părintele. Din iunie 1916 s-a tipărit
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
era numit capelan pentru răniții din spitalele militare din Iași și reprezentant al Ajutorului Catolic American 779. Părintele Matei a colaborat la revista Lumina creștinului, unde a scris în perioada 1939-1944 mai multe articole în care a tratat o tematică variată: spiritualitate, istorie, cultură catolică, viața pastorală a Diecezei de Iași. Cronicile trimise de pe front au fost publicate în paginile revistei menționate . Activitatea desfășurată în perioada 1946-1950780, ostilă regimului comunist, a dus la arestarea preotului Matei de către Securitate la București, pe
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
țara noastră, acestea nu s-au materializat, ori nu au fost consistente și viabile, deși cei care se ocupau de presă au conștientizat nevoia unității și creării unui ziar puternic reprezentativ la București. Rolul acestuia consta în abordarea unei tematici variate, inclusiv subiecte politice interne și externe lucru ce nu era posibil într-o publicație clasică a Bisericii Catolice 933. Apariția cotidianului Albina, chiar și pentru o perioadă scurtă de timp (aproximativ 3 ani) în urma unor diverse discuții polemice între ierarhii
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
de ani de spionaj la Vatican, traducere de Zully Mustafa, Editura Tritonic, București, 2009, p. 7. 49 Comunitatea internațională nu a negat personalitatea internațională a Bisericii Catolice. Nicio altă instituție cu relevanță politică nu a prezentat aspecte așa complexe și variate care au implicat axiomatic o raportare internațională sau transnațională. Situația este cu atât mai inedită cu cât administrarea acesteia presupunea (nu numai la nivel teologic, dar și juridic) folosirea a trei concepte distincte: Biserica Catolică, Sfântul Scaun și Suveranul Pontif
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
203 Din cauza dictaturii lui Primo de Rivera (1922-1930), presa a avut de suferit o puternică presiune. Acesta a creat La Nación (1925), ca ziar de sprijin al regimului. Începutul dictaturii, prezentată ca fiind tranzitorie, a fost salutată de ziare foarte variate, precum El Sol, La Voz sau El Debate. ABC ziar monarhic dezaproba situația anterioară și nu întrevedea ceva mai bun nici în etapa următoare. La un moment dat, în timpul regimului, a fost permisă o anumită opoziție reprezentată de ziare ca
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
periodicul „Fraternitatea italo-română”. Din mai 1882 denumirea periodicului devine „Frăția româno-italiană”. Primirea favorabilă făcută de public acestui „ziar popular”, cum era subintitulat, îl îndeamnă pe Cazzavillan să editeze începând cu ianuarie 1883 încă o gazetă, „Trebuinciosul”, cu un conținut mai variat, în care literatura originală stă alături de foiletoane romanțioase, traduse din italiană, și de o publicitate foarte activă. Încurajat de succesul comercial obținut și de creșterea tirajului până la cinci mii de exemplare vândute prin abonament sau cu numărul, Cazzavillan se hotărăște
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290367_a_291696]
-
nuvele a mai colaborat Al. Vlahuță. Din 27 septembrie 1899 începe să scrie la U. I. L. Caragiale, atras de contractul avantajos propus de Cazzavillan, și dă, de două ori pe săptămână, Notițe critice, în care se ocupă de cele mai variate chestiuni politice și culturale. Sub același generic include și prozele pe care în 1901 le va înmănunchea în volumul Momente. Luigi Cazzavillan murind în 1903, mai mulți ani gazeta nu va avea director; responsabilitățile conducerii revin soției lui, Teodora Cazzavillan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290367_a_291696]
-
Deși grupul de presă titular editează începând din 1919 suplimentul „Universul literar”, paginile dedicate actualității culturale și literare vor fi păstrate și în U. Nivelul lor va fi adaptat specificului unui cotidian care se adresează unui public cu o componență variată, inegală. Nu vor lipsi însă nume însemnate ale vieții literare. Comentariile privind evenimentele culturale îi vor avea ca autori pe Romulus Seișanu, Dan Bălteanu, Leontin Iliescu, N. Batzaria ș.a. Din 1925 Șt. Brăiloiu îngrijește o „Pagină culturală” la care scriu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290367_a_291696]
-
ca destinație turistică. Politica de dezvoltare trebuie să mobilizeze toți cetățenii în crearea unor strategii, programe și proiecte de dezvoltare inovatoare și potrivite spațiului în care trăiesc pentru a asigura orientarea către speranțele (așteptările) și nevoile acestora. Comunicarea neîntreruptă a variatelor opinii ale cetățenilor din diferite zone (regiuni), în mod direct sau prin reprezentanții politici și sociali ai acestora, asigură o legătură puternică între local, regional și Europa, precum și creșterea puterii decizionale a cetățenilor în determinarea procesului de dezvoltare dorit. Și
ANALIZA STATISTIC? A DEZVOLT?RII REGIONALE ?N ROM?NIA by Buruian? Andreea - Iulia () [Corola-publishinghouse/Science/83118_a_84443]
-
Dorința de noutate cu orice preț: orice procedeu e util și toate se amestecă, singurul scop fiind obținerea unei rețete inedite, romanul absolut. * Discursul slobod, clar și dezinhibat de tabu-uri: limbajul romanesc se colorează cu registre dintre cele mai variate, de la argou la descrieri necenzurate de senzualitate. * Textul poticnit, narațiunea dezlânată și întreruptă: prezentul nu numai că nu are speranță de viitor dar și înaintează greu, sprijinindu-se cu toată greutatea pe un trecut care e readus în real cu
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de la T.S. Eliot. De obicei o convenție literară o devorează pe cea anterioară, caută să se diferențieze. Nu și convenția Desperado. Acești autori contemporani cu noi rescriu, regândesc literatura întreagă mereu altfel (ceea ce face ca mișcarea să fie atât de variată, paradoxală și imposibil de definit în câteva trăsături). Afterwards (Mai apoi) descrie "împărăția" îndrăgostiților ca pe "un vid, o ne-apropiere", "tăcere" și "necunoaștere". Singurătatea e stindardul Desperado. Poemul începe să existe abia când lectorul acceptă să împărtășească dezagreabilul perceput
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
a intervențiilor chirurgicale pe cord. Cercetările actuale din domeniul medical au permis astfel dezvoltarea unor metode terapeutice avansate care includ echipe multidisciplinare din care fac parte chirurgi, inginerii, cercetători din domeniul știinților fundamentale, ceea ce a făcut posibil ca numărul extrem de variat al metodelor de abord chirurgical cardiac actuale să fie treptat înlocuit de o serie de tehnologii alternative aplicate de clinicieni și nu de chirurgi cardiovasculari. În contrapunct, așa numita epidemie de afecțiuni cardiovasculare specifică populațiilor central europene și nord americane
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
circumferențial, de unde și denumirea de artere coronare. Din coroana arterială a inimii se desprind ramuri craniale, atriale, care se anastomozează abundant, și ramuri caudale ventriculare, care, la om, au caracter terminal și reprezintă suportul anatomic, care, prin ocluzie de cauză variată (ateromatoză, embolie, tromboză) determină necroza peretelui ventricular, echivalentul clinic de infarct miocardic. * Circulația arterială a cordului Circulația arterială a inimii este asigurată de arterele coronare dreaptă și stângă (arteria coronaria sinistra et dextra), ramuri ale aortei ascendente. Există la nivelul
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
în timp, și unele defecte care au reținut și rețin mai puțin atenția, omenirea dăinuind prin ce are pozitiv, exemplar, demn de cultivat. Întru sănătatea trupului, dacii dispuneau de resurse naturale cum nici un alt popor nu avea: hrană abundentă și variată, aer ozonificat, ape de toate trebuințele, plante, animale și minerale de toate sorturile, familii bine închegate, educație zalmoxiană, practica mișcării și a competițiilor populare etc. etc. Toate aceste condiții au făcut ca medicina dacă să aibă caracter popular, iar experiența
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Toate aceste condiții au făcut ca medicina dacă să aibă caracter popular, iar experiența terapeutică naturistă să aibă rezultate atât de evidente încât practicile oculte precum vrăjile, descântecele, magia neagră să nu aibă prioritate, ca la alte popoare străvechi. Astfel, variata experiență medicală dacică s-a putut mai lesne apropia de medicina științifică și aceasta de ea, conferindu-i un caracter obiectiv și o anume reputație. Varietatea și belșugul resurselor farmaceutice s-a putut converti în remedii păstrate și folosite cu
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
pragmatică au mai apărut în acest timp și opere demne de reținut. Așa de exemplu în Enciclopedia Myriabiblionul patriarhului Photius, textele medicale ocupă un loc de seamă. în secolul XIII apare și Farmacopeea lui Nicolae Apotecaru, de 256 de formule variate și sistematizate care, secole la rând a servit medicilor occidentali și universităților de medicină, apărute tot pe lângă mânăstiri. în aceleași vremuri tulburi, nesigure a apărut și Tratatul despre gută al lui Demetrios Papagomenos care îi fructifică pe Jac Psychristul și
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
medicale europene, un rol deosebit l-au avut și misionarii creștini. Semnalăm și faptul că, în fruntea țării, proclamată republică democrată în 1911, s-a aflat medicul renovator, Sun Yat- Sen. În concluzie, medicina chineză se caracterizează prin îndelungă și variată experiență, originalitate, receptivitate și s-a extins în Asia de Sud-Est, Japonia și în Europa nu numai cu acupunctura ci și cu extracte de plante. 3. MEDICINA JAPONEZĂ Miracolul japonez nu e de azi de ieri. De mii de ani acest popor
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Hata, cu studii și în Europa și în SUA. Este suficient să evocăm remarcabilele descoperiri la care au ajuns în diferite domenii, în special în acelea ale bacteriologiei și ale endocrinologiei. CONCLUZII LA ASIA MEDICALĂ Antichitatea medicală în acest spațiu variat și vast, se distinge prin izolare, regenerând și satisfăcându-se mai mult din propria experiență. Dacă despre medicina japoneză se pot spune puține lucruri până la contactul cu europenii, despre medicina indiană și chineză, se poate afirma că ea s-a
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
până la contactul cu europenii, despre medicina indiană și chineză, se poate afirma că ea s-a dezvoltat în paralel cu cea mesopotamiană, egipteană, greacă, înregistrând ingenioase rezultate atât în sfera ideilor cât și a practicii. Mai circumscrisă acestui spațiu dar variată și plină de secrete, mistere, medicina străvechii Asii În decursul timpului, atunci când evenimentele istorice le-au oferit ocazia, asiaticii s-au remarcat prin curiozitate, interes, capacitate de muncă preluînd selectiv idei și practici medicale europene, experiență și produse din farmacologia
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]