10,567 matches
-
copilului (Steele, 2002), vom enumera mai jos câteva posibile strategii de asistare a rezilienței în cadrul unor societăți expuse violenței unei dictaturi. Familia este spațiul prim în care, printr-o funcționare alfa2 (Bion, 1962) a mamei în raport cu copilul, se pot crea premisele rezilienței copilului. Funcționarea alfa a mamei este însă în mare măsură condiționată de ceilalți factori sociali cu rol protectiv al diadei mamă-copil, în primul rând de tată. Familia însă suferă influențele mediilor exterioare: familia extinsă, loc de muncă, de recreere
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Bibliografie 71 Politicile publice europene. Actorii și puterea lor de decizie (Mirela State) 75 1. Sinteza principalelor linii teoretice 79 2. Statele membre ca executante 86 3. Statele membre ca decidente 91 Bibliografie 98 Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor și schimbarea presupozițiilor (Florin Bondar) 101 1. Contextul conceptual european al modernizării administrațiilor publice centrale 105 2. Reforma formulării politicilor publice În România 110 3. Consecințele raportului dintre premise și presupoziții pentru reforma formulării politicilor publice 122 Bibliografie 126 PARTEA
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
ca decidente 91 Bibliografie 98 Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor și schimbarea presupozițiilor (Florin Bondar) 101 1. Contextul conceptual european al modernizării administrațiilor publice centrale 105 2. Reforma formulării politicilor publice În România 110 3. Consecințele raportului dintre premise și presupoziții pentru reforma formulării politicilor publice 122 Bibliografie 126 PARTEA A IIAtc "PARTEA A II‑A" O perspectivă asupra plăților informale În sectorul de sănătate din România (Bogdan Lăzărescu, Laurențiu Mihai) 131 1. Corupția În sistemul de sănătate 132
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
administrației publice de a se conforma cerințelor impuse de mult dorita aderare a României la Uniunea Europeană. Acest deziderat național, cum a fost el numit, Îmbrățișat de majoritatea curentelor politice ale momentului, a fost Însoțit și de Încercarea de a crea premisele formării unei culturi administrative moderne - europene, În special - care să reușească să se compare prin transparență, profesionalism și eficiență cu cele ale țărilor mai dezvoltate ale Uniunii Europene. Măsuri ale acestor eforturi, fiind și cele mai importante din punct de
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
de șoc În cadrul administrației, care să reușească să schimbe „din mers” structurile care se revendicau Încă de la birocrația comunistă. Aceste demersuri Își pot dovedi utilitatea dacă și numai dacă, prin consecințele pe care le produc la nivelul administrației, sunt create premisele unei creșteri a performanței acesteia. Aderarea formală a României la Uniunea Europeană poate fi, din acest punct de vedere, asociată cu o oportunitate, mai degrabă decât cu un obiectiv În sine. Datorită presiunii politice semnificative În ceea ce privește Îndeplinirea criteriilor de aderare, schimbările
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
cel puțin În cazul românesc, În care cele două nu sunt Întâmplător tratate separat. Astfel, În cea mai mare parte a studiilor, se pornește de la ideea că statul nu este singurul furnizor de politici publice, fapt care poate constitui o premisă importantă atunci când sunt aduse În discuție diferitele aspecte legate de acțiunile administrației publice. Domeniile de politici publice nu sunt legate de modul În care este organizată activitatea În cadrul administrației, ci de un cadru mai larg de preferințe decât cel exprimat
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
de oferire a unei ipoteze de lucru În ceea ce privește posibile demersuri de eficientizare a procesului de decizie și de elaborare și implementare a politicilor publice la nivel național. Ultimul studiu din această parte a volumului („Reforma formulării politicilor publice - Între schimbarea premiselor și schimbarea presupozițiilor”, semnat de Florin Bondar), susține autonomia procesului politicilor publice față de reflexele administrative ale unor Încercări de eficientizare a activității organizațiilor reprezentante ale administrației publice centrale. Studiul aduce În discuție câteva dintre aceste reflexe legate de unele măsuri
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
publice. Ideea care justifică abordarea de față este că interacțiunile sociale, În complexitatea lor, conduc la rezultate a căror influență asupra vieților indivizilor nu poate fi estimată sau controlată la un nivel global, ci doar pe anumite dimensiuni. Acceptarea acestei premise conduce la respingerea existenței unui posibil unic aranjament instituțional, care să ofere o viziune globală asupra interacțiunii sociale. Totuși, criteriul normativ de eficiență al politicilor publice presupune o corelare pozitivă la acest nivel global. Altfel spus, politicile publice Își capătă
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
de altă parte (Ostrom, 2000). Nereușind identificarea unui astfel de panaceu, cercetările neoinstituționale (pentru o bibliografie completă, vezi Hess, 1999) au Încercat să expună logica procesului permanent de configurare și reconfigurare a ordinilor politice, Încercând să vadă ce fel de premise ale acestui proces cresc șansele succesului aranjamentelor instituționale respective (Ostrom, 1990; McGinnis, 1999, 2000). Întrebarea pusă mai sus ar putea fi rezolvată dacă ar exista un supra-principal al unei organizări politice care să aibă ca sarcină monitorizarea nivelului total de
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
Politics Against Markets in the European Union”, Comparative Political Studies, vol. XXXIV (III), pp. 227-262. Wright, Vincent (1996), „The national co-ordination of European policy-making”, Jeremy Richardson (ed.), European Union. Power and policy-making, Routledge, Londra. Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor și schimbarea presupozițiilortc "Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor Și schimbarea presupozițiilor" Florin Bondartc "Florin Bondar" Rezumat Studiul aduce În discuție problema reformei formulării politicilor publice la nivelul central al administrației publice românești, privind prin prisma diferențelor dintre modificarea
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
vol. XXXIV (III), pp. 227-262. Wright, Vincent (1996), „The national co-ordination of European policy-making”, Jeremy Richardson (ed.), European Union. Power and policy-making, Routledge, Londra. Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor și schimbarea presupozițiilortc "Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor Și schimbarea presupozițiilor" Florin Bondartc "Florin Bondar" Rezumat Studiul aduce În discuție problema reformei formulării politicilor publice la nivelul central al administrației publice românești, privind prin prisma diferențelor dintre modificarea premiselor, respectiv a presupozițiilor Într-un proces de reformă. Studiul
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
și schimbarea presupozițiilortc "Reforma formulării politicilor publice Între schimbarea premiselor Și schimbarea presupozițiilor" Florin Bondartc "Florin Bondar" Rezumat Studiul aduce În discuție problema reformei formulării politicilor publice la nivelul central al administrației publice românești, privind prin prisma diferențelor dintre modificarea premiselor, respectiv a presupozițiilor Într-un proces de reformă. Studiul susține poziția conform căreia măsurile de reformă inițiate la nivelul Centrului Guvernului În privința formulării și coordonării politicilor publice, ca urmare a recomandărilor diferitelor organizații internaționale, În special Banca Mondială și Comisia
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
de reformă. Studiul susține poziția conform căreia măsurile de reformă inițiate la nivelul Centrului Guvernului În privința formulării și coordonării politicilor publice, ca urmare a recomandărilor diferitelor organizații internaționale, În special Banca Mondială și Comisia Europeană, operează modificări numai la nivelul premiselor, fără să schimbe presupozițiile pe care se fundamentează activitățile administrației românești. În cuprinsul studiului sunt abordate chestiuni legate de introducerea documentelor de politici publice ca instrumente de fundamentare a inițiativelor de politici publice ale diferitelor organizații ale administrației publice centrale
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
legate de introducerea documentelor de politici publice ca instrumente de fundamentare a inițiativelor de politici publice ale diferitelor organizații ale administrației publice centrale, precum și unele elemente ale planurilor strategice care vor fi implementate la nivelul acestora. Măsurile sunt fundamentate pe premise privind rolul funcționarilor publici sau tipul de activități ce nu se regăsesc la nivelul presupozițiilor pe care se fundamentează administrația publică românească. În final, sunt propuse câteva repere În ceea ce privește formularea unor presupoziții comune valabile la nivelul Întregii administrații centrale românești
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
comuniste a urmat traiectorii diferite ale reformei, România Începând prin a-și concentra acest efort În trei direcții: descentralizarea administrativă, reforma funcției publice și reforma formulării politicilor publice 3. În acest studiu, voi Încerca să arăt că implicațiile asumării unor premise precum cele ce susțin unele măsuri de reformă a formulării politicilor publice la nivelul administrației publice centrale indică asumarea unor presupoziții În procesul de reformă, incompatibile cu cele care susțin alte componente ale sistemului administrației românești și de care depinde
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
incompatibile cu cele care susțin alte componente ale sistemului administrației românești și de care depinde gradul de utilitate a acestor măsuri. Măsurile aduse În discuție se referă la introducerea planurilor strategice, respectiv a documentelor de politici publice la nivelul ministerelor. Premise și presupoziții. O premisă este parte componentă a unui raționament. În cadrul unui discurs, premisele sunt utilizate În vederea obținerii, pe baza unui argument, a unei concluzii. Adevărul unei concluzii este fundamentat pe adevărul premiselor, precum și pe corectitudinea procesului de extragere a
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
susțin alte componente ale sistemului administrației românești și de care depinde gradul de utilitate a acestor măsuri. Măsurile aduse În discuție se referă la introducerea planurilor strategice, respectiv a documentelor de politici publice la nivelul ministerelor. Premise și presupoziții. O premisă este parte componentă a unui raționament. În cadrul unui discurs, premisele sunt utilizate În vederea obținerii, pe baza unui argument, a unei concluzii. Adevărul unei concluzii este fundamentat pe adevărul premiselor, precum și pe corectitudinea procesului de extragere a concluziei din premise. Presupozițiile
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
depinde gradul de utilitate a acestor măsuri. Măsurile aduse În discuție se referă la introducerea planurilor strategice, respectiv a documentelor de politici publice la nivelul ministerelor. Premise și presupoziții. O premisă este parte componentă a unui raționament. În cadrul unui discurs, premisele sunt utilizate În vederea obținerii, pe baza unui argument, a unei concluzii. Adevărul unei concluzii este fundamentat pe adevărul premiselor, precum și pe corectitudinea procesului de extragere a concluziei din premise. Presupozițiile, În sensul folosit În această lucrare, constituie fundamentul formulării unor
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
documentelor de politici publice la nivelul ministerelor. Premise și presupoziții. O premisă este parte componentă a unui raționament. În cadrul unui discurs, premisele sunt utilizate În vederea obținerii, pe baza unui argument, a unei concluzii. Adevărul unei concluzii este fundamentat pe adevărul premiselor, precum și pe corectitudinea procesului de extragere a concluziei din premise. Presupozițiile, În sensul folosit În această lucrare, constituie fundamentul formulării unor premise. Presupozițiile pot fi legate de un sistem de credințe de a cărui coerență depinde fiabilitatea primelor. De exemplu
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
O premisă este parte componentă a unui raționament. În cadrul unui discurs, premisele sunt utilizate În vederea obținerii, pe baza unui argument, a unei concluzii. Adevărul unei concluzii este fundamentat pe adevărul premiselor, precum și pe corectitudinea procesului de extragere a concluziei din premise. Presupozițiile, În sensul folosit În această lucrare, constituie fundamentul formulării unor premise. Presupozițiile pot fi legate de un sistem de credințe de a cărui coerență depinde fiabilitatea primelor. De exemplu, o propoziție (care poate sta ca premisă În cadrul unui raționament
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
sunt utilizate În vederea obținerii, pe baza unui argument, a unei concluzii. Adevărul unei concluzii este fundamentat pe adevărul premiselor, precum și pe corectitudinea procesului de extragere a concluziei din premise. Presupozițiile, În sensul folosit În această lucrare, constituie fundamentul formulării unor premise. Presupozițiile pot fi legate de un sistem de credințe de a cărui coerență depinde fiabilitatea primelor. De exemplu, o propoziție (care poate sta ca premisă În cadrul unui raționament) de genul „Fratele meu este student” conține presupoziția că am un frate
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
a concluziei din premise. Presupozițiile, În sensul folosit În această lucrare, constituie fundamentul formulării unor premise. Presupozițiile pot fi legate de un sistem de credințe de a cărui coerență depinde fiabilitatea primelor. De exemplu, o propoziție (care poate sta ca premisă În cadrul unui raționament) de genul „Fratele meu este student” conține presupoziția că am un frate. Neconcordanța cu realitatea a acestei presupoziții determină lipsa de sens atât a propoziției „Fratele meu este student”, cât și a propoziției „Fratele meu nu este
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
meu este student” conține presupoziția că am un frate. Neconcordanța cu realitatea a acestei presupoziții determină lipsa de sens atât a propoziției „Fratele meu este student”, cât și a propoziției „Fratele meu nu este student” (Strawson, 1952). În acest context, premisele sunt considerate instrumente pe baza cărora sunt formulate concluzii. În exemplul dat, un raționament care se bazează pe premisa că „fratele meu este student” poate fi unul corect, fără ca (din cauza nechestionării presupozițiilor pe care se fundamentează această premisă) concluzia să
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
atât a propoziției „Fratele meu este student”, cât și a propoziției „Fratele meu nu este student” (Strawson, 1952). În acest context, premisele sunt considerate instrumente pe baza cărora sunt formulate concluzii. În exemplul dat, un raționament care se bazează pe premisa că „fratele meu este student” poate fi unul corect, fără ca (din cauza nechestionării presupozițiilor pe care se fundamentează această premisă) concluzia să fie adevărată. În ceea ce privește utilitatea distincției pentru poziția exprimată În studiul nostru, Într-o dezbatere ce opune, În condițiile asumării
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
acest context, premisele sunt considerate instrumente pe baza cărora sunt formulate concluzii. În exemplul dat, un raționament care se bazează pe premisa că „fratele meu este student” poate fi unul corect, fără ca (din cauza nechestionării presupozițiilor pe care se fundamentează această premisă) concluzia să fie adevărată. În ceea ce privește utilitatea distincției pentru poziția exprimată În studiul nostru, Într-o dezbatere ce opune, În condițiile asumării unor premise corespunzătoare, un model de formulare a politicilor publice altuia, se pornește de la presupoziția că există activități care
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]