10,751 matches
-
re-avizare, pe cap de scriitor. Ți se indica numărul scenelor de dragoste ("Erotismul nu-i scuzabil. Taie sexul!"), ți se numărau morții. ("Personajul principal să-și dea duhul în finalul narațiunii? Exclus"). Finalul trebuia să fie musai optimist-moralizator. Turcitu se lăuda că niciodată manuscrisul trecut prin mînurile lui nu era identic cu cartea tipărită. Un poet se și amuza pe chestia asta: "Mie cenzura mi-a ajutat. Tot tăind, Ghiță a dat un plus de mister, de inefabil textelor mele. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
second-hand. Șoferul ne lasă la intrarea în Dorobanț, lîngă o reclamă de șampon. Exact unde se înălța alta: "Nici o masă fără pește". Mîncam la rupere pește oceanic. România avea a cincea flotă de pescuit oceanic din lume sau așa ne lăudam. Un lider politic, despre care presa scrie că a contribuit la distrugerea flotei, dă interviuri într-o revistă porno. Cui ce-i pasă? "Boulitica"* e uluitoare. Doi dintre consilierii ex-președintelui au fondat astfel de reviste: unul, "Prostituția", altul, "Bordel". "Interesul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
cu ageamiii și cu pictura de magazin. Oricum ai da-o, adevărul tău și numai al tău trăiește pentru tine numai o dată și numai în opera ta. Restul-tărăboi, artificii, surogate de receptare. Prosteritate. Nu absolutiza atît de brutal. Critica te laudă. Niște idioți. Sînt sătul de unguente pseudo-eseistice. De "hermeneuți-hormoneuți", cum le zice Saul Bellow. Unde eram? Avusesem cîțiva ani grei, cîteva plecări pe care nu le-am vrut. Drumurile mi se adunaseră în piept ghem, gata să mă înece. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
doar pentru el. Patrick a facut-o. De ce n-ar fi uzat/abuzat de banii lui Bradutz și de tot ce rămăsese de la Liselle? Pe urmă, de tot ce rămăsese de la Iordan. Cristoase, ce jenant era modul de a-și lăuda miniaturile! Venera numărul impar, adică pe el însuși. Vrei s-o cumperi, Iordaná?" și-mi arăta o porcărioară de satyr priaptic, din praf de oase. "Nu-i mirobolant?" se extazia Brăduț. Microbolant da, era. Lui și Turnul Eiffel i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Ofelie semănînd cu Krupskaia, o doamnă brună din sonete semănînd cu Puha. Am făcut atîta efort să fiu iubită, că n-am iubit ca lumea. Iubire, cuvîntul ăsta apare mai des în însemnările mele decît și. Iubireșiiubireșiiubire. Nu-i o laudă (vorba lui Moses Rosen, misoxen cum era, cînd Petrică Roman a ținut să precizeze că-i român: "Asta nu-i o laudă, că ești român") să mă mărturisesc: neînlocuita mea dragoste, neverosimila mea dragoste era ne-dragoste. Iubire din petice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
iubit ca lumea. Iubire, cuvîntul ăsta apare mai des în însemnările mele decît și. Iubireșiiubireșiiubire. Nu-i o laudă (vorba lui Moses Rosen, misoxen cum era, cînd Petrică Roman a ținut să precizeze că-i român: "Asta nu-i o laudă, că ești român") să mă mărturisesc: neînlocuita mea dragoste, neverosimila mea dragoste era ne-dragoste. Iubire din petice. Mestecam mere, nopțile, la volan, să rămîn trează, dar s-a întîmplat să ațipesc. Visam că am rămas însărcinată și că Iordan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
verific dacă l-a întrebat asta și pe Steinhardt: "Ce aveți pe șantier?" Revista nu supăra (programatic) pe nimeni. "Ești nocivă sau naivă? Ce te iei de Zoe Dumitrescu-Bușulenga? Nu știi că-i doamna de companie a Elenei?" După Leandru, lăudam pe cine nu trebuia, criticam pe cine nu trebuia. Mai strecurasem și o poezie de dragoste a lui Ovidiu Genaru, unde poetul băcăuan își exprima cam așa sentimentul: "Ard ca Jan Pálach, mistuit de viu, în focul..." Or, protestatarul Jan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
de rafinată. Doar efectul (de ceață) a fost altul: eu am dispărut din presă și din edituri pînă-n '89; el a plecat singur, cum am spus. La timp, cînd revista devenise mai goală (de atitudine polemică) decît Eva, dar era lăudată și de "Scînteia" mare, și de "Scînteia" mică ("Ce se taie nu se fluieră", rîdea sîsîit Leandru). M-am simțit bine sporovăind. Sporovăiala mai înseamnă (dacă mi-a adus starea de bine) un remediu. Pe vremea cînd înfloreau toți polimerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
ca o acnee juvenilă de la "Ora". O plăcuță cu Loc de veci, găsită-n Eternitatea, a aterizat pe biroul lui Cornel Șoitu. Protestam și noi cum puteam contra "rotărilor de cadre". Hada era satisfăcut: își recăpătase dreptul deplin de-a lăuda. Pe cine trebuia, firește. I-am fixat deasupra capului altă plăcuță, din Grădina Botanică: Plantă toxică. Șparleam lingurițe cu gaură (le ștanțau ca să nu se fure) din "bardezi". De la micile slăbiciuni ca pahare UNIREA, borcane cu muștar, scrumiere și scobitori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
fost amenințat, lui Fluturel i-a promis că scapă de "poșta-redacției" și de paginile de proză. A închis ochii la agramatismele lui Briceag. Cred că folosea vreo mie de cuvinte Gil în reportaje, dar era "ancorat în imediatitate", cum îl lăuda Leandru. L-am descoperit printre "listașii" publicați de "România liberă", în noiembrie '98. Pe Carmen Fericeanu a protejat-o, deși n-a scris nici o recenzie măcar. Era de nerestructurat, ca și sediile PCR construite de soț, prin Moldova. Minte nebuloasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
știu că Emma Bovary făcea dragoste cu Rodolphe. Nu-i nevoie să spună, ca un optzecist teribil: Atunci am înțeles ce înseamnă o pizdă adevărată". Eu, una, am repulsie față de erotomani/erotomane. Nu-l plac pe Georges Simenon, care se lăuda cu 3-4 relații sexuale zilnic (și, pe măsură, cu 3-4 romane pe an). Nici nu cred că editorul român poate fi acuzat de pudicitate. "Noi, pudicii!" pufnește disprețuitor Antofiță, uitînd că "Lolita lui Nabokov n-a apărut în America (două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
îl răsfăța Aronsohn, șef secție-critică, dar și cenzorul șef, Bluthal, Horovitz, Lesner, pe-aici, nu-mi aduc aminte cum îl chema. Mai mult, Vova era prieten cu "tovarășul Iași", primul ilegalist al urbei. Vitner însuși îl recomanda "poet autentic". Îi lăuda, în revista "Flacăra", chiotele pentru electrificarea satului, pentru spărgătorii de norme, pentru escavatoriștii fruntași și șoferii sutamiiști, fără reparații la motor. Era un fel de clonă a lui Jebeleanu: îi lua la refec Jebe pe "călăii din Wall-Street", îi lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
condiția de nedreptățit, oho, aveai alternative: ori să te lași strivit de un pumn de fier, ori să contești la partid. Să încerci cu memorii, cu intervenții la potentați. Nu, nu era în noima PCR să facă dreptate, cum se lăuda. Aparent, Milucă s-a manifestat comprehensiv: "Sîntem într-o mî-fază de restrîngere de activitate, o perioadă grea. Nu mî-persoana, ci ansamblul mî-contează. Cu mî-persoana n-avem nimic, dar obiectivul nostru e mî-tratatul. Pe bază de cifre și date, trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Năzuroaso, se aude vocea de-a doua, gîndește pozitiv. Nu te-ai închis într-o profesiune care s-a tot degradat, n-ai însăilat editoriale pe șabloane ideologice, nu ți s-au băgat de gît instructaje, n-ai făcut concesii, lăudînd nu'ș ce scriitor din "activul de bază". Ai fost scutită de articole despre caracterul profund democratic al deciziilor de partid ori despre creșterea bunăstării într-o societate progresistă. Ți-ai salvat bruma de curaj și de voință, grăuntele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
La rîndul lui, poetul lăudat își țucălește criticul: "N-am nici un dubiu, nu există nici un dubiu. Privitor la vocația lui nu încape nici o aporie". Cognitifff, ce mai! Cine-ar găsi cuvinte mai potrivite decît Arghezi? Noi suflăm pe-același flaut, Laudă-mă să te laud". Strîng pe făraș talentele închipuite, genialoizii, diamantele astea, să le zvîrl la gunoi. Tano are pe nas o boabă de sînge: M-am zgîriat cu Mișu. N-apuc să-l cert, că la colțul dinspre strada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
lăudat își țucălește criticul: "N-am nici un dubiu, nu există nici un dubiu. Privitor la vocația lui nu încape nici o aporie". Cognitifff, ce mai! Cine-ar găsi cuvinte mai potrivite decît Arghezi? Noi suflăm pe-același flaut, Laudă-mă să te laud". Strîng pe făraș talentele închipuite, genialoizii, diamantele astea, să le zvîrl la gunoi. Tano are pe nas o boabă de sînge: M-am zgîriat cu Mișu. N-apuc să-l cert, că la colțul dinspre strada "Fulger", colț mirosind veșnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
se adună scriitorii, actorii, plasticienii. Evita constant și nucleul forte de prestigioși localnici. "Faci o alianță, controlezi. Ajuți ori oprești, barezi ori salți. Dar alianța presupune și executarea ordinelor. Cei aflați în fruntea trebii lucrează la consacrări: cine-i de lăudat sau de anihilat; de trecut cu vederea sau de scos în față; de luat sau de neluat în seamă. La scriitori nu-i la fel? E important ce citește și ce nu citește Nicolae Manolescu. Lista." Mi s-a părut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
bubuie un fir de nisip" Cristian Simionescu, Frunza asta umană 3 martie, 2003 Înțep ușurel nervul hîrtiei cu buchiile mele și hîrtia mă îngăduie. Mi-am pregătit deja alte voci, alte încăperi, într-un cuvînt, altă narație, alt roman. Mă laud că știu ce va face cutare personaj, cutare ființă, ce-o să se întîmple în realitatea ficțiunii, a terfeloagelor mele, dar în cealaltă, în realitatea reală, rămîn complet neajutorată. N-am descifrat ce trebuia să descifrez în "gunoaiele" de la poartă. Spatulele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
de la Primărie, da, și au urcat pe Soare și au văzut că e adevărat. - Înainte am urcat pe o rază - a spus acel om. Și acum - ne credeți?... Și le-a spus Primarul: - Am avut serioase dubii... Și i-a lăudat Primarul că au ajuns pe Soare și nu i-a ars. - Noi am avut costume foarte puternice, de asta nu ne-am ars. Și au primit niște medalii și costume noi, și mai rezistente, ca să mai exploreze pe viitor și
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
își iubește mama, la fel cum o iubesc și eu. Dar eu am o atitudine mai diferită decât alții, căci nu-i pot arăta mamei ceea ce fac. Eu doar știu că mă vede, fără ca să zică ceva, fără ca să mă laude. Știu că, de când eram mică, mama se mândrea cu mine. Și eu mă mândream cu tăria ei, a fost o fire puternică, foarte puternică, a știut să lupte cu boala, venea la sărbătorile mele la școală, fără mână, iar, după
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
ceea ce ne-am propus. Uneori, am multe lucruri importante de făcut. Și-l fac pe cel care trebuia să-l fac în ultimul rând. Nu-mi place ca să-mi spun meritele și niciodată nu mi-a plăcut. Nici să fiu lăudată în public nu-mi place, deaorece nu vreau să atrag privirile și atenția celor din jur. Dar, uneori, dau exemple din viața mea, pentru a ajuta sau a arăta cum nu este bine de făcut, deși nu fac prea multe
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
pe toată întinderea ei domnește, cu drepturi vechi și depline, Limba Română. Degeaba vine câte cineva să ne spună că rușii ne sunt prieteni și că din prietenie au furat din România în lungii ani de ocupație. Noi ne putem lăuda cu strămoși iluștri, nu cu vagabonzi ai istoriei, cu migratori purtați de vânturi.” E o îndreptățită mândrie națională în fața celor aduși de vânturile istoriei din pustiul asiatic îndepărtat. în La Porțile Orientului, cu mândrie patriotică pe deplin justificată, scriitorul militant
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
membri ai familiei autorului. Tatăl, invalid de război din răsărit, este terorizat și exploatat samavolnic ca un adevărat proscris - dușman al regimului. Apare și bunicul patern după ce ispășește o condamnare de 8 ani, iar copiii - recte autorul și frații - se laudă cu acest fapt, după ce află prin ce a trecut proaspătul eliberat, după propriile mărturii. Bunicul este prevenit să nu se manifeste ostil, pentru că va fi imediat rearestat. Copilul Ștefan - viitorul autor - mereu în neastâmpăr și mișcare vede tot, înțelege totul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
oțețel, mănâncă băieții de se strică la bârdănel”, pentru că întrebat de vecini ce le mai dă de mâncare copiilor repeta mereu formula amintită și i-a rămas numele de Peștișori cu oțețel. Un altul, gospodar harnic și priceput nevoie-mare, se lăuda pe bună dreptate că are cinci băieți ca brazii, spunând repetat cu vădită mândrie că e tată a cinci copii și a rămas cu această vrednică poreclă de „Tata cinci”. Să urmărim ce s-a întâmplat cu cei doi gospodari
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Doilea Război Mondial, la puțin timp după evenimentele dramatice de după 23 august 1944. După ruperea frontului de la Iași (21, 22 august) puhoaie nesfârșite ale Armatelor sovietice au invadat România, tergiversând semnarea Armistițiului (12 septembrie) pentru ca Tătucul Stalin să se poată lăuda zilnic că a mai eliberat localități din România de armatele hitleriste. Deși aliați prin Armistițiu, e primul fapt din istoria mondială când aliatul și-a permis să cucerească teritoriul fostului adversar și să facă peste 100 de mii de prizonieri
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]