10,805 matches
-
a istoriei antisemitismului în România. Era un moment grav, care ar fi trebuit să implice o exigență etică fermă. S-au produs derapaje într-un climat de dezbateri personalizate care a împiedicat înțelegerea corectă de către opinia publică a unui capitol tragic al istoriei românești, în bună parte comună cu aceea a Europei Occidentale, Centrale și Orientale sau cu cea a rușilor. Să revedem principalele aspecte ale acestei abordări a luptei împotriva antisemitismului. Primii ani de după 1989 au fost marcați iată încă
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
Această atmosferă, dialogurile din interior, contactele cu străinii din Occident și din URSS care se desfășoară în culisele puterii, bătrânii demnitari dezamăgiți, gorbaciovienii ambițioși ca Ion Iliescu, ex-favorit al lui Ceaușescu pe când era un tânăr activist, explică într-un mod tragic și sumbru ritualul persistent care triumfă cu ocazia celui de-al XIV-lea Congres. Amenințarea există: Ceaușescu refuză să se supună și acționează. Populația este în marea ei majoritate paralizată. Așa cum va explica Virgil Măgureanu unui jurnalist de la l'Express
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
bulevardului, în Piața Romană. Zeci, apoi câteva sute chiar de manifestanți cei mai mulți tineri, dar curând și adulți ieșiți de la birou li se alătură, formând o masă foarte diversificată: elevi din ultimele clase de liceu, grupuri rock primul căzut al acestei tragice după-amiezi, Emil Gâtlan, ieșise în stradă împreună cu grupul său de instrumentiști -, câțiva muncitori, mulți intelectuali tineri, studenți care, în ciuda vacanței intempestive, rămăseseră în capitală, membri ai cluburilor secrete de bridge (secrete, căci jocul, chiar și rebotezat "Podul", pentru a induce
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
revoluționarii nu trag în militari, ci se îmbrățișează cu soldații. Aceștia se retrag de altfel în cazărmi îndată ce răsturnarea de situație devine amenințătoare. Abia în seara de 22 decembrie, când de fapt revoluția triumfase, cad primele victime în uniformă ale tragicului remake al revoluției transmise în direct. Un imaginar care așteaptă să fie descifrat Imaginarul evenimentelor revoluționare dintre 16 și 21 decembrie nu e mai ușor de descifrat decât realitatea acelor zile și nopți de haos și de tragedie. Avem șansa
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
informații care îi supravegheaseră ca suspecți de legături cu GRU sau KGB. Dincolo însă de aceste interese personale, destul de obscure, prea multe interese comune celor care acaparaseră atunci puterea ne împiedică să reducem evenimentele la o simplă înlănțuire de accidente tragice. Dispersarea mulțimii revoltate a fost, fără niciun dubiu, un obiectiv major al noii puteri, cu atât mai mult cu cât mulțimea striga tot mai răspicat "Jos comunismul!" în fața unei autorități interesate prioritar în a-i lua locul lui Ceaușescu și
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
Această prăbușire nu se mai datorează curajului civic al unor anonimi care scandează "Jos comunismul" înfruntând gloanțele, ci unui grup de activiști de partid luminați, comuniști de omenie, care înlătură dictatura clanului Ceaușescu și dăruiesc poporului român libertatea și democrația. Tragica realitate a unor figuranți inocenți, uciși sau răniți în acest spectacol de "sânge și lumină", e atent instrumentalizată, pentru a pune în scenă rezistența eroică a noii puteri în fața inumanei agresivități a acestor imaginari susținători ai dictaturii. Mass media și
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
fără conjuncția dintre factorul intern reprezentat de prima alternanță la putere, în 1996, când nomenclatura cât de cât convertită la retorica democrației a pierdut definitiv monopolul absolut asupra puterii și de factorul extern a cărui ipostază vizibilă a fost desmembrarea tragică a fostei Iugoslavii între 1995, anul acordurilor de la Dayton, și 1999-2000. Din pricina dramei iugoslave, marii decidenți internaționali au fost nevoiți să ia cunoștință, în fine, de noile imperative ale securității europene după căderea Zidului Berlinului. Într-adevăr, înainte de 1989, securitatea
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
războiului din Balcani pentru Kosovo ar fi impus cu certitudine americanilor și aliaților lor o lungă campanie terestră. O Românie aliată cu Milosevici ar fi provocat, dacă nu o înfrângere a NATO, în orice caz o prelungire costisitoare, dureroasă și tragică a războiului. Am văzut de curând ce poate însemna o asemenea stagnare în Afganistan, dar aici ea ar fi adus drama războiului la granița fiecărui stat european, fără excepție. Or, fiindcă, în 1998, de doi ani deja, puterea politică de la
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
plictisită de gesticulația reglărilor de conturi și de manipulările vizibile din PSD în 2006-2007, tânăra generație educată se retrage în sfera privată. Am asista, în acest caz, în ciuda aparențelor de ruptură cu vechiul regim din anii comunismului, la o continuitate tragică: pe de o parte, sfera politicului, pe de alta, evoluția unei societăți civile care abandonează politicul, căutând alte valori: reușita personală în căutarea unei bunăstări economice (astăzi posibilă), în căutarea culturii, a spiritualității... și demobilizarea față de o democratizare care a
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
169; Al. A. Philippide, „Nea Nae”, CLI, 1935, 23; Petru Manolescu, „Nea Nae” de N. D. Cocea, „Azi”, 1935, 2; Ovidiu Papadima, „Nea Nae” de N. D. Cocea, G, 1936, 6; Călinescu, Ist. lit. (1982), 919; Petru Manoliu, „Canalia”, comedie tragică în 3 acte de N. D. Cocea, TIL, 1944, 2387; Eugen Campus, Un maestru al pamfletului literar, București, 1955; Gala Galaction, Oameni și gânduri din veacul meu, București, 1955, 156-164; Eugen Jebeleanu, Din veacul XX, București, 1956, 285-290; Tudor Teodorescu-Braniște
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286310_a_287639]
-
Ceea ce și-a propus dramaturgul, a reușit: „Am vrut să exprim ceea ce contemporanii noștri simt, au simțit și au gândit în acești șase ani care au trecut de la suspectul decembrie ’89. Asta a fost intenția mea. Este o satiră fierbinte, tragică, cu un ochi râdem, cu celălalt plângem.” Eroarea lui a fost aceea de a crede că vorbește în numele tuturor contemporanilor. SCRIERI: În plină zi, București, 1959; Casa, București, 1962; Dimineață de toamnă, 1962; Călăul cel bun, București, 1965; De chemat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289160_a_290489]
-
brusc, descendent; - apare ca o consecință firească a faptelor prezentate anterior; - adeseori este neprevăzut (!! autorul păstrează pentru sine anumite date pe care cititorul abia acum le află; de aici Ț uimirea acestuia din urmă). Deznodământul poate fi: (1) vesel; (2) tragic; (3) optimist; (4) bun; (5) rău; (6) previzibil; etc. MODURI DE EXPUNERE MODUL DE EXPUNERE; MODURILE DE EXPUNERE - felul, maniera în care autorul / naratorul / personajul prezintă realitatea;forme ale prezentării realității: 1. forma narativă, caracteristică genului epic; - se relatează fapte
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
femei; 2. „blonde”: sunt personaje așezate, nu tocmai tulburătoare, statornice dar nu tocmai vrednice de încredere; C. grupate după criterii geografice sau pe naționalități: 1. orientale; 2. asiatice; etc.; 3. unguroaica, 4. rusoaica; etc. D. 1. umoristic; 2. comic; 3. tragic; 4. visătorul; 5. fantastul; etc.; E. după aparteneța operei la o anumită perioadă, direcție literară, etc.: 1. clasic; 2. romantic; 3. realist; etc.; F. în funcție de raportul cu o anumită realitate înfățișată în operă: 1. legendare; 2. fantastice; 3. istorice; etc.
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
și descriptivă; - portretul eroului, descrierea calului, încleștarea luptei etc. d. deznodământul se atinge cu cât mai puține ocolișuri; - dar asigurând sublinierea primejdiei care îl pândește pe eroul pozitiv (ceea ce sporește interesul dramatic); fără a minimaliza puterea adversarului; - uneori, deznodământul este tragic; e. sfârșitul are un caracter optimist; - datorită înseși biruinței voinicului; - sau prin speranța care lasă să se întrevadă că lupta va fi continuată de erou sau de alții până la încheierea pozitivă; - unele formule tipice (exterioare cadrului acțiunii) au un ton
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
erou sau de alții până la încheierea pozitivă; - unele formule tipice (exterioare cadrului acțiunii) au un ton umoristic și satiric; - se stimulează buna dispoziție și îngăduința generoasă a ascultătorilor. Motive: 1. motivul recunoașterii fratelui (surorii) pierdut(e) în condiții de obicei, tragice; - se evită la momentul potrivit o greșeală ireparabilă (ex.: incestul); 2. motivul răpirii fetelor;uneori sunt salvate, alteori nu (sau devin soții ale răpitorilor); 3. motivul incompatibilității anoroase între două personaje; - piedicile rezidă în diferența socială, de vârstă, de loc
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
este pedepsită cu toată asprimea;caractere puternice, mânate de interese la care nu exstă rabat; - eroii își pun viața în joc pentru idealurile lor, pentru credințe, pasiuni (!! sau chiar pentru capriciile lor); - aceasta nu pentru că autorii anonimi ar avea sensul tragic al existenței, ci pentru că: - oamenii au avut dintotdeauna propensiune pentru aspecele senzaționale ale realității; - personajele nu merg la compromisuri; - situațiile sunt fără ieșire, duc la moarte; - personajele sunt oameni pur și simplu, cu toate păcatele și cu toate calitățile tipice
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
cu subtitlul Țara de vânzare): „Iarăși am visat biblioteca de-acasă” (Biblioteca din vis), „Mai singur cu șase ani/ Nu sunt nimic din ce-am fost” (Exil) ș.a. Registrul liric înregistrează și aici mai multe direcții, meditații poetice precum Sentimentul tragic al existenței, Sacrificiu, Verdict, Înviere alternând cu poeme narative, de aducere-aminte s-ar zice, unde, evitându-se cu obstinație limbajul tradițional, sunt rememorate evenimente și etape parcurse. Exerciții de autocunoaștere, cărțile din exil ale lui S. îi transcriu viața și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289873_a_291202]
-
și întra-aceste două prințipate ai cărora locuitori se-priviră mai tot d-auna ca când n-ar fi tot de o nație, isvor de nefericiri pentru amândouă prințipaturile!" (Aaron, 1835, pp. 29-30). Aaron deplânge destrămarea unității primordiale românești, asistând neputincios la tragicul destin istoric al unei înstrăinări progresive. "În astfel de chip Dacia slăbită de barbari, neapărată de Bulgari, fu nenorocită ca să vază cum pierde trei părți din totul său, și cum se-pune linie de hotar ca să nu se-mai poată
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
le reveleze intern celor care s-au cuminecat din cuvintele profetului orator necesitatea sacrificării întru împlinirea "tainei misiunii noastre istorice pe pământ" (p. 23), anume formarea unei singure ființe românești, una și nedespărțită. Tulburătoare sunt elogiile închinate morții, care prefigurează tragicul cult al morții fanatizat în crezul legionar, în care moartea este slăvită și îmbrățișată ca misiune patriotică și destin suprem. Copii, uitați-vă la Patria cea mai elocinte din lume [Franța]. [...] Copilul măcelarului din piață cu urmașul nobilului din vremea
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
ale trecutului, cum trebuie să murim pentru țara părinților, a moșilor și a strămoșilor noștri! (Delavrancea, 192-, pp. 12-13). Lăsați-vă cuprinși de frenezia morții! - Învățați să trăiți fiorul care vă poartă spre moarte! - cutremurătoare îndemnuri pedagogice... Delavrancea dă expresie tragică, prin timbrul său oratoric, unui cult patriotic al morții, cu rădăcini reperabile și la Bărnuțiu și Melidon. Această pedagogie sacrificială secretă cu forță un naționalism thanatic, un patriotism funebru. Eros și Thanatos se întâlnesc pentru a da naștere unui naționalism
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
a "cultului adevărului", operele istoriografice ale interbelicului relevă că istoricii se închinau simultan și idolului națiunii. Inclusiv I. Ursu, câteva pagini mai încolo, cade în cursa excepționalismului românesc: Nu se cunoaște un popor, care să fi avut o istorie mai tragică decât poporul nostru. Istoria Românilor poartă marca unui șir de suferinți și a unei aprige și disperate lupte pentru existență a poporului român. Nota tragică domină întreg trecutul nostru" (ibidem, p. 20). Pe sub retorica critică sub introduse, contrabandistic, aceleași clișee
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
cursa excepționalismului românesc: Nu se cunoaște un popor, care să fi avut o istorie mai tragică decât poporul nostru. Istoria Românilor poartă marca unui șir de suferinți și a unei aprige și disperate lupte pentru existență a poporului român. Nota tragică domină întreg trecutul nostru" (ibidem, p. 20). Pe sub retorica critică sub introduse, contrabandistic, aceleași clișee mitizante care constituiau moneda curentă a romanticilor exaltați de misiunea lor patriotică: "Romanii din cetatea lui Traian erau destinați să devină prin firea lucrurilor și
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
sa dramatică de-a lungul timpului este evidențiată prin elaborarea unei poetici a națiuni, care pune în lumină excepționalismul românesc. Iată o mostră de pasaj care exprimă în forță poetica istorică a neamului românesc, în care frazele încărcate de lirism tragic degajă teme precum cea a martirajului colectiv urmată de speranțe soteriologice: Biciuit, ca poporul ales din Biblie, de cele mai cumplite suferințe, trimise pentru a-i căli sufletul - neamul român s-a concentrat în poziții tari și adăpostite, de unde se
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
1937, p. 7). La Grande sonate pathétique a trecutului românesc este cântată, în partitura istoriografică, nu doar în gama specifică manualelor de istorie de către naționaliștii cu o propensiune cognitiv-emotivă în acest sens, ci și de către cei ce clamau înlocuirea lirismului tragic cu sobrietatea analitică. Astfel, spre exemplu, cedează în fața acestei ispite patetice Ion Ursu - legatarul lui Dimitrie Onciul la catedra de Istorie a Românilor de la Universitatea din București. După ce își încheie lecția inaugurativă cu declarația de intenție de a "nu denatura
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Universitatea din București. După ce își încheie lecția inaugurativă cu declarația de intenție de a "nu denatura adevărul din interes estetic sau patriotic", lecția secundă este deschisă prin sentința: Nu se cunoaște un popor, care să fi avut o istorie mai tragică decât poporul nostru. [...] Nota tragică domină întreg trecutul nostru" (Ursu, 1924, pp. 17, 20). Ca niciun altul - aceasta este concluzia unanim împărtășită - destinul istoric românesc poartă pecetea indelebilă a tragicului. În răspărul direcției fanaticismului naționalist se contrapune orientarea critică din cadrul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]