10,419 matches
-
Fond Primăria Comunei, dosar 128, filele 1-15, 1911; dosar 229, 1911, vol. 1, filele 22-23, 135, 139, 201, 203;} PARTEA a II-a - B {\footnote 55. Andone Cumpătescu, Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice, Editura Timpul, 2010;} {\footnote 56. Informații și citate din texte primite de la Prof. Univ. Dr. Ing. Alexandru Sălceanu, decanul facultății, căruia îi mulțumim și pentru medalie;} {\footnote 57. Informații și citate dintr-un text primit de la ing. Mihai Caba, care s-a îngrijit de realizarea medaliei. Îi mulțumim
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
B {\footnote 55. Andone Cumpătescu, Alma Mater Iassiensis în imagini medalistice, Editura Timpul, 2010;} {\footnote 56. Informații și citate din texte primite de la Prof. Univ. Dr. Ing. Alexandru Sălceanu, decanul facultății, căruia îi mulțumim și pentru medalie;} {\footnote 57. Informații și citate dintr-un text primit de la ing. Mihai Caba, care s-a îngrijit de realizarea medaliei. Îi mulțumim și pe această cale;} {\footnote 58. Precizam că realizarea de medalii la absolvirea sau întâlnirea promoțiilor este practicată de toate Universitățile din România
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
cu greu și-ar fi găsit un public ascultător." În ciuda acestui consens, existau acei cetățeni, aflați atât de partea dreaptă cât și de cea stângă a spectrului politic, și asupra cărora s-a făcut referire în ultima frază a acestui citat, care refuzau statul bunăstării sociale din diferite motive.18 Ceea ce uneori este cunoscut sub numele de "noua stângă", de exemplu Școala din Frankfurt care-i include pe Adorno, Horkheimer și Marcuse, combina câteva elemente ale gândirii marxiste (îndeosebi umanistul Marx
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
100 de minute și fiecare minut 100 de secunde, chiar dacă această nouă modalitate de calculare a timpului nu a avut succes, iar lunile revoluționare au avut un succes mai mare, sistemul a fost abolit de Napoleon I în 1806. 22 Citat în R. Martelli, op. cit., pp. 134-135. 23 Am ales să traducem termenul francez "commune" prin "municipalitate", care reprezintă termenul cel mai uzual în studiile local-guvernamentale din Europa. 24 Pentru o istorie excelentă a democrației locale și descentralizării în Franța, vezi
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
The regionalist movement in France, 1890-1914: Jean Charles-Brun and French political Thought (Oxford: Clarendon, 2003) și C. Gras și G. Livet (editori), Région et régionalisme en France: du XVIIe siècle à nos jours (Paris: Presses Universitaires de Frances, 1977). 31 Citat în R. Martelli, op. cit., p. 146. 32 P. Bodineau, La Régionalisation (Paris: Presses Universitaires de Frances, 1995), p. 14. 33 J-F. Gravier, Paris et le desert Française (Paris: Flammarion, 1947). 34 Numele derivă din cuvântul provensal ,,félibre" care înseamnă ,,onoare
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
démocratie en Amérique (Paris: Vrin, 1990 [publicată prima dată între 1835-1840]). 36 J. Loughlin ,,Personalism and Federalism in Inter-war France", în P. Stirk (editor), The Context of European Unity: the Inter war Period (London: Francis Pinter, 1988), pp. 188-200. 37 Citat în J-J. Dayries și M Dayries, La Régionalism, ediția a treia (Paris: Presses Universitaires de France, 1986). 38 P. Bodineau, op. cit., pp.17-18. 39 R. Martelli, op. cit., p. 148. 40 R. Rémond, L'Anticléricalisme en France: de 1815 à nos
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
mai amănunțită vezi: V. Schimdt, Democratizing France: the political and the administrative history of decentralisation (Cambridge: Cambridge University Press, 1990). 5 A. Decamp, Le Sénat et la Décentralisation (Paris: Economia, 1991), p. 103. 6 Decretul din 13 ianuarie 1970. 7 Citat în A. Decamp, J.-J. Dayries și M. Dayries, p. 104. 8 Ibid., p. 104. 9 Ibid., p. 105. 10 F. Dreyfus și F. D'Arcy, op. cit., p. 309. 11 Citat în P. Deuvet, "The Role of the département", Local
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
p. 103. 6 Decretul din 13 ianuarie 1970. 7 Citat în A. Decamp, J.-J. Dayries și M. Dayries, p. 104. 8 Ibid., p. 104. 9 Ibid., p. 105. 10 F. Dreyfus și F. D'Arcy, op. cit., p. 309. 11 Citat în P. Deuvet, "The Role of the département", Local Government in France (Paris: La Documentation Française, 2001), un capitol care tratează următoarea secțiune. 12 Ibid., p. 86. 13 Aceasta se adresează persoanelor foarte sărace și dezavantajate și constituie responsabilitatea statului
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
de "minorități lingvistice și culturale" a preferat să vorbească de "langues de France et cultures regionales", vezi proiectul de lege propus de gruparea comunistă din Adunarea națională, Monitorul Oficial, 30 iulie 1984, pp. 7-8. 38 Manifestul Socialist (Paris: 1981). 39 Citat din Le Monde, 9/9/1981. 40 Problema s-a pus când Pierre Joxe, pe atunci ministru al internelor, a reformat Statutul Corsican Specific în 1991, printr-un ansamblu de proiecte de legi care includea o trimitere la "le peuple
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
Governance: An international Journal of Policy, Adminstration and Institution, vol. 18, nr 4, octombrie 2005, pp. 567-588. 56 Acestea au fost dezvoltate între 1986 și 1988 de către Ministère de la Fonction Publique în timpul mandatului de premier al lui Michel Rocard. 57 Citat în Albertini, op. cit., p. 85. 58 P. Bezes, op. cit., p. 18. 59 Este adevărat că și această abordare "culturalistă" făcea parte din reformele thatcheriste, în special Scrutinurile Rayner, însă doamna Thatcher a fost mult mai dură decât M. Rocard. 60
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
ei actori, e consemnată în paginile acestea îngălbenite de timp, de penița unuia dintre cei mai sârguincioși și mai pătrunzători martori oculari"186. Lucrările de istorie dedicate celei de-a doua jumătăți a secolului al XIX-lea recurg frecvent la citate din articolele eminesciene, în prezentarea evenimentelor politice, sociale, economice din această perioadă și în ilustrarea rolului pe care îl joacă presa politică în formarea opiniei publice, în epocă 187. Valul contestatar, denigrator, resimțit încă din timpul vieții de gazetar, prin
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
moldoveni (de obicei conservatori) de origine națională. Această receptare exclusiv xenomană a liberalilor nu s-a oprit, din păcate, aici, transformându-se, cuvântul nu trebuie să sperie, în adevărată xenofobie"223. Autorul articolului își susține argumentația printr-o serie de citate din corpusul eminescian: "Oricât s-ar zice scrie Eminescu în 4 iulie 1879 între noi și evrei este o deosebire de rasă, care nu ne permite nouă s-avem față de dânșii în împrejurări de onoare decât dispreț. Noblesse oblige"224
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
și a celei publicistice eminesciene relevă în acest sens existența unui fond lexical comun, pe lângă diferențele legate de autoreferențialitatea/ referențialitatea specifice celor două domenii de creație. Poetica publicisticii eminesciene, explicită în multe dintre articole, evidențiază predilecția jurnalistului pentru paremiologie, pentru citatul revelatoriu, pentru ironie ca figură de gândire cu efecte variate la nivelul receptării, pentru cultivarea unei limbi curate, nepervertită de criteriul etimologismului sau de utilizarea abuzivă a neologismelor neadaptate, și convingerea gazetarului că limpezimea ideilor exprimate depinde de claritatea expresiei
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de-a mânui oamenii înseamnă a fi om politic. Arta de a-i mânui este cel mult un mijloc pentru a ajunge la scop, pentru a le asigura dezvoltarea, bunul trai, prosperitatea"343. Orizontul informativ pozitiv al publicisticii eminesciene, precizia citatului, apelul constant la surse de autoritate, exigența construcției argumentative sunt generate de fidelitatea față de referențialul istoric și conștiința responsabilității scrisului jurnalistic: "Nu lingușim pe nimenea, pentru că nu suntem în stare de-a spune neadevărul, iar adevărul este singura rațiune de-
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
prezentate, prin cultivarea unei logici a exemplului, care conferă coloratură familiară realităților prezentate. Adept declarat al retoricii lucid și conștient orientate pragmatic, jurnalistul recurge la o " Logică a exemplului care se bizuie pe Auctoritas și a cărei armă redutabilă este Citatul"351. Autoritatea modelelor prezentate susține campania persuasivă a gazetarului, conferind greutate și prestigiu verbului jurnalistic. Într-o suită de adevărate articole-lecție, Eminescu explicitează termeni de economie, aspecte de legislație, ideologii și atitudini politice, teorii matematice și concepții filosofice. În acest
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
contextul paremiologic având valoare concluzivă ("Știut este: satul arde, baba...", IX, 129; Așadar sempre avanti! Ce dracu, ori caftan pân-în pământ ori ștreangul de gât.", IX, 119). Eminescu se detașează însă de model și sparge tiparul locuțiunii românești, al citatului savant sau al construcției unei zicători, prelucrând-o și adaptând-o la nevoile argumentative. De cele mai multe ori idiotismele sunt integrate organic articolului polemic conferind expresivitate și culoare ideilor prezentate. Semnificațiile limbajului politic eminescian sunt influențate și de topografia articolelor în
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
discursivă. Conștient de potențialul performativ al cuvântului, Eminescu este adeptul declarat al retoricii lucid și conștient orientate pragmatic. Printre mijloacele cultivate de jurnalist, în vederea persuadării publicului cititor, remarcăm: folosirea exemplelor menite să confere o coloratură familiară ideilor politice prezentate; tehnica citatului revelator; susținerea demersului argumentativ cu date statistice; explicitarea mecanismelor discursive în cadrul unui metadiscurs care însoțește limbajul publicistic eminescian; adresarea directă, instaurând o relație discursivă explicită gazetar-cititor; dramatizarea. În rândurile care urmează, descriem și exemplificăm fiecare dintre mijloacele de persuasiune menționate
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
în starea de cultură în care se află al nostru să se poată asemăna cu un stat bătrân ca Englitera, carele însă, grație elasticității și sincerității în aplicare a instituțiunilor sale, are virtutea de-a reîntineri pururi"440. b) Tehnica citatului revelator. Pornind de la afirmațiile lui M. Bahtin 441, potrivit căruia dialogismul și interacțiunea verbală constituie realități fundamentale ale limbajului, subliniem dimensiunea intertextuală a limbajului politic eminescian, ca modalitate de confirmare/ respingere a manifestărilor discursive anterioare și ca mijloc de consolidare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
rapeluri, ecouri și prefigurări de varii orizonturi"445. Rod al obișnuinței jurnalistului de a face trimiteri frecvente la alte texte, dimensiunea intertextuală a publicisticii eminesciene devine o trăsătură distinctă a scrisului său. Jurnalistul recurge constant în susținerea afirmațiilor la tehnica citatului ilustrativ: autoritatea unor personalități românești și străine în domeniile abordate conferă greutate demersului argumentativ. În acest sens, nume precum Platon, Aristotel, Dante, Ștefan cel Mare, Matei Basarab, Kant, Shakespeare, Goethe, Leibniz, Descartes, Machiavelli ș.a. sunt invocate frecvent în articole, prin
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
abordate conferă greutate demersului argumentativ. În acest sens, nume precum Platon, Aristotel, Dante, Ștefan cel Mare, Matei Basarab, Kant, Shakespeare, Goethe, Leibniz, Descartes, Machiavelli ș.a. sunt invocate frecvent în articole, prin afirmații de natură filosofică, politică, administrativă, economică ș.a. Inserarea citatelor nu este aleatorie, ci respectă necesitățile demonstrației jurnalistice: în acest sens, pentru a ilustra gestionarea precară a veniturilor statului, jurnalistul recurge la afirmațiile lui Goethe, potrivit căruia cifrele nu guvernează lumea, dar arată cum este guvernată. Citarea exactă, cu indicarea
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
cunoscut pentru ca să avem a ne teme de noua campanie a ziarelor vieneze în contra României"448. Indiferent de natura sursei la care face apel, jurnalistul uimește prin ușurința cu care abordează subiecte dintre cele mai variate și rapiditatea cu care identifică citate revelatorii în exemplificarea ideilor. În același orizont al dialogismului intertextual, recursul la textul biblic oferă jurnalistului ocazia unor paralele tematice sugestive: "Ca și fiul pierdut din parabola evangheliei (s.n.), noi ne-am pierdut din calea istoriei noastre adevărate, am cheltuit
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
evaluare a actelor și actorilor politici ai vremii. Conștient de potențialul performativ al cuvântului, jurnalistul Eminescu pledează pentru o retorică lucid și conștient orientată pragmatic. Dintre mijloacele de persuasiune folosite cu predilecție de gazetar reținem: ponderea și impactul exemplelor, tehnica citatului revelator, pasiunea pentru datele empirice, dimensiunea metadiscursivă a limbajului publicistic, adresarea directă și dramatizarea. Complementaritatea celor trei niveluri ale analizei (sintaxă, semantică, pragmatică) a determinat conexiuni constante între dimensiunile semiotice și, implicit, depășirea interpretării izolate a fenomenelor în discuție. Fiecare
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
călătorie etc., unele aparținând unor autori iluștri (Charlotte Brontë, André Maurois, Antoine de Saint-Exupéry, Max Frisch, William Saroyan ș.a.). A scris și cărți pentru copii. Împreună cu fratele său Eugen B. Marian a îngrijit o ediție revizuită și augmentată a dicționarului Citate și locuțiuni străine al tatălui lor, Barbu Marian. SCRIERI: Toto premiant, București, 1934; S-a născut un copil, București, 1941; Cristofor Columb, București, 1942. Traduceri: Zane Gray, Nevada, București, 1940, Roibul sălbatic, București, 1940; Maxence van der Meersch, Casa de pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288022_a_289351]
-
țărănești. De cele mai multe ori lungimea textului făcea dificilă memorarea lui spontană, încât pentru a nu fi uitată, o. era transcrisă uneori de dascăli bisericești, de călugări și chiar de preoți. Așa se explică prezența elementelor apocrife și mai ales a citatelor biblice în o. de nuntă, ceea ce i-a determinat pe unii cercetători să atribuie acestei specii o origine cultă, religioasă. Investigații amănunțite au arătat însă că, de fapt, toți autorii indicați de manuscrisele ce păstrează o. de nuntă, precum Grigore
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288566_a_289895]
-
și se inserează în ea. Modul concret în care intertextualitatea se realizează într-un text dat va determina caracteristica majoră ("socială", "estetică") a unei structuri textuale"268. Modalitatea prin care textele fac referire unele la altele, se întrepătrund prin folosirea citatelor, a aluziilor sau a trimiterilor conduce la imaginea, des invocată în postmodernism, a unui text continuu, format din toate scrierile existente, precum și la ideea de fragment, căci în interiorul acestui text universal orice altă scriere nu este decât parte a unui
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]