10,751 matches
-
care trăiești, totuși gândul te poartă dezinvolt pe meleagurile copilăriei, așa cum se întâmplă cu orice om, care are norocul să ajungă la „vârsta amintirilor”. Nimeni nu poate scăpa de propriile amintiri, fie ele plăcute ori mai puțin plăcute. Mi te lauzi ca bârlădean get-beget și mai ales din Cotul Negru al Bârladului nostru. Frumos din partea unui bârlădean și mai ales a unui „cotean”. Dar și eu mă pot lăuda că am cunoscut Bârladul și Cotul Negru, cam cu 25 de ani
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
de propriile amintiri, fie ele plăcute ori mai puțin plăcute. Mi te lauzi ca bârlădean get-beget și mai ales din Cotul Negru al Bârladului nostru. Frumos din partea unui bârlădean și mai ales a unui „cotean”. Dar și eu mă pot lăuda că am cunoscut Bârladul și Cotul Negru, cam cu 25 de ani înaintea mata. în 1929, în toamnă, vrând să dau examen de admitere la Școala Normală, înainte a trebuit să trec și să locuiesc cam zece zile în această
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
prezentat la vizita medicală, la proba muzicală, ambele eliminatorii și la cele două teze de matematică și limba română. În restul timpului am fost mâna dreaptă a gospodinei care, când a venit tata să mă ia acasă, nu mai prididea lăudându-mă: - Bun băiat ai, sfios și cuminte ca o fată mare și priceput în ale gospodăriei - o ajutasem la treburile casnice - așa cum o ajutam pe mama. Am plecat voios acasă de reușită la examenul de admitere, urmând ca la 1
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
produse alimentare și plata bursei 2500 lei din vremea aceea. Ceilalți reușiți plăteau 7500 lei, o diferență substanțială. Când tata m-a adus la școală, la internat, a trecut din nou pe la fosta mea gazdă din Cotul Negru, care mă lăuda atâta și nu cu mâna goală. Mi s-a promis solemn că voi fi ajutat la învățătură de cei doi frați ai domnului V.P., dar când am apelat la ei, nici n-au vrut să audă, având și ei probleme
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
ca profesor necalificat la Liceul Pedagogic, aveam numeroși elevi din Cotul Negru pe carei vizitam la domiciliu ca diriginte, dar de fântâna cu roată din vecinătatea gazdei mele n-am mai dat. Dispăruse între timp. Iată, deci, că mă pot lăuda ca fost locuitor al locului de care mata ești atât de legat. Apoi, cotenii matale își disputau în fiecare primăvară imașul din vecinătate, în luptă cu cei din cartierul Munteni, la care luau parte uneori și unii normaliști. După cum vezi
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
trebuia să suporte până și scăderea bruscă a presiunii atmosferice. - Stimate domn, mi s-a spus de foarte multe ori până acum că sunt priceput. În pat - dacă ar fi să mă iau după femeile din viața mea. M-au lăudat pentru capacitatea mea de a le oferi orgasm multiplu și după un oarecare interval de timp m-au lăsat cu ochii beliți către orizontul intangibil. La scris, în al doilea rând. Cu toate acestea, am fost obligat să stau la
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
a adus știrea acestei doamne. De față eram și eu și fata, al cărei nume nu mai vreau să ți-l amintesc, secretara, fătuca aceea roșcată, care și-a vopsit părul ca flăcările focului, pentru a incendia inimi, s-a lăudat că bătrânul, se referea la șef, adică soțul tău, i-a dăruit o brățară de chihlimbar de ziua onomastică. Se pare că nu a fost un cadou de mare valoare, dar pentru o puștoaică, aflată la primul ei amor, totul
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
cumva te-o împinge păcatul să faci un scandal, să mături biroul soțului tău cu părul micuței roșcate? O fi ca un fum, se mai întâmplă uneori, e posibil ca nici să nu se fi aprins bine focul... Poate se laudă, mai știi!? Fetele din ziua de azi... - Nu te îngrijora. Nimeni în afară de noi două nu va ști ce au putut auzi azi acești patru pereți. De îndată ce ieși pe ușă, nu mai putu să-și stăvilească lacrimile care îi umplură întreaga
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
ca un purcel tăvălit prin tău și, pentru a nu fi certat, motivă că un portar trebuie să se arunce după minge în orice situație, ca mingea să nu intre pe spațiul porții. N-am primit nici un gol, mami, se lăudă el. Era firesc să se murdărească puțin! Ina îl privi cu îngăduință și-l trimise la baie. Se făcuse târziu. Seara se depărtase mult de lumina zilei. Ina aștepta ca din clipă în clipă să apară soțul ei, deși știa
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
să vorbească. Deși elevii lui aveau abia nouă ani, fusese decepționat văzându-i deja atât de cinici și blazați. Îl dezgusta faptul că discutau deja fără opreliști despre sex oral, cunoșteau zece expresii diferite În argou pentru canabis și se lăudau care ce mai șterpelise și care ce văr avea rezident prin pușcăriile de maximă securitate. „Speciațiști În pușcării“ Începuse Alex să Îi numească, și adăuga: „Puștii ăștia ar fi În stare să scrie o carte Întreagă despre subtilele avantaje ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
m-a crezut. A plâns zile la rând și m-a pus să-i promit că nu voi spune numănui ce descoperise. Dar n-a fost nevoie să spun eu ceva, a făcut-o chiar el - mai bine zis, se lăuda oricui stătea să-l asculte cum „regulase el două tocilare de cântărețe“ În timp ce „a treia se uita“. Relatarea lui lăsa impresia că Lily fusese de față tot timpul, așezată comod pe canapea și privind cum iubitul ei cel tare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
special, cu mâner de lemn, pentru friptură și un șervețel din pânză curat și apretat, care azi era Împăturit ca o fustă plisată. Adorabil. Sebastian aștepta să vadă dacă Îmi place. — Foarte frumos, Sebastian, am zis eu, de parcă aș fi lăudat un cățeluș pentru că se ceruse afară. Te-ai Întrecut pe tine Însuți astăzi. El a zâmbit plin de mândrie și și-a plecat privirea, cu un aer studiat de umilință. — Ei, mulțumesc. Doar știi ce crred eu despre domnișoara Priestly
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Înainte de a o auzi pe Însoțitoarea de zbor spunându‑i Încă o dată „doamnă“. — Ce voia? a Întrebat Emily, iar fruntea i s‑a Încrețit de o intensă Îngrijorare. — Mi‑a pronunțat numele corect de trei ori la rând, m‑am lăudat eu, Încântată că pot să‑i prelungesc suspansul. De trei ori, ca să vezi! Asta Înseamnă, cred, că suntem cele mai bune prietene din lume. Cine ar fi crezut? Andrea Sachs și Miranda Priestly, prietene la cataramă. — Andrea, ce a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pune pe împărați; El dă înțelepciune înțelepților și pricepere celor pricepuți! 22. El descoperă ce este adînc și ascuns, El știe ce este în întuneric și la El locuiește lumina. 23. Pe Tine, Dumnezeul părinților mei, Te slăvesc și Te laud că mi-ai dat înțelepciune și putere, și mi-ai făcut cunoscut ce Ți-am cerut noi, căci ne-ai descoperit taina împăratului!" 24. După aceea, Daniel s-a dus la Arioc, căruia îi poruncise împăratul să piardă pe înțelepții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
pînă i-a crescut părul ca penele vulturului, și unghiile ca ghearele păsărilor." 34. După trecerea vremii sorocite, eu, Nebucadnețar, am ridicat ochii spre cer, și mi-a venit iarăși mintea la loc. Am binecuvîntat pe Cel Prea Înalt, am lăudat și slăvit pe Cel ce trăiește veșnic, Acela a cărui stăpînire este veșnică, și a cărui împărăție dăinuiește din neam în neam. 35. Toți locuitorii pămîntului sunt o nimica înaintea Lui; El face ce vrea cu oastea cerurilor și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
mintea înapoi; slava împărăției mele, măreția și strălucirea mea mi s-au dat înapoi; sfetnicii și mai marii mei din nou m-au căutat; am fost pus iarăși peste împărăția mea, și puterea mea a crescut. 37. Acum, eu, Nebucadnețar, laud, înalț și slăvesc pe Împăratul cerurilor, căci toate lucrările Lui sunt adevărate, toate căile Lui sunt drepte, și El poate să smerească pe cei ce umblă cu mîndrie!" $5 1. Împăratul Belșațar a făcut un mare ospăț celor o mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
țiitoarele lui. 3. Au adus îndată vasele de aur, care fuseseră luate din Templu, din casa lui Dumnezeu din Ierusalim, și au băut din ele împăratul și mai marii lui, nevestele și țiitoarele lui. 4. Au băut vin, și au lăudat pe dumnezeii de aur, de argint, de aramă și de fier, de lemn și de piatră. 5. În clipa aceea, s-au arătat degetele unei mîini de om, și au scris, în fața sfeșnicului, pe tencuiala zidului palatului împărătesc. Împăratul a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
inima, măcar că ai știut toate aceste lucruri. 23. Ci te-ai înălțat împotriva Domnului cerurilor; vasele din casa Lui au fost aduse înaintea ta, și ați băut vin cu ele, tu și mai marii tăi, nevestele și țiitoarele tale; ai lăudat pe dumnezeii de argint, de aur, de aramă, de fier, de lemn și de piatră, care nici nu văd, nici n-aud, și nici nu pricep nimic, și n-ai slăvit pe Dumnezeul în mîna căruia sunt suflarea ta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
Dariu a scris porunca și oprirea. 10. Cînd a aflat Daniel că s-a iscălit porunca, a intrat în casa lui, unde ferestrele odăii de sus erau deschise înspre Ierusalim, și de trei ori pe zi îngenunchea, se ruga și lăuda pe Dumnezeul lui, cum făcea și mai înainte. 11. Atunci, oamenii aceștia au dat năvală în casă, și au găsit pe Daniel rugîndu-se și chemînd pe Dumnezeul lui. 12. Apoi s-au înfățișat înaintea împăratului, și i-au zis cu privire la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
pe stradă, cum e o persoană de tot respectul; nu bea, nu fumează, nu-și Înjură colegii pe la cârciumi sau prin gazeturi, nu le fură premiile literare, când se află, ca din Întâmplare, În componența unui juriu, nici nu se laudă că el nu există decât pentru a face să avanseze progresul adevărului etc., etc.; eh, dar ce să mai vorbesc despre necazurile-mi cotidiene, când, după cum vedeți, personajul meu nu manifestă nici un interes pentru dorința de Întoarcere: el se ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
singură clipă, ca să mă scutur de aburii visului obscen. (duminică) Azi e duminică. Ca de obicei, merg la cenaclul „Junimea“. Citește Octavian Stoica o proză parabolică, intitulată Pentru eroi ziua a șaptea. Se bucură de un succes neașteptat. Ivașcu Îl laudă și el, preluând parțial unele dintre argumentele mele. O.S. este cel mai original prozator al cenaclului nostru, alături de Puși Dinulescu. Are o scriitură contondentă, bărbătească, diferită de stilul mimetic al prozei ce se scrie acum. Dacă ar fi mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Radu Greceanu, Închisă de zidurile Înalte de penitenciar. Intram pe poarta din dreapta și mă pierdeam În mulțimea de grupuri zumzăitoare de elevi ce se cercetau pe nerăsuflate, spunându-și ce-au făcut și ce-au dres În vacanță. Toți se lăudau cu aventuri extraordinare, ce le umpluseră lungile zile de vară. Mă strecuram de la un grup la altul fără să aud nimic, căutând cu ochii În stânga și În dreapta, numai s-o descopăr pe ea. Nu era nicăieri. Nu știam de ce nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ajutor Capul tău Încins de gânduri aprinse a căzut secerat ca de trăsnet Dar limpezimea aceasta nu se altoiește natural În sămânță, Cum de circulă-n mine atâta curent ereditar? Lucrurile ce-mi caută palmele renasc vârtos sub umbra mângâierii Lăudându-se apoi că așa au fost făcute de cel ce le-a numit. Ciudățenii ale formelor ce nu le pricep Mă fac pe mine altul În mersul de la ochi spre timpanul urechii Sugrumat de cercul prea strâmt, nu pot fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
el. Ar fi un acord sufletesc perfect, muzici, nu sunete stinghere plutind În vid. Ajută-mă, Aura; la noi se spune că la judecata de apoi preotul căruia te-ai spovedit stă de strajă lângă tine În fața sfinților, faptele bune lăudându-le și pe cele mărturisite iertându-le. Tu vei fi martor și ajutor al meu, vei depune mărturie pentru dragostea pe care i-am purtat-o dincolo de orice opreliște și Împotrivire din partea altora. Eleonora Jurnalul lui A. 25 octombrie 1961
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
și el, dacă și-a luat concediu. Hai, copil prost, Înfrânge-ți neputința și Îndoiala. Pășește drept Înainte, cu fruntea sus, căci până acum ai mers numai pe calea cea justă și nu am nimic de reproșat, ba chiar te laud pentru că ai reușit să te smulgi din noianul de gânduri apăsătoare și, cum nici nu speram, te-ai avântat sus, spre răsăritul care te așteaptă cu siguranță la capătul drumului. 7 februarie 1962 (miercuri) Parcă ieri scriam 1960 În caietul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]