11,780 matches
-
cu forța de acasă, din locuința închiriată de el în casa cu nr. 891 și l-a internat în mod silnic în noul Spital general din Viena, ca fiind nebun, în pofida protestelor lui Balș256. Câteva luni mai târziu, la întrebarea Cancelariei Aulice referitoare la data reîntoarcerii lui Balș în serviciul său, pe 19 septembrie 1788, același conte Odonel raporta că, potrivit declarațiilor direcțiunii Spitalului, acesta ar fi nebun și că nu ar fi nici o speranță de vindecare a sa257. Situația raportată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
sarcina de a-l vizita din când în când la spital și de a se îngriji de veniturile sale, ținându-i în ordine socoteala cheltuielilor 258. În aparență, aceasta a fost varianta oficială. În realitate însă, credem că acțiunea referentului cancelariei nu a fost decât rezultatul dizgrației imperiale în care ar fi căzut boierul bucovinean. Intrarea Austriei în război împotriva Porții Otomane, alături de Rusia, pe 8 februarie 1788, părea să deschidă pentru concepistul Vasile Balș posibilitatea transpunerii în practică a unora
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
nevoit să continue seria revocărilor, spre a calma stările de spirit revoluționare din Ungaria și Țările de Jos3. În acest sens, în provinciile aparținând de coroana maghiară, împăratul a reintrodus vechea constituție a comitatelor, precum și limba latină, ca limbă de cancelarie, păstrând totuși limba germană pentru corespondența cu autoritățile centrale. Competența Cancelariei Aulice Ungare (Ungarische Hofkanzlei) a fost extinsă asupra agendelor ungare privitoare la probleme ecleziastice, școlare, de cenzură și de fundații. Totodată, au fost despărțite problemele camerale, comerciale și montanistice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
revoluționare din Ungaria și Țările de Jos3. În acest sens, în provinciile aparținând de coroana maghiară, împăratul a reintrodus vechea constituție a comitatelor, precum și limba latină, ca limbă de cancelarie, păstrând totuși limba germană pentru corespondența cu autoritățile centrale. Competența Cancelariei Aulice Ungare (Ungarische Hofkanzlei) a fost extinsă asupra agendelor ungare privitoare la probleme ecleziastice, școlare, de cenzură și de fundații. Totodată, au fost despărțite problemele camerale, comerciale și montanistice ungare și transilvănene de cele austriece, primele fiind puse toate sub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
-lea a îmbinat politica de concesii cu cea de presiune, provocând, prin diferiți agenți, agitații țărănești îndreptate împotriva stărilor privilegiate. Totodată, a fost convocat la 1 septembrie 1790, la Timișoara, Congresul Național Illir (sârb), care dorea autonomia Banatului și o cancelarie aulică proprie la Viena. Un an mai târziu, la 20 februarie 1791, a fost reînființată Cancelaria Aulică Transilvăneană și Illirică (Siebenbürgischen und Illyrischen Hofkanzlei)6. Față de pretențiile Dietei maghiare de la Ofen, privitoare la scoaterea Galiției din rândul provinciilor ereditare austriece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
îndreptate împotriva stărilor privilegiate. Totodată, a fost convocat la 1 septembrie 1790, la Timișoara, Congresul Național Illir (sârb), care dorea autonomia Banatului și o cancelarie aulică proprie la Viena. Un an mai târziu, la 20 februarie 1791, a fost reînființată Cancelaria Aulică Transilvăneană și Illirică (Siebenbürgischen und Illyrischen Hofkanzlei)6. Față de pretențiile Dietei maghiare de la Ofen, privitoare la scoaterea Galiției din rândul provinciilor ereditare austriece și unirea ei cu Ungaria, bibliotecarul Universității din Lemberg, Heinrich Gottfried von Bretschneider, publica în limbile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
boierului bucovinean, constituie începutul reintrării sale în viața publică. Doleanțele stărilor bucovinene, cuprinse în memoriu, vor găsi un ecou favorabil la autoritățile centrale vieneze. În expunerea asupra problemei despărțirii Bucovinei de Galiția, prezentată împăratului la începutul lunii iunie 1790, de Cancelaria Reunită Boemiano-Austriacă, de Cămara Aulică și de Banca Deputăției Ministeriale (Ministerial Banco Deputation)13, erau aduse o serie de argumente desprinse din memoriul bucovinean. Expunerea arăta că partea din Moldova cedată imperiului de Poartă în 1775, numită acum Bucovina, a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
principelui lor, unde primeau funcțiile și demnitățile dorite. Pe de altă parte, comunitatea de limbă și de obiceiuri, ca și legăturile familiale între cei din Bucovina și cei din Moldova, făceau total ineficace pentru locuitorul bucovinean legea domiciliului. De aceea, Cancelaria Aulică, Cămara Aulică și Banco-Deputăția Ministerială erau de părere că Bucovina trebuie despărțită formal de Galiția și tratată ca "o provincie aparte"15. Pe baza acestei expuneri, cancelarul Kollowrat înainta împăratului un referat în care propunea despărțirea Bucovinei de Galiția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
iosefinismului, pentru care pledau la Universitatea din Viena mari personalități culturale, precum Martini sau Sonnenfels 27. La toate acestea se adaugă și experiența politică proprie, dobândită cât a lucrat la Administrația Bucovinei sau în cadrul Consiliului Aulic de Război și al Cancelariei Aulice din Viena, exprimându-se în memoriul adresat la 5 noiembrie 1791 împăratului Leopold al II-lea că "din cunoștințele sale politice a făcut o profesiune"28. La fel ca și alți cărturari iluminiști români ai epocii, Balș nu acceptă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
pline de patetism, drama trăită și tratamentul nedrept ce i-a fost aplicat în ultimii ani de domnie ai lui Iosif al II-lea, cerând repunerea sa în drepturi și compensații pentru pagubele suferite. Un prim memoriu l-a adresat Cancelariei Aulice pe 27 aprilie 1790, urmat apoi de alte două în septembrie și decembrie același an85. Apoi, la începutul anului următor, pe 19 ianuarie, într-o audiență la împăratul Leopold al II-lea, Balș prezenta promemoriul întocmit cu o zi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
precum profesorii Universității din Viena, Sonnenfels sau Watteroth, ca și pe lângă o serie de înalți funcționari ai statului din capitala imperiului, pe care-i cunoscuse în perioada șederii sale anterioare la Viena. În urma insistențelor sale, Consiliul Aulic de Război trimitea Cancelariei Aulice Unite Boemiano-Austriece, pe 29 ianuarie 1791, o dată cu promemoriul său, un raport favorabil boierului bucovinean, în care erau evidențiate calitățile acestuia și serviciile aduse 88. Două luni mai târziu, pe 30 martie 1791, contele Leopold Kollowrat, șeful Cancelariei Aulice trimitea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
Război trimitea Cancelariei Aulice Unite Boemiano-Austriece, pe 29 ianuarie 1791, o dată cu promemoriul său, un raport favorabil boierului bucovinean, în care erau evidențiate calitățile acestuia și serviciile aduse 88. Două luni mai târziu, pe 30 martie 1791, contele Leopold Kollowrat, șeful Cancelariei Aulice trimitea împăratului Leopold al II-lea un amplu raport privitor la boala fostului concepist aulic, la îmbunătățirea stării lui de sănătate și la situația lui actuală, declarându-se pentru reintegrarea lui în serviciul public 89. Această recomandare a contat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
privitor la boala fostului concepist aulic, la îmbunătățirea stării lui de sănătate și la situația lui actuală, declarându-se pentru reintegrarea lui în serviciul public 89. Această recomandare a contat în luarea unei decizii, atât de împărat, cât și de Cancelaria Aulică, care, discutând în ședința din 12 mai 1791 toate memoriile înaintate de Vasile Balș, a stabilit ca acesta să fie reprimit în serviciu și să i se acorde titlul de secretar pe lângă Guberniul Galiției 90. După ce un prim referat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
acorde titlul de secretar pe lângă Guberniul Galiției 90. După ce un prim referat în această privință, al consilierului aulic Hahn, a fost zădărnicit prin intrigile și influența contelui Odonel 91, în urma intervenției profesorului Watteroth, împăratul Leopold al II-lea încuviința referatul Cancelariei Aulice de rechemare în serviciul statului a fostului concepist aulic și hotăra, pe 20 mai 1791, să-i confere titlul de secretar gubernial în Lemberg, cu scutirea de toate taxele aferente. În cursul aceluiași an, în urma petițiilor adresate de boierul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
raporta că acesta fusese, la fel ca și Watteroth, membru în două loji masonice din Viena și că făcea parte chiar și din Ordinul Iluminaților de Bavaria (Illuminatenorden)99. Deși fusese numit încă din luna mai 1791, din concepist al Cancelariei Aulice, în funcția de secretar al Guberniului Galiției, Balș nu s-a grăbit să-și preia postul din Lemberg, ci așa după cum rezultă din raportul șefului administrației Galițiene, baronul Margelik, din 16 septembrie, acesta și-a luat concediu prelungit 100
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
și asociatul secret din Lemberg, secretarul gubernial Rupprecht, l-au recomandat călduros pe Balș împăratului, pentru a fi numit în fruntea Administrației Bucovinei. Recomandările aveau în vedere atât activitatea anterioară desfășurată în Bucovina și la Consiliul Aulic de Război și Cancelaria Aulică din Viena, cât și faptul că era un "naționalist", ce cunoștea locuitorii provinciei, constituția și situația acesteia și ar fi putut face acolo servicii foarte avantajoase statului și împăratului, îndepărtând impresiile ostile, pe care fosta administrație militară le-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
districtului Bucovina (Bukowinaer Kreishauptmann)103. Prin această numire se urmărea să se facă o reparație la adresa acestuia, pentru nedreptățile suferite în ultimii ani de domnie ai lui Iosif al II-lea și să se dea o oarecare satisfacție stărilor bucovinene. Cancelaria Aulică Boemiano-Austriacă notifica pe 5 iulie 1792, Cămării Aulice și Guberniului Galiției, numirea secretarului gubernial Balș în funcția de căpitan al districtului Bucovina, cu un salariu de 1.500 florini. Hotărârea urma să intre în vigoare din ziua depunerii jurământului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
Guberniului Galiției, numirea secretarului gubernial Balș în funcția de căpitan al districtului Bucovina, cu un salariu de 1.500 florini. Hotărârea urma să intre în vigoare din ziua depunerii jurământului la intrarea în serviciu de către cel numit. Totodată, la propunerea Cancelariei Aulice, împăratul Leopold al II-lea încuviința în cele din urmă acordarea unei despăgubiri de 300 de ducați pentru Balș, în contul cheltuielilor de spitalizare și de tratament suportate 104. După ce și-a pus la punct și și-a reglementat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
în condițiile suspendării sale din funcție, în anul 1800. Abia câțiva ani mai târziu, în urma rapoartelor înaintate de administratorul cameral, Ferdinand Dans136, și de consilierul aulic Reichmann 137, referitoare la situația precară a vieții moral-religioase și a învățământului, prin decretul Cancelariei Aulice din 10 ianuarie 1808, încuviințat de împăratul Franz I al Austriei, s-a hotărât înființarea Gimnaziului din Cernăuți, prima instituție de învățământ de nivel mediu din Bucovina 138, ce urma să fie întreținută, la fel ca și în restul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
a unui Institut central ortodox de teologie 159. În același timp se hotăra păstrarea școlilor clericale de rang inferior existente, precum cea din Bucovina și chiar înființarea de astfel de școli în fiecare eparhie 160. Ca urmare, în mai 1791, Cancelaria Aulică Boemiano-Austriacă din Viena notifica Cancelariei Illirice că s-a luat hotărârea ca, atunci când se va deschide Seminarul general din Carloviț pentru clerul greco-neunit, să fie trimiși acolo și cei din Bucovina, pentru a dobândi cunoștințele și pregătirea teologică necesară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
teologie 159. În același timp se hotăra păstrarea școlilor clericale de rang inferior existente, precum cea din Bucovina și chiar înființarea de astfel de școli în fiecare eparhie 160. Ca urmare, în mai 1791, Cancelaria Aulică Boemiano-Austriacă din Viena notifica Cancelariei Illirice că s-a luat hotărârea ca, atunci când se va deschide Seminarul general din Carloviț pentru clerul greco-neunit, să fie trimiși acolo și cei din Bucovina, pentru a dobândi cunoștințele și pregătirea teologică necesară 161. Pe baza hotărârii Curții din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
al II-lea, după introducerea administrației civile și alipirea la Galiția, în anul 1786. Unele modificări în această structură instituțională au apărut după hotărârea din anul 1790 a împăratului Leopold al II-lea, de despărțire formală a Bucovinei de Galiția. Cancelaria aulică din Viena, având în vedere dorința nobilimii din Bucovina de a avea un Forum nobilium și o Carte funduară (Landtafel), cu sediul în provincie, comunica acum celui mai înalt for juridic din imperiu, Oberste Justizstelle că, în funcție de hotărârea dată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
de Forum nobilium sau Landrecht-ul din Stanislav. În același timp era hotărâtă înființarea unor cărți funduare pe lângă judecătoriile districtuale existente, urmând a fi transferat aici o parte a personalului Cărții funduare din Lemberg și Stanislav 187. Această ultimă decizie a Cancelariei Aulice din Viena nu a fost transpusă imediat în practică, fiind modificată la începutul anului următor. În acest sens, cancelaria vieneză notifica la 22 ianuarie 1791 către Oberste Justizstelle că s-a hotărât concentrarea celor trei instituții de carte funduară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
urmând a fi transferat aici o parte a personalului Cărții funduare din Lemberg și Stanislav 187. Această ultimă decizie a Cancelariei Aulice din Viena nu a fost transpusă imediat în practică, fiind modificată la începutul anului următor. În acest sens, cancelaria vieneză notifica la 22 ianuarie 1791 către Oberste Justizstelle că s-a hotărât concentrarea celor trei instituții de carte funduară din Cernăuți, Siret și Suceava, într-una singură, la Cernăuți, unde urma să fie numit și un funcționar de la Cartea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]
-
la Constantinopol, Aubert Dubayet, un plan de acțiune contra Austriei. Respectivul plan prevedea ca trupele poloneze să treacă din Moldova, prin Bucovina, spre Galiția habsburgică, provincie în care urma să izbucnească o revoltă a conaționalilor lor199. Încă din martie 1797, Cancelaria Secretă a Curții din Viena și Consiliul Aulic de Război erau informate despre posibilitatea unei acțiuni în forță a patrioților polonezi, staționați în Moldova și Raiaua Hotinului, a căror număr sporea dintr-o zi în alta, ce urma să fie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]