13,179 matches
-
Da! strigară în glas spectatorii. - Nu! strigară câțiva telespectatori, inducându-i în eroare pe microbiștii care dormeau la ora asta. - Spune, nea Ovidiu! - Da, spune, nea Ovidiu, se enervă Mișu. Spune, să-ți vedem nerecunoștința. Spune, să auzim și noi minciuna. A ta! Mariana, ai și tu puțină răbdare! Mariana fugi în spate plângând. Doar hohotele ei mai răzbăteau în liniștea așternută peste sală, peste Vitan, peste București și peste un mic grup de telespectatori americani, colegii lui Will Smith, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
nemâncat, închis de perversul ăsta. Sau mai rău! - Nu știu nimic! păli și mai mult Horațiu. Eu n-am răpit și n-am urmărit pe nimeni și n-am făcut rău nimănui. Iar amenințarea am făcut-o pentru că nu suport minciuna! - Și cu amprentele cum rămâne? - Este posibil ca eu să fi atins și chiar să fi cumpărat această jucărie. Puteți să-mi spuneți unde ați găsit-o? Și ce dovedește asta? Aici argumentele lui Gabrielescu erau destul de slabe. Îi întinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
fumurii, îl străpunse până în suflet, iar mustața parcă mai aspră ca de obicei îi inspira o severitate absolută în privința plăcerilor trupului. „Acum între noi”, părea să zică bătrânica, și Horațiu se gândi cu frică la visele păcătoase cu Mariana, la minciuna pe care i-o zisese mamei în clasa a IV-a, când a spart vaza chinezească încercând să bage o pisică în ea, la bucățica de slănină pe care salivase cu atâta lăcomie în cămăruța din spatele MaxiBarului. Maica dădu din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
bună co1egă. Nu-i mai rău să mă prindă că am copiat o problemă rezolvată gata? Eu sunt hotărâtă să spun adevărul, chiar dacă ar fi să sufăr pentru el. E mai frumos să pătimești apărând adevărul decât să suferi din cauza minciunii. Părinții mei m-au învățat să nu spun. minciuni niciodată. Gândiți-vă ce nenorocire ar fi să mint o dată ca să piardă toată lumea încrederea în mine. Gata, trebuie să înțelege-ți că așa e mai bine să mă port. SORIN Victorița
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
toată lumea încrederea în mine. Gata, trebuie să înțelege-ți că așa e mai bine să mă port. SORIN Victorița, procedezi cum crezi tu că este mai bine și mai corect. VICTORIȚA Adevărul este totdeauna corect fiindcă este numai unul pe când minciuna are totdeauna picioare scurte și multe ițe, în care te poți încurca. Biruința adevărului este mai trainică. decât aceea a minciunii, care este trecătoare. SORIN - Eu sunt de părere s-o lăsăm pe Victorița să-și aleagă singură calea care
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
crezi tu că este mai bine și mai corect. VICTORIȚA Adevărul este totdeauna corect fiindcă este numai unul pe când minciuna are totdeauna picioare scurte și multe ițe, în care te poți încurca. Biruința adevărului este mai trainică. decât aceea a minciunii, care este trecătoare. SORIN - Eu sunt de părere s-o lăsăm pe Victorița să-și aleagă singură calea care este mai bună și mai dreaptă după convingerea ei. Fiecare răspunde de fapta sa. SCENA a II-a NINETA, VICTORIȚA, SORIN
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
vadă ce-i poate capul, ce-i poate pielea, ce-i poate totul, cu ce se laudă, el, mulțimilor, că e hotărât să le aducă, Întru deplină fericire! Și a fost prins cu mâța-n sac. A fost prins cu minciuna, cu marea minciună, că, de fapt, nu-l interesau mulțimile, decât, doar, pentru a fi, el, mărit și răsmărit, ridicat În slavă, pe când, mulțimile, aduse, acum, În starea de slugile sale, plecate, supuse și puse cu fruntea-n tină, ca
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
poate capul, ce-i poate pielea, ce-i poate totul, cu ce se laudă, el, mulțimilor, că e hotărât să le aducă, Întru deplină fericire! Și a fost prins cu mâța-n sac. A fost prins cu minciuna, cu marea minciună, că, de fapt, nu-l interesau mulțimile, decât, doar, pentru a fi, el, mărit și răsmărit, ridicat În slavă, pe când, mulțimile, aduse, acum, În starea de slugile sale, plecate, supuse și puse cu fruntea-n tină, ca sălciile, În fața furtunii
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
parte pe alta În pat, Înjurând de cele sfinte și punând neputința sa pe seama reumatismului, care Începuse să-l chinuiască Încă din copilărie. Dispariția lui Onisei, după cum era de așteptat, stârnise multă vâlvă. Oamenii vorbiră vrute și nevrute, scornind tot felul de minciuni. Viața intimă a Mașei, cum se spune, fu scoasă la mezat. Până și puștii de o șchioapă știau tot felul de intimități din casa ei. Și de ar fi fost doar numai atât: fu sesizată, după cum era de așteptat, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
din Olanda și-au dublat producția de lapte.“. „Nu mai spune, replica bătrâna. Auzi, cică a citit Într-un ziar.“ Știa Mașa unde se tipăreau ziarele? Nu știa. Ei bine, ziarele se tipăreau În iad. Tot ce scria acolo era minciună crasă. Totul era contrafăcut. Fiecare cuvânt purta Însemnele lui Anticrist. Bătrâna jubila. Mașa nu-și mai bătu capul să răspundă. Când o lua pe arătură, bătrâna era greu de oprit. Și totuși schimbul acesta nevinovat de replici nu rămăsese fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
el! - Spirtul Royal e fabricat din adevăruri grele, spuse oaspetele. Și aceste adevăruri nu sunt ușor de suportat. Apoi mai există și impurități, și acestea ne dau gata... - Ce fel de impurități? - Îndoiala, lipsa de credință... - Așa, făcu Mașa. - Orgoliul... Minciuna... Sperjurul... Lauda de sine și alte păcate ce-ți Încarcă conștiința... - Așa, făcu Mașa. - Așa, repetă Extraterestrul. Uneori ni se face greață de atâta adevăr... Și mai apelăm și la minciună. - Și atunci aveți coșmaruri. Și visați fel de fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
impurități? - Îndoiala, lipsa de credință... - Așa, făcu Mașa. - Orgoliul... Minciuna... Sperjurul... Lauda de sine și alte păcate ce-ți Încarcă conștiința... - Așa, făcu Mașa. - Așa, repetă Extraterestrul. Uneori ni se face greață de atâta adevăr... Și mai apelăm și la minciună. - Și atunci aveți coșmaruri. Și visați fel de fel de bazaconii... - Trăim, În general, Într-o lume a formelor pure, spuse cu tristețe Extraterestrul. Și tot ce e materie ne repugnă... Uneori Însă ne mai facem și noi de cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
busuiocul“, Își spuse brigadierul, gândindu-se la strategia pe care urma s-o adopte față de nevastă ca să iasă din Încurcătură. „Mă descurc eu“, se Încurajă Subotin. Și, Într-adevăr, brigadierul nostru de obicei se descurca, Îndrugând fel de fel de minciuni acasă, dar asta nu-l scăpa de scărmăneală. Nevasta Îi mirosea minciunile de la o poștă și pentru fiecare dintre ele Îi zvârlea cu ceva În cap. Subotin Însă se obișnuise cu astfel de scene și, În timp ce farfuriile zburau În jurul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
o adopte față de nevastă ca să iasă din Încurcătură. „Mă descurc eu“, se Încurajă Subotin. Și, Într-adevăr, brigadierul nostru de obicei se descurca, Îndrugând fel de fel de minciuni acasă, dar asta nu-l scăpa de scărmăneală. Nevasta Îi mirosea minciunile de la o poștă și pentru fiecare dintre ele Îi zvârlea cu ceva În cap. Subotin Însă se obișnuise cu astfel de scene și, În timp ce farfuriile zburau În jurul lui, el fluiera. A doua zi apărea la slujbă plin de cucuie, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
de câte o sută. O sumă frumușică, pe care Subotin se gândea să i-o dea consoartei, spunând că a câștigat-o trăgând aiurea un loz-În-plic. Nevasta Însă l-ar fi mirosit de la o poștă că povestea cu lozu-i o minciună, astfel că scandalul, În loc să se atenueze, ar fi căpătat o amploare greu de prevăzut. „Mai bine dosesc banii undeva“, gândi Subotin, și așa făcu, ascunzându-i Într-un loc bine ales. Nu are rost să insist, spuse Extraterestrul, asupra scenei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
o vreme Îndelungată un miros de mortăciune. La Întoarcerea lui Ippolit din concediu, Elizei Începu s-o facă pe prostul, susținând sus și tare că n-a văzut nici o șobolăniță. Subotin Își dădu Însă seama că tovarășul său umblă cu minciuni și Îl luă cu binișorul. Până la urmă, după câteva votci băute la o bodegă aflată la intrarea În port, salahorul povesti ce se Întâmplase. „Și spui că i-ai venit de hac?!“, Îl Întrebă zâmbind brigadierul. În sinea lui Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
și continuă să-i derute prin obiceiuri tradiționale și cu promisiuni neverificabile, absolvindu-i de orice responsabilitate personală. Responsabilitatea a tot ce se întâmplă este atribuită (transferată) unui personaj cosmic atotputernic, Dumnezeu, care produce tot ce se întâmplă. Până acum, minciuna a ținut și unii oameni iresponsabili, din ignoranță sau cu viclenie, poluează și distrug mediul de viață. Unii oameni manifestă „o evitare continuă, dublată de o respingere totală a unor realități fundamentale, care „deranjează comoditatea vieții cotidiene și plăcerile materiale
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
nu mi-ar fi spus că a fost logodită și apoi părăsită când, în realitate fusese ademenită de un plutonier de jandarmi, poate m-aș fi însurat cu ea. Dar cum să începi să-ți clădești viața pornind de la o minciună? Oricum a mai trecut un an și iată-mă iar la o altă gazdă doamna Gancev, pe strada Comercială. Despre Sașa am aflat că ar fi ajuns pe la Buzău sau Ploiești, nu știu unde, în timp ce sora sa, Manea, se măritase cu un
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
de naționalitate bulgară sau moldovean, dar ce contează, iar soția sa, Pașa, tot învățătoare, era fiica lui Cardașov, care avea restaurant la Bolgrad. Nu știu cum s-a întâmplat dar cineva căruia nu-i plăcea frățeasca prietenie dintre ei a umblat cu minciuni și nu numai că i-a despărțit dar a săpat și o mare prăpastie între ei. Se împlinise anul și nici nu se salutau. Eu ce să fac? Dacă minciuna este, cum se știe, imorală, hai s-o ridicăm la
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
nu-i plăcea frățeasca prietenie dintre ei a umblat cu minciuni și nu numai că i-a despărțit dar a săpat și o mare prăpastie între ei. Se împlinise anul și nici nu se salutau. Eu ce să fac? Dacă minciuna este, cum se știe, imorală, hai s-o ridicăm la rang de morală și încep: Măi Vladimire, am impresia că ai căzut din leagăn cu capul în jos când erai mic. De ce, zice el. Păi bine, măi băiete, eu nu
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
băiatul gazdei și-l trimit după Ștefan Luca. Vă închipuiți întâlnirea. S-au uitat unul la altul mai întâi clisos, apoi mai spre zâmbet și în sfârșit s-au strâns prietenește în brațe. Dintre toți cel mai bucuros eram eu. Minciuna mea devenise morală! Vedeam că nu prea sunt speranțe să fiu numit titular în învățământ. Cât am fost la Nekrasovca am învățat de la Ștefan Ionescu să fac tâmplărie: scaune, mese, dar mai ales leagăne pentru copii. În Bolgrad era o
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
de faptul că era obligat să procedeze astfel. Deși această explicație întortocheată se încadra (deși în mod negativ), în Semantica Generală, și era în mod hotărât o simplă tehnică, o realitate mai apropiată de sistemul nervos uman era aceea că minciuna, sau ocolirea adevărului, nu erau bune pentru individ. Și, ce era mai rău, avea sentimentul neplăcut că se afla abia la începutul unei perioade în care va avea nevoie de răspunsuri evazive pentru a supraviețui. După ce vorbi el, urmă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
îi trebuiră câteva secunde pentru a-și da seama de implicațiile acestei acuzații. Rostind aceste ultime cuvinte, Patru se absolvise cu abilitate de vină. Și pasase în același timp povara pe singura persoană care, probabil, nu se putea apăra de minciuna acea. Și, ceea ce era și mai important, era la fel de probabil că fiind deja prizonier, nu se putea afla într-un pericol mai mare, oricum. Adevărul era, că acolo, în camera de lectură, în momentul în care Patru l-a apucat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
pentru care aveți o afinitate deosebită. Am avut impresia, atunci când a dispărut împăratul, că ceva din interiorul corpului în care am fost găsit a fost cumva activat de energia controlată de creierul special al împăratului. - Așa că acum, își continuă el minciuna și extinzându-și explicațiile, s-ar putea să avem un prim indiciu despre felul cum ați ajuns aici de acolo de unde vă aflați. Este posibil ca Majestatea sa să fi fost angajat într-o acțiune de pedepsire în momentul dinaintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
să fie unul. Bărbatul își luă inima în dinți și spuse: - Permisiunea ta a fost deja auzită prin intermediul meu și autoritatea ta acceptată - așa că, iată-i! Spunând acestea, el arătă cu mâna spre alcov. Și, deși ceea ce spusese era o minciună, era cu siguranță mai bine că fusese avertizată mai înainte. Dar, chiar și așa, ea făcu ochii mari. Și se dădu un pas înapoi. După care, încurajările lui o mai liniștiră oarecum. Pentru că rămase în picioare, tăcută, în timp ce două femei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]