12,123 matches
-
autorul n-ar ridica, în mod provocator, pretenții de istoricitate a fanteziilor sale (chiar în avertismentul preliminar). Cum bine știm, el combină, într-o rețetă hollywoodiană perfectă, mitul Graalului cu o pseudo-tradiție conform căreia celebrul potir căutat de Cavalerii Mesei Rotunde ar fi, în realitate, însăși Maria Magdalena, soția lui Isus. Ea ar fi purtat în pântece sămânța divină, perpetuând familia Mântuitorului până în ziua de astăzi. Elucubrațiile lui Dan Brown se întemeiază pe un dosar apocrif, redus la zero de istorici
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
Pfu, pufni domnul Chawla. Progres! De când s-a născut, băiatul ăsta a progresat consecvent în direcția greșită. În loc să încerce să avanseze, a luat-o la vale și acum aproape că a ajuns cât de jos se putea. — Dar lumea e rotundă, spuse Ammaji, încântată de propria-i înțelepciune. Așteaptă și-ai să vezi. Chiar dacă ți se pare că a luat-o la vale, o să urce pe partea cealaltă. Da, până în vârful lumii. Doar că a luat-o pe drumul mai lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
neobișnuite: perle atârnând de tije de argint, o piatră aprinsă de strălucirea unui ochi, delicatețea unei scoici. Își imagină soarele pătrunzând adânc în urechea unei flori. Băgă în gură o piatră albastră, apoi o scoase și o rostogoli, răcoroasă și rotundă, în sus și în jos pe brațe. În nas își prinse un cercel decorat ca un candelabru, cu picături sticloase și sclipitoare. Se întrebă dacă se putea considera frumos. Încăperea era destul de întunecată, din moment ce închisese și ușa și fereastra, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
persoana rămânea acolo mai multe zile era și mai revoltător. Disperată, familia îl chemă pe doctorul Banerjee de la clinica din bazar și, fiind un bărbat energic, acest sosi cât de repede putu să își vadă pacientul. Avea mustață și ochelari rotunzi și o diplomă de la școala medicală din Ranchi. Coboară, îi strigă binedispus. Cum vrei să te examinez dacă stai în copac? Dar nu, Sampath nu avea de gând să riște. Nu era prost. Nu se dădea el jos să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
nu recunoscuse pe față, el însuși fusese impresionat de frumusețea ca de floare a lui Kulfi, de constituția ei fină, de delicatețea imposibilă, atât de diferită de robustețea fetelor de la el din cartier, cu râsul lor sonor, cu șoldurile lor rotunde, cu insinuările și clipiturile lor viclene din ochi. Și în câteva luni, Kulfi se mutase din căminul strămoșesc, masiv și amplu, chiar dacă apa picura prin acoperiș și vopseaua se scorojise, în camerele cele mici ale familiei Chawla din străzile abrupte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
împuțit? spuse Pinky incredulă. — Dacă nu plivești buruienile, spuse Sampath, roșia ta nu va da roade. Ammaji și Kulfi, îmbujorate de mândrie, făceau deja parte din mulțime. Ascultau fiecare cuvânt rostit, aplecându-se înainte ca să audă un bărbat cu fața rotundă întreabând: — Sunt depășit de lucrurile spirituale. Cum pot să mă concentrez la responsabilitățile mele? Dacă vorbești cu o fată tânără când e în fața oglinzii, parcă vorbești cu un surd. Și poți să împiedici un fluture de noapte să zboare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
Sampath, privind în jos. Dintotdeauna găsise că era drăguță. Era și dulce și avea și o voce frumoasă. Cu ochii închiși, legănându-se dintr-o parte în alta, părea cu adevărat pierdută printre cuvintele ce-i zburau din gura mică, rotundă și rubinie. După puțin timp i se alătură, iar adepții îi urmară exemplul unul câte unul. Se simțiră extraordinar cântând împreună. — Cum reușea să-i păcălească pe toți oamenii ăia? se întrebă spionul de la Societatea Ateistă, trăgând cu ochiul din spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
de incredibil de frumoase: fluturi uriași, împodobiți cu generozitate, albine cu limbi lungi și subțiri, pe care le putea vedea atârnând din gurile lor, cărăbuși pudrați fin, cu ochi conturați cu kohl și omizi cu figuri de clovni cu nasuri rotunde, bărbi false și picioare caraghioase; creaturi făcute din frunze și sepale, petale și praf de polen. Le privea parada nesfârșită, tremurînd, sărind, zburând, ieșind parcă din ceaunul bolborosind al vreunui magician, cu sclipitul și strălucirea de bijuteriii a... a cui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
o pupăză, o coțofană, un sfrâncioc, un grangur, o privighetoare himalaiană, un papagal... Gătise o veveriță, un porc spinos, o mangustă, toate păsările sălbatice pe care le putuse găsi în zona aceea, peștii cei mici din pârâu, melcii cu cochilie rotundă care dungau cu argintiu frunzele, cosașii care săreau și țopăiau, aterizând cu bufnituri în frunziș, asemeni picăturilor de ploaie. Neobosită, căuta o nouă plantă, un nou fruct de pădure, o nouă ciupercă sau lichen, mucegai sau floare, dar totul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
dacă maimuțele erau eliminate, nici măcar nu-l vor mai putea numi pe Baba al Maimuțelor Baba al Maimuțelor, pentru că nu vor mai fi maimuțe. — Trădătorule, strigă ea și, spre uimirea tuturor, mai ales a lui Sampath, strângându-și gura cea rotundă, delicata domnișoară Jyotsna se aruncă asupra spionului înarmată cu poșeta și-l lovi drept în stomac, astfel că fu obligat să plece imediat și să ia o ricșă până acasă. — Vai, spuseră pline de admirație Pinky și Ammaji. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
compoziția netulburată de frunze și fructe clătinându-se în sus și-n jos. La patul său dureros de gol. Dar, stați! Pe pat zăceau un fruct de guava, un singur fruct care era mult, mult mai mare decât celelalte; mai rotund, cu baza în formă de stea, uscat... Era înconjurat de maimuțele argintii, care îl priveau cu fețele lor de cărbune. Pe o parte avea un semn maroniu, mai mult un semn din naștere... — Stai, chirăi Ammaji. Dă-mi fructul ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
recitim de mai multe ori bucata (Petițiune) până înțelegem că ne aflăm nu în fața unui Mitică, cum afirmă G. Calinescu, care sâcâie autoritățile cu cereri vagi și nimerește la Regia Monopolurilor în loc să se ducă la Pensii, ci în fața tâmpeniei umane rotunde și inventive (cere întîi apă la gheață înainte de-a spune ce vrea și batista impiegatului să se șteargă la gură), și care n-are nici o explicație și parcă nici un remediu. Această tâmpenie umană nu e așadar privilegiul doar al
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
că nici n-aș fi citit-o vreodată, dacă o reclamă excepțional de eficientă nu m-ar fi înfuriat și nu m-ar fi determinat în acest fel s-o citesc. Eram la Viena, invitat la o așa-zisă masă rotundă, cincisprezece-douăzeci de scriitori europeni, să ne spunem părerea despre relațiile noastre cu publicul și cu lumea în care trăim. Intervențiile erau scrise dinainte și multiplicate, pentru ca îndată după ce luai cuvântul, în pauză, toată lumea să le poată reciti. Chiar din primele
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
uitau la mine fără prietenie, dacă nu chiar cu ostilitate. Atunci am auzit o voce: "Lăsați-l în pace! Na, mă, și pe asta!" Și cel ce rostise aceste cuvinte a luat de undeva de pe sobă o pâine mare și rotundă și mi-a întins-o. Atunci mi-am dat seama să ținem strâns ceva în brațe, tot o pâine, și că asta era cauza privirilor rele îndreptate asupra mea. Pusesem mâna pe pâinea de pe masă care era a tuturor și
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
aflu mult mai târziu. În propria lui librărie stătea cu pălăria pe cap și purta un costum gri-deschis, cu o cravată țipătoare. ― De ce ești necăjit, moșule, continuă el fără greș, ia spune, ce ți s-a întîmplat? Tata avea privirea rotundă și îi jucau ochii în cap ca și când ar fi fost fascinat de vocea ascuțită și atrăgătoare a acestui om, de siguranța lui, și de felul decis și protector cu care pusese el degetul pe rana care ne durea. ― Cum! exclamă
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
vizită în țară, după plecarea din 1986. - Călătoria în Bucovina a urmat unei săptămâni pline pentru Norman Manea - ceremonia de acordare a titlului de Doctor Honoris Causa al Universității „Babeș-Bolyai“ din Cluj-Napoca și al Universității București, întâlniri și o masă rotundă alături de scriitorii Antonio Tabucchi și Orhan Pamuk. Sibiu Jazz Festival - șapte seri spumoase Veronica D. Niculescu Luna mai aduce la Sibiu cel dintâi festival din seria celor consacrate. Sibiu Jazz Festival, ajuns la ediția cu numărul 38, va avea loc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
România va participa anul acesta la Târgul de Carte de la Paris cu un stand de 50 de metri pătrați, în care vor fi expuse cărți ale autorilor români de literatură, eseuri, științe umaniste și albume. Invitații vor participa la masa rotundă „La vocation européene de la culture roumaine“. CIRCUL NOSTRU V| PREZINT|: Păsăricile din politica noastră Lucian Dan Teodorovici Domnul Mircea Geoană, președintele unui important partid din România, a venit cu un scenariu nu neapărat șocant, dacă ne gândim la personajul său
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
la o discuție pe cei doi conspiratori. Fără Îndoială că i-ar face praf. Era convins că Annette Tadmor se răzgândise și că precis că nu avea să vină la Întâlnire. De ce ar fi venit, În fond? Silueta ei plină, rotundă, amărăciunea, rochia de bumbac, simplă ca a unei școlărițe dintr-un internat, toate astea Îi treziseră o umbră de dorință amestecată cu autoironie: Norocul tău că s-a răzgândit. Te-a scutit de Încă o rușine. Tânărul colonist se ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
său impetuos și furios, nu a așteptat nici măcar o săptămână: În sâmbăta de după Înmormântare s-a repezit la dulap și a strâns În niște cutii mari toate lucrurile ei - rochiile, pantofii, cărțile ei, măsuța ei de toaletă cu oglindă rusească rotundă și așternuturile brodate cu inițialele ei - și s-a grăbit să doneze totul imediat leprozeriei din Talbiyeh. A șters orice amintire a existenței ei, de parcă moartea sa ar fi fost o trădare. De parcă ar fi fugit cu un amant. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ultima pagină sau poate ultimele câteva pagini. Ghemuit pe podea, Fima Începu să citească ce Îi scrisese Yael, când plecase fără el la Seattle, În 1965. Scrisul ei era mic, ca un șirag de perle, nici feminin, nici masculin, ci rotund și curgător. Poate că acesta era stilul de caligrafie predat În școlile bune, În secolul trecut. Fima compară În minte puritatea acestui scris cu mâzgăliturile sale, ale căror litere păreau o adunătură de soldați Înspăimântați, Împingându-se și Îmbrâncindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
liberă? După ce spală vasele și strâng În bucătărie, probabil se adună toate trei În camera de zi. Fima Își imagină Încăperea sobră, puritană, În care se găseau un orologiu maro, cu litere latine În loc de cifre, un bufet și o masă rotundă, grea, cu picioare groase și scaune negre cu spătare drepte. Un câine cu blană gri stă ghemuit pe covor În colțul camerei. Pe pianul Închis, pe masă, pe bufetul cu sertare sunt așternute milieuri apretate din dantelă, ca acelea care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și jumătate aveau o pauză de cafea. Doctorul Wahrhaftig veni și se sprijini de biroul de recepție, aruncând În fața lui Fima un miros de medicamente și dezinfectante. Pieptul său enorm, umflat ca al unui general-guvernator rus din timpul țarilor, șoldurile rotunde și late dădeau trupului său greoi Înfățișarea unui contrabas. Obrajii Îi erau străbătuți de o rețea deasă, nesănătoasă de vase de sânge albăstrui, roșcate și rozalii, aflate atât de aproape de suprafața pielii, Încât i se putea lua pulsul după zvâcniturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Galápagos. Prin obscuritatea pântecului Annettei, prin Întunericul labirintului de canale umede, sperma lui oarbă Își croia chiar În clipa asta drum, cu mișcări ridicole ale codiței, se zbătea dintr-o parte În alta În lichidul călduț, un fel de Fima-cap rotund și chel, probabil purtând și el o caschetă microscopică udă, fără ochi, fără minte, tânjind și căutând În adâncuri sursa tăinuită a căldurii, nimic mai mult decât un cap și o codiță și nevoia de-a Împinge și de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Rabenu Gherșom trecură pe lângă el trei femei scunde, pline, semănând Între ele până Într-atât, Încât Fima presupuse că erau trei surori sau poate o mamă cu fiicele ei. Le privi cu fascinație, căci erau femei rodnice, cu cărnuri generoase, rotunde precum sclavele dintr-un tablou reprezentând un harem oriental. Imaginația sa Își zugrăvi goliciunea lor abundentă, vastă, apoi dăruirea lor docilă și supusă, ca a unor ospătărițe care servesc feluri calde unei cohorte de flămânzi, fără să se obosească măcar să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
-și cu o mână copilul, își conduce căruciorul într-un cerc larg pentru a mă ocoli. Mă uit la ei din interiorul mașinii. Le citesc suspiciunea în priviri atât de clar de parcă le-ar sta scrisă deasupra capetelor cu litere rotunde. Nebun. Criminal. Ucigaș. În acea noapte, pe când Madeleine dormea lângă mine, m-am ridicat din pat și m-am furișat în bucătărie. După covorul moale, linoleumul mi se părea rece și alunecos sub tălpile goale. Am închis ușile cu jaluzele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]