10,805 matches
-
atins de delirium tremens, „pentru o bucată de pâine”, Eminescu a fost lovit cu un pietroi, drept în frunte, după care a sucombat, în dureri atroce, la ora 3 după amiază, în ziua de 15 iunie 1889. Acesta a fost tragicul sfrârșit al marelui nostru Eminescu. După dispoziția ministerului instrucțiunii publice, din inițiativa lui Ștefan C. Mihăilescu, fost, pe atunci, secretar general al departamentului, a fost transportat încă în aceeași zi de la Casa de sănătate la Biserica Sf. Gheorghe, unde i
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
-s străină / Apa, vântul, nu mă mână. De săracă ce-s săracă / Nici valul nu mă îneacă. Plânge pământul sub mine / C-am rămas și n-am pe nime; Plâng și eu deasupra lui / Cam rămas a nimănui. 130 Tonalitatea tragică a confesiunilor indirecte este construită și pe baza paralelismului negativ; hiperbola definește cadrul cosmic, al participării directe la suferința umană, pe de o parte, iar, pe de altă parte, singularizarea înfățișează împăcarea cu propriul destin: "Foaie verde de-alunele, / De
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
Dare-ar dumnezeu, să dea, / Și-a mai fi și voia mea, / Ș-ar să piară potera, / Ș-ar să crească dreptatea / Cum crește-n codru frunza."223 Personificarea momentelor esențiale ale vieții constituie o modalitate de sublimare a destinului tragic: "Cu dor m-oi duce-n mormânt, / C-a mei feciori nu mai sunt. / Cui nu i-o murit fecior, / N-are jale, n-are dor, / Da mie doi mi-o murit, / Cu dor mă duc în mormânt / Că mi
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
muncă pur intelectuală.“31 Wittgenstein îi comunicase hotărârea bunului său prieten David Pinsent, pe care nu-l va mai vedea niciodată. Acesta va nota în jurnalul său: „Cred că este nemaipomenit că s-a înrolat, dar, totodată, extrem de trist și tragic. În ultima lui scrisoare spune că a lucrat în logică de când a început războiul astfel încât presupun că îndatoririle militare nu îi iau tot timpul. Îmi scrie rugându-se să ne întâlnim din nou într-o bună zi. Sărmane prieten, nădăjduiesc
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
salveze tatăl. Lucrările apocrife menționează chiar că ar fi semnat și parafat o foaie de hârtie albă, pe care a trimis-o parlamentului englez. Parlamentarii au fost invitați să o completeze cu toate pretențiile lor, însă aceștia au refuzat, destinul tragic al regelui Carol întâiul fiind inevitabil. Site-ul oficial al casei regale britanice, descrie episodul execuției sale. Fiind o zi rece de iarna, regele a cerut haine groase, pentru ca posibilele frisoane, cauzate de temperaturile scăzute, să nu fie interpretate ca
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
a emis o lege care interzicea reuniunile religioase a mai mult de cinci membrii ai unei dogme religioase, excepție făcând întrunirile desfășurate sub patronajul bisericii anglicane. Domnia lui Carol al II-lea a fost marcată de o serie de evenimente tragice. Astfel, în 1665, ciuma a lovit Londra. Cunoscută și sub numele de„moartea neagră“ a decimat milioane de oameni pe întreg cuprinsul Europei. Vara anului 1665 a fost neobișnuit de călduroasă, iar o mare parte din populația săracă a Angliei
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
de care ar trebui să se țină seama În procesul reeditării. Un exemplu concludent Îl reprezintă lucrarea Ioanei Em. Petrescu, Eminescu. Modele cosmologice și viziune poetică, apărut la Editura Minerva În 1989. Această lucrare trebuia să se intituleze Eminescu, poet tragic, titlu care nu a fost acceptat de cenzura vremii, căreia imaginea unui Eminescu tragic nu Îi convenea. După Revoluție, lucrarea a fost reeditată de Ioana Both În colecția „Eminesciana” a Editurii Junimea din Iași cu titlul inițial. Totuși, când a
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
Îl reprezintă lucrarea Ioanei Em. Petrescu, Eminescu. Modele cosmologice și viziune poetică, apărut la Editura Minerva În 1989. Această lucrare trebuia să se intituleze Eminescu, poet tragic, titlu care nu a fost acceptat de cenzura vremii, căreia imaginea unui Eminescu tragic nu Îi convenea. După Revoluție, lucrarea a fost reeditată de Ioana Both În colecția „Eminesciana” a Editurii Junimea din Iași cu titlul inițial. Totuși, când a apărut cea de-a treia ediție la Editura Paralela 45, editoarea, Irina Petraș, a
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
de la 11 septembrie 2001, din SUA, obligând statele lumii să acționeze împreună împotriva unui posibil atac terorist mondial, acesta putându-se declanșa prin cyberspace, spațiul cibernetic al planetei. Poate și din cauza amenințării la care sunt expuse, dar și a experienței tragice trăite în septembrie 2001, SUA au lansat, în februarie 2003, cel mai categoric semnal, prin The National Strategy to SECURE CYBERSPACE 1. În cuvântul adresat națiunii, președintele SUA, George W. Bush, în introducerea strategiei amintite declara: „Temelia strategiei de securitate
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
identificarea simpatetică, care se referă la "eroul imperfect (cotidian)" și se concretizează, ca dispoziție receptivă, în compasiune; (4) identificarea cathartică, care se referă la "(a) eroul în suferință; ( b) eroul la strâmtoare" și se concretizează, ca dispoziție receptivă, în "comoție tragică/descătușare sufletească", respectiv în "râsul participativ/destindere comică"; (5) identificarea ironică, care se referă la "eroul absent sau antieroul" și se concretizează, ca dispoziție receptivă, în "surpriză (provocare)" (Jauss, 1983, p. 257). 81 "spațiu imaginar pe care scena nu-l
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
în limba italiană și franceză. Iată de ce anii ref ugiului în Moldova, în 1917 și 1918, Vlahuță acum gârbovit, bolnav, se lăsa purtat de nostalgia copilăriei, pe dealul Țuguietei și Cotu Negru, însoțit 159 de Voiculescu, Tutoveanu, Valerian. În primăvara tragică a anului 1917, Vlahuță îi șoptea lui Tutoveanu: „Privesc jocul de dealuri și acum mă dumiresc de ce‐ai rămas aicea, de taină și de strajă”. Colinele domoale ale Bârladului i se păreau la fel ca cele de la Dra gosloveni, unde
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
20 pagini, uneori și cu supliment). Citim în revistă materiale cu titlurile: “G.Tutoveanu și Bârladul”, “Ioan Dimitriu - Bârlad”, “Domnitorul Alexandru Ioan Cuza - fiu al Bârladului sub semnul lui Cronos”, “Liceul Bârlădean”, “Amintiri de la „Academia Bârlădeană”, “George Nedelea”, “Emil Botta tragicul iluminat”, “Vasile Pogor - fiul”, “Debutul publicistic al lui Al. Vlaguță”, “Biblioteca Stroe Belloescu la centenar 1906-2006”, cu semnături numeroase: acad. Iuliu Nițulescu, prof.univ. Gheorghe Hasan, Dumitru Nedelea, Zâna Tămășanu, Mircea Coloșenco, Stela Covaci, Doina Teodoru - Gavriliu, Olga Rusu, Gheorghe Clapa
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
verdeață, străjuită de câteva tije solitare de floarea soarelui ale căror pălării, căutând lumina apusului, îi întorceau și ele spatele... Bătrânul poet era apăsat de acea tristețe din care omul știe că nu va mai ieși. E o fotografie mai tragică decât cea a catafalcului." * La „Ecouri” revista pune (!) scrisoarea profesorului Ciopraga adresată domnului Gruia Novac: „Baaadul” face o frumoasă impresie. A pornit cu dreptul! Împreună cu „Academia bârlădeană” noua revistă concretizează aspirația unei continuități semnificative. Era necesară o reîmbinare a forțelor
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
la Bârlad o revistă lunară intitulată Documente Ră zășești. Se publică în paginile ei acte, surete, zapisci, cercetări și porunci referitoare la mutațiunile proprietăților rurale ale ținutului. Nu lipsesc interesante spițe de familii răzășești, ca și acte judecătorești, care oglindesc tragice nedreptăți făcute țăranilor pentru a‐i deposeda de moșiile lor. Dacă s‐ar găsi și în alte județe câte un cercetător de sârguința și de priceperea domnului Virgil Cara ivan, poate că s‐ 307 ar reconstitui, în cele din urmă
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
în a înțelege că dispune de resurse umane potențial latente care ar ajuta-o să-și reconsidere atitudinea față de lume, viață, sine, să-și reproiecteze procesele de decizie și control, ieșind de sub incidența acestor experiențe trecute care i-au marcat tragic existența. Resocializarea deținutelor este un proces de dezînvățare a normelor și valorilor introiectate și de reinternalizare a altor norme și valori dezirabile, unanim acceptate, având ca finalitate asumarea din partea acestora a unui comportament responsabil. Deținutul este un maestru al evitării
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
sinelui poate să ducă în realitate la narcisism: A mă iubi pe mine suficient ca să nu am nevoie de altcineva care să mă facă fericit" (Lipovetsky). Această tensiune narcisistă, descrisă de Christopher Lasch, se manifestă în diverse domenii. Ea devine tragică prin frica de a îmbătrâni și de a muri. -7. Tehnicile care favorizează expresia sinelui sunt în vogă, analiza stărilor de spirit, a sănătății mentale: yoga, zen, mișcările bioenergetice, dinamica de grup, diferitele feluri de terapie. -8. În situația autonomiei
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
produsul național trebuie să crească, șomajul trebuie să scadă, trebuie să găsim remediul pentru cancer și pentru SIDA, noi surse de energie urmează să fie descoperite, bunăstarea viitoare se fabrică în laboratoare... După o lungă maturație istorică și după întreruperea tragică a socialismului sovietic, a fascismului și a național-so-cialismului, democrația (C. 13.) s-a înscris în vârful valorilor politice pe care cetățenii și cei aleși le împărtășesc și le consideră drept fundamentul guvernării umane. Pacea (C. 14.) a denit la rândul
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
intelectual și moral. În infinita complexitate a vieții private și publice trebuie să știi să decizi, să spui da sau nu, să te implici sau să rupi legăturile. Oricare din opțiuni implică și renunțări. Deși gândirea poate deveni rafinată, caracterul tragic al acțiunii rezidă în faptul că trebuie să urmezi o direcție, deși știi că drumul ales este presărat cu incertitudini. Să ilustrăm divergențele profunde dintre cele două feluri de a proceda. Pentru cei care raționează conform schemei exclusive, libertatea și
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
psihice. 1) Modelul cultural de boală psihică raporta această „schimbare” a persoanei la modificarea sistemului de valori moral-religioase și culturale. Ea era considerată, sub aspect cultural, ca o „nebunie divină” (theamania) la Platon, sau ca pe o „pedeapsă divină” la tragicii greci (Sophocle, Euripide). 2) Modelul magic considera boala ca expresie a unui „discurs demoniac” legat de o stare de posesiune a individului, așa cum este ea considerată în contextul culturilor șamanice. 3) Modelul moral sau, mai exact, „medico-moral” (Ph. Pinel) înțelege
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
moral-religios care este legat de ideea de păcat, nebunia fiind considerată ca o „pedeapsă” în raport cu „virtuțile morale” ale individului, considerate ca daruri. Păcatul este legat de „vinovăția morală” a individului, care, „lovit de soartă”, va fi condamnat la o existență tragică. 3) Modelul medico-moral consideră nebunii ca fiind bolnavi psihici, a căror suferință este raportată la sfera pasiunilor, menținându-se prin aceasta, în prim-plan, esența morală a nebuniei. 4) Modelul medico-biologic consideră nebunia ca pe o formă de „degenerescență”, o
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
pedeapsă divină pentru cei care prin acțiunile lor se împotrivește voinței zeilor (hybris). Nebunia (Ate) lovea omul luându-i mințile și dezonorându-l. Sentimentul de vinovăție era plătit prin sacrificiul de sine, iar nebunia în Antichitate era plasată în registrul tragic al existenței umane, așa cum apare ea la tragicii greci în cazul lui Ajax, Hercule, Oreste etc. În Noul Testament, lucrurile se schimbă. Semnificația morală și religioasă a nebuniei este păstrată, dar ea apare ca o pedeapsă pentru păcatul omului care s-
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
se împotrivește voinței zeilor (hybris). Nebunia (Ate) lovea omul luându-i mințile și dezonorându-l. Sentimentul de vinovăție era plătit prin sacrificiul de sine, iar nebunia în Antichitate era plasată în registrul tragic al existenței umane, așa cum apare ea la tragicii greci în cazul lui Ajax, Hercule, Oreste etc. În Noul Testament, lucrurile se schimbă. Semnificația morală și religioasă a nebuniei este păstrată, dar ea apare ca o pedeapsă pentru păcatul omului care s-a rupt de Dumnezeu, idee care trimite la
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
afect neplăcută reprezentând răspunsul psihofiziologic al individului la un conflict intrapsihic” (A.M. Freedman, H.L Kaplan, B.J. Sadock). A. Porot definește anxietatea în raport cu următoarele trei condiții esențiale: a) Sentimentul iminenței unui pericol, nedeterminat, însoțit de elaborarea fantasmatică a unor imagini tragice, catastrofice, pentru individ. b) O atitudine de așteptare în fața unui pericol, o adevărată stare de alertă care invadează persoana în totalitatea ei, sistându-i orice fel de activitate. c) Impresia incapacității persoanei de a putea acționa în fața pericolului combinată cu
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
și „decide” despre tot ceea ce face Eul, iar suferințele acestuia apar ca abateri de la normele impuse de valorile morale. Această suferință este absolut interioară și reprezintă în esență un „conflict al Eului cu propria sa conștiință”. Vinovăția morală configurează situația tragică a omului, închis în „situațiile-limită” sau în condițiile impuse de „situațiile patice ale vieții”. Tragicul existenței umane este dat de suferințele morale ale persoanei. Iar acestea transcend boala, conflictul, frustarea, fiind probleme de conștiință. Eul abandonat, însingurat, se prăbușește întrucât
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
la pierderea sensului propriei sale persoane, dar și la pierderea sensului propriei vieți. Totul se pune în cumpănă. Sensurile se pierd. Existența devine inutilă, absurdă. Persoana se dizolvă. Tragicul înseamnă prăbușirea Eului prin pierderea suportului său moral. Disperare. Această situație tragică nu poate fi remediată decât printr-un act de salvare, de reparație, prin reîntoarcerea la valorile morale și redobândirea acestora. Terapia nu poate fi decât psiho-morală. De refacere și regăsire a Eului pierdut. Suferința tragică configurează cea mai profundă prăbușire
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]