12,033 matches
-
eu nici măcar nu mai pot accesa programul respectiv ca să pot obține un răspuns. Cum să mai fac ceva dacă lucrurile merg În felul ăsta?” În sectorul de producție, situația era aproape la fel de proastă. Când am intrat În biroul său, managerul uzinei era furios din cauză că raportul despre materiale Ă biblia sa de zi cu zi atunci când venea vorba despre livrarea comenzilor Ă nu era disponibil din cauza unei defecțiuni a sistemului. Întrebându-l dacă are vreo sugestie În legătură cu acest lucru, răspunsul său nu
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
el. „Las-o baltă”, i-am zis. „Alăturați-vă și voi!” El a plecat și a cumpărat niște chestii care păreau să imite zgomotul unui nor de lăcuste. De fiecare dată când suna clopotul la departamentul de vânzări, În toată uzina avea loc o explozie de zgomot. Trebuia să fiți acolo când am primit prima comandă de 100.000 de dolari! A fost un adevărat haos. De fapt, a fost mai mult decât atât. A fost comunicare instantanee. De fiecare dată
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
care lucram a primit o comandă urgentă de la un client a cărui linie de producție a fost oprită În momentul În care a rămas fără componente. Comanda trebuia livrată neapărat chiar În ziua respectivă. În timp ce piesele comandate erau În lucru, uzina s-a confruntat cu o pană totală de curent. Fără electricitate, utilajele folosite pentru fabricarea pieselor nu au mai putut fi pornite. Deoarece În zona de asamblare nu existau ferestre, echipa de producție a rămas În beznă. Cum să mai
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
siguranță, cea mai ciudată vizită de afaceri pe care o făcusem vreodată. Compania mea proiecta produse care erau utilizate Într-o fabrică din Toronto. Aceasta Își exprimase Îngrijorarea În ceea ce privește afacerile cu un furnizor necunoscut, așa Încât am aranjat să le vizităm uzina și să le facem o prezentare a companiei. Intrând pe ușa din față, am observat cu surprindere un panou care ne ura fiecăruia bun-venit, după nume. Majoritatea companiilor nu se deranjează să transmită astfel de salutări comis-voiajorilor. În timp ce semnam În
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
noastră ne-a Întrebat dacă știam câte ceva despre companie. I-am spus că nu, dar că așteptam cu nerăbdare să aflăm mai multe În urma vizitei noastre. „Ei bine”, a spus el, „ar trebui să facem prima dată un tur al uzinei, ca să vedeți procesul de producție”. Totuși, În loc să ne conducă Înapoi la uzină, ne-a dus spre partea din față a clădirii, În sala de ședințe a consiliului de administrație. Acolo, ne-a făcut o prezentare multimedia legată de ceea ce făcea
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
că nu, dar că așteptam cu nerăbdare să aflăm mai multe În urma vizitei noastre. „Ei bine”, a spus el, „ar trebui să facem prima dată un tur al uzinei, ca să vedeți procesul de producție”. Totuși, În loc să ne conducă Înapoi la uzină, ne-a dus spre partea din față a clădirii, În sala de ședințe a consiliului de administrație. Acolo, ne-a făcut o prezentare multimedia legată de ceea ce făcea compania și cum funcționa. A urmat vizitarea uzinei. Terminându-ne turul și
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
ne conducă Înapoi la uzină, ne-a dus spre partea din față a clădirii, În sala de ședințe a consiliului de administrație. Acolo, ne-a făcut o prezentare multimedia legată de ceea ce făcea compania și cum funcționa. A urmat vizitarea uzinei. Terminându-ne turul și Întorcându-ne la laboratorul de inginerie, i-am spus ghidului nostru că părerea mea era că-și greșise meseria. „Ar trebui să fiți la departamentul de vânzări”, i-am spus, „nu la inginerie”. „Păi, chiar sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
Închin, Pentru tine slăvesc lumea, pentru tine eu suspin.” Termenul apare, de regulă, la plural: nurii. A avea nuri, a fi nurlie constituie totul pentru o femeie. Nurii atrag mai mult decît „fierul la magnit”, zice infatigabilul Conachi (o adevărată uzină de comparații flatante!), dă graiului dulceață și „farmecă cu libov”. A fermeca cu libov: iată o formulă memorabilă! Nu este unica la Conachi. Cine nu recunoaște În „dulcea Închipuire” (Amoriul din prieteșug) un sunet eminescian?! Sau În superbul vers din
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
altuia de soția ce-a deprins noua modă europeană. Ea nu vrea să se urce Într-o caretă „pe resoare”, vrea caretă pe arcuri. O apucă des „istericalele” și, cînd acceptă să plece la moșie, pune În trăsură o Întreagă uzină cosmetică: „cutii, o tualetă, un vazon cu floricele, săculețe, gavanoase, cutii cu două capele”... Nu iese decît Însoțită de o gaiță și un cățeluș. Îndepărtează bucătarul țigan și angajează altul, francez. Respinge eticheta provincială, nu se atinge de păstrămuri, lapte
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
PETRESCU, Dumitru (4.VIII.1934, Glina, j. Ilfov - 14.XII.1985, București ), istoric literar. Este fiul Elenei (n. Radu) și al lui Petre Dumitrescu, mic industriaș, apoi mecanic la Uzina Chimică „9 Mai” din București. Urmează cursurile primare în comuna natală, apoi Liceul „Mihai Viteazul” din București, absolvit în 1952. Studiază un an ziaristica, fiind și reporter la Agerpres, frecventează un timp cursuri la Politehnică, dar alege în cele din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288784_a_290113]
-
lucru? Patru cărți. E puțin. Dar Întreceri socialiste vor Începe și În literatură. Voi căuta să-mi depășesc planul și să mă depășesc. Munca nu mi se va rezuma la atât. Activitatea pe teren, În miezul viu al lucrurilor, În uzine, În mine, pe șantiere, la sate, va fi desigur una dintre preocupările principale ale Societății Scriitorilor din Republica Populară Română, printre ai cărei membri mă număr. Va trebui să urmăm exemplul clasei muncitoare, luptând din răsputeri pentru continua ridicare a
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
suiți până la ferestrele de sus, dau locului un vuet depărtat de apeă Am În față planul economic al R.P.R. și mă gândesc la uriașele sarcini ce le avem de Îndeplinit noi, mânuitorii condeiului pentru a da celor ce muncesc În uzine și pe ogoare o artă Înălțătoare ca o fluturare de steaguri. Eroul meu, Costan Cimpoeșu, călit În lupta cu viața, de mic copil, dus În războiul fascist, rănit, nedreptățit de majuri și ofițeri, sărăcit de către vecinul chiabur Darie - eroul meu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Adevăratul poet ațâță dintr-o scântee focul cunoștințelor limpezi». O banalizare a lozincii, În poezie, bagatelizează efortul creator al clasei muncitoare, cuceririle proletariatului, clocotul vieții noi, socialiste. Și În același timp Îngreunează mult munca poetică a noului cântăreț - poetul din uzină și de pe ogor care caută În versurile confraților săi, o pildă, un Îndemn. Acest Îndemn el nu-l poate găsi Într-o poezie lozincardă și lipsită de originalitate. Dimpotrivă, condeiele care se ridică astăzi din beznele exploatării de ieri, dau
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Acest spor Însă nu poate fi atribuit În egală măsură și pe același plan fenomenului critic de masă și criticii - ca să spunem așa - de specialitate. Într-adevăr, desele lecturi și spectacole cu discuții din ultima vreme, desele ieșiri prin fabrici, uzine, prin mine și sate, ale scriitorilor, au dovedit nu numai creșterea interesului și a dragostei pentru literatură și artă a maselor, dar și adâncimea și siguranța judecății critice, justețea și sănătatea criteriilor lor estetice. Scriitorii care au avut asemenea Întâlniri
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
pe care-i urechiază și-i ia În râs tov. Crohmălniceanu. Sunt mulți eroi care descoperă viața În nuvelele noastre? Sunt mulți chiaburi care sabotează, uneori cu aceleași procedee? Sunt multe cozi de topor strecurate printre muncitori În fabrici și uzine? Sunt mulți eroi care-și migălesc ambițios inovația care va Îmbogăți roadele muncii și conștiințele noi? Sunt mulți brigadieri care se reabilitează și sunt citați pe brigadă? Sunt nenumărate teme pe care le-am citit În ziar? Iată, credem noi
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Premiul III: Aurel Mihai, pentru nuvela Vin apele. Pentru poezie Premiul I: Petre Geantă, pentru poezia Privesc la Medalia Muncii. Premiul II: Dragoș Vicol, pentru poezia Un tapițer Închină un poem lui 11 iunie; Szabadosz Eva, pentru poezia Paznicul de uzină (1. maghiară). Premiul III: Teodor Anastasiu, pentru poezia Ghica al Jeanei, Eller Elemer; pentru poezia În școala de alfabetizare (În 1. maghiară). Piese Într-un act Premiul I: Marin Grigorescu, pentru piesa Drumul lui Vlad. Premiul II: Toma P. Șipoteanu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Întreceri socialiste. (Ă). Și Întrucât vorbim despre nuvelele care au ca subiect problemele muncitorimii din fabrici, iată lucrarea lui Iosif Aldan Moise Ultramarin (...). Tânărul scriitor Alexandru Gârneață se ocupă și el În nuvela Întoarcerea la viața, de oamenii muncii din uzine. (Ă). Dar dacă constatăm aceste trăsături Îmbucurătoare, trebuiesc menționate și anumite slăbiciuni. Mai persistă Încă tendința superficială de a trata temele complexe ale vieții În mod naiv, pe alb și negru. Aceasta se observă la Hera Bucur, la Zizi Munteanu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
de masă și alte creații, dobândesc, prin roman, un aliat prețios pe frontul de luptă. Așadar, nu numai Mitrea Cocor-ci și Vântul nu se stârnește din senin de Asztalos Istvan, Temelia de Eusebiu Camilar, Grâu Înfrățit de Ion Istrati, Cântecul uzinei de Cella Serghi iar spre sfârșitul anului Drum fără pulbere de Petru Dumitriu, publicat În serial În Viața românească și intrat rapid În programa școlară. Apărut la sfârșitul anului 1949, romanul lui Asztalos Istvan este comentat În presă abia În
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
și cât „acționează asupra cititorului”, dacă le stârnește sau nu ura, dacă-l mobilizează sau nu la luptă, mai ales În cazul celor inspirate din realitate. „Progrese Însemnate se pot observa - scrie Eugen LUCA15 - mai ales În nuvelistica oglindind viața uzinelor și fabricilor. Nuvele ca Ion Lăscan s-a pus pe gânduri de Petre Dragoș, Stratul de țiței a lui Octav Măgureanu sau Ion Asaftei de Vera Hudici se situează la un nivel superior creațiilor publicate anterior de alți scriitori În jurul
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
ele să devină un bun comun, de Însușit de către cât mai mulți. (Ă). Meritul deosebit al acestei nuvele constă apoi În faptul că autorul, vorbind despre frământările lui Ion Lăscan nu se mărginește la el, ci se ocupă de Întreaga uzină, reușind să ne dea o imagine fidelă a vieții din această unitate socialistă, unde lucrează un colectiv Întreg, care trăiește odată cu Lăscan avântul Întrecerii. (Ă). Deoarece autorul nu-l izolează pe Ion Lăscan de mediul În care lucrează, izbânda lui
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Deoarece autorul nu-l izolează pe Ion Lăscan de mediul În care lucrează, izbânda lui personală ia proporțiile unei izbânzi colective. În felul acesta, din punct de vedere educativ, nuvela acționează asupra cititorului În mai multe direcții. Dar zugrăvirea vieții uzinei dă autorului și putința să sublinieze mai puternic rolul partidului. În nuvela lui Dragoș, spre deosebire, de pildă, de nuvela lui Ben Corlaciu Casa lut Haralambie, situațiile fiind mai complexe și mai bogate, rolul partidului nu se reduce numai la
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
descris un caz de deosebită Înapoiere, nu numai pentru că Ana Roșculeț nu știe să citească și să scrie ci pentru că Întreaga ei viață de până acum a Împiedicat-o să vadă și să Înțeleagă ce se petrece În jurul ei. În uzină, manifestările ei nesănătoase sunt privite cu mirare de tovarășii de muncă. Președintele Comitetului de fabrică asistă «uimit», cum just observă scriitorul, la o izbucnire a Anei. Insistând astfel asupra cazului mai puțin obișnuit pe care-l constituie eroina sa, scriitorul
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
burgheze, această șovăială care-l Împiedică pe autor să trăiască - zbuciumul din sufletul lui Pavel Ilie (Ă). Frazele lui Pavel Ilie (Ă) suferă tocmai de această neînțelegere din partea autorului a intenselor sentimente, a Încordării care-l cuprinde pe director când uzina e amenințată să sară În aer. Există aici o neîncredere În forțele noului, În puterile oamenilor care duc cu ei acest nou și nu trebuie să ne sfiim a recunoaște la baza ei, Încă urme ale șovăielii mic burgheze. (Ă
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
care duc cu ei acest nou și nu trebuie să ne sfiim a recunoaște la baza ei, Încă urme ale șovăielii mic burgheze. (Ă). Ion Călugăru Își propune a Înfățișa cu justețe cum partidul e motorul tuturor acțiunilor decisive din uzină. Dar autorului nu-i e Încă evident că partidul nu e o entitate exterioară, ci tăria lui sunt oamenii Înșiși. Tăria partidului izvorește tocmai din strângerea laolaltă și organizarea acestor energii ale celor mai buni fii ai clasei muncitoare, din
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
cu o Întreagă industrie care tânjea și pe care capitaliștii din conducerea ministerului o lăsaseră În paragină imediat după Încetarea războiului? o masă imensă de rugină și zgură: «Curtea Întreagă: paragină nesfârșităă Buruieni, buruieni și iar buruieni. (Ă)». Conducerea În uzină o au elementele reacționare, sabotoare (Ă). Personaj tipic În această privință este inginerul Petru Zmeu, factotum sindical-economic-administrativ și tehnic. O parte din ceilalți ingineri sunt unelte ale sale sau elemente pe care burghezia le-a corupt, le-a otrăvit. În
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]