10,662 matches
-
ceilalți? — Nimeni nu poate pleca. Toți trebuie să aștepte. — E de rîs, i-am spus forțoasei. — Nu, nu e. E pur și simplu oribil. Ne ridicaserăm În picioare și ea privea indignată la locul unde zăcea regele pistoalelor. Avea brațele desfăcute larg și un picior Îi era Întins. — MĂ duc să-l ajut pe bietul om. E rănit. De ce nu l-a ajutat nimeni? — Eu l-aș lăsa-n pace, i-am spus.E mai bine să nu te bagi. — Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
E exact genu’ de prostie care te bagă-n Încurcătură. Cum să mai dau vina pe alții, cînd chiar eu fac asemenea prostii?“ Pe terenul viran băieții continuau să joace baseball și de-acum se făcuse chiar răcoare. TÎnărul Își desfăcu tocul de piele de pe umăr și-și așeză pistolul mare lîngă picior. Apoi adormi. CÎnd se trezi era deja Întuneric, iar felinarul de pe colț strălucea printre frunzele de dafin. Se ridică, se duse pînĂ-n fața casei și, stînd la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
fărĂ să se uite nici În stînga, nici În dreapta, printre vitrine, printre butoaiele deschise, trecu pe lîngă cutii fărĂ s-arunce o privire, trecu de rafturile cu conserve și se opri În fața ghișeului cu timbre de la oficiul poștal. Domnul Packard desfăcea o ladă cu o rangă. Se uită la ea și-i zîmbi. — Domnu’ John, spuse fata-n casă vorbind foarte repede, au venit doi pădurari după Nickie. El a fugit aseară cu soră-sa mai mică. SĂ nu le zici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
să faci? — Ei, păi cred că din punct de vedere moral m-am compromis total aseară cînd am furat whisky-ul Ăla. Crezi că o chestie ca asta te poate compromite din punct de vedere moral? — Nu. Și sticla era desfăcută, oricum. — Da, dar am luat sticla goală și pe aia de whisky În bucătĂrie și cînd am turnat mi-am vărsat puțin pe mînĂ și după aia am lins-o și mă gîndeam că treaba asta m-o fi compromis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
să zic. Și deci ce voiai să faci? FĂcuse focul, fixase tigaia deasupra lui și acum punea niște felii de șuncă În tigaie. Soră-sa se uita la el și-și prinsese genunchii În mîini; apoi o văzu cum Își desface mîinile, Își așază un braț În spate și se sprijină-n el Întinzîndu-și picioarele. Se antrena să stea ca un băiat. — Trebuie să-nvăț să-mi țin mîinile cum trebuie. — MÎinile să n-aibă treabă cu capu’. Asta știu. Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Adu și untu’, te rog. E În izvor. — MĂ-ntorc imediat. În apă erau vreo două sute de grame de unt, pe care-l aduse Înfășurat În celofan, În găletușă. MÎncară clătitele cu unt și sirop Log Cabin dintr-un bidonaș. Desfăceau dopul și turnau siropul. Erau morți de foame amîndoi și clătitele alea erau delicioase - Îmbibate cu untul topit și cu sirop. Prunele le mîncară din ceștile de tinichea, după care băură sucul. Apoi băură ceaiul, din aceleași cești. Prunele au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
să fie pe lîngă mlaștină, căutînd zmeură. Dar sticla de whisky o Îngropă. Piticot nu se Întorsese Încă, iar Nick stătea pe bușteanul prăbușit din care tăiau lemne pentru foc și-și mai verifica pușca. Mergeau la vînat prepelițe, așa că desfăcu magazia puștii, scoase cartușele lungi, le puse Într-un săculeț din piele de capră și introduse cartușe scurte, de 22. Erau mai puțin zgomotoase și nu sfîșiau carnea, În caz că nu le-ar fi nimerit În cap. Era pregătit și-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
motor era prinsă dincolo de el. Husa, motorul, scaunele, toate erau ude de rouă. Am dat husa la o parte și am șters scaunele cu o cîrpă. Tata a luat toate bagajele și le-a pus la pupă. După aia am desfăcut ancorele de la pupă și de la proră, m-am urcat În barcă și m-am ținut de muchia docului. Tata curățĂ motorul cu o pompă, Învîrtind de două ori din manivelă, ca să tragă toată benzina În cilindru, apoi Întoarse volanul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
făcÎnd valuri printre stîlpii docului. — Jimmy, dă-i drumu’, spuse tata, iar eu lăsai frînghia și pornirăm. Printre copaci se vedea căsuța cu obloanele trase. Ne Îndepărtam de docul care se vedea tot mai mic, În timp ce malul părea să se desfacă tot mai larg. — Condu-o tu, spuse tata, eu trecui la timonă și Întorsei barca spre promontoriu. M-am uitat În spate și am văzut plaja, docul, adăpostul pentru bărci și pîlcul de lauri; după ce am trecut de un luminiș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Nu. Nu. Nu. Detectivul Îl mai lovi o dată și Încă o dată și prizonierul nu mai scoase nici un sunet. Stătea Întins cu fața pe podea, cu capul băgat În piept. Cu ochii pe ușă, detectivul așeză revolverul pe podea și, aplecîndu-se, desfăcu cătușele. Apoi luă revolverul Înapoi și se ridică. Ținînd În continuare pistolul cu dreapta, trase cu mîna stîngă semnalul de alarmă. Apoi dădu să pună mîna pe clanță. Trenul Începuse să Încetinească. — DĂ-te din ușă, auzirăm o voce din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
frumoase, ca-n Michigan, doar că dealurile erau mai mari și copacii erau răsuciți. M-am Îmbrăcat și după aia am Întins mîna pe sub draperii, ca să-mi iau pantofii. Fuseseră șterși și dați cu cremă; după ce m-am Încălțat, am desfăcut draperiile și am ieșit pe culoar. Toate draperiile din vagon erau trase și părea că toată lumea doarme Încă. M-am dus la baie și m-am uitat Înăuntru. Hamalul dormea Într-un colț, pe canapeaua de piele. Își trăsese chipiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
băgĂ mîna În buzunarul hainei și scoase un brici. Îl ținea Închis În palma mîinii stîngi. Palma era roz. — Uită-te atent la briciul Ăsta. Nici nu trage, nici nu-mpunge. Îmi Întinse palma. MÎnerul era negru, din os. Îl desfăcu și-l ținu În mîna dreaptă, cu lama Întinsă. — Ai la ÎndemînĂ un fir de păr de pe cap? — Cum adică? — Scoate-ți un fir. Ale mele sînt extrem de tenace. Mi-am smuls un fir de păr și George a Întins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
arătĂtorul. Lama era bine fixată, pe tot pumnul, cu partea ascuțită-n exterior. — Ai fost atent? Și acum să trecem la Îndemînarea necesară. Se ridică și lovi În aer de cîteva ori cu mîna dreaptă, cu pumnul Închis și lama desfăcută peste el. Lama strălucea În lumina soarelui. George făcu o eschivă, după care mai dădu de trei ori cu briciul. FĂcu un pas În spate și flutură lama prin aer de două ori. Apoi, cu capul În jos și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
țeavă Îl lovea, iar cel din a doua era parcă tras cu o sfoară de primul. Numai marii pușcași observau cum, În timp ce pasărea se prăbușea cu capul plecat, deja moartă, mai era lovită și de al doilea cartuș. BĂiatul Își desfăcea pușca și se Îndrepta către pavilion cu ochii În jos, fărĂ nici o expresie Întipărită pe chip, fărĂ să reacționeze cumva În fața aplauzelor, spunînd doar „mulțumesc“ cu vocea aia răgușită și ciudată dacă vreun profesionist Îi spunea: „Ai tras frumos, Stevie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
simțindu-le pline fărĂ să le deschidă, simțind-o cum tremură În timp ce o ținea În brațe. O strînse tare și ea-și lăsĂ capul pe spate, ascultă marea și simți răcoarea vîntului care intra pe fereastră. Îi simți părul mătĂsos desfăcut pe brațul său și trupurile lor erau puternice și Încordate, și-și lăsĂ mîna pe sînii ei, simțind cum i se-ntăresc sfîrcurile, Înmugurite rapid sub degetele sale. — O, Roger, spuse ea. Te rog. Hai, te rog. — Taci. — Asta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
promisiunea, se duse el să ia un creion și un caiet vechi, să-și ascută creionul, să se așeze la masă și să Înceapă una din povestirile alea cît dormea fata? Nu, nu se duse. Își turnă un whisky mic, desfăcu termosul și-și scoase un cub de gheață pe care-l băgĂ În ceașcă. Deschise și o sticlă de White Rock și turnă puțin, după care Învîrti cubul de gheață cu degetul Înainte să ia prima gură. „Ei au Marocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
cu carne de porc, pe care le aduse la mașină Într-o pungă de hîrtie maro. În alta avea niște bere. Ajunși pe autostradă, după ce lăsaseră-n urmă fierbințeala orașului, mîncară sendvișurile și băură berile reci pe care fata le desfăcuse. — N-am găsit bere din aia de care am băut În noaptea nunții noastre. Doar de asta aveau. — E bună și rece. Merge de nu se poate după friptură. — VÎnzătorul mi-a zis că-i cam la fel cu Regal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
el se face mic de frică. Mă opresc și mă răsucesc, apoi fac un cerc complet pînă la el. Mă gîndesc la toate nedreptățile pe care le-am suferit, mai multe nedreptăți decît o să cunoască vreodată puțoiu ăsta mucos. Îmi desfac brațele și spun implorator: — De ce frățîne? De ce morții mătii ai făcut asta Cliff? De ce m-ai tîrÎt și pe mine În asta? Credeam că sîntem prieteni! N-am făcut-o, n-am făcut-o, sîntem prieteni! se roagă Bladesey de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
sănătatea ei. Luam totul mult prea în serios. Încet-încet, am început să aduc cu mine și cărți, la început de poezie - poezia se poate citi pe sărite, uneori doar rânduri răzlețe strâng lumea ca boabele de rouă, cele citite se desfac în imagini din alt strat de realitate, se amestecă pe loc cu cele din jur, cu viața ta dintotdeauna, se deschid uși de aer, mereu și mereu și mereu, dincolo de bine și de rău. Un cuvânt devine ecoul unei imagini
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
s-a Îndreptat spre patul ei: ― Ia să vedem cum se prezintă pacienta noastră. Cum te simți, Stăncuțo. Țigăncușa a răspuns moale. Aproape scâncit: ― Mă doari, domnu’ profisoru’. Mă doari tari... ― Să vedem cum se prezintă plaga. Medicul salonului a desfăcut pansamentul cu grijă și a așteptat ca profesorul să-și spună părerea. ― Plaga arată bine. Pansați-o și pentru durere faceți-i un antialgic. Stăncuțo, ai să te simți bine și peste câteva zile vei pleca acasă. Țigăncușa nu Îndrăznea
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
fost retrasă de pe piață, topită, refăcută. M-au retrogradat. N-a fost destul. Cărcatul picase-n text în preajma unui citat din Ceaușescu. Trebuia găsit un cap-țap ispășitor. ALAGHERCOMALAGHER! Leandru m-a forțat să-mi semnez demisia. "N-o dai? Îți desfac contractul de muncă. Disciplinar. Cu litera i! Nu te mai angajează nimeni nicăieri". La ancheta securității am rezistat; nu și la presiunile șefului revistei: Leandru Diță-Lerești. În treacăt fie zis, după eveniment '89, cineva a vrut să facă un caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
ochi rămîne deschis și cînd i-l acoperă pasta groasă. Roșul sîngelui nu se distinge de roșul cumpărat, de pe spatulă. Inima abia mai bate. Nu regretă, nu plînge, îi miroase a moarte. Trece dedesubt, dincolo de limita zidului, dincolo de frescă. Se desface: venele și nervii, mirosul, gustul, plăcutul s-au prefăcut în frescă. Fresca e însăși îngereasa, Fecioara, Măria. E moale, și caldă, și vie, în veacul vecilor. De-asta și merită văzută de toți, neam de neam. Așa și fi-va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
în criză cardiacă știe, cînd i se ridică tensiunea sau îi scade glicemia, știe. Îi aduce telefonul, sucul, medicamentul, dacă dă de necaz. Nu spune că asta te depășește, jos! Dictatoareo. Io am claustrofobie în buncăr. De ce nu mă înțelegi? Desfac învelișul. Se poate descrie un tablou? Defel. E ca și cum ai povesti un poem ori o simfonie. Rusalin m-a pictat din spate, cum altfel decît goală, profil perdue? Doar atîta pot spune: că semăn cu o mașină de scris. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
trasă pe roata mare a farfuriei, între bolul cu supă de ceapă și ficatul în sînge; sechestrată între mille feuilles. Mi se părea că pe mine mă potrivea Iordan de sare, mie îmi pocnea clavicula în dinți, pe mine mă desfăcea pe îndelete de pe oase. Nu din chiflă mușca el. Dădea la o parte un castron pentru altul: fricassée de pui la Ambasador, în țipăt de păuni; pentru pește à la Suisse, la Pescăruș; friptură cu afine și mere, la Berlin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
uitat la poză și i-a spus tatălui lui că știe ce surpriză i-au pregătit pentru ziua lui. Ce surpriză? A întrebat acesta. O mașinuță galbenă de pompieri! De unde știi? Ai găsit cadoul împachetat sub pat și l-ai desfăcut? Nu-nu, a zis copilul. Așa știu eu. Dar acum am răbdare și nu mai cer să văd cadoul meu înainte. Și asta a fost povestea, cum am spus-o acum. 5 ani și 11 luni Povestea celui care a învins
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]