12,882 matches
-
îmi place asta...) și fuste non minuscule, genți atotîncăpătoare, cum au femeile pe care le cunoști, toate haotic guvernate de con ceptul de melting pot, un creuzet în care tot, pixtimbruportofelabo namentlametrou, totul se pierde iremediabil, ca Eva în Albion (mărul, viermele, tu, Eva, Albionul, te-ai prins? Genial!) și... Șșșșșșșșșșșșșș. Te rog... te rog. Am înțeles. Îl simțise, înainte să-l vadă. Simțise cum se întâmplă. Își imaginase scena aproape în fiecare noapte, de la plecarea lui. Involuntar. Era coșmarul ei
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
pricinuite de atingerea unilaterală a înțelegerilor inițiale. La toate necazurile îndurate s-a mai adăugat și un fel de alean al străinătății, un sentiment al depărtărilor care îți pustiește sufletul și-ți răvășește gândurile despre spațiul natal, cu miros de mere coapte și cu zâmbete din partea celor dragi. În orice muncă te-ai afla, băștinașul te privește de sus, chiar dacă ești cu mult peste nivelul lui de pregătire. El știe doar că tu, oricine ai fi, vii din Terra Nova și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
mai bun la masă în zilele când mama reușea să pregătească un prânz mai de doamne-ajută. Că în rest, trebuiau să se mulțumească numai cu ce primeau de la școală: un lapte și un corn cu marmeladă, ici-acolo câte un măr sau câte un ciorchine. De fapt, așa se și explică de ce Vasilica și mai toți frățiorii ei aveau o prezență la școală dintre cele mai bune. Și asta cu atât mai mult cu cât câțiva dintre ei primeau și porție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
el mimează convingător o mică uimire. A. Mersi. Apucă delicat paharul învelit într-o crustă fină de gheață (o mică demonstrație de bon-goût), îl duce la buze și soarbe cinci mililitri de lichid rece. Femeia cu picioare strâmbe îi vede mărul lui Adam, care se zbate scurt înspre în sus și apoi revine la poziția inițială. Da, ăsta e un amănunt impor tant. Chiar era să-l uit. El e un bărbat care are mărul lui Adam foarte proeminent. Dar el
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
Femeia cu picioare strâmbe îi vede mărul lui Adam, care se zbate scurt înspre în sus și apoi revine la poziția inițială. Da, ăsta e un amănunt impor tant. Chiar era să-l uit. El e un bărbat care are mărul lui Adam foarte proeminent. Dar el e unul dintre acei bărbați cărora protuberanța asta ciudată din zona gâtului le stă bine. În general, eu nu prea reușesc să mă uit la un astfel de bărbat fără să-mi reprim o
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
de câteva zile și o mulțime de țepi aspri îi înconjoară protuberanța, dându-i un aspect de arici. Ei bine, el se bărbierește destul de rar. Și chestia e că lui chiar îi stă bine așa, cu puțină barbă. Iar acel măr al lui Adam e considerat a fi foarte sexy. Evident, femeile sunt cele care au părerea asta. Uită-te puțin la posesoarea picioarelor strâmbe (ce chestie, nici nu știm dacă le are strâmbe cu adevărat și n-o să aflăm niciodată
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
despre care nu știi nimic. Ești doar sclavul propriului tău eu, care se iubește pe sine și care nu poate și nu știe să iubească pe altci neva. Ești invalid sufletește. Ești amputat emoțional. Ești un vierme cu aspect de măr. Te urăsc, pentru că ești sigur pe tine și pe mijloacele tale de a reuși să mai urci o treaptă. Te urăsc, pentru că nu eziți nici măcar o clipă și nu-ți întrebi niciodată conștiința dacă ce faci e bine sau rău
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
de coaja ferecată, neîndrăznind s-o deschidă. Se gândi la viața sa ea însăși primul obiect straniu pe care-l poseda. Când avea câteva luni doica l-a scăpat din brațe, cu capul pe caldarâm. O gâlmă de mărimea unui măr i-a încoronat creștetul. Medicii chemați, după ce l-au studiat în amănunțime, au decretat fără să șovăie că băiatul se va stinge din viață în câțiva ani. Familia n-a mai vrut să știe de el, neocupându-se de creșterea
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
Privirile lor iscau cercuri concentrice în apa întunecată a cerului. "Cât de rar privesc în sus" își reproșă Bătrânul. "Asemenea porcului care râmă toată viața în gunoaie. Când i se taie beregata, de Ignat, cade pe spate și cu gustul mărului pe cerul gurii, cu ochii deja înțepeniți, cu ultima privire vede mirat și umilit stelele..." Se culcaseră pe spate, cu mâinile sub cap, lipiți unul de altul, simțindu-se legați de o veșnicie, fără ca vreunul să fi auzit vorba celuilalt
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
stă defel; decât lung și bleg, mai bine mic și tont”; și altele. Tot aici apar și unele expresii ca: dricul serii, terchea-berchea - doi lei perechea; nu-i pomană în toate sâmbetele, cuvânt spus în doi peri, ce iei pe mere dai pe pere; să legăm și să dezlegăm vorbele; să sprintenim limbile; ori cu capul de piatră, ori cu piatra de cap; ce folos că ai avere, dacă-n casă n-ai plăcere; lingura mare strică gura, dar drege fața
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
avut vizita d-lui Gil Crăescu din Paris, însoțit de un prieten pe nume Wolf - pe departe neamț, îmi explică el, la prezentare. Fiind căldură mare, musafirii au preferat bucătăria de vară cu ușa deschisă larg spre umbra deasă a mărului dulce și a viței de vie. În timp ce eu aduc tot ce trebuie în această situație, Gil urcă puțin în grădină spre cireșul goldan, încărcat de fructe ce se vor coace în două săptămâni - și privește gânditor spre apus - exact ca
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
și trei Contese: una cuminte, una cu buze roșii și una grasă și bătrână. Din copac privea originalul Popa, căruia visul Contesei îi plăcu foarte tare și se decise să rămână poet, împreună cu cele trei muze. Așa că se transformă în măr și căzu jos. Cele trei Contese începură să se bată pe măr și, neajungând la nici o soluție și iubindu-și părul din cap, îi cerură arbitrajul poetului Popa, care nu știu cum să răspundă, și războiul s-ar fi terminat mult, mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
și bătrână. Din copac privea originalul Popa, căruia visul Contesei îi plăcu foarte tare și se decise să rămână poet, împreună cu cele trei muze. Așa că se transformă în măr și căzu jos. Cele trei Contese începură să se bată pe măr și, neajungând la nici o soluție și iubindu-și părul din cap, îi cerură arbitrajul poetului Popa, care nu știu cum să răspundă, și războiul s-ar fi terminat mult, mult mai rău dacă calul cacofonic nu ar fi avut un defect de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
privighetoarea cântă și liliacul e-nflorit!”, începu să strige Contesa bătrână și grasă, în totală discordanță cu anotimpul belșugului, și Contesa cu buze roșii îi făcu observație, scăpând-o din ochi pe cea cuminte, care se repezi imediat la un măr, mușcă cu poftă, dar mărul îi rămase în gât și atunci Popa îi săpă o groapă mare, sădi flori udate cu lacrimile lui, scrijeli cu unghiile un ultim haiku pe piatra ei de mormânt și se dedă la o necrofilie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
-nflorit!”, începu să strige Contesa bătrână și grasă, în totală discordanță cu anotimpul belșugului, și Contesa cu buze roșii îi făcu observație, scăpând-o din ochi pe cea cuminte, care se repezi imediat la un măr, mușcă cu poftă, dar mărul îi rămase în gât și atunci Popa îi săpă o groapă mare, sădi flori udate cu lacrimile lui, scrijeli cu unghiile un ultim haiku pe piatra ei de mormânt și se dedă la o necrofilie cum nu s-a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
unghiile un ultim haiku pe piatra ei de mormânt și se dedă la o necrofilie cum nu s-a mai văzut. Și dedându-se el la o necrofilie cum nu s-a mai văzut, deodată îi sări Contesei bucățica de măr din gât și ea tuși, trezindu-se. Trezindu-se, îl prinse pe domnul Popa, care se deda de zor la o necrofilie cum nu s-a mai văzut. Contesa muri de plăcere. PAGINĂ NOUĂ PE DREAPTA PARTEA a III-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
iubească. Nici unul nu schiță vreun gest, doar priveau pe geam pilonii groși. În stație nu coborî nimeni, în schimb urcară un tânăr cu un buchet de trandafiri roșii, strânși în hârtie creponată, și o doamnă grăsuță ducând două plase cu mere. Doamna respira greu și căută repede un loc liber. Picioarele ei umflate se cuibăriră sub scaun, iar în fața lor aterizară cele două plase. Deliei i se părea firesc ca cei aflați deja în vagon să-i privească pe cei în spatele
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
mă, că se îmbracă numai în alb? — Pură pe mă-ta... — Sor’-mea iubește albul că e puritate. — Pe mucii mei că ești prost... bă, albul doar acoperă toate imperfecțiunile. Trenul frână înainte de stație. Doamna scăpă rujul din mână, iar merele alunecară spre bancheta din față. Se ridică instantaneu să le culeagă. Așa, aplecată, părea un copil care se joacă neîndemânatic cu niște bile, numai când întorcea capul era din nou bătrână și hidoasă. Grăbită, coborî cu plasele ei, uitând de
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
se mai strecură și un fâș alb, alunecând pe lângă punga mea cu Carrefour. Pe platformă respiram aburii din nările celorlalți. Am prins curaj și mi-am lăsat trupul să se odihnească pe un singur picior lângă scaunul din care apărură merele roșii ocrotite de haina neagră a unui bărbat. Merele păreau fade și pătate, dar contrastau frumos cu griul metalizat al autobuzului. Domnul avea privirea îndreptată spre ghiozdanul burdușit ce stătea culcat pe genunchi și spre nasul în vânt al fetei
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
punga mea cu Carrefour. Pe platformă respiram aburii din nările celorlalți. Am prins curaj și mi-am lăsat trupul să se odihnească pe un singur picior lângă scaunul din care apărură merele roșii ocrotite de haina neagră a unui bărbat. Merele păreau fade și pătate, dar contrastau frumos cu griul metalizat al autobuzului. Domnul avea privirea îndreptată spre ghiozdanul burdușit ce stătea culcat pe genunchi și spre nasul în vânt al fetei de la geam. Treceam prin dreptul Tribunalului, pe partea cealaltă
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
brusc și toți venirăm în față. Mâinile pasagerilor strângeau puternic câte o bară de aluminiu. Bara se încălzea repede și începea să toarcă. În mâna mea se încălzea punga albă cu Carrefour la mijloc. — Eu merg la Expoziție. Domnul cu merele roșii îi arătă biletul cu Expoziție tinerei de lângă el. Ea nu întoarse capul. În ochii ei pătrunse tot întunericul de afară și ea clipea rar peste el. — Eu cobor la Expoziție. — Și eu. Fata se întoarse brusc. Nasul ei în
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Ea nu întoarse capul. În ochii ei pătrunse tot întunericul de afară și ea clipea rar peste el. — Eu cobor la Expoziție. — Și eu. Fata se întoarse brusc. Nasul ei în vânt îl lăsă fără replică. El se rușină și merele s-au rușinat atunci puțin. Măcar dac-aș fi avut niște flori. Ea îi privea haina neagră ce se strânse ca un cuib pentru mâinile ei. — Mie mi-ar fi plăcut narcisele. Era un dialog, toți am fost de acord
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
veni vorba de ce avea să urmeze. Cucoana cu crizanteme era de părere că fata o să-și strecoare mâna în buzunarul paltonului negru, el o să-i ducă ghiozdanul până la primul bistrou unde vor sta la o masă și vor mânca toate merele. Bătrânul proaspăt bărbierit socotea că se vor despărți la primul colț, dacă nu în seara asta, în orice caz într-o seară. La Expoziție cei doi coborâră împreună: ea cu ghiozdanul pe umăr, el cu merele în plasă. 257 viră
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
și vor mânca toate merele. Bătrânul proaspăt bărbierit socotea că se vor despărți la primul colț, dacă nu în seara asta, în orice caz într-o seară. La Expoziție cei doi coborâră împreună: ea cu ghiozdanul pe umăr, el cu merele în plasă. 257 viră brusc la dreapta, apoi începu să fugă spre capătul orașului. Blocurile alergau la rândul lor, copacii săreau peste garduri, firele electrice se făceau spirale, șoseaua se strângea în urma autobuzului. Noi ne deplasam prin ploaie într-o
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
Bun venit!’ ne spune Iar catalogul nou ne-a urat Numai note bune. TOAMNA “Nici una dintre voi nu mă întrece în frumusețe în bogăție! Nu credeți că peste tot, pe unde trec, pamântul îmi dăruiește rodul? Am din belșug struguri, mere, zarzavaturi și legume. Hambarele sunt pline cu porumb!” POVESTITOR II A plecat toamna! Iată, a sosit iarna geroasă, împodobită cu o coroană de țurțuri de gheață. Ea a colindat toată lumea-n lung și-n lat și a acoperit pământul cu
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]