12,123 matches
-
cărui univers se micșorase la dimensiunile unui seif. În seara asta, deschisese o scrisoare și descoperise un univers mai vast. Amintirea cred că era încă vie, pentru că, atunci când trecu pe lângă mine în drum spre sufragerie ca să pună vaza lângă ferestrele rotunde, se ridică pe vârfuri și mă sărută în semn de mulțumire sau poate fără nici un motiv anume. Făcusem bine că îi adusesem flori lui Madeleine în acea zi, după ce mă prinsese numărând bani cu Abigail, dar săptămâna următoare am venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
Germania. Nu era evreică. Nu avea de ce să se teamă. Dar nu putea să fie altcineva. Eram sigur, credeam eu. M-am aplecat în față ca să mă uit mai bine la profilul ei. Bărbia i se odihnea într-o gușă rotundă. O linie neagră, ca o urmă de creion, îi atârna de gură, ca o virgulă nefericită. Sub o pălărie maro banală, buclele ei erau de un blond spălăcit. Costumul era și el maro, cu un guler de blană mâncat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
de percepție organică, de o critică analitică în adâncime, ci doar de una simplist descriptiva. Lectură montărilor e făcută pe bucăți, disociativ, dezmembrant, fără o viziune de continut ansamblic. Fără o atenție distributiv cumulativa care să țină cont de miza rotundă a concepției spectacolului. A vorbi despre un spectacol că With a little help from my friends de Maria Manolescu, regizat de Radu Apostol la Teatrul „Vasile Alecsandri“ din Iași sau de Viață cu un idiot de Victor Erofeev, în regia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
în România, sau cel puțin nu în distribuția de la noi: » Paranoid Park de Gus Van Șanț. O nouă incursiune halucinanta, că mersul prin apele inconștientului adolescentin, un film pe care de oriunde l-ai apucă pare să aibă aceeași formă rotundă, desi conținutul se modifică în permanență. » Sztuczki/Tricks de Andrzej Jakimowski. Dozare farmaceutică a elementelor care transformă evenimente banale în mari evenimente cosmice, cum e sosirea tatălui rătăcitor în orașul iubirii sale, sosire pe care băiețelul sau o regizează din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
folosi cuvântul, Nu e carte mai adâncă pe Pământ, decât: Pământul! Cu ce poate ea să-ți spună ca nimic să nu-ți scape Din cât are peste-ntinderi și-n adâncul ei de ape, Cu ce poartă-n tot rotundul plutitor sub Marea Lege De când a-nceput în haos Ziditorul să-l închege, Cu tot ce-a avut pe sine în milenii, vii, să poarte Și le-a fost primit în sânu-i când s-au scufundat în moarte, Cartea care
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
din Clubul Sushi. Părul șaten, lung până la umăr, îi fusese vopsit într-un blond auriu și coafat în valuri lucioase. Era îmbrăcată cu o rochie argintie, care-i punea în evidență silueta înaltă și subțire. La urechi avea niște cercei rotunzi, iar pe deget îi strălucea un inel nou și gras. Când le-a văzut, Alice a tresărit, iar paharul i-a tremurat în mână, cât pe-aci’ să-și verse șampania. Apoi scriitoarea le-a zâmbit larg, a lăsat paharul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
pe o altă planetă. O planetă mai colorată. Totu’ a fost o minciună, a spus puștiul. Infarctul de la fermă, totul. O minciună. Danny se afla în pragul pubertății, dar continua să plângă ca un copil cu sughițuri și lacrimi perfect rotunde și divizate. Mary i-a pus o mână pe după umeri. Băiatul era făcut ca din bețe, dar la atingere era fierbinte. Și mirosea a pământ. Pentru Mary a fost ca o lovitură plină de forță în abdomen: așteptându-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
așteptărilor - chiar și în ceea ce o privea direct pe ea. Pleacă, i-a spus Naji. Am decis deja. Naji era mai înalt decât Ahmad - avea aproape un metru optzeci și doi - și slab. Avea mâini catifelate și ochi mai blânzi, rotunzi și de culoarea chihlimbarului, niște ochi în care puteai să te îneci. Irene îl întâlnise cu ocazia unei consultații. Naji îi examinase sânii fără nici un fior, desenând cercuri în jurul sfârcurilor, acolo pe unde-avea să introducă siliconul, și unde trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
luat-o, cu autostopul, spre vest. A mințit în privința vârstei ca să se mărite cu un producător de publicitate, care avea un conac în Pacific Heigjts. Acesta se umfla în pene atunci când o scotea în lume la petreceri și se dădea rotund când le-o prezenta amicilor din show-business. Dar asta numai până când a aflat că Irene n-avea decât șaisprezece ani. Căsătoria a fost anulată, dar ea începuse deja să primească diverse rolișoare: jucase pe post de fata drăguță, dar prostuță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
același timp, și puțin înfricoșătoare. Până în clipa asta, Danny nici nu observase cum arătau de fapt soții lor. De exemplu, nu știuse că John Aberdeen începuse să-și piardă părul sau că Naji Saleh avea niște ochi ca de cățeluș: rotunzi, căprui și triști - genul de ochi la care nu îndrăznești să te uiți decât dacă ești dispus să-l iei pe om acasă. Alice ce zice ? a întrebat Naji. John a clătinat din cap și-a oftat. Alice. John a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Rimi primit de Lina cu ovații ca fiul risipitor. "Biata Lina!" gândi Lică condescendent. Rim fu vădit impresionat de hainele domnului Paul și de termenii tehnici ai curselor. Trata pe Lică ca pe un musafir de elită. Lică, cu gestul rotund și fraza șlefuită, fără să-și dea seama, imita pe cei de-acolo din tribune, își repeta rolul verbal, așa cum își repeta "ținuta" în atelierul lui Paul. Buimăcită, Sia rămăsese într-un colț. Ghicea că L:că e acum un
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
dezbatere, în condițiile în care evenimentul editorial a fost, de fapt, unul dublu: romanul lui Florin Lăzărescu, Trimisul nostru special (Polirom, 2005Ă a fost tradus de Olimpia Bogdan-Verger și publicat în această toamnă la Editura Des Syrtes. Participanții la masa rotundă organizată la Maison d’Europe et d’Orient, cu sprijinul revistei „Au sud de l’Est“ - scriitori, critici, jurnalisti, oameni de teatru -, au aruncat în aer idei interesante, dar și stereotipuri sterile, aparținând fie spațiului românesc („complexul premiului Nobel“Ă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
e dor de surorile Brontë... tuberculoase și nelogodite... de feciorelnica, sodomizată-n taină, Jane Austen... și uneori de fantoma zglobie a Iuliei Hașdeu... ca să nu mai amintesc de Magda Isanos... cu popoul ei măricel de fiică de preot și fața rotundă și ochioasă... zâmbitoare... cu părul despărțit de-o cărare tandră, albă, călătorind periculos de dulce spre ceafa grăsuță, numa’ bună... Mi-e dor, atât de dor de muma voluptuoasă (în fond, o soacră cam împuțită dpdv al neveste-mii!Ă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
în propriii săi nervi. Era o expresie instinctivă a voinței lui de a trăi. Deodată, încremeni. Zărise, cu mult deasupra liniei orizontului, un minuscul punct luminos. Acesta se apropia rapid, devenind întâi o minge de metal, apoi o enormă navă rotundă, argintie, care-și încetini vizibil viteză când zbură deasupra lui Corl. Nava rămase o clipă aproape nemișcată deasupra șirului de dealuri negre din dreapta lui, apoi dispăru. Corl își reveni din buimăceală și se repezi ca un tigru printre stânci. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
vizibil viteză când zbură deasupra lui Corl. Nava rămase o clipă aproape nemișcată deasupra șirului de dealuri negre din dreapta lui, apoi dispăru. Corl își reveni din buimăceală și se repezi ca un tigru printre stânci. În ochii lui negri și rotunzi ardea o dorință aprigă. Perii de pe urechi începură să vibreze, semnalându-i o cantitate de id atât de mare, încât foamea lui deveni insuportabilă. Soarele, trandafiriu acum, urcase mult pe cerul de purpură, în vreme ce Corl se furișa înapoia unor stânci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
cu o mână fața mânjită, iar cu cealaltă își căută arma. Țeava acesteia se ridică brusc, iar raza albă a trasorului țâșni spre capul masiv al lui Corl. Perii de pe urechile acestuia vibrară, anulând automat energia. Ochii lui negri și rotunzi se îngustară, privindu-i pe oamenii care-și întindeau mâinile spre arme. De lângă ușă, Grosvenor spuse, cu un glas tăios: - Încetați! Dacă nu ne ținem firea, e vai de noi! Kent își vârî arma în teacă și se întoarse, uimit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
-l pierduse pentru totdeauna! Grosvenor nu-l slăbea din ochi pe chirurg, care își înfipse bisturiul electric în stomacul celui de-al patrulea om. Ultimul ou fu scos și depus pe fundul cuvei înalte de metal dur. Erau niște ouă rotunde, cenușii, iar unul dintre ele părea ușor crăpat. Se aflau acolo mai mulți oameni, cu armele ridicate și cu ochii ațintiți asupra crăpăturii care se tot lărgea. Deodată se ivi din ea un cap urât, rotund stacojiu, cu niște ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
dur. Erau niște ouă rotunde, cenușii, iar unul dintre ele părea ușor crăpat. Se aflau acolo mai mulți oameni, cu armele ridicate și cu ochii ațintiți asupra crăpăturii care se tot lărgea. Deodată se ivi din ea un cap urât, rotund stacojiu, cu niște ochi mici și o gură subțire. Capul se răsuci pe gâtu-i scurt, iar ochii îi fulgerară pe oameni cu o privire feroce. Cu o repeziciune care aproape că-i lua prin surprindere, monstrul se ridică și încerca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
poduri și construcția podurilor; - că lemn de construcție în zonele cu apă dulce și apa salmastra, de exemplu jetele/diguri și poduri; - în construcția ecranelor acustice; - în amenajări împotriva avalanșelor; - în gardurile și barierele de securitate de pe autostrăzi; - că stâlpi rotunzi din lemn decojit de conifere pentru gardurile de împrejmuire a animalelor; - în structurile de stabilizare a solului; - că stâlpi pentru susținerea cablurilor de transmitere a energiei electrice și pentru telecomunicații; - că traverse de cale ferată subterană. c) Fără a aduce
EUR-Lex () [Corola-website/Law/148951_a_150280]
-
avea un obraz roșu ca Zoli și unul alb. Zoli Îi avea pe amîndoi la fel de Înroșiți, și asta tot timpul. Iar dintre noi, el părea cel mai puternic. Nu era mai Înalt, dar avea brațele mai groase și capul mai rotund, cel mai rotund dintre toate capetele de băieți de la secția română, dar și de la secția maghiară. Așa că la Zoli am alergat de Îndată ce tata mi-a dat drumul după explicații. Mă chemase de la joacă și mă amenințase că am s-o
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
roșu ca Zoli și unul alb. Zoli Îi avea pe amîndoi la fel de Înroșiți, și asta tot timpul. Iar dintre noi, el părea cel mai puternic. Nu era mai Înalt, dar avea brațele mai groase și capul mai rotund, cel mai rotund dintre toate capetele de băieți de la secția română, dar și de la secția maghiară. Așa că la Zoli am alergat de Îndată ce tata mi-a dat drumul după explicații. Mă chemase de la joacă și mă amenințase că am s-o pățesc, dacă nu
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
1989 unde, oricum, nimic nu mă interesa afară de velinul paginilor. Însă pe cartea ori pe cărțile lui Weisz (trăiesc cu impresia că erau cel puțin două) am Încercat, de asemenea, să Învăț a citi. CÎteva litere le știam, pe cele rotunde mai ales, pe O, pe C, chiar și pe R și P, așa cum le găseam și le culegeam din cuvîntul „cooperativă“. Dar aici, În cartea lucioasă, nu dădeam de nici un O, de nici o Încercare a liniilor de a se face
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
crini, de boschete de buxus și rugi de zmeură. După care intrai În livada de pruni. O iarbă abundentă, cu fir lung și mătăsos, se răspîndea pe sub toți acei pomi cu prune albe, brumării, vinete și cu ren glote mari, rotunde, de un violet scăpat spre roșiatic. După ce am crescut și ne-am mutat de la ei, Matthias și Emma ne invitau, pe mine și pe Lia, să ne petrecem cîte o zi de vară prin grădină, Îndopîndu-ne cu zmeură, cu prune
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
numai cu miere. Iar bolșevicii tocmai din această pri cină Îi uciseseră, ca să poată să-i taie și să vadă dacă mădularele lor străluceau la fel și pe dinăuntru. Pișcăranii mai degrabă au dat crezare primei istorii, cea cu pămîntul rotund, fiindcă mulți umblaseră la America, iar acolo Întîlniseră oameni ce plutiseră pe mări În jurul planetei. A doua poveste Însă ținură s-o preschimbe neapărat, pentru că Împăratul, cît era el de Împărat, nu putea fi de aur greu, dar aur avea
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
de ani de acum înainte. Practic aproape fiecare poem are înfipt, în mijlocul său, cuvântul de două litere (pe care îl voi transcrie în cele ce urmează cu majuscule, pentru a-l face și mai vizibil): „Mângâi cu privirea / Formele-ți rotunde / CA un cerșetor / O bucată rumenă / De pâine.“ (Mângâiere) „Și mă reped / Să mă-nfrupt / Din frumusețile tale / CA un vultur / Asupra prăzii sale.“ (Rapiditate) „Și când / Ne-am împăcat/ M-am bucurat / CA un naufragiat / Ce ajunge la mal
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]