11,725 matches
-
a avut Petru Rareș în dezvoltarea artei românești. O atenție specială merită tabloul votiv din naos, în care Petru Rareș ține în mână macheta bisericii pe care o oferă Mântuitorului prin Sfântul Nicolae, patronul Bisericii. Alături sunt înfățișați Iliaș (moștenitorul tronului, al cărui chip este înnegrit datorită trecerii la islamism), Ștefan, doamna Elena și copiii mai mici: Constantin și Ruxandra. În curtea mănăstirii se văd ruinele casei și ale beciului domnesc, dăinuind peste ani încă din timpul domnitorului Petru Rareș. La
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
a avut Petru Rareș în dezvoltarea artei românești. O atenție specială merită tabloul votiv din naos, în care Petru Rareș ține în mână macheta bisericii pe care o oferă Mântuitorului prin Sfântul Nicolae, patronul Bisericii. Alături sunt înfățișați Iliaș (moștenitorul tronului, al cărui chip este înnegrit datorită trecerii la islamismă, Ștefan, doamna Elena și copiii mai mici: Constantin și Ruxandra. În curtea mănăstirii se văd ruinele casei și ale beciului domnesc, dăinuind peste ani încă din timpul domnitorului Petru Rareș. La
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
gest ar fi fost în stare să deruteze încă o dată lumea și să dea astfel lovitura și în noaptea de Paște, așa cum a dat-o în cea de Crăciun. Apărând în fața mulțimii alături de rege - care nu venise să-și ia tronul cu forța, ci doar să se-nchine la mormintele strămoșilor săi -, nimeni n-ar mai fi știut ce să facă. Așa cum s-au petrecut lucrurile, poporul a fost pus în situația de a alege și nu se poate spune că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
prin nimic că ar fi mai bun decât el. V-aș înțelege că gândiți așa dacă aș afla că tot ceea ce am trăit noi în decembrie ar fi fost un simplu coșmar; că, în realitate, cel care stă astăzi pe tron l-ar fi ucis pe înaintașul său cu propriile sale mâini, turnându-i otravă în ureche în timp ce dormeaă Dar, din nenorocire, lucrurile nu s-au petrecut așa, iar tragedia noastră a fost infinit mai mare decât cea shakespeareană. Fiindcă bătălia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
ar fi ucis pe înaintașul său cu propriile sale mâini, turnându-i otravă în ureche în timp ce dormeaă Dar, din nenorocire, lucrurile nu s-au petrecut așa, iar tragedia noastră a fost infinit mai mare decât cea shakespeareană. Fiindcă bătălia pentru tron n-a avut loc doar în această familie, ci peste capetele miilor de naivi entuziaști, transformați în scuturi și chemați să stea pe pământul nimănui, în fața gloanțelor care veneau din ambele părți. Prietenii de la răsărit ai învingătorului ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
fi fost mai bine ca scaunul de la Cotroceni să fie ocupat, ca să nu se mai bată toți nechemații să ajungă acolo. Dar cedările regelui pentru a obține anumite avantaje materiale m-au făcut să mă îndoiesc că revenirea lui pe tron ar fi rezolvat ceva. Cred că singurul lucru care l-a avantajat în mod real a fost cel făcut de Mircea Ciobanu prin cartea sa Convorbiri cu regele Mihai. Pentru că în ea, Majestatea Sa vorbea ca un suveran, deși nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
Printre cei care vor căuta să se ferească de oastea revoluționară a fost și Alexandru Dimitire Ghica, refugiat la Brașov. După înăbușirea revoluției conduse de Tudor Vladimirescu, se va întoarce în Muntenia, mai ales că primul domn pământean instalat pe tronul acestui principat va fi fratele său, Grigore Ghica. Anul 1823 va fi benefic pentru viitorul domn, el ocupând funcția de vornic al poliției, iar din 1824, mare cămăraș. Alexandru Dimitire Ghica va mai împlini și alte demnități, precum cea de
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3142]
-
Din răi ei devin [buni], din buni iar răi - Romanul, dacă-i rău născut, Rău a rămas până l-al lui mormânt. Nu e schimbare în acest metal, Nu e schimbare în aceste inimi: Neron în leagăn e Neron pe tron. Cum se anunță ei astfel și vin Dacă e bun e bun, de-i rău e rău, Dar totdeauna nemodificabil. De-aceea nu le pasă de virtute, De viciu nu, de-nțelepciuni, mărire, Ei sau le au sau nu le
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ECEBAL] Cum... așa de iute! C[ELSUS] Ura e repede, o Decebal! SC[ENA IV] [DECEBAL], CURTEA-NTREAGĂ, DOCHIA, IAROMIR, B[ORIS], [PAGIUL] (alarmă, buciume de război, zgomot. Decebal iese și reintră repede cu toată curtea și s-așază pe tron) D[ECEBAL] Pe cai, pe cai! Războiul este gata, Puneți pe Dunăre un jug de lemn Ca să mugească ca și taurii noștri Acea bătrână și-ndrăzneață mare Ce curge între noi și-ntre romani. TOȚI Ura! [DECEBAL] Război! Ah, cum
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
lui Sas CRĂCIUNA soția lui [Toader Lupășteanu] ANNA fiica lor PEPELEA STROLEA scutier la Toader Lupășteanu DRAGOMIR burgrav al cetății Dâmboviței, solul lui Alexandru Bassarab UN CRAINIC ACTUL I CORNUL LUI DECEBAL (Sală gotică în cetatea Arieșului. În stânga în prosceniu tronul, în dreapta, jețuri, dispuse în semicerc) SCENA I SAS (intră) Așadar azi e ziua când și-a citi diata. De zece luni veninul mereu îi curge-n vine, Dar, tare în oțele, de zece luni trăiește... Încet se uscă-asemeni vânjosului stejar
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
și de papa? Chiar astăzi meargă Dragul La Ludovic să-i spuie din fir în păr cum toate Sunt neadevărate câte se spun de dânsul. Azi Ludovic desigur că l-ar cuprinde-n brațe Ș-alăturea l-ar pune pe tronul lui crăiesc... Dragul e drept, jupîne, și de-asta îmi e frică: Când Dragul spune-o vorbă oricine îl va crede, {EminescuOpVIII 71} Căci este-n a lui vorbă acea mândrie rece Ce sparge țesătura minciunii. Pe când tu, dragul meu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
împărat că mișcă. SAS Bogdano! {EminescuOpVIII 73} BOGDANA O, Bogdana te face fericit! Și când va spune-odată cu mica lui guriță, Ți-a spune tată ție și mie mamă! Doamne Și tu-i vedea într-însul al tău urmaș pe tron... Și îl vom crește bine, va fi frumos ca ziua Căci sânt o vrăjitoare și mi-oi iubi copilul.... Nu cu cuvinte blânde și sân fără de lapte... Cu sângele din pieptu-mi îmi voi hrăni copilul Și drag mi-a fi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
-am când viața mi se curmă Să pun nume pe dânsa, suflarea cea din urmă, Ceasornicul vieții-mi când va voi să steie, Căci moartea toate-n lume cu bine le încheie... [SAS] Un pas... un pas e încă... coroana, tronul am. (ia pana-n mînă) [DRAGUL] Citeț și bine scrisă... (o rupe) [SAS] Ei vere! ești infam. (i-o aruncă la picioare. Iese. ) [SAS] Ce? Ce? Văzut-am bine? Visez? A rupt-o-n față-mi! O, suflete, te-nalță
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cheia din sin Să văd cum mi-a sta mie... Cum stai închisă-n scrin Vei fi văduvă astăzi de pletele-i cărunte, Vei fi mireasă mâne pe palida mea frunte. (se duce-n odaie la, Vodă; Roman Bodei acopere tronul cu postav negru ) [SCENA VI] (glasul lui PEPELEA din sala de veseli) Prindeți, neghiobi ce sînteți, păharele cu palma! Sărute-și fiecare fetița și să cântăm de-a valma: Chiu! ce Domnie-aleasă, ce prinți, ce buni tovarăși! Le deșertați cu toții
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
să dau lacata-n laturi... Tu numai, cerc de aur, privirea mea o saturi. (Popa urmează. El sparge scrinul. Dibuie) Nu-i, nu-i coroana, pecetea, spada, tot, Dar cui le-a-ncredințat el să [î]nțeleg nu pot... (se-ntoarce... vede tronul acoperit) Dar cine oare tronul cu negru coperi? (tună) Ce tunet! (din sala de banchet) Să trăiască Sas!! Aide, nu pieri! Curaj! Ce sânt acestea? Nimicuri și eresuri Cu care tu, pruncie, gândirea mi-o împresuri! Ca și când [ceru-n tunet
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Tu numai, cerc de aur, privirea mea o saturi. (Popa urmează. El sparge scrinul. Dibuie) Nu-i, nu-i coroana, pecetea, spada, tot, Dar cui le-a-ncredințat el să [î]nțeleg nu pot... (se-ntoarce... vede tronul acoperit) Dar cine oare tronul cu negru coperi? (tună) Ce tunet! (din sala de banchet) Să trăiască Sas!! Aide, nu pieri! Curaj! Ce sânt acestea? Nimicuri și eresuri Cu care tu, pruncie, gândirea mi-o împresuri! Ca și când [ceru-n tunet] nu are altă treabă Decât
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cel uscat. Trec ani. Bătrân, slab și gârbov - au înfrunzit bățul. El îl scutură, rămân numai două mere - e tatăl și maica sa. El cade mort. [ACTUL I] 2254 (Suceava. O sală frumoasă gotică, ferești înguste. În stânga spectatorului, în prosceniu, tronurile Domnului și a Doamnei; în dreapta, în semicerc, stau boierii. {EminescuOpVIII 127} SCENA I (IUGA VODĂ și MARIA pe tron. Boierii, între cari hatmanul MIHNEA SÎNGER. E sara. ) [IUGA] Și ochii mei, senine fereștile gîndirei, Sânt prinși în flori de gheată
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tatăl și maica sa. El cade mort. [ACTUL I] 2254 (Suceava. O sală frumoasă gotică, ferești înguste. În stânga spectatorului, în prosceniu, tronurile Domnului și a Doamnei; în dreapta, în semicerc, stau boierii. {EminescuOpVIII 127} SCENA I (IUGA VODĂ și MARIA pe tron. Boierii, între cari hatmanul MIHNEA SÎNGER. E sara. ) [IUGA] Și ochii mei, senine fereștile gîndirei, Sânt prinși în flori de gheată, în pânzele pieirei. Zadarnic îi silesc eu la slujbă - răzvrătită, Eu văd lumea întreagă acuma ca prin sită. O
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
un împărat că mișcă. MIHNEA Irina! IRINA O, Irina te face fericit. Și când va spune-odată, cu mica sa guriță Ți-a spune tată, mie el mamă îmi va spune... Și tu-i vedea într-însul al tău urmaș pe tron Și îl voi crește bine, va fi frumos ca ziua, Căci sânt o vrăjitoare și mi-aș iubi copilul Nu cu cuvinte blânde, cu sân far[ă] de lapte, Cu sângele din pieptu-mi eu aș hrăni copilul Și drag mi-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
au citit diata lui Iuga voievod... Ce mai cat eu în lume? Ce înțeles mai am? Menirea e-mplinită și veacul meu se trece, De pe-umăru-[m]i ursita * pe-a celui care vine, Pe Bogdan-Dragoș [trece]. Mi-am împlinit menirea... Tronul, pe care negru postav are să fie Pîn'la a ta venire... O vezi astăzi acolo? Aceasta este cheia de la un scrin de fier Ia care-i a Moldovei și e a ta coroană. Nu... ea n-a fost spurcată de
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
voi de la toți, Iertare de la tine, ce-mi ești Domn pre pământ... Căci vreau să intru-n slujba Domnului meu din ceri. BOGDAN Roman Bodei, un altul șezând în locul nostru Alături el ți-ar face un loc pe a lui tron, Domnia-noastră însă băgă de mult de samă Cumcă plutește-o soarte, o soarte neînvinsă, Deasupra multor capuri de pe acest pământ. Vom zice dar ca Domnul în oara mîntuirei: "Lasă să treacă, Doamne, ș-acest pahar nainte-mi, Dar nu să-mi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
șoimul pe umăr. ȘOIMARUL Spun drept, înaltă Doamnă. În codrul singuratec Pe când dormea-i făcea umbră acest șuim sălbatec. RINGALA Taci... Vodă este față... ȘOIMARUL Și astfel vorbă a ieșit Printre norod că dânsul să fie e menit 8r Pe tron {EminescuOpVIII 147} ALEX[ANDRU] (dîndu-i brațul) Ceea ce ar fi fost odinioară, regina mea, un sprijin pentru Voi e azi un sprijin pentru mine. De ce să-mbătrînească omul când jumătatea sa cea mai frumoasă e în floarea vrîstei...? RINGALA Măria Ta ești
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cu Creștinătatea și Păgânătatea sa... într-un loc îmi place să opresc roata... să privesc cu tot estasul lumea ce se-ntinde naintea ochilor! Lumea... Roma! Roma, coroana de marmură a pământului, cu împărații ei mari ca Dumnezeii seninului! // Pe tronuri cu trepte multe, îmbrăcați în aur, fruntea lor încinsă cu luceferi, privesc la lumea îngenuncheată la picioarele lor. Învingători mândri altădată treceau pin stradele Romei, turburi ca undele mărei, trași de capete încoronate, de regii pământului înjugați la carul aurit
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
era pământul... au venit timpi ca nepoții lor să nu-și aibă unde-ngropa casele lor cele bătrâne, unde-nălța altar Dumnezeului lor. A venit timpi unde, zdrențuiți și săraci, fură cununați cu fier ars în foc și întronați în tronuri de aramă arse în foc... A venit timpul unde nu mai cunoșteai inime regale sub zdreanța cerșitorului, unde Dumnezeu își închidea și-și întorcea fața, căci nepoții regilor, flămânzi și criminali, plăteau pe rug mândria lor și rodeau de foame
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
sa de amărăciunile ei. Petru Rareș e ca și mort, M[ăria] Ta. Aiurează. ARB[ORE] Nu zic asta, M[ăria] Ta... n-am voit s-o zic... Ș-apoi e un visător! Picioarelor ce li era dor de covorul tronului astăzi li e dor de pustie; frunții ce visa coroană i-e dor de visătorie și comanac, inima ce dorea desfătări lumești astăzi voiește să fie acoperită de rasă și să bată în rugăciune sântă lui Dumnezeu! De el M
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]