10,128 matches
-
a „contrariilor”, Drieu mai are Însă resurse pentru a nota și un regret, marele său regret: că nu s-a mărturisit public și nu s-a arătat așa cum e, cu toate complexele lui de inferioritate, cu mania persecuției și sentimentul vinovăției care l-au torturat și care, În ochii celorlalți, l-au Înfățișat pe de-a-ntregul desfigurat. Din toate aceste nefericiri, el Învață Însă arta supraviețuirii pe termen limitat. Învață, măcar, să-și proiecteze o altă natură intimă. Și, simultan, deprinde
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
intériorité41, descoperită prin exercițiul scrierii zilnice. Sau, dacă nu descoperită, măcar creată. Autodistrucția Între obsesiile pedagogice (jurnalul e reminiscența caietului, reproducerea obiceiului „temei de casă” zilnice) și obsesiile penitentului care-și mărturisește greșelile 42, se Întinde un complex flagrant de vinovăție. Prea puține jurnale intime dau o imagine strălucitoare a autorului. Și nu o dau, pentru că scriitura jurnalieră e, la nivel psihologic, o formă fundamental pasivă a scrisului: fără organizare, fără construcție, fără proiect vizibil al operei. Jurnalul trăiește din acumularea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
taina nelegiuirii" [2 Tesalonicieni, 2:7]. Motivul tăcerii care există în Scriptură cu privire la acest subiect este acela că "o explicare rațională" a originii păcatului ar avea ca rezultat inevitabil sustragerea atenției de la ceea ce textul biblic tratează în primul rînd: mărturisirea vinovăției personale" [Dicționar biblic, 1995:989]. În pofida acestei tacite interdicții, nu puține au fost tentativele raționale de a explica geneza răului în lume, începînd de la concepția epicureică și augustiniană pînă la cea a Teodiceei lui Leibniz. În timp ce teologica sugerează că păcatul
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
înțelegerea de către păcătos a gravei semnificații a actului comis, pe de o parte, a adevăratului chip al lumii, pe de altă parte; or, pentru întîia oară, omul va privi și va vedea; conștientizarea goliciunii propriului trup este primul semn al vinovăției, sau al minciunii relevate de îndrăzneala celui nevinovat, ca în cunoscuta poveste a hainelor împăratului: "Împăratul e gol!" a strigat cu naivitate copilul; acoperirea cu "frunze de smochin" este cea dintîi tentativă naivă, ce-i drept de mascare a greșelii
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
făcea vinovat nu numai de acel viol, ci de încă alte patru, pe puțin. Mai mult, ofițerul considera că regulile de conservare intactă a dovezilor erau doar o problemă de tehnică, "o procedură a cărei încălcare nu ar fi schimbat vinovăția infractorului". Falsificarea chitanței a avut scopul de a ascunde greșeala făcută de polițist. S-a întîmplat însă că nu a fost nevoie să aducă pantoful drept probă, iar verdictul nu s-a legat de acel obiect incriminatoriu. Astfel, acțiunea lui
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
bărbați, tineri și bătrîni, rude și străini. Campbell, care a studiat crescătoria de oi Sarakatsani, notează distincția care se făcea între ciobanii celibatari și bătrînii care erau capi de familie. Tinerii erau puri și "inocenți în sensul libertății față de conștiința vinovăției sau față de nevoia de a folosi înșelătoria". Ei rămîneau neafectați de influența femeilor care "erau în stare să-și păcălească soții de patruzeci de ori pe zi". Totuși, un cap de familie "avea nevoie întotdeauna să se folosească de înșelătorie
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
acumulează, adăugîndu-se mereu un nou strat... ajungi pînă la urmă să-ți falsifici întreaga existență. Ea a fost victima a numeroase sentimente contradictorii și a avut motivenumeroase și diverse pentru a merge mai departe cu minciuna: Nu puteam suporta sentimentul vinovăției, la gîndul că eram nesinceră. Așa că am început să-mi spun: "Ei bine, dacă măcar n-ar fi fost așa un ticălos. Dacă măcar n-ar fi strigat la mine tot timpul". Am continuat să mă justific față de mine însămi
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
fermitatea scopului care însoțește sinceritatea absolută". Fermitatea scopului este departe de a se regăsi în starea tensionată trăită de acele femei, iar conflictele lor interioare lipsesc din psihicul membrului de partid cu creierul spălat, care nu resimte nici o urmă de vinovăție cînd minte cu bună știință. De asemenea, Branch (1982), care scrie despre homosexualitatea din rîndul politicienilor și birocraților din Washington, prezintă dovezi convingătoare care demonstrează existența stării tensionate trăită de subiectul său principal, Dan Bradley, care, spune el, "acceptase de
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
169), mituri apărute în memoria autorului "printr-un proces psihic complicat de auto-amăgiri și reformulări". Totuși, Adams aprobă atitudinea lui Goleman (1985:96) față de autobiografi, printre care se numără și "majoritatea dintre noi" care "ne autoamăgim cu naivitate". Inocența și vinovăția sînt termeni care pot fi atribuiți cu ușurință încercărilor de a-i minți pe alții, însă devin problematici atunci cînd e vorba de auto-amăgire. Unele biografii sînt scrise în mod înșelător, de exemplu cînd se încearcă mușamalizarea unei escrocherii. Însă
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
în cadrul comunităților, unii oameni au o atitudine mai strictă decît alții. Înțelegerea deplină a propriului punct de vedere, indiferent de modul în care se aseamănă cu viziunea altora, poate fi recomandată ca un prim pas spre eliberarea de sentimentele de vinovăție (e.g. Larsen 1979:179). Multe texte științifice includ rezultate ale studiilor asupra atitudinii. Unul dintre exemplele cele mai timpurii este o colecție de relatări cu privire la situații în care apare minciuna, subiecții analizați fiind 673 de studenți și elevi, iar cercetătorul
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
adevărata stare a lucrurilor" și "o nepăsare față de realitate". În general, balivernele ca și înșelătoria sînt "o interpretare greșită oferită pentru a păcăli" și drept urmare sînt mai puțin condamnate din punct de vedere moral și implică mai puține sentimente de vinovăție. Poziționarea războiului la o extremă a criteriilor de aprobare sau dezaprobare a minciunii este ilustrată într-o afirmație a lui Machiavelli prin care acesta dă un sfat contrar părerii lui Butler, Ambler și a altor moraliști. Machiavelli accentuează permanent importanța
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
din "instinctele" mai sus amintite nu se desfășoară în plan social fără de adjuvantul minciunii. Potrivit dogmaticii ortodoxe, vorbind despre o adamică "genă a minciunii" nu ar trebui să gîndim în termeni strict juridici sau biologici la existența unei "pete a vinovăției" genetic transmisă; deși, transmisia pe această cale a păcatului și implicit a pedepsei lui rezultă din afirmația explicită a Decalogului că, pentru cei ce îl urăsc, Dumnezeu "pedepsește vina părinților în copii pînă la al treilea și al patrulea neam
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
să fie repuse în circuit, făcându-le să funcționeze într-un mod mai sigur, poate chiar mai bine și, în orice caz, într-un mod mai adecvat. Pentru ca reformatarea să se poată realiza trebuie să depășim acel subtil complex de vinovăție care, de multe ori, amărăște inima consacraților, care se simt într-un fel responsabili pentru această întrerupere a continuității, ce adesea nu se datorează, decât în mică parte, responsabilității lor. Tot Wikipedia, dacă căutăm cuvântul formatare, îl explică în acești
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și al constrângerilor totalitare de tot felul, apoi cel al concesiilor, adaptărilor, compromisurilor, colaborărilor etc. Am susținut și anterior același punct de vedere 3. întâi vinovatul principal, sistemul comunist totalitar, apoi toate între onformism și libertate 80 Adrian Marino celelalte vinovății, în ordine descrescândă. Orice altă atitudine mi se pare și nedreaptă și neconformă cu realitatea. Procedând altfel, am face o gravă eroare și nedreptate. N-avem dreptul să le facem. Un istoric al culturii și al ideilor cu atât mai
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
vieții literare. O spun totuși din nou și cu energie: dacă este vorba de un proces, întâi al sistemului și șefilor lui, apoi al executanților și colaboratorilor. Circulă de altfel și un alt mit sau, dacă vreți, un semi-mit, al vinovăției colective. Repet: nu există boli, ci numai bolnavi. Dar tratatul de medicină, care procedează categorial și tipologic, nu recunoaște decât boli. O rea conștiință a (pseudo) colaborării și o falsă conștiință a (pseudo) rezistenței caracterizează acest climat moral, una din
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
că nu mai sunt în stare de a avea sentimente firești de atașament. Această trăire este trăită cu un sentiment puternic de durere morală, de suferință care duce la acte autolitice, mai ales în situația în care apare delirul de vinovăție și de autoacuzare. Apare în melancolie și rareori în schizofrenie. Hipotimia este frecvent întâlnită în convalescența după boli organice, în stările depresive ușoare și în tulburările post-traumatice și uneori în debutul de schizofrenie. Ea reprezintă capacitatea redusă și limitată de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
sau hipersomnie aproape în fiecare zi; 5) agitație sau lentoare psihomotorie aproape în fiecare zi, resimțită la nivel subiectiv dar și observabilă de către ceilalți; 6) lipsă de energie sau fatigabilitate aproape în fiecare zi; 7) sentimente de inutilitate sau de vinovăție excesivă sau inadecvată aproape în fiecare zi (potențial delirantă) legate nu numai de faptul de a fi suferind; 8) diminuarea capacităților cognitive, deficit de concentrare sau indecizie aproape în fiecare zi (fie prin relatare personală, fie observată de ceilalți); 9
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
simți plăcerea, plus cel puțin trei dintre simptomele următoare: o dispoziție depresivă distinctă, depresia să se manifeste de obicei mai puternic dimineața, trezire dimineața devreme, imobilitate/lentoare psihomotorie marcată sau agitație psihomotorie, anorexie sau pierderi în greutate semnificative, sentimente de vinovăție excesive sau nejustificate. Depresiile de tip melancolic sunt considerate a fi determinate de cauze biologice, mai degrabă decât de evenimente de ordin social sau de caracteristici de personalitate. În al doilea rând, există depresia cu elemente psihotice, în cazul căreia
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
și din perspectiva relațiilor sociale ale persoanei depresive cu ceilalți. El susține că persoanele depresive se caracterizează printr-un nivel scăzut sau chiar absența capacității individului de a fi receptiv la întăririle sociale, el caracterizându-se prin pasivitate, sentimente de vinovăție, nivel scăzut de activism. Odată ce depresia este instalată, persoana este respinsă sau evitată de persoanele care anterior au constituit o sursă de întărire pentru el și concomitent cu atitudinea lor de evitare este pierdută și sursa de întărire. Trăirea sentimentului
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
să ia în considerare soluții alternative de a rezolva problemele sau chiar "să reziste" până când impulsul suicidal trece. Alte stări emotive care sunt întâlnite la persoanele predispuse la suicid sunt furiile din trecut, față de alte persoane, neexprimate și sentimentele de vinovăție. Adolescenții care manifestă mânie față de părinții lor dar nu o pot exterioriza, apelează la sinucidere pentru a se răzbuna pe aceștia. Veteranii de război care trăiesc sentimente de vinovăție legate de crimele care le-au făcut asupra civililor sau legate
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
sunt furiile din trecut, față de alte persoane, neexprimate și sentimentele de vinovăție. Adolescenții care manifestă mânie față de părinții lor dar nu o pot exterioriza, apelează la sinucidere pentru a se răzbuna pe aceștia. Veteranii de război care trăiesc sentimente de vinovăție legate de crimele care le-au făcut asupra civililor sau legate de abandonarea câmpului de luptă, pot să se sinucidă pentru a se pedepsi pe ei înșiși pentru propriile fapte sau pentru a pune capăt sentimentului de vinovăție. Factorii de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
sentimente de vinovăție legate de crimele care le-au făcut asupra civililor sau legate de abandonarea câmpului de luptă, pot să se sinucidă pentru a se pedepsi pe ei înșiși pentru propriile fapte sau pentru a pune capăt sentimentului de vinovăție. Factorii de natură biologică care influențează suicidul Multe studii au demonstrat o legătură între sinucidere și nivelul scăzut de serotonina din organism (Carson, 1984, apud Hoeksema, S.N., 1998)220. De exemplu autopsiile realizate pe creierul diferitelor persoane care s-au
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
coping, mecanisme care au fost descrise mai ales pentru a explica reacțiile emoționale provocate de doliu. Mecanismul normal de coping se desfășoară în trei stadii: stadiul 1: răspunsul imediat în care apare negarea realității; stadiul 2: reacția propriu-zisă: furie, anxietate, vinovăție, regresie, depresie; stadiul 3: rezolvarea: acceptarea situației și planificarea viitorului. Procesul de coping are loc în patru categorii de situații de stres și de distres. Astfel se descriu: * probleme legate de sentimentul de pierdere; * probleme legate de schimbare; * probleme interpersonale
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
de a-și trăi viața mai productiv și de a putea să înlăture pe cât posibil, sursele de stres din existența lor. Se cunoaște că o sinucidere a unei rude foarte apropiate, prieten, iubit, induce la supraviețuitori sentimente foarte intense de vinovăție, pierdere, frustrare, chiar ură. În mintea supraviețuitorului se creează o ruminație dureroasă în legătură cu propriile acte și comportamente. Astfel, ei trebuie să facă față durerii cauzate de pierderea persoanei apropiate si să lupte cu propriile tendințe de autoînvinovățire, referitoare la relațiile
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
terminată prin 1845), apreciată și de M. Eminescu. Moralistul, cu gustul observației tipologice, și amatorul de subtilități ale limbajului, savurând înțelepciunea și umorul dintr-o vorbă de duh, se regăsesc aici. Temperament vindicativ, încercat poate și de un sentiment de vinovăție de clasă pentru starea de lucruri din țară, G. abordează pamfletul politic, în veșmântul străveziu al satirei. Marele vornic era un pătimaș, cu un surplus de umoare neagră. Titlul general al scrierilor sale dramatice este Istoria Țării Rumânești. Starea Țării
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287309_a_288638]