10,617 matches
-
Dar m-a sunat adineauri din nou și acum vrea să iau pe cineva pe care o cheamă Madelaine și să o las la apartamentul ei. Cine naiba e Madelaine și cam pe unde s-ar putea afla? Cara a izbucnit În râs și am avut impresia că a tot râs zece minute Întregi Înainte de a-mi răspunde: — Madelaine e cățelușa lor, un pui de buldog franțuzesc, și e la veterinar. A fost sterilizată. Eu trebuia să o iau de acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
din loc, s-a Învârtit brusc În jurul axei, m-a izbit din spate, făcându-mă să mă Împiedic În propriile picioare și să mă lupt vizibil ca să rămân În poziție verticală. Un individ așezat la biroul agenților de pază a izbucnit În râs. — Înșelătoare ușa asta, ce zici? Nu e prima oară când văd asta și n-o să fie nici ultima, a chicotit el, iar obrajii cărnoși i se scuturau de râs. Te-a prins bine În gheare. L-am analizat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Îi cunoaște personal pe toți oamenii aceia, ea a revenit În birou. Am Încercat să mă prefac că nu citesc lista, dar faptul nu o deranja deloc. O nebunie, nu-i așa? E cea mai grozavă femeie din lume, a izbucnit ea, a Înșfăcat hârtiile de pe biroul ei și le-a privit cu ceva care ar putea fi descris doar prin cuvântul „patimă“. Ai văzut ceva mai uimitor În viața ta? Asta e lista de anul trecut. Am scos-o la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
-l lasă să moștenească imensa avere decât după ce se așază la casa lui. Ei da, ăsta ar fi motiv să-i pună verigheta pe deget. Sau poate se simte și el singur? Lily s-a uitat la mine și a izbucnit În râs. — Firește, doar nu se poate să se fi Îndrăgostit pur și simplu de ea și să vrea să-și petreacă restul vieții Împreună, nu? Păi, am stabilit deja definitiv că așa ceva nici nu intră În discuție, Corect? — Corect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
fabuloasă petrecere din săptămâna asta! Doar o organizează firma Harrison & Shriftman, ce Dumnezeu! Ceva mai bun nu poți găsi. Spune da. S-a botoșit și a făcut niște ochi exagerat de rotunzi, ca de cățeluș, așa că n-am putut să nu izbucnesc În râs. — James, mi-ar face mare, foarte mare plăcere să vin - n-am fost niciodată la Plaza! Dar nu pot să schimb planurile. Alex a făcut rezervare la un mic restaurant italienesc de lângă apartamentul lui și n-are cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
un ascultător neavizat, toate astea ar putea chiar să sune credibil, dar știi zicala, nu? Nu vinzi castraveți grădinarului. Dar nu-ți face griji. Las de la mine de data asta. Am deschis gura ca să neg acuzația, dar În loc de asta am izbucnit pur și simplu În râs. Aveam de-a face cu un tip Înzestrat cu mult simț de observație. — Hai să trec la obiect, pentru că tocmai mă Îmbarc Într-un avion spre Washington D.C. și cei de la securitate nu par Încântați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
evenimentelor publice. Era Într-o dispoziție mizerabilă și Înghițisem destule din partea ei pentru o singură zi. Fata pe care o umilea În clipa de față Își plecase, rușinată, capul, avea obrajii stacojii și speram, spre binele ei, că nu o să izbucnească În plâns. — Andy, treaba asta e de-a dreptul ridicolă. Spune da sau nu și basta! E și așa destul de nasol că eu a trebuit să chiulesc de la ore azi, În vreme ce tu nu pleci de la serviciu ca să vezi apartamentul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
nu răspunde niciodată când o sun eu. O enervează bâlbâiala, cred. T‑t‑t‑trece‑mi doar numele În Buletin, ca să pună pe cineva să mă sune. Mulțumesc, s‑s‑scumpete. Clic. Am Închis telefonul, uluită la culme, și am izbucnit În râs. Emily și‑a ridicat privirea de pe unul dintre rapoartele de cheltuieli ale Mirandei și m‑a Întrebat cine a fost. Când i‑am spus că a fost Judith, și‑a dat ochii peste cap atât de energic, Încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
a Întors spre mine ochii aceia mari, nevinovați și a declarat pe șleau: — Șefa ta e cea mai mare scârbă. M‑am holbat la ea o clipă, după care mi‑am revenit. — Nu‑i așa? am zis eu și am izbucnit amândouă În râs. Ce am de făcut? Miranda o să‑mi remarce prezența În vreo zece secunde, așa că ar trebui să par că fac ceva util. — Hai să‑ți arăt masa, a zis ea și a pornit‑o pe un coridor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
sufletul meu simțăminte amestecate. Și am făcut ceea ce nu făcusem niciodată În atâtea luni de muncă În condiții subumane, pentru o șefă inumană, ceva ce reușisem Întotdeauna să țin sub control și să amân pentru un moment mai potrivit. Am izbucnit În plâns. Ilana a părut mai șocată ca oricând. — O, draga mea, vino Încoace! Îmi pare atât de rău! Nu am vrut să spun nimic rău. Ești o adevărată sfântă că o suporți pe vrăjitoarea asta, mă auzi? Vino cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
i fac. — OK, grozav, i‑am zis eu cu un zâmbet angelic, cu ochii la Miranda, care avea un dar special de a auzi totul. O să‑i spun Mirandei că vii imediat. Am Închis telefonul exact Înainte ca ea să izbucnească În plâns. Nu am fost surprinsă când am văzut‑o pe Stef, care a venit două minute și jumătate mai târziu Împreună cu singura ei nenorocită și tâmpită de asistentă, cu o asistentă de la departamentul de modă și cu James, Împrumutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
a trimis‑o e retardată mintal. Privirea mi s‑a Îndreptat spre fata cea tristă care se ascundea În hol, cu o Înfățișare la fel de Înspăimântată ca un hamster Încolțit, și care tremura din toate Încheieturile și se chinuia să nu izbucnească În plâns. Am presupus că Înțelege englezește, așa că i‑am aruncat privirea cea mai Încărcată de simpatie de care eram capabilă, dar ea a continuat să tremure. M‑am uitat prin cameră și m‑am străduit cu disperare să țin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
dor de mine, nu‑i așa, Em? Ei haide, spune‑mi. E OK, n‑o să spun nimănui. În ce mă privește, această convorbire nu a avut niciodată loc. Ai prefera să nu plec, nu‑i așa? Minunea minunilor, ea a izbucnit În râs. — Ce i‑ai spus? Ea n‑a făcut decât să repete la nesfârșit că ai fost vulgară și te‑ai comportat necorespunzător pentru o doamnă. N‑am reușit să aflu nimic mai concret de‑atât. — O, asta probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pe fiecare și o sacoșă cu monograma „MP“ pe ea. Celularul ei a sunat exact În momentul În care mi‑am dat seama ce se Întâmplă, și ea a părut atât de speriată, Încât am avut impresia că avea să izbucnească În plâns. Dar când ușa tot nu s‑a deschis după ce s‑a izbit de câteva ori de ea, a oftat din rărunchi și a Început să cânte: „’Bye, ’bye, Miss American Pie, drove my Chevy to the levee, but
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
în mintea lui, pe cînd era în pat. În urmă, a scris visul și a istorisit lucrurile de căpetenie. 2. Daniel a început și a zis: "În vedenia mea de noapte am văzut cum cele patru vînturi ale cerurilor au izbucnit pe marea cea mare. 3. Și patru fiare mari au ieșit din mare, deosebite una de alta. 4. Cea dintîi semăna cu un leu, și avea aripi de vultur. M-am uitat la ea, pînă în clipa cînd i s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
văd nici eu; Îmi revin brusc, mă ridic, o privesc necruțător; rece, sabia de Toledo a privirii mele lovește crud, o străpunge; o dată, de două ori, se vede că suferă fizic; se ferește de lovituri, acoperindu-și ochii cu mâinile, izbucnește În hohote de plâns, „Nu mă mai privi așa, mai bine pleacă de tot!“. Am lăsat-o acolo. M-am Întors din drum, am luat-o razna pe aleile cartierului fără să văd pe unde merg. (astăzi) Ascult Bach, cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
mai departe distrat. „Oricât ai fi de genial, sistemul castelor funcționează În selecția valorilor!“ „Nu mă interesează să fiu selectat de nimeni. Eu sunt eu. Singur. Doar sing...“ Vocea ei continuă să mă agaseze. „Ar fi fost amuzant să vii...“ Izbucnesc: „Ce să fac la Călinescu acasă? Să profanez intimitatea geniului și să simt cât este de ridicol? Să mă zgâiesc la nenorociții ăia de cercetători transformați În actorași? Nu vreau la Călinescu! Nu suport să-l văd simulând senilitatea. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ziare. Nici un zgomot exterior nu pătrunde aici, nu străbate nici o rumoare de afară. Se aude doar fâșâitul hârtiei care se Îndoaie la atingerea degetelor ce o strâng, o Încleștează ca Într-o posesie erotică. „Nu-mi place tipul ăsta, Regman!“, izbucnește sec Marin Preda. „E un om rău!“, decretează scurt. Nu comentez. N-am ce. Nu-l cunosc pe Regman. Nu l-am citit. Strânge revista. „Și pe urmă, ce e cu litera asta atât de meschină? Ce trebuie să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
fost absorbit În așa măsură de conștiința acestui transfer, Încât ne somează din ramă să luăm cunoștință cu gravitate de această descoperire a sa. Arta mare ne ajută să simțim mai intens bucuria că trăim. Din „Cina cea de taină“ izbucnește violentă viața, care este În primul rând o conștientizare a propriei conștiințe de sine, o autoreflexivitate a existenței pure. Acel aer atât de natural de pe fețele celor ce participă și asistă la un banchet inițiatic devine expresia supremă a comunicării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Toți mă storc de cea din urmă vlagă, supunându-mă la extraordinare eforturi fizice și morale. Ah, cu câtă plăcere zbiară Fredy la mine, făcându-mă de râsul tuturor. Iar eu ascult, nervii mei se Încordează, totul e gata să izbucnească, dar, spre fericirea mea, intervine voința, care strânge dinții și pumnii. Și așa, Încleștată de durere și nefericire, continui extenuantele figuri care mă vor doborî curând! Nu mai vreau nimic de la patinaj. 11 decembrie 1959 (vineri) Prea multă energie acumulată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
M-am lansat pe Întinsul gheții, simțind adierea unei viitoare fericiri. A fost ceva ce numai visul poate plămădi, ceva feeric, Înălțător. Acum sunt răgușită din cauza țipătului. Vreau neapărat să mă fac bine, vreau ca din pieptul meu să mai izbucnească o dată răcnete de bucurie, de izbândă. Sunt fericită pentru că viața mi-a zâmbit a doua oară. Prima a fost aceea cu Șerban, iar acum am simțit o fericire asemănătoare sublimă. Semiîntunericul... gheața lucie... luminile becurilor... 18 decembrie 1959 (vineri) A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
provocare și de capriț. El, deși a stat aproape nepăsător (e negru tot, În afară de gulerul alb cu croială largă din jurul gâtului), sare dintr-un salt drept În spinarea ei, apucând-o cu dinții de ceafă. Nu se petrece nimic, apoi izbucnește acel miorlăit drăcesc, care nu e descriptibil; probabil că, dacă n-ar fi compatibil cu plăcerea adusă la paroxismul senzual, actul ar fi evitat de către parteneră. Se poate spune că, de fapt, ca și antropoizii, ei urmăresc un anumit rafinament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
vineri) Am Învățat toată ziua. Simt În mine că ceva se zbate și vrea să răzbească undeva, nu poate, dar se frământă mai departe, mă doboară uneori. Acest lucru pe care nu Îl pricep În mine ar vrea parcă să izbucnească În orice moment, dar nu știu ce poartă a sufletului meu să-i deschid. Simt acel ceva printr-o mare dragoste de viață, iubesc munca, dar nu-mi place să câștig. Am crezut la Început că e dragostea, am crezut asta chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ating cu buzele obrazul, aveam senzația de disperare, doream să fug și În același timp o forță mai puternică mă chema să mă apropii de omul drag. E un sentiment pe care literele nu-l pot reda, e ceva care izbucnește dinăuntru și cuprinde totul Într-un farmec În care totul e amortizat de prezența persoanei iubite, simți nețărmurita putere a dragostei, a acestei pasiuni care mă domină pentru Petre de un an Încheiat. În momentul când l-am luat de după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
atunci, profit de libertate și să nu mă gândesc la lucruri triste! 28 ianuarie 1962 (duminică) Altă iubire? Poate. Dar să scriu mai amănunțit. Dragostea mea pentru Petre m-a obsedat zi și noapte peste un an de zile. A izbucnit spontan și primul sentiment a rămas nealterat În fața tuturor greutăților. L-am iubit ca o nebună, În jurul meu nu găseam pe nimeni care să mă atragă, el era universul meu, În care Încercam zadarnic să aduc o rază de lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]