10,751 matches
-
unde o puneți? Din trei feciori câți are tata, nici unul să nu fie bun de nimic? Apoi drept vă spun, că atunci degeaba mai stricați mâncarea, dragii mei... Să umblați numai așa frunza frăsinelului toată viața voastră, și să vă lăudați că sunteți feciori de crai, asta nu miroasă a nas de om... Cum văd eu, frate-meu se poate culca pe-o ureche din partea voastră; la sfântul așteaptă s-a împlini dorința lui. Halal de nepoți ce are. Vorba ceea
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
mă mulțumesc cu alte localități, printre care Timișoara, capitala vestică a României, unde o duc bine... Iar Timișoara nu-i un oraș mai prost dezvoltat, nu?! (asta dacă ai șansa să ajungi acolo, ca s-o constați). Deci, nu mă laud cu montarea mea prezentată, în premieră mondială, la Grein & St. Nikola, ci vreau să vorbesc măcar despre chestiunea gastronomiei, studiată & trăită de mine în cele cinci zile în care am trecut, recent, prin țara lui Mozart... Bref, în prima seară
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
trăite ori doar auzite și memorate de cunoscutul actor. De multe ori, cum se-ntîmplă cu anecdotiștii, autorii îmbunătățesc istoria, spre delectarea suplimentară a auditoriului / lectorilor. O știu din proprie experiență, fiind la rîndu-mi un povestaș recunoscut... (spre exemplu, să mă laud și eu, la petreceri, colegii, studenții și familia mă somează să mai zic de-alea cu Vancea). Aș fi ipocrit să zic că-mi erau necunoscute (circa) jumătate din întîmplările cărții: le știam ori din alte surse, ori povestite tot
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
către literatură. Dimpotrivă. Ușor amețit, dar și mîndru de ce a ajuns el acum (poet și funcționar la editură, nu sculer-matrițer, ca amicul de demult), Vasile scoate din servietă șpaltul unui volum de versuri care urma să-i apară și se laudă: "Vezi, astea-s versuri de-ale mele! E viitoarea mea carte! A noua ! Al nouălea val!"... Da' prozaicul vecin din copilărie, brutal și invidios, îi întrerupe elanul: "Ce poezie, mă amărîtule!? De cînd ai ajuns tu poet, că doar te
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
mai apropiați, și repet cu mâna pe inimă în fața acestei Sfinte Instanțe, fra' Tommaso acționează în contra Bisericii mai ales pentru a stârni vâlvă în jurul lui, pentru a ieși în evidență, un mod de a-și răscumpăra obârșia umilă. S-a lăudat chiar și în fața prietenilor apropiați că studiază ca un apucat deoarece vrea să-i copleșească pe ceilalalți, să-i facă să se simtă ridicoli, în timp ce el va să fie respectat și admirat. Preotul cel slăbănog are spume la gură când
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
nedumeriri și răspunsuri, Tâlcuire la Tatăl Nostru, în Filocalia, vol. II, traducere, introducere și note de Pr. Prof. Dumitru Stăniloae, Apologeticum, 2005, pp. 171: "Cel ce și-a luminat mintea cu înțelesurile dumnezeiești și și-a obișnuit rațiunea să-L laude pe Făcător neîncetat prin cântări dumnezeiești, iar simțirea și-a sfințit-o prin imagini curate, acela adaugă la bunătatea naturală a chipului bunătatea voită a asemănării cu Dumnezeu". 6 Cf. Evagrie Ponticul, Tratatul practic. Gnosticul, ediția a II-a, Iași
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
buget, reproducere biologică) este cel predominant. Iată așadar ce dialectică subtilă persistă între indicatorii de subiectivitate ai satisfacției maritale și cei ai situațiilor obiective. Mulți părinți se plâng ce grea este viața de familie, după cum întâlnim persoane necăsătorite care se laudă cu lipsa lor de griji. Mecanismele de justificare a condiției în fața propriilor ochi și a semenilor noștri - pe care din nevoie sau opțiune deliberată le avem - acționează din plin. Dincolo însă de justificări și declarații, iar în majoritatea cazurilor în
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
documente privitoare la Basarabia fiind descoperite în arhivele din țară și din străinătate. Reacția sovietică nu putea lipsi, și la insistențele lui Bodiul, la 1 octombrie 1967, primul ministru sovietic Alexei Kosîghin s-a adresat unei adunări la Chișinău unde lăuda partidul pentru că „a luptat insistent cu prejudecățile naționaliste și cu manifestările frecvente de șovinism de mare putere ca și cu naționalismul local”, referire evidentă la politica românească din ultimii ani și folosind un apelativ rezervat anterior doar atacurilor la adresa
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
Europei: români și moldoveni. În unele scrieri se afirmă chiar inexistența poporului român, națiunea română ar fi „inventată”, creată la comandă în 1862, iar locuitorii statului România aparțin unui număr de trei popoare: moldoveni, valahi și ardeleni sau transilvăneni. În timp ce laudă „înțelepciunea Rusiei”, care nu are pretenții teritoriale la Ucraina și Bielorusia (aluzie evidentă la statul român), Vasile Vieru neagă, totodată, însăși existența poporului român. După părerea domniei sale, în cele două spații cuprinse între Carpații Orientali și Nistru și, respectiv, între
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
aprobă, că locuitorii de la est de Prut vorbesc aceeași limbă cu cei de la vest de Prut, dar numesc limba vorbită de ei pornind de la criteriul geografic. Este ciudat că Vasile Stati indică aici o sursă care contrazice toate teoriile sale. Lăudând cartea „tare bună și demult așteptată” a lui Victor Stepaniuc, Vasile Vieru critica aspru pe istoricul Ion Varta, „sărit de pe fix, întunecat de invidie”, care luase poziție la erorile cuprinse în acea lucrare. Cauza atitudinii lui Ion Varta se datorează
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
41% din teritoriul Moldovei. La fel și Unirea din 1918, care nu a însemnat decât o anexare a teritoriilor dintre Prut și Nistru, completată de o aprigă asuprire și represiune a populației regiunii. Într-un adevărat „repaus al rațiunii”, însă, laudă regimul sovietic ce a urmat anului 1940. Mai mult, integrarea regiunii dintre Prut și Nistru în cadrul URSS, sub forma republicii autonome Moldova, constituie o etapă marcantă a afirmării statalității statului moldovenesc, după părerea lui Vasile Stati. Autorul nu face trimiteri
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
realizează studiul și la mediul raportului. Una dintre tradiții este reprezentată de modelul ierarhic în care studiul a fost semnat și aprobat de conducere. Întrebările dificile au fost deja formulate în stadiul de planificare, iar acum publicul este așteptat să laude rezultatele și să le primească cu brațele deschise. Am văzut acest model destul de frecvent în mediul companiilor și este radical diferit de mediul academic. Un alt mediu este acela în care se așteaptă ca publicul să ia atitudine pe baza
[Corola-publishinghouse/Science/2050_a_3375]
-
întâlni (Num 35, 20-21). Autorul celor zece porunci - potrivit Scripturii, Dumnezeu însuși - intervine frecvent în diferitele împrejurări ale poporului izraelit, poruncind să fie scos din mijlocul poporului și ucis un om sau altul, în funcție de gravitatea faptelor sale. Dumnezeu l-a lăudat pe Avraam pentru că, fără nici o ezitare, era pe punctul de a-și sacrifica fiul unic, pe Isaac, în țara lui Moria (cf. Fac 22, 30-40); lui Moise i-a poruncit să fie eliminat un om care a fost descoperit în timp ce
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pentru a cere vindecarea slugii sale (cf. Mt 8, 5-13; cf. Lc 23, 47), celălalt pentru unul dintre fiii săi (cf. In 4, 46-47), Isus i-a primit cu bunăvoință și a fost fericit să poată săvârși minunea pentru aceștia, lăudându-le credința, după cum nu a lăudat-o și nici nu o va lăuda la nimeni altul dintre iudeii care îl ascultau. De față cu centurionul, le-a spus: Adevăr grăiesc vouă: la nimeni, în Israel, n-am găsit atâta credință
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
cf. Mt 8, 5-13; cf. Lc 23, 47), celălalt pentru unul dintre fiii săi (cf. In 4, 46-47), Isus i-a primit cu bunăvoință și a fost fericit să poată săvârși minunea pentru aceștia, lăudându-le credința, după cum nu a lăudat-o și nici nu o va lăuda la nimeni altul dintre iudeii care îl ascultau. De față cu centurionul, le-a spus: Adevăr grăiesc vouă: la nimeni, în Israel, n-am găsit atâta credință (Mt 8, 10). Ba mai mult
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
47), celălalt pentru unul dintre fiii săi (cf. In 4, 46-47), Isus i-a primit cu bunăvoință și a fost fericit să poată săvârși minunea pentru aceștia, lăudându-le credința, după cum nu a lăudat-o și nici nu o va lăuda la nimeni altul dintre iudeii care îl ascultau. De față cu centurionul, le-a spus: Adevăr grăiesc vouă: la nimeni, în Israel, n-am găsit atâta credință (Mt 8, 10). Ba mai mult chiar, nu a refuzat să intre în
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
cumpere... Iar ei au zis: Doamne, iată aici două săbii. Le-a spus lor: Sunt de ajuns. Din întreg contextul se înțelege că Isus vorbește metaforic pentru a simboliza ostilitatea lumii: pune bătălia escatologică în raport cu misiunea pacifică din Galileea. Nu laudă violența, după cum se poate observa și din răspunsul său, care întrerupe ironic discursul, precum și din comportamentul avut în Grădina Ghetsemani, care o reflectă pe cea a slujitorului lui Jahve din Isaia (40-55); deși întrevede persecuțiile din partea autorităților iudaice și romane
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lui Dumnezeu, spre dărâmarea întăriturilor. Noi surpăm iscodirile minții și toată trufia care se înalță împotriva cunoașterii lui Dumnezeu (2Cor 10, 3-5). Prețuind foarte mult spiritul de sacrificiu și de renunțare al soldatului, care pleca la luptă, îl admira, îl lăuda și îl recomanda creștinilor ca model vrednic de imitat. Vedea în acesta un adevărat campion care, plecat să lupte și să învingă (2Cor 6, 14), nu mai privea înapoi, nu-și mai amintea de viața personală și de afecțiunile celor
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
evaluările din partea Bisericii despre soldații creștini. În Noul Testament, istoria centurionului de la Cafarnaum (Mt 8, 5-13; Lc 7, 1-10), a celui de sub cruce (Mt 27, 54) și a celui din Cezareea (Fap 10) etc. nu sunt relatate cu scopul de a lăuda starea soldatului ori de a-i cumpăni toleranța. Faptul că în toate aceste cazuri se vorbește despre soldați, pentru evanghelist era secundar; aceste episoade au fost exploatate ulterior în favoarea meseriei de soldat.Dacă am încerca o comparație între misionarul creștin
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
disciplina soldaților noștri. Oratorul comunității creștine romane le vorbește corintenilor cu o anumită satisfacție, despre armata romană. Putea să fie pentru el castra diaboli, cum a fost mai apoi pentru Tertulian (155-230), o armată a cărei disciplină și obediență o laudă atât de mult? Nicidecum. Dacă pe de o parte, împăratul era considerat de creștini conducător al Imperiului, responsabilul ultimei monarhii pământești și, prin urmare, un membru al împărăției diavolului, pe de altă parte, tot el a primit sabia de la Dumnezeu
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
cu o trăire religioasă tradițională superficială și nu cunoșteau prozelitismul. Nevoia de prozelitism au cunoscut-o mai întâi evreii, iar mai apoi creștinii, care, după aproape o sută de ani de la momentul morții și învierii lui Isus, puteau să se laude, prin glasurile lui Iustin, Herma și Irineu, de reușitele misionare întreprinse chiar și în ținuturile îndepărtate. Păgânii, i-au acuzat multă vreme pe creștini de ateism, de dispreț față de zei (critică adusă monoteismului exclusivist creștin și iudaic), de ospețe infam
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
excluzând condițiile favorabile preamăririi violenței și a forței la rangul de valori idolatrice. Un alt fragment din Paedagogus critica decorațiile războinice de pe veșminte, apreciind simplitatea creștinilor care îmbrăcau hainele albe în semn de puritate. În Paedagogus, II, 4, 42, Clement laudă omul văzut ca instrument pacific care îl preamărește pe Dumnezeu, Creatorul său, prin Cristos. Ființa umană este creatura păcii, fiind creată pentru slava lui Dumnezeu. Datorită slăbiciunii sale, derivate din păcatul strămoșesc, omul a căzut în orgoliu îndepărtându-se de
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
211-217) și Geta, poate cu prilejul aclamării lor ca împărați în anul 211. Acest donativum era distribuit soldaților care se prezentau să-l primească încununați cu lauri, după cum era practica pentru asemenea ceremonii legate de cultul imperial. Cu acest prilej, laudă comportamentul unui soldat creștin care, singur printre atâția confrați de aceiași credință, se pare că și-ar fi mărturisit originea creștină prin atitudinea (disciplina) transparentă de a refuza să poarte pe cap cununa de lauri. Motivațiile contrare contestării purtării coroanei
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
câmp deschis și cel al comandantului care învinge cu viclenie: Dacă îți place să cercetezi printre căpeteniile celebrate de multă vreme, vei descoperi că cea mai mare parte a victoriilor lor a fost rodul stratagemelor, și vei vedea că sunt lăudați mai mult aceștia decât aceia care au învins luptând în câmp deschis. Într-adevăr, aceștia din urmă, riscând victoria cu mari pierderi de oameni și bani, au avantajat dușmanul, astfel încât nu le-a folosit la nimic faptul că au învins
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
strategie, nu au nici o legătură cu dreptatea: Când se duce un război, a lupta cu lealitate sau a întinde curse, nu este ceva care interesează nicicum dreptatea, așa cum și Iosua a întins curse locuitorilor cetății vrăjmașe Ai și a fost lăudat de Dumnezeu. În fața obiecției care i se aducea referitor la preceptul lui Isus de a nu se împotrivi răului, de a nu face rău celui care săvârșește răul și de a suporta cu blândețe și umilință ofensele primite, Augustin răspunde
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]