10,805 matches
-
carte și literatură, talentați, care și-au putut afirma public mai apoi, după Revoluție (când barierele cenzurii publicistice au căzut), harul scriitoricesc, asumându-și destinul literar cu reușitele sau eșecurile inerente atunci când te oferi nestingherit publicului. Irina Andone (și ea tragic și prematur plecată, în ciuda unei înzestrări scriitoricești de excepție), Codrin Liviu-Cuțitaru, Dan Lungu, Cătălin Savin, Indira Spătaru, Cristina Hermeziu, Dan Huideș, Cristina Țilică sau Eugen Munteanu sunt câțiva dintre congenerii lui Cătălin Anuța, artiști care și-au croit în ultimele
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
electorală prezidențială, iar importanța atribuită acestui domeniu de actualii guvernanți este cuantificată la o alocație bugetară ce reprezintă doar 0,2 % din PIB, o realitate crudă care ne aliniază în rând cu țările africane subdezvoltate. Ei bine, în acest context tragic, un ministru influent poate reprezenta, neîndoielnic, o garanție că lucrurile se vor putea îndrepta, oricât de puțin, spre mai bine. Domnul Kelemen este președintele executiv al grupării politice (pentru că UDMR nu este organizat după legea partidelor politice, fiind o asociație
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
a putea fi transmisă în direct, de la celebra Operă Regală londoneză din Covent Garden, povestea unei tinere sărace care și-a schimbat numele pentru a-și îndupleca norocul, plecând abrupt în capitala lumii pentru a-și găsi destinul. Un destin tragic, căci, după ce întâlnește o figură legendară cu care trăiește o neomenească, prin intensitate, pasiune, este despărțită fulgerător și imprevizibil, definitiv, la doar 22 de ani, de aceasta de o boală necruțătoare a timpului. Floarea ei favorită va rămâne în istoria
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
fie bun, să fie drept, să fie generos, să fie altruist, să nu ezite să sară-n foc pentru- a-și ajuta semenii. Mă tem că aceste lucruri sunt bune și frumoase atâta timp cât prețul plătit pentru ele nu este unul tragic. Adică doar în limitele condiției de om obișnuit. Ce poate fi oare în sufletul părinților când descoperă că dacă și-ar fi crescut copilul meschin și egoist, ticălos și laș, precum băieții care asistau de pe margine (unul dintre ei făcând
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
mai închisă la culoare, ci doar vrea să semnaleze că, în unele cazuri, mass-media și opinia publică devin complici la încurajarea unor astfel de abuzuri dintr-o fascinație prostească, irațională, față de vedete media sau politice. 22 august 2011 Dispariția bruscă, tragică, a unui om tânăr este un scandal nu numai în ordinea firii, ci și o enigmă apăsătoare prin incongruența ei în ceea ce privește contururile posibile ale lui "ar fi putut să fie". Când însă e vorba de un om de excepție, mărturia
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
că mai trebuie amintite aici, tot așa cum pierderea ireparabilă suferită de familie și colegi e, omenește vorbind, indescriptibilă și de neconsolat. Altceva aș vrea să evoc acum. Într-un interviu acordat unui cotidian național cu câteva zile înainte de dispariția sa tragică, Adrian spunea că "vioara și motocicleta seamănă. Pentru amândouă îți trebuie nervii tari, talent, dedicație; ele pot fi vii în mâinile care trebuie". Este aici o cheie de citire a felului în care artistul și-a trăit viața nedrept de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
în termeni de viață și de moarte, din fericire). Ar fi fost o măsură de igienă morală a societății, făcută după modelul celei operate de Havel în Cehoslovacia, în anii '90, sau, după 2006, de Kaczynski, președintele Poloniei dispărut în tragicul accident de avion de la Smolensk. Nu am niciun dubiu că lustrația nu putea fi făcută în România post-ceaușistă nici atunci, nici în zilele noastre, nu numai pentru că ea avea de-a face cu ceea ce au făcut cei în cauză "în
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
dinți regulați și de culoare gălbuie, când râdea cu mare poftă, și râs sincer. Revenind la fizic. Era foarte păros Mihai, pe pulpele și cele de jos, și cele de sus, credeai de-i omul lui Darwin") sau de detaliile tragice, descrise în amănunt, ale momentelor când se manifestă boala sa psihică, dar, în ansamblul său, lectura este ușoară, fascinantă și, după cum am mai spus, ar merita făcută, cu precădere, de liceeni. Cu toate întrebările care au rămas fără răspuns de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
armenești între anii 1915 și 1916. Dincolo de lacrima vărsată pentru cei peste un milion și jumătate de nevinovați epurați etnic în numele panturcismului și turanismului, semnificația acestei comemorări este și aceea de a exorciza un rău cu atât mai apăsător și tragic, cu cât Turcia refuză și azi să-și asume, simbolic, vina pentru faptele abominabile de atunci. De aceea, armenii încearcă, an de an, în fiecare loc în care mai există comunități ale lor, fie și firave, să nu uite și
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
că în fibra lor de adâncime, la sevă, prison blues-ul, doina dobrogeană și balada armenească sunt totuna? Că poți substitui, magic, eflorescențe sonore de la una la cealaltă sau că pe structura canava a ritmurilor primordiale, comune fiecăruia în incantația tragică, se pot broda la nesfârșit kilimuri sonore unice, neobișnuite, dar consecvent armonice între ele, indiferent de structurile din care provin inițial? Dar că poți cânta la pian ca la o harpă - cu mâna stângă îmblânzind, stenic, fundalul ritmic, cu volute
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
timpul ochii închiși nu atât pentru a ne transmite o metaforă a orbirii omului contemporan, post-modern, ci pentru a ne invita să intrăm în lumea lui izvodită din mirodenii și sânge la poalele Araratului și ale cărei ritmuri și tânguieli tragice sunt izbitor de asemănătoare cu ale noastre. Să intrăm deci, în lumea lui Harry Tavitian!" 12 octombrie 2014 A scrie despre Alexandru Zub în cheie evocatoare e, pentru mine, un exercițiu imposibil, nu numai pentru că vitalitatea și forța sa creatoare
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
stoicism și cu atâta umor lucid cum o face autoarea acestui blog. E aproape indecent să amintești tribulațiile unei văduve de la 21 de ani, a unei mame care își crește admirabil, dar singură, fetele din două căsnicii diferite (prima, curmată tragic cu câteva zile înainte de oficiere, cea de-a doua, încheiată rapid amiabil cu un soț savant-autist) sau lupta ei disperată cu inevitabila depresie care a chinuit-o mai bine de un deceniu. (Nu mai amintim aici, fiind subînțelese, grohăielile zilnice
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
toate autoritățile locale de atunci, prefectul Dan Gâlea, Ioan Amihaesei - președintele Consiliului Județean - și primarul Constantin Simirad, m-au ajutat și au semnat memoriul aferent, blocat însă, la guvern, de tovarășul Cozmâncă), am început să aflu mai multe despre povestea tragică a acestui loc unde fusese, în iunie 1941, Chestura de Poliție. Investigând amatoristic, atunci am aflat cum toată lumea știa cu siguranță, de la o rudă, de la un martor ocular ("care mi-a povestit mie, înțelegi?") cum evreii din Târgu Cucului semnalizau
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
susține unitatea mulțimii revoltate”. În altă secvență, Eroul problematic, se rediscută o formulă a lui G. Călinescu, după care Ion se definește ca un „erou de epopee care trece prin criza așezării la casa lui”, fundamentală în roman fiind solidaritatea tragică dintre om și pământ. Retorica literară românească (1976) este o carte doctorală, cu o bogată informație de specialitate, urmărind o istorie universală a conceptului, punctele de contact cu religia, antiretorica, o analiză a domeniului în literatura română. Din aceeași sferă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289506_a_290835]
-
dar nu pentru o mediere, ci pentru o rugăciune de pace",408 afirmând că "a venit vremea să punem punct acestei situații, care a devenit inacceptabilă", fiind necesară o soluție care să vină din partea ambelor părți, pentru a evita "consecințele tragice".409 La 19 iunie, Prințul Felipe, fiul regelui Juan Carlos I, a urcat pe tronul Spaniei sub numele de regele Felipe al VI-lea, după ce tatăl său a abdicat la 2 iunie.410 În iulie 2014, situația din Orientul Mijlociu a
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
și un „raport” asupra activității teatrului românesc în același an, semnat de Liviu Rebreanu. I. Paul semnează proză. George N. Leon analizează socialismul lui Marx, punându-i în lumină erorile de concepție. Mihail Sorbul publică un substanțial fragment din comedia tragică A doua tinerețe. D.B.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285276_a_286605]
-
Stolnicu, Emil Isac, Ștefan Baciu, Nicu Caranica ș. a. Sectorul prozei este acoperit îndeosebi de textele lui Pavel Dan, dar aici scriu și Victor Papilian, Olga Caba, Gabriel Pamfil. Compartimentul publicisticii este ilustrat de N. Tatu, Gelu Mărculescu, Emil Cioran (Sensibilitatea tragică în România, 13-14/1933), căruia îi răspund, într-un articol ponderat, Grigore Popa (Tragism autohton), Mihai Beniuc ș.a. La rubrica intitulată „Cărți”, Silviu Bardeș se ocupă de Răscoala lui Liviu Rebreanu și de Adela lui G. Ibrăileanu. Grigore Popa recenzează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285143_a_286472]
-
este, În nu mai mică măsură, un gen funerar. Precipitarea scriiturii diariste, abruptețea și serialitatea ei sunt dovezile atracției fatale a morții. Fragmentarismul, ritmul sacadat, nefinitudinea depun mărturie pentru traiectoria pe care el se angajează cu un fel de resemnare tragică. Ca orice lucrare din specia biograficului, jurnalul intim pendulează Între autodezvăluire și auto-camuflare (self-disclosure și self-concealment, În terminologia lui Herbert Leibowitz 1). Termenii sunt, desigur, relativi și, la rigoare, interșanjabili. Ponderea unuia sau altuia din ei depinde de subiectivitatea instrumentelor
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
sau, mai degrabă, motivația creează un scenariu al iraționalității care guvernează existența scriitorului. Presimțirea morții nu e doar o temă literară, ci tema Însăși a vieții - prin acel soi de paradox care a motivat-o pe autoare să-și asume, tragic, obsesiile literare. Femeia În negru, din ultima parte a vieții scriitoarei, e proiecția unui personaj fictiv, care iese din paginile jurnalului și intră În viață. A doua categorie de jurnale atinge, În multe privințe, specia patologicului. Morbiditatea, plăcerea de a
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
estetic și sinucidere: gratuitatea lor fundamentală, „inutilitatea” și i-raționalitatea lor le determină să-și transcendă simpla condiție de repere ale unui ludism despovărat de contingență. Prinse Într-o capcană comună, ele contribuie, În egală măsură, la crearea unui bovarism tragic, ireductibil. Sinucideri „soft”, sinucideri „hard” Nu Întâmplător, multe cărți tratând problema morții vorbesc fie de o „experiență” (vezi Paul-Ludwig Landsberg, Supra, nota 12), fie de o „revelație” (ca În cartea clasică a lui Lev Șestov 16). Pe cât de banală În
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
ale existenței, a destinului. Sinuciderea reduce, până la anihilare, orice posibilă determinație a ceea ce, cu un cuvânt vag, Însă plin de sensuri, se numește soartă. Sinuciderea anulează, retroactiv, tot ceea ce părea promisiune a eternității ori numai sugestie a animării unui deznodământ tragic. Oricât s-ar Încerca „Înnobilarea” actului sinucigaș (de la romantici la Camus, pentru care acesta devenise - după cum știm - „singura problemă filozofică importantă”), el conotează - probabil sub influența covârșitoare a religiei creștine, deja menționată, - negativitatea și maladia. Tratat În dicționare și enciclopedii
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
metafizice, la Sylvia Plath, ar fi doborât, În mod normal, chiar ființe mai robuste - fizic vorbind. Fragilitatea invocată de către mai toți comentatorii, atunci când ajung să explice opera prin biografie, e doar urma scrisă a unei bătălii purtate cu o disperare tragică. Sinuciderea se dovedește, În aceste cazuri, unica soluție rezonabilă (rezonabilă În legătură cu ce?), unica ieșire din impas - un impas a cărui mărturie, dureroasă ca o remușcare, e textul confesiunii. Jurnalul intim al sinucigașului Încorporează drama clasică a psihanalizei: contradicția dintre dorință
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
de perversitate) ale lui Pavese, de Îndureratele lamentouri purtate Într-un peisaj dezolant, amintind de lumina palid-cadaverică a tablourilor lui de Chirico, fie de fantasmele maladive, Înecate În lichiditatea putredă a unui Albion Înfricoșător, ale Virginiei Woolf sau de cavalerismul tragic, de hotărârea irevocabilă, În numele unui Înalt (și funest) principiu moral, la Drieu la Rochelle, accentul cade pe negarea sistematică, obsesională, coborând până În universul tulbure al dorinței (sau, mai degrabă, al refuzului) de a trăi. Scriitorul sinucigaș demonstrează, În aproape toate
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
realității de care se desparte tocmai În numele lipsei de sens a acesteia. El operează o simplă modificare În domeniul statisticii, fără a reuși să facă din ea altceva decât este: transcrierea oarbă a unei tendințe - mai degrabă marginală -, irațională și tragică, a spiritului uman incapabil să-și mai găsească o motivare a existenței, Înstrăinat de propriile determinații psihologice și fiziologice. S-a scris enorm despre ultimele cuvinte ale oamenilor celebri aflați pe patul de moarte. Însă n-au fost luate În
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
gesturilor reprobabile. Cuvintele lui Saint-Preux, amantul dezamăgit, au devenit un fel de deviză a sinucigașului: „De ce este Îngăduit să te Însănătoșești de gută, dar nu și de viață?”. Indiferent de epocă, moartea voluntară e o formă paroxistică a trăirii sentimentului tragic al vieții, după cum ar putea spune Unamuno. Sinucigașul e predispus la mărturisire, iar actul fatal a Însemnat epuizarea ultimei posibilități de a găsi canalele comunicării. Articolul din Enciclopedia iluministă explică sinuciderea În termeni pe care avea să-i reia mai
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]