281 matches
-
de gînduri și idei Mesteceni blînzi la pipăit că mierea Voi mi-ați redat iubirea și doar firea Mă mai oprește să nu pot să fiu Și eu ca voi, umbrind duioși pămîntul Și ascultînd smerit cum bate vîntul Să-ncărunțesc în visul meu tîrziu @PLUS BELLE LA VIE Fiecare zi pe care o trăiesc Este o întîmplare minunată Că o plimbare prin livadă de portocali Cum nici îngerilor nu le-a fost dat să vadă Fiecare pas pe care îl
SE PREGATESC COPACII SA INFLOREASCA IARA de IOAN LILĂ în ediţia nr. 241 din 29 august 2011 by http://confluente.ro/Se_pregatesc_copacii_sa_infloreasca_iara.html [Corola-blog/BlogPost/361513_a_362842]
-
ceară. Trec lin păstori Turme spre somn și uitare... Fusele torc Veșnic, pe-a vieții cărare. Sub " Bursucău " Satul petrece sorocul... Mândri, " rusenii ", Împărățesc holda, locul. Mureșul sfânt Curge spre ceruri de stele... La cimitir Dorm amintirile mele. Sufletul meu Încărunțește-n pustie... E Dumnezeu " Rusan " din veci, pe vecie. Mugurel Puscas( Liga Scriitorilor din România, Uniunea Scriitorilor Europeni din Moldova ) Referință Bibliografică: LA RUȘII-MUNȚI / Mugurel Pușcaș : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2347, Anul VII, 04 iunie 2017. Drepturi de
LA RUŞII-MUNŢI de MUGUREL PUŞCAŞ în ediţia nr. 2347 din 04 iunie 2017 by http://confluente.ro/mugurel_puscas_1496560606.html [Corola-blog/BlogPost/371765_a_373094]
-
însă-o veșnicie, Nici adolescență, nici copilărie, Devii matur, serviciu și nevastă, Vreo trei copii se joacă-n casă. Nu mai ai timp și pentru tine Căci timpul nu-ți mai aparține, Tot alergând mereu grăbit, Nu observi că ești încărunțit. Încep ca să te doară toate Și-ți zice c-așa nu se mai poate, Vrei să trăiești și pentru tine Și hotărești s-o faci de mâine. Nu bănuiești că mâine e târziu, Că nu mai ești, că n-o să
VIAȚA de MIHAIL COANDĂ în ediţia nr. 2294 din 12 aprilie 2017 by http://confluente.ro/mihail_coanda_1491975265.html [Corola-blog/BlogPost/362621_a_363950]
-
Poate de aceea au rămas copii în suflet chiar și la o vârstă avansată”, spune Alteța Sa Regală Principele Radu al României. Chipurile Majestăților Lor Regelui și Reginei sunt reflectate sub pleoapele veacurilor întretăiate în istorie de destinele unite cu România. Încărunțită în lungă așteptare a renașterii, într-o fluvială rostire a poporului rechemat din gheața somnului întârziat, România a ajuns la capătul așteptării Coroanei sale, rechemând pe legitimul monarh. În această emoție a așteptării întâmpină ziua mijlocului lui septembrie, a nașterii
REGINA ANA. FĂRĂ IUBIRE, PRAGURILE PUTEAU FI MINE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1721 din 17 septembrie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1442490002.html [Corola-blog/BlogPost/365597_a_366926]
-
o poveste care îți luminează mintea și sufletul, care îmbogățește, de aproape un secol, media românească. Dar, ar fi păcat să destrămăm vraja acestor energii vitale, cu cuvinte... Uniunea Ziariștilor profesioniști se hrănește din acest depozit generos. Din înțelepciunea personalităților încărunțite în redacții, din erorile și reușitele deja uitate, din entuziasmele ce apar retrospectiv, din speranțele și bucuriile acoperite de miile de ore petrecute în tipografii, în fața microfoanelor, în cabinele de montaj ori pe platourile studiourilor de televiziune. Afară e iarnă
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/la-multi-ani-uzpr/ [Corola-blog/BlogPost/93504_a_94796]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > SUB POVARA VREMURILOR Autor: Floarea Cărbune Publicat în: Ediția nr. 1253 din 06 iunie 2014 Toate Articolele Autorului (Dedicată timpurilor de azi-2014) Sub povara vremurilor Încărunțește omul Și iarnă devine, I se usucă frunzele Și sunt luate de vânt, Învolburate, căzute la pământ ... Oamenii ascunși în trupuri Ca în turnuri cu crenele, Dorm ... așteptând schimbarea, Cătușele însă Le strivesc gândurile. Fluviul vieții Se strecoară tăcut și
SUB POVARA VREMURILOR de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1253 din 06 iunie 2014 by http://confluente.ro/Floarea_carbune_1402061289.html [Corola-blog/BlogPost/370213_a_371542]
-
numărăm și stelele și norii, și umbrele ce tremură în ger și pescărușii ce sărută zorii. Să ne încapă pașii-același drum și de oriunde să venim acasă chemați de-al duioșiei, viu parfum și de această dragoste frumoasă ce-a-ncărunțit oleacă pe la tâmple dar tot își mai dorește să se-ntâmple. Vreau să privim și mâine și mereu spre-același orizont și tu și eu... Referință Bibliografică: Și mâine / Aura Popa : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2321, Anul VII, 09
ȘI MÂINE de AURA POPA în ediţia nr. 2321 din 09 mai 2017 by http://confluente.ro/aura_popa_1494353558.html [Corola-blog/BlogPost/380579_a_381908]
-
Albert Publicat în: Ediția nr. 2116 din 16 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului ȘOAPTELE PÂINII versuri, Bertoni D Albert Cum miroase tată, pâinea coaptă? Pâinea caldă scoasă din cuptor... Nerostita pâinii, caldă șoaptă Azi mă cheamă mamă, în pridvor Ați încărunțit în vreme, peste ani Dragii mei părinți, eu vă iubesc De n-am alerga în viață după bani N-am ști ce înseamnă "părăsesc" Am ajuns la rândul meu, părinte Și cuptorul casei, pâine coace Cât se coace pâinea,-mi
ȘOAPTELE PÂINII de DANIEL BERTONI ALBERT în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_bertoni_albert_1476628287.html [Corola-blog/BlogPost/376893_a_378222]
-
Acasa > Strofe > Valori > RÂU DE SÂNGE Autor: Llelu Nicolae Vălăreanu Publicat în: Ediția nr. 767 din 05 februarie 2013 Toate Articolele Autorului În cine se mută lumina, o inimă în piatră neatinsă de ape băute de curcubeu? În cine încărunțește cuvântul așteaptând să-i spun ultimul gând mai presus de mine? Dincolo de toate dimineața mereu inimă căzută din cer o culeg cu palmele. O pun peste buzele nopții care-și aleg regina dintre flori pământene Și totu-i fierbine, un
RÂU DE SÂNGE de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 767 din 05 februarie 2013 by http://confluente.ro/Rau_de_sange_llelu_nicolae_valareanu_1360107175.html [Corola-blog/BlogPost/341348_a_342677]
-
cartușe zboară... Frontul dansează dansul morții... Douăzeci de primăveri, Lăsate-n voia sorții... O zecime de secundă, Și timpul s-a oprit... Douăzeci de primăveri Au trecut în infinit... Anii s-au scurs, nenumărați... Prieteni, astăzi sunt părinți... Părinții au încărunțit, Ea, încă strânge greu din dinți... Dintr-un sertar ia o agendă, În ea, doar o fotografie... Douăzeci de primăveri Îi zâmbesc cu bucurie... Își privește în oglindă Părul alb... fața cutată... Nici nu-și mai aduce-aminte Cum a arătat
POEME NOSTALGICE (1) de ADA SEGAL în ediţia nr. 1672 din 30 iulie 2015 by http://confluente.ro/ada_segal_1438254374.html [Corola-blog/BlogPost/366129_a_367458]
-
început și școala iară, mai toți boboci-s în careu Unde-a trecut atâta vreme? parcă așa eram și eu Când au trecut atâtea toamne? of Doamne, am îmbătrânit Părul mi-e nins în plină toamnă, doar inima n-a-ncărunțit! Ea tot iubește bat-o vina, chiar de e toamnă-n emisferă Arunc ochiade la vecina (mai tânără, din altă eră!) Ea îmi zâmbește enigmatic și mă întreabă cu-nțeles: Tataiule, e grea sacoșa, hai să ți-o duc și
TOAMNA de NELU PREDA în ediţia nr. 1750 din 16 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nelu_preda_1444998989.html [Corola-blog/BlogPost/343280_a_344609]
-
și legăn ... poate va adormi măcar o clipă. CUNUNATA CU TIMPUL Cununată cu timpul, destinul mi-a făcut rochie de mireasă din mătasea prăfuită a amintirilor ce mă trag spre un trecut - veșnic prezent - din câmpiile-nflorite sub un cer încărunțit de stele. copyright: Viorela Codreanu Tiron Referință Bibliografică: PRUNCUL SINGURĂTĂȚII / Viorela Codreanu Tiron : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1737, Anul V, 03 octombrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Viorela Codreanu Tiron : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
PRUNCUL SINGURĂTĂŢII de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 1737 din 03 octombrie 2015 by http://confluente.ro/viorela_codreanu_tiron_1443861432.html [Corola-blog/BlogPost/344414_a_345743]
-
și coboară; Se zbuciumă valurile - Nașterea și Moartea Urcă și coboară în ritmul lor Din Cer predestinat. Sufletul meu, Neobosit albatros, își deschide aripile Plutind deasupra oceanului vieții, Sărutând luceferii. Inima-mi șoptește: "Se-apropie noaptea, femeie, Șuvițele părului tău încărunțesc... Auzi? Se scurge nisipu-n clepsidră, Tu nu percepi mesajele de dincolo În zborul solitar și îndrăzneț?" Eu inimii-i răspund: Ce dacă păru-mi cărunțește, Voi fi la fel de tânără sau bătrână Precum e Timpul cu ale sale anotimpuri." Mi-e
VALURILE VIEŢII de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 1174 din 19 martie 2014 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1395237607.html [Corola-blog/BlogPost/347904_a_349233]
-
Câmpia vieții parcă-i stearpă; Îmi pare totul că-i pustiu. Trist în neant cântă o harpă Iar cine-s eu... nici nu mai știu. Pe-albume praful stă să crească; Uitate poze-n timp, suspină. Și barba vrea să-ncărunțească Ca un arbust de albaspină. Țigara arde-n scrumieră. Prin fumul gros, venind agale, Zăresc parc-o infirmieră Și mă ridic, trosnind din șale. Dar albul se preface-n negru Și-un râs sarcastic, delirant, Ecouri, dintr-un car funebru
MĂ DOR AMINTIRILE VIEŢII de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Ma_dor_amintirile_vietii.html [Corola-blog/BlogPost/356852_a_358181]
-
spre un ratat artist,/ Ce-n predică dicta iubirea sa./ Iar când, în taină, toți mă observau,/ Eu îți ceream să fii mai egoist:/ Să-mi dai doar mie-nvățătura ta.” Dar ... „Pierdută-n veșnicie...” ne spune: „Simt timpul cum încărunțește-n mine,/ Lăsându-mă pierdută-n veșnicie,/ Iar eu încerc să-l mint cu-obrăznicie,/ Să-i deviez curbura: către tine...// Aș da tot timpul înapoi, o vreme,/ Să mi te readucă doar o clipă,/ Zburând cu jumătate de aripă
SONETUL ALEXANDRINEI CHELU – O „AVENTURĂ” PLINĂ DE HAR de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 741 din 10 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_sonetul_alexandrinei_georgeta_resteman_1357817287.html [Corola-blog/BlogPost/343472_a_344801]
-
natalității voluntare. Mă uit, ca-n oglindă, în geamul murdar de știri: băi, nene, n-am cerut să trăiesc chiar atât! În tinerețe, citeam despre vampiri, vârcolaci, tinerețe veșnică...Eram o devoratoare de filme SF. Azi, aș da orice ca să încărunțesc, precum mama („...și avea steluțe în păr...” - scriam, în compunerile vârstei de-o șchioapă). Zâmbesc... Doi tineri mă țintuiesc cu privirea. În metrou, mă simt ca la vânătoare! Toți ne vânăm: gesturi, priviri, obiecte... „Să-mi bag! zice unu pistrit
DIMINEAŢA DEVREME (POVESTIRE SF) de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1445672452.html [Corola-blog/BlogPost/344406_a_345735]
-
DE LA LĂUTAR ȘI PLUGAR Autor: Aurel V. Zgheran Publicat în: Ediția nr. 1369 din 30 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului Moștenitoare a zestrei spirituale a vechii și în același timp tinerei Bucovine, deoarece secolele mărturisesc splendoarea înțelepciunii poporului, nu o încărunțesc, maestra Ștefania Rareș este urmașă a străromânilor din ținutul nord răsăritean al Moldovei, care a slujit și slujește covârșitor muzicii folclorice, spre binele sufletesc cel mai mare și cardinal în rezistența culturii și tradițiilor naturale, pământene, ale unui neam ce
ŞTEFANIA RAREŞ, FOLCLORUL PUR DE LA LĂUTAR ŞI PLUGAR de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1369 din 30 septembrie 2014 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1412063965.html [Corola-blog/BlogPost/341063_a_342392]
-
Acasa > Poezie > Vremuri > LĂCRĂMAREA TIMPULUI Autor: Florica Gomboș Publicat în: Ediția nr. 1776 din 11 noiembrie 2015 Toate Articolele Autorului LĂCRĂMAREA TIMPULUI Cer desfrunzit de sufletele duse, se-aude foșnetul prin gândul tău. Ai încărunțit de neliniștea noastră, și-acum te odihnești puțin. Și-ai să te schimbi în alte ceruri și alte gânduri, alte suflete... O vei lua iar de la capăt... o clipă... o zi... o lună, un an... Nedefinirea timpului e ca un
LĂCRĂMAREA TIMPULUI de FLORICA GOMBOȘ în ediţia nr. 1776 din 11 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/florica_gombos_1447273074.html [Corola-blog/BlogPost/384703_a_386032]
-
te schimbi în alte ceruri și alte gânduri, alte suflete... O vei lua iar de la capăt... o clipă... o zi... o lună, un an... Nedefinirea timpului e ca un sacrificiu în sălbăticia singurătății. Timpul lăcrămează --fără să simți-- desfrunzirea cerului, încărunțit de neliniștea noastră... Flori Gomboș**** Referință Bibliografică: LĂCRĂMAREA TIMPULUI / Florica Gomboș : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1776, Anul V, 11 noiembrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Florica Gomboș : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
LĂCRĂMAREA TIMPULUI de FLORICA GOMBOȘ în ediţia nr. 1776 din 11 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/florica_gombos_1447273074.html [Corola-blog/BlogPost/384703_a_386032]
-
în lăcaș de cult, luptătoare cu norii negrii care s-au abătut asupra ta! Mi-ai aruncat ramura în pădure pentru a mă ocroti, udându-mă cu apă de ploaie pentru a supraviețui. Azi stai pe pământurile străbunicii mele. Iarba încărunțește lângă tine, iar zidul gros cântă la pianul temeliei o melodie veche de leagăn în limba soarelui. Cheia succesului Bijuterie purtată în decolteu adânc de timp și lună, cu tine împart clipele unui anotimp răsfirat în fir gros din păr
CETATEA ALBĂ de CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/cristina_mariana_balasoiu_1476277652.html [Corola-blog/BlogPost/362803_a_364132]
-
mare!... Căpătase un aer mai grav, coborându-și colțurile buzelor. Pe mare? mă arătasem surprins. Credeam că pe Dunăre ați ... Da, da, se grăbise să-mi răspundă, am navigat eu destul și pe Dunăre, ca marinar de apă dulce am încărunțit, și am chelit, he, he, dar pe mare mi-am început meseria, acolo mi-am primit botezul de navigator. La nici 29 de ani ajunsesem căpitan pe o navă a firmei Kladeos. Făceam obișnuit curse între Pireu și Alexandria, sau
MEDEEA DE PE ISTRU (1) de DAN FLORIŢA SERACIN în ediţia nr. 564 din 17 iulie 2012 by http://confluente.ro/Medeea_de_pe_istru_1_dan_florita_seracin_1342536471.html [Corola-blog/BlogPost/366789_a_368118]
-
droaie, Îl așteptam cu bucurie, Să vină Moșul Nicolae, Puneam la ușă, lustruite, Tot peticite de cizmari, Ghetuțe vechi și obosite, Pe rând purtate de cei mari; Nu mai conta, c-am fost cuminți, Ori c-am făcut numai belele Încărunțindu-i pe părinți... În zori...găseam ceva în ele, Covrigi și nuci, vreo trei praline, Și totodat’, afar’, la ușă, Sătui fiind...știa el bine(!) Ne mai lăsa și-o nuielușă... Numai c-aveam respect și teamă De nuielușa respectivă
MOŞ NICOLAE de VALERIU CERCEL în ediţia nr. 1064 din 29 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Mos_nicolae_valeriu_cercel_1385679973.html [Corola-blog/BlogPost/344535_a_345864]
-
nu poate: el iubește, Că-i cea dintâi poruncă de pe Munte! Nu se vorbește-n Munte: ei, monahii ... Nu se vorbește-n Munte: ei, monahii Se înțeleg aici numai prin semne, Căci vorbele-s deșarte și nedemne În liniștea ce-ncărunțește anii. Votul tăcerii, primul dintre danii, Nocturna priveghere, mici consemne, Rugăciunile lui Hrist, solemne, Statu-n picioare, plâns prin bolovanii Ce sunt luați adesea drept modele Și sărăcie, carne interzisă, Multă-ascultare, somn doar pe sub stele, Uitarea rudelor, lege nescrisă, Sfânta
SONETELE DE LA MUNTELE ATHOS de PAŞCU BALACI în ediţia nr. 1193 din 07 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Pascu_balaci_1396833089.html [Corola-blog/BlogPost/343209_a_344538]
-
Acasa > Poeme > Pitoresc > PĂMÂNT ÎNCĂRUNȚIT Autor: Ovidiu Oana Pârâu Publicat în: Ediția nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Pământ încărunțit de iarnă, îmbătrânind, tu înflorești vitralii albe în ferești, când fluturi albi încep să cearnă, darul tăriilor cerești. Un foc etern păstrezi în vintre de seve dătător și viață. Paloarea ta e doar o ceață, sau voal de chiciuri puse
PĂMÂNT ÎNCĂRUNŢIT de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1851 din 25 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1453707745.html [Corola-blog/BlogPost/384086_a_385415]
-
Acasa > Stihuri > Semne > ELEGIE DE TOAMNĂ Autor: Elena Glodean Publicat în: Ediția nr. 1371 din 02 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului Sub semnul gândului ce-a-ncărunțit e valea dintre noi tot mai adâncă; copaci suntem și trupul desfrunzit un vânt tăios în palmă ni-l descântă. Norii cerniți o lacrimă-și destramă pe chipul nostru-'mpovărat de ceață, roiuri de fluturi cu sclipiri de-aramă în
ELEGIE DE TOAMNĂ de ELENA GLODEAN în ediţia nr. 1371 din 02 octombrie 2014 by http://confluente.ro/articole_1412258460.html [Corola-blog/BlogPost/369377_a_370706]