154 matches
-
frământe. Cei ce aveau acces la texte găseau și disertații despre moarte, despre întâmpinarea și semnificațiile ei într-un inventar literar aflat, în scrisul românesc vechi, în continuă ramificare și diversificare: orațiile funebre, „verșurile la morți”, propovedaniile și cuvîntele la îngropăciune, consolațiile, epitafurile, testamentele. Pene meștere ale scrisului românesc vechi și premodern - Neagoe Basarab, Toader din Feldru, Miron Costin, Ioan Zoba din Vinț, Antim Ivireanul, Dimitrie Cantemir, Samuil Micu, Petru Maior - s-au exersat în jurul acestei teme - unii dintre ei făcând
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
poate doar băieții, deși prezența lui Lupașcu între copii lui Ciogolea este nesigură). Sfatul Bistriței va împlini cererea lui Ciogolea, căci, în 1639, când moare Sofronia Ciogolea, Toader din Feldru era lângă Suceava, la Calafendești, și rostea cuvântul funebru la îngropăciune. Orația aceasta, compusă în 1639 și păstrată în două „redacții” (în ms. nr. 167 B. A. R., din 1639, și în ms. nr. 279 B. A. R., din 1668) cu o filiație încă nelămurită, editată în câteva rânduri 618, este
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
în 2003, când fata sa de 16 ani a fugit din fața altarului pentru a scăpa de o căsătorie arânjată. Presa străină îl descrie drept un militant pentru drepturile comunității rome care a pledat pentru educarea copiilor acestei minorități. Înaintea ca îngropăciunea de la Sibiu să aibă loc, fii lui Florin Cioabă au fost ”încoronați”. Băiatul cel mare, Dorin, a primit titulatura de ”rege internațional al romilor”, în timp ce mezinul, Daniel”, a devenit ”rege romilor din România”. Nu întreaga comunitate a romilor se vrea
Cioabă, ”King of The Gypsies”, ține prima pagină din Daily Mail by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/74898_a_76223]
-
deci oastea lui Fulger ieșise dintre propriile hotare, era în ofensivă! - un viteaz cade cu fața la dușman, indiferent dacă brațul ce-l doboară este hain sau nu. Toată strădania lui Coșbuc vizează transmiterea nesfârșitei dureri a părinților și poporului adunat la îngropăciune: și popi, șirag, cădelnițând Ceteau ectenii de comând - și clopote, și plâns, și vai; și-oștenii-n șir, și pas de cai, și sfetnici, și feciori de crai, și nat de rând. Orbită de suferință, mama iese din străvechiul ceremonial, se zbate
Nostalgia impersonală by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8498_a_9823]
-
Prut." La fel de îndurerat era și E. Lovinescu, aflăm din Agendele lui. Când la 3 iulie 1940, guvernul declară un moment de reculegere, criticul care crezuse în România Mare plânge "ca un copil pe stradă", cutreierat de sentimente funebre: Materializarea unei îngropăciuni." Curând, vine rândul Transilvaniei. P. M. e revoltat de reacția pasivă a guvernanților români în privința "arbitrajului" de la Viena. "Guvernul e gata să le accepte școndițiileț, dar țara le refuză." Cu însuflețire patriotică, el crede că toată lumea ar trebui să pună mâna
Un martor al anului 1940 by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/10601_a_11926]
-
Tomescu nu voia să uite. Nici măcar când dormea... în cinematograful lui am văzut filme mute în care nu se vorbea, dar se cânta tot timpul, fără vreo legătură cu ce se petrecea pe ecran, doar tonul muzicii devenea mai de îngropăciune ori mai de viață, vesel, după împrejurări... Mai scria și dedesubt câte ceva; dar parcă nu românește, - nu înțelegeam ce. înțelegeam când scria: Eroul plânge părăsit... Și altele, de acest fel. Odată au răsunat niște împușcături, publicul a crezut că se
Cinematograf 1929 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7975_a_9300]
-
mormântul său, care acum se află În Muzeul Pio Cristiano din Muzeele Vaticanului. Iată textul tradus: „Locuitor al unei cetăți alese, mi-am făcut acest monument Încă de pe când mă aflam În viață pentru a avea parte aici de o Îngropăciune vrednică pentru trupul meu, eu, Abecius pe nume, ucenic al curatului păstor care paște turme de oi pe munți și pe câmpii; el are ochi mari care privesc de sus pretutindenea. El ma Învățat scripturile cele demne de credință; el
STUDIA UNIVERSITATIS „BABEŞ-BOLYAI” THEOLOGIA CATHOLICA by ANGELO DI BERARDINO () [Corola-journal/Science/144_a_159]
-
bem cafeaua uităm ce a fost. închide. ți-au căzut ciorapii. laptele a dat în foc. rămânem aici cu muștele. ne mutăm de pe aragaz pe prăjitorul de pâine într-un bâzâit familiar atât zborului cât și naufragiului. vrei să zici îngropăciunii. mă rog, mă rog fă-mi și mie loc pe fărâma asta de pepene. vorbește. se aud măruntaiele. vorbește cu mine. să stăm aici. să potrivim genunchi slăbiți la dunga pantalonilor de stofă. în vacarmul generalizat revolverul de aur așteaptă
Poezii by Marin Malaicu () [Corola-journal/Imaginative/7907_a_9232]
-
umanizează atît ca urmele calităților și slăbiciunilor lui, într-o devălmășie totală, necenzurată de ideea confruntării cu publicul. Zi amestecată. Încolo, sinistră. Mare depresiune. La 1, moment de reculegere; plîng, ca un copil, pe stradă (sunt cu Lala). Materializarea unei îngropăciuni. Nimeni după-amiazi. Totul penibil, general și personal. (Miercuri, 3 iulie [1940]) În ultimii ani din viața lui Lovinescu răul e tot mai vizibil: e război, oamenii se suspectează, se urăsc, sînt derutați, speriați sau fanatizați, ședințele cenaclului Sburătorul se anemiază
JE EST UN AUTRE - Seninătatea destrămată by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Imaginative/14257_a_15582]
-
avalanșă: la 27 iunie, "drama basarabo-bucovineană", a doua zi, decretarea mobilizării. Când la 3 iulie, la ora 1, guvernul declară un moment de reculegere, criticul care crezuse în România Mare, notează cutremurat: "Plâng ca un copil pe stradă... Materializarea unei îngropăciuni." Mutilarea Transilvaniei la sfârșitul lui august îl face să se întrebe: Finiș? Monitorizează apoi dictatura Antonescu-legionari, conflictele ce apar între ei, zgomotoasele manifestații gardiste, suprimarea unor publicații (Azi, Facla), asasinarea bestială a celor 64 de demnitari la Jilava, a lui
Anii 1940 în pagini de jurnal by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8427_a_9752]
-
vede o fanfară pe care o va pune în toate compozițiile sale (străină de țesătura sonoră a compoziției). La moartea sa, convoiul mortuar al lui Mahler se întâlnește întâmplător cu o fanfară care executa același Lied, de jale, ca de îngropăciune, tema compozitorului, aleasă. Personajul se îndrăgostește în străinătate de o fată de 14 ani, suedeză, pe care o cheamă Pilar -, mai dezvoltată ca intelect și trupește, cum sunt fetele din Occident, emancipate. Un fel de „Moarte la Veneția" -, ca replică
Start from Scratch by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6311_a_7636]
-
aproape o jumătate de secol mă întreb: ce și-au dorit groparii acestuia când l-au împins în fosa funerară? Firește, întrebarea nu vizează numai răsturnările din România. Unii români, cei ce susțin că au avut un rol mare în „îngropăciune“, respectiv „revoluționarii“, intelectualii „rezistenți“, victimele fazei de debut a comunismului și, în fine, omul de pe stradă, dau drept generator al răsturnării propriile mobiluri particulare. Primii, ura împotriva dictaturii și pasiunea arzătoare pentru libertate ca ideal suprem pe pământ, următorii, dezgustul
Evocări din „prima fază“ by Dumitru Popescu () [Corola-journal/Journalistic/2472_a_3797]
-
cât de cât obiectivă, demnă de crezare, din care urmașii să poată reține ceva relevant pentru ziua de mâine? În primul rând, să nu uităm, nu doar categoriile enumerate mai sus au fost autorii vânzolelii în care s-a produs „îngropăciunea“, rolul decisiv în această afacere l-au avut marile puteri - SUA și ceilalți occidentali, pe de o parte, care nu încetaseră o clipă „să țeasă la gherghef“, iar pe de alta, URSS însăși, intrată pe neobservate în colaps sistemic. Cum
Evocări din „prima fază“ by Dumitru Popescu () [Corola-journal/Journalistic/2472_a_3797]
-
Maria Tănase, Averescu), în timp ce alții au tras cu dinții de viață pînă în ultima clipă (Petre Liciu, Tony Bulandra). Multora le-au fost făcute înmormîntări grandioase (cum se întîmplă cu regii României), pentru unii abia s-au găsit bani de îngropăciune (Grigore Alexandrescu), dar au fost și cîțiva care au cerut ca pe ultimul drum să fie conduși fără fast (Gh. Marinescu, Nicolae Grigorescu). În același timp, moartea unor români celebri continuă să rămînă învăluită în mister (Barbu Catar-giu, Ioan Petru
Cartea morților by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8279_a_9604]
-
în sistemul de ventilație al mașinii. Chiar și obiectele cele mai banale intră, la Florin Lăzărescu în asemenea coregrafii duale. De un real interes mi se pare scena în care Valeria (copil pe atunci) ține să oficieze adevărate ceremonialuri de îngropăciune tuturor ființelor care-i mor în preajmă, de la animăluțele lovite în stradă până la broaște sau insecte. În contrapartidă, nici Evghenie nu se arată străin de asemenea preocupări: el îneca și apoi, printr-un procedeu ingenios de deshidratare, „învia” muște, spre
Stângăcii by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3370_a_4695]
-
despre cei doi ca despre două posibilități, două caractere, unul din est, celălalt din vest, diferiți, deși ieșiți din aceeași plămadă, din asprimea Evdochiei, și din firea ușuratecă a lui Geluț, tatăl, mai mult cântăreț și musafir pe la nunți, botezuri, îngropăciuni, suflând din fligornul lui auriu, totdeauna bine frecat, instrumentul chezaro-crăiesc cumpărat de la un veteran ungur care și el îl moștenise de la tatăl ăstuia, gefreiter în fanfara Aradului înainte de primul război mondial, când România era mică, se putea spune chiar mică
Roman ratat - variantă - by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13902_a_15227]
-
să pară a fi implicată în cumplitul asasinat... (Ea avea să participe cernită toată la ceremonia de înmormântare). Mortului îi rămăseseră însă semnele strânsorii degetelor lui Orlof în jurul gâtului, vizibile, deși copios pudrate, după cum avea să observe un martor la îngropăciune. Cel de-al doilea asasinat fiind al țarului Nicolae al doilea, împușcat în Siberia împreună cu întreaga familie regală... Este Rusia de totdeauna, fără proces încă... Lăsând la o parte brutalitățile și celelalte fărădelegi ale epocii -milioanele de țărani morți - ale
Ecaterina a doua cea Mare a Rusiei by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6781_a_8106]
-
Micu, ci altui cărturar ardelean (blăjean) ce urmează să fie identificat. Reproducerea în această ediție se face după un manuscris păstrat în Biblioteca Filiala Cluj a Academiei Române; este un orator religios, ilustrând predica funebră prin acele Propovedanii sau predice la îngropăciunea oamenilor morți; este autor de poezie religioasă traducând un celebru imn religios din literatura medievală, Stabat mater de Iacopone da Todi sau compunând după modelul bocetelor populare „cântări jalnice” închinate Sfintei Fecioare. Este unul dintre primii istorici literari, consemnând într-
Școala ardeleană în câteva restituiri literare by Ion Buzași () [Corola-journal/Journalistic/5269_a_6594]
-
semne ale sfîrșitului: un copil găsit care poate provoca furtuni devastatoare, un tată sumbru, impenetrabil, declanșator al unei false Apocalipse, o farsă de fapt; grădini sălbăticite și viața în păduri și pe cîmpuri; o mireasă recitînd cu voioșie versuri de îngropăciune în ziua nunții, viața-moartea și binele-răul din rememorarea întreruptă de durere și halucinație de dinaintea morții. Un roman astfel mai curînd despre gustul dulce-amar al vieții decît despre moarte. Dina Hrenciuc - Pas în cerc, Editura Paralela 45, Colecția 80, Seria Proză
Gustul dulce-amar al realității (și al iluziilor) by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/15867_a_17192]
-
cititorului în chiar mijlocul procesului urmat de erou, la care parcă participa și-l poate structura el însuși: "Nicola murise pe front a doua zi de Crăciun, undeva pe malul Bugului, iar ea, Ioana, îi făcu în sat slujba de îngropăciune, cu racla, pînză și lumînare cu tătusîi, ce-o fi aia. A doua zi plecară cu faetonul la Seimeni..." etc. Mi se pare un roman cu totul deosebit între aparițiile ultimilor ani și nu mă îndoiesc că și critica și
Căutarea ca initiere by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/17797_a_19122]
-
alte femei care iubesc femeile. Zona va fi inaugurată duminică, 6 aprilie, scrie cotidianul Berliner Zeitung, citat de Slate.fr. Terenul de 80 de metri pătrați, care se află în cimitirul luteran Georgen din Germania, va fi destinat locurilor de îngropăciune a aproximativ 80 de femei. Mulți oameni privesc cu ochi buni această inițiativă și spun că locul va fi unul "romantic și frumos". FOTO: Slate
Cimitir pentru lesbiene. Unde se află by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/38022_a_39347]
-
cu pompă în loja masonică locală... El acceptă. Dar, înainte de a ajunge la destinație, se abate nițel pe la o bojdeucă, să se întremeze. Bea ca tot omul o țuiculiță, și apare bine dispus la loja francmasonică. Aici, - solemnitate, atmosferă de îngropăciune. Invitatul e pus în față cu asistența purtând însemnele distinsei, fatale, lugubre îndeletniciri... Un domn avansează ceremonios și pune întrebarea oficială, de introducere: - De ce ați primit să faceți parte dintre înalții frați... ai prea înaltei frății... ș.a.m.d. - Uite
Întâmplări cu Păstorel by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7758_a_9083]
-
Vagonul de care pomeniți nu era chiar părăsit. Până nu de mult fusese folosit de preotul Vasile Burduja drept biserică, unde se adună satul duminică la Sf. Liturghie, apoi a fost donat celor doi călugări. țiganca, este un loc de îngropăciune a mii de ostași români aruncați de-a valma în 1941, în timpul războiului de apărare al Basarabiei. Aici am cules oase de pe câmp cum culegi ciupercile, gropile fiind făcute în grabă, la suprafață, iar cimitirul ridicat pe un dâmb, a
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_364]
-
Vagonul de care pomeniți nu era chiar părăsit. Până nu de mult fusese folosit de preotul Vasile Burduja drept biserică, unde se adună satul duminică la Sf. Liturghie, apoi a fost donat celor doi călugări. țiganca, este un loc de îngropăciune a mii de ostași români aruncați de-a valma în 1941, în timpul războiului de apărare al Basarabiei. Aici am cules oase de pe câmp cum culegi ciupercile, gropile fiind făcute în grabă, la suprafață, iar cimitirul ridicat pe un dâmb, a
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_362]
-
Vagonul de care pomeniți nu era chiar părăsit. Până nu de mult fusese folosit de preotul Vasile Burduja drept biserică, unde se adună satul duminică la Sf. Liturghie, apoi a fost donat celor doi călugări. țiganca, este un loc de îngropăciune a mii de ostași români aruncați de-a valma în 1941, în timpul războiului de apărare al Basarabiei. Aici am cules oase de pe câmp cum culegi ciupercile, gropile fiind făcute în grabă, la suprafață, iar cimitirul ridicat pe un dâmb, a
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]