463 matches
-
timp, mai ales după bere și înghețată. Am mers agale până în bulevard și eram deja pe trotuar când, neașteptat, Dan se oprește și ne întreabă ușor speriat: - Dar borseta mea unde este? Ați făcut o glumă...? Eu m-am uitat întrebător la Silvia, ea la mine. Aveam doar lucrurile noastre. - Nu, vericule! Unde naiba ai lăsat-o? Aveai și bani în ea? - Nu, nu am... Banii îi țin în buzunar, dar... Mă întorc la cofetărie, a răspuns el cu vocea moale
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1390 din 21 octombrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1413904105.html [Corola-blog/BlogPost/383791_a_385120]
-
parte de un om neputincios! După ce ți l-am judecat pe Gheorghe ca pe pravilă, i-am spus că tu te întorci la el numai dacă te lasă să faci copii cu cine îți place ție! Glasul femeii se întoarse întrebător: - Ce crezi că i-a răspuns Gheorghe? Poți gândi că i-a zâs așa: - „Nașule, din partea mea e liberă să facă treaba asta cu cine îi place ei! Eu plec și stau tot anul la stăpân, la Giurgiu. Vin pe
LA UMBRA UNUI FAG ROTAT de ION C. GOCIU în ediţia nr. 2302 din 20 aprilie 2017 by http://confluente.ro/ion_c_gociu_1492675477.html [Corola-blog/BlogPost/359972_a_361301]
-
câteva cuvinte. Cel mai mult m-a apreciat acel tinerel simpatic, după cum îl botezasem eu, care mi-a și mulțumit. Am fost total surprins. - Înțeleg eu multe, dar nu înțeleg de ce-mi mulțumești! i-am zis eu privindu-l întrebător. - Pentru că dumneavoastră ați citit din versurile mele. Mă bucur și vă mulțumesc! - A..., da? Scuză-mă! Nici nu mi-am dat seama, am răspuns eu cu voce moale, năpădit de rușine, timp în care am închis cartea și am citit
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1411 din 11 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1415737796.html [Corola-blog/BlogPost/371652_a_372981]
-
și-au făcut datoria! Dacă trebuie să aplicați o pedeapsă cuiva, chiar fără ca să aibă cineva vreo vină--- aplicati-mi-o mie! Altfel, dați-mi voie să raportez domnului ministru de război ! De astădată, locotenentul din roșu deveni livid. Privi întrebător la plutonier și acesta, deopotrivă de nedumerit, ridică ușor din umeri. Trecură alte câteva clipe grele. În cele din urmă hotăra: ---Intrați în rânduri! De astădată va iert ! Și către cel care l-a înfruntat: ---Dumneata să vii în cancelarie
O SCENĂ LA ZĂPADĂ ( FRAGMENT DE ROMAN) de ADINA ROSENKRANZ HERSCOVICI în ediţia nr. 1701 din 28 august 2015 by http://confluente.ro/adina_rosenkranz_herscovici_1440762887.html [Corola-blog/BlogPost/340126_a_341455]
-
Ne-am ajutat la nevoie. Nu-ți voi face necazuri. Dar, nu uita, nici tu să nu-mi faci mie! A deschis sertarul mesei la care se așezase și a scos un pachețel. L-a întins lui Fănel. Privindu-l întrebător și chiar nedumerit, surprins de felul în care i s-a vorbit, acesta a întins mâna destul de nehotărât. L-a luat și l-a așezat pe masă, în fața sa. Încerca să aprecieze suma în funcție de dimensiunile pachețelului. Încet, și-a ridicat
ISPITA (18) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 273 din 30 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_18_.html [Corola-blog/BlogPost/346487_a_347816]
-
cum a fost la vecini și-i spusese lui George, fiul cel mare de acum, că are o surioară. Întrebat de vecini cum îi vor pune numele, Nicolae a spus Cornelia... George, a repetat bucuros: Romelia! Acum, Nicolae se uita întrebător către Floarea și către dada Gheorghița, încrucișându-și zâmbetul cu al lor. - Romelia, să fie! Să ne trăiască și să ne fie sănătoasă! * * * În următorii ani, Romelia, al doilea copil al familiei Ionescu, dintre cei cinci, pentru că au mai urmat
EPISODUL 2 de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1888 din 02 martie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1456931496.html [Corola-blog/BlogPost/384198_a_385527]
-
să fi fost momentul din trecut care a generat efectul întâlnirii noastre de azi?! -Când i-a căzut de la etajul unu în cap Americanului o pungă cu apă, dibaci aruncată după prima oră de sport din primul an?! se hlizi întrebător Papa. -Se pare că ai un complex al întâiului... prima oră, primul an, primul etaj... Auzi, tu ai fost vreodată primul la ceva, în afară de vorbărie?! îl împunse deosebit de sonor Babacul pe Papa. -Interesant ce zice Patriarhul... un eveniment dintr-un
CAP.1 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1612 din 31 mai 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1433054198.html [Corola-blog/BlogPost/377823_a_379152]
-
în cameră. - Nu mai intru că sunt destul de grăbită... Spuneți-mi, vă rog, ce etnie reprezentați în seara asta? Fiecare câte una ori aceeași etnie împreună? Am rămas puțin, cum se spune la români, cu gura căscată. Amândoi. O priveam întrebător pe Silvia, ea pe mine și apoi amândoi pe doamna Rodica Rodean, care aștepta răbdătoare răspunsul nostru. - Doamna Rodica, eu nu am... Cum adică o etnie? Este obligatoriu? Noi nu am știut acest lucru. Avem ceva, dar nu cu un
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1386 din 17 octombrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1413532786.html [Corola-blog/BlogPost/383818_a_385147]
-
COR STÂNGA: Și atunci pierdem spectacolul. TÂNĂRA SUBOFIȚER (plecând de la geam, se adresează lui Cucu): Eu ies din tură peste o jumătate de oră. N-ar fi bine să vă trimit aici schimbul meu? (Arată la fereastră). CUCU (uitându-se întrebător spre Doama Cucu și spre Coana mare): Astăzi, chiar că nu mai sare nimeni. Destul, că ajungem la balamuc. TÂNĂRA SUBOFIȚER: Atunci mie să-mi dați voie să mă retrag (Iese). COANA MARE (lui Firică): De ce n-ai avut grijă
COANA MARE SE MĂRITĂ, PARTEA II de ION UNTARU în ediţia nr. 293 din 20 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Coana_mare_se_marita_partea_ii.html [Corola-blog/BlogPost/354365_a_355694]
-
un vecin să-mi ceară Un colț de pâine sau un leac... Rămân pe gânduri...E târziu... Ce pot să spun? Ce pot să fac? Se-aude iar...cobor grăbită Din așternutul primitor Și ușa o deschid încet Privind afară-ntrebător... Dar nu e nimeni...doar o creangă Ce-a frânt-o vântul din cireș Se leagănă bătând la ușă Și m-a făcut în frig să ies... Încă o dată mai privesc Atentă împrejurul meu Dar nu e nimeni...doar minunea
BĂTAIE-N NOAPTE... de MARIA LUCA în ediţia nr. 2234 din 11 februarie 2017 by http://confluente.ro/maria_luca_1486819596.html [Corola-blog/BlogPost/368792_a_370121]
-
Awards, pentru contribuția pe care a adus-o culturii nigeriene prin activitatea sa de pianist concertist. În urma unui recital susținut la Londra, site-ul britanic de critică muzicală The B Flat Sheep nota: ”Sergiu Tuhuțiu cântă așa cum vorbește: clar, robust, întrebător, cu un sunet incandescent, dar cu un miez plin de năzuință și întrezărite scânteieri de disperare. În această seară Tuhuțiu ne-a condus într-o pădure și am putut să auzim ceva aproape secret. Secret pentru că era pe cât de neprețuit
Doi pianiști de excepție din Marea Britanie, Rebeca Omordia și Sergiu Tuhuțiu, la Sala Radio by Magdalena Popa Buluc () [Corola-website/Journalistic/104307_a_105599]
-
ochii lui Shion Sonozaki. În acest capitor, este prezentatul motiv al crimelor—o iubire pierdută. Tsumihoroboshi-hen(罪滅し編 Atonement Chapter), (Lansarea: 14 august 2005) Soluția pentru ”Onikakushi-hen”. Spre deosebire de ”Meakashi-hen”, povestea din ”Tsumihoroboshi-hen” este cu mult mai diferită decât cea din planul ”întrebător”. Rena trăiește o întâmplare asemenea lui Keiichi în ”Onikakushi-hen”, devenind distructvă. Acesta este primul capitol cu final fericit, deși unele elemente se dovedesc a fi sinistre. Minagoroshi-hen(皆殺し編 Massacre Chapter), (Lansarea: 30 decembrie 2005) ”Minagoroshi-hen” pare să fie soluția pentru
Higurashi no Naku Koro ni () [Corola-website/Science/313603_a_314932]
-
pe primul sezon al "The Girls Next Door", mai ales atunci când ea a trebuit să plece pentru a participa la examenul ei finală. La sfatul prietenilor care a sugerat ea pune pentru revista "Playboy", Bridget a trimis o scrisoare "Playboy" întrebător cum să deveniți o Playmate. În 2001, Marquardt mutat la Los Angeles și a făcut de locuri de muncă locale, de modelare și roluri mici care actioneaza. După testare, fără succes, de două ori pentru "Playboy", ea a fost invitată
Bridget Marquardt () [Corola-website/Science/323715_a_325044]
-
bună ziua. Îmi pare că, pentru o zi, toată liniștea din univers și-a luat liber pentru a se relaxa în cotloanele ceasornicăriei. Pentru a medita în tăcere, la sensul tăcerii. Privirea doamnei ce stă pe scaunul din spatele mesei mă țintește întrebător, cu o expresie blândă a feței. Îi spun că aș vrea să îmi repar ceasul meu portocaliu cu buburuze zburând pe toate fețele. Nu îi mai merg acele. Îi dau ceasul și mă opresc în contemplare. Peste tot pe unde
ALECART, nr. 11 by Adela Căşuneanu () [Corola-journal/Science/91729_a_92907]
-
dar apoi spuse: — Să-i ieșim în întâmpinare. Inuchiyo își urmă fiul afară din fort. Coborând ultimul tronson al scării, porni spre coridorul de legătură întunecat. Unul dintre slujitorii săi, Murai Nagayori, îl urmă. — Stăpâne, șopti Murai. Inuchiyo îl privi întrebător. Vasalul îi șopti la ureche: — Sosirea Seniorului Katsuie aici reprezintă o ocazie fericită și incomparabilă. Dacă-l ucideți și-i trimiteți capul la Seniorul Hideyoshi, relația dumneavoastră cu Seniorul Hideyoshi de va reface fără greutate. Pe neanunțate, Inuchiyo îi dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
încercare firavă de conversație cu Adam. —Rugbi? a murmurat el spre Adam, de parc-ar fi făcut parte dintr-o societate secretă și-ar fi încercat să afle dacă Adam era și el membru. Poftim? a zis Adam privindu-l întrebător, străduindu-se, cu disperare, să înțeleagă ce voia tata să-i spună. —Rugbi? Pilier poate? —Ăăăăă, mă scuzați, ce vreți să spuneți? —Rugbi? Joci rugbi? s-a decis tata să dea cărțile pe față. —Nu. — A, a oftat tata ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fiindcă știa că în realitate eram cu altcineva, ceea ce însemna că el nu era în nici un pericol? Of, Doamne! Ce traumatizant! Era vremea să iau o decizie. M-am ridicat și l-am luat de mână. Adam m-a privit întrebător. —Ești bine? m-a întrebat. Ai nevoie de ceva? Da, am murmurat eu. —De ce anume? s-a interesat el. —De un pic de sex. Însă răspunsul meu a fost rostit ca o șoaptă. Nu voiam să creadă că sunt îngrozitor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
a fost delicios. Ați preparat-o chiar dumneavostră? Îmi dădusem toată silința. Nu fusese suficient. Însă eu chiar nu mai aveam de gând să mai încerc. Pur și simplu nu merita. Foarte bine, am spus. —Foarte bine? a spus el întrebător. Da, foarte bine, am aprobat eu. — Asta e bine, a zis James pe un ton patern și arogant, dar e într-adevăr bine? Nu vreau să ridici problema asta la fiecare două luni sau să-mi scoți ochii cu ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
apoi să o distragă povestindu-i mai multe întâmplări din ziua care trecuse. Nu uită însă să-i amintească: Astăzi a venit la grădiniță tăticul Doiniței. Are un tătic înalt și frumos...! E fotbalist! Simona rămase ofuscată. Copilul o privi întrebător. Și al tău e frumos și înalt, chiar dacă nu-i fotbalist. Va veni și ziua aceea când o să-l vezi, o să se joace cu tine. Acum însă e departe. E departe, departe? Nu e foarte departe, dar nu e aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
impus să nu mă gândesc că plângea din cauza lui Aidan. Plângea pur și simplu, și faptul nu avea nimic de-a face cu mine. Aș da orice să dau timpul înapoi. Doar să-l pot revedea, știi? Leon ne privea întrebător, cu fața scăldată în lacrimi. — Doar să-i mai pot vorbi... Asta mi-a amintit că aveam nevoie de un medium. Dana s-ar putea să știe pe cineva. În domeniul ei de activitate, întâlnești tot felul de oameni. Hei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
a întrebat Sarah Buckley uitându-se speriată în timp ce Hugo o împingea în sus, pe scara elegantă în stil georgian. Hugo i-a răspuns cu un zâmbet senin. —Ce anume? Un soi de muget, i-a explicat Steve Buckley privindu-l întrebător pe Hugo. —Muget? a repetat Hugo cu un zâmbet crispat. Câinele din sufragerie a mârâit din nou de să te bage în sperieți. A, mugetul ăla? E doar unul dintre animalele de casă ale proprietarului. Un câine foarte drăguț. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
exclamat Laura, învăluindu-l într-un sărut elaborat. Hugo mai curând simțea decât vedea uluirea lui Alice. —Bună, Laura, a murmurat el extrăgându-se din decolteul femeii. Ce surpriză să te întâlnesc aici! Ochii strălucitori, încărcați cu mascara, au clipit întrebător de la Hugo la Alice. Gura rujată gros a desenat un zâmbet conspirativ. Hugo și-a amintit, cu un sentiment de disconfort, că acesta era același hotel în care Laura îl întâlnise pe acel bărbat misterios de Crăciun. —Ea este Alice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
înșfăcat cu putere, săltat în sus și întins pe pământ. A clipit la vederea grupului de oameni- probabil trecătorii de pe pod - care-l scoseseră din apă și-l trăseseră pe mal. Te simți bine? l-a întrebat cineva uitându-se întrebător la ursulețul pe care Hugo îl ținea strâns în mână. Și-a mișcat buzele ca să vorbească, dar a descoperit că nu putea. În schimb, a înregistrat uluit cerul nesfârșit de deasupra, pământul rece de sub cap și faptul că respira, deci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
a răsturnat un scaun scund și s-a prefăcut că se repede la ea, lătrând cu furie. Esmé a țipat. —Fetițo, strigă femeia care lua interviul. Vino puțin să te Întrebăm de ce te-au adus părinții aici. Esmé se uită Întrebător la mama ei, iar Marlena Îi făcu un semn aprobator din cap. Când Esmé se Întoarse lângă ei, femeia o Împinse Între mama ei și Harry și spuse: —Tu fericită să fii aici cu mama și tata, venit atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
din tot trupul, pe casetă. Zilpha se aplecă spre el. — Știți, am un calculator În cameră. Putem vedea mai bine dacă cuplăm camera la el. Așa imaginea o să fie cât ecranul calculatorului și putem vedea toate detaliile. Belinda Îl privi Întrebător pe Harry, iar acesta răspunse: — Da, da, sigur, să mergem. Se grăbiră să ajungă În cameră. Cu o mișcare de expert, Zilpha conectă camera la calculator și strecură pe neobservate un DVD gol În dispozitiv. Derulară caseta de la Început, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]