1,948 matches
-
și educând voievozi, eroi, patrioți, martiri, preoți și monahi... Și-au așteptat, cu suspinuri caste, ani de-a rândul, soții sau logodnicii luați sclavi sau prizonieri, deportați, exilați, închiși în temnițele comuniste, primind din depărtări doar un colț de fotografie ștearsă sau vreun rând de haine însângerate... Toate au căzut secerate sub povara Crucii, dar s-au ridicat cu nădejdi de Învieri în priviri și în suflet purtând mai departe destinul acestor ostași și dăruind lumii înfometate de Adevăr pilda vieții
MĂRTURISITORUL de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1658 din 16 iulie 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1437039372.html [Corola-blog/BlogPost/357743_a_359072]
-
românești. Din nou, nici nu le-a displăcut, nici n-au căzut lați de uimire; au admirat însă varietatea multicoloră a costumelor și au tras ei, invidioși, concluzia că simțul meu estetic în materie de îmbrăcăminte, mult superior stilului lor șters și butucănos, trebuie că-și are rădăcinile în tradiția vestimentară românească. De la Muzeul Țăranului am încercat să găsim două taxiuri pentru a merge spre hotel: a fost imposibil, fiindcă pe vreme de ploaie taximetriștii bucureșteni nu prea catadicsesc să iasă
Dragoste, alcool și rock'n'roll. Frăția băutorilor profesionişti de la Cambridge, în drinking trip la Bucureşti by https://republica.ro/dragoste-alcool-si-rock-n-roll-fratia-bautorilor-profesionisti-de-la-cambridge-in-drinking-trip-la-bucuresti [Corola-blog/BlogPost/338440_a_339769]
-
iarbă crescută printre cotoarele paielor de grâu, volbura, știr, căprița, mohor, mult mohor, troscot și grâu, crescut din boabele căzute la seceriș... Îmi mut privirea către marginile tipsiei și verdele ierburilor este înlocuit, treptat, ca o pictură impresionista, de galbenul șters al miriștei, care se termină sub franjurii tremurători, de un verde-albăstrui, ca un fermoar care țese tipsia de marginea ... Citește mai mult Bărăgan, vara, miriște. Un fel de Sahara, fără dune, o întindere plata, o tipsie galbenă, culoare dată de
VASILE DUMITRU by http://confluente.ro/articole/vasile_dumitru/canal [Corola-blog/BlogPost/341113_a_342442]
-
iarbă crescută printre cotoarele paielor de grâu, volbura, știr, căprița, mohor, mult mohor, troscot și grâu, crescut din boabele căzute la seceriș... Îmi mut privirea către marginile tipsiei și verdele ierburilor este înlocuit, treptat, ca o pictură impresionista, de galbenul șters al miriștei, care se termină sub franjurii tremurători, de un verde-albăstrui, ca un fermoar care țese tipsia de marginea ... Abonare la articolele scrise de vasile dumitru Publicația Confluente Literare se bazează pe contribuția prin postare directă a lucrărilor multor autori talentați
VASILE DUMITRU by http://confluente.ro/articole/vasile_dumitru/canal [Corola-blog/BlogPost/341113_a_342442]
-
n-ai să mă uiți uitarea nu există în visul tău voi fi mereu iubită și palma mea rămasă caldă încă va asfinți pe pleoapa-ți obosită iar uneori când nu poți să adormi oftând în noaptea-ți singură și ștearsă doar ochii mei din ochii calzi ai lunii te-or săruta cu gust de de iarbă arsă Referință Bibliografică: amurg / Nuța Istrate Gangan : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 786, Anul III, 24 februarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013
AMURG de NUŢA ISTRATE GANGAN în ediţia nr. 786 din 24 februarie 2013 by http://confluente.ro/Amurg_nuta_istrate_gangan_1361752058.html [Corola-blog/BlogPost/359251_a_360580]
-
cu Domnul Isus. ȘI TOT TRECUTUL TĂU E SPĂLAT. El nu mai este amintit. El este dus, el este șters, tu ai devenit o ființă nouă, tu începi o viață nouă cu Dumnezeu, vina ta este absolvita, vina ta este ștearsă, este ispășita. Păcatul tău s-a dus și tu esti că un copil nou-născut, tu de acum începi să trăiești cu Dumnezeu și pentru Dumnezeu. PENTRU FIECARE FEMEIE ESTE ACEST NOU ÎNCEPUT, PENTRU FIECARE FEMEIE CARE A PĂCĂTUIT. Doamna G.M.
CE NUME I-AI DA COPILULUI TAU NENASCUT ? de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 201 din 20 iulie 2011 by http://confluente.ro/Avort_ce_nume_i_ai_da_copilului_tau_nenascut_.html [Corola-blog/BlogPost/366829_a_368158]
-
redevină conducătorul Universității noastre. În fapt, sînt pline Universitățile din întreaga lume de personalități mai mult sau mai puțin accentuate și este foarte bine că așa stau lucrurile! Nimic nu poate fi mai deprimant decît niște Universități pline de chipuri șterse, de fețe galben-cenușii. În schimb, mă bucur că nu mi s-a adresat și mie cu replica adresată colegului nostru Tiberiu Brăilean - „să-i fie rușine!” - pentru că o asemenea replică m-ar fi obligat la răspuns. Cînd vreau, pot fi
SCRISOAREA A II-A – NU RIDIC RAMURA DE MĂSLIN de LIVIU ANTONESEI în ediţia nr. 862 din 11 mai 2013 by http://confluente.ro/Liviu_antonesei_scrisoarea_a_liviu_antonesei_1368259311.html [Corola-blog/BlogPost/354437_a_355766]
-
la încheierea discuției fulger. A adunat hârtiile de pe birou, înfrigurat, le-a închis într-un sertar și a ieșit foarte grăbit din birou... Asta-i treaba, domnule și nu am altă soluție, și-a încheiat comisarul Olaru monologul cu voce ștearsă, lipsită total de entuziasmul ce-l caracteriza. Am trei zile să mă prezint la Inspectoratul Poliției Județului... Nici nu știu sigur pe ce funcție și la care anume Serviciu voi fi încadrat... - ... Îmi pare atât de rău, domnule comisar! Sincer
EPISODUL 12, CAP. III ŞI IV, MEANDRELE DESTINULUI, DIN CHEMAREA DESTINULUI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1668 din 26 iulie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1437919315.html [Corola-blog/BlogPost/343992_a_345321]
-
câtorva versuri sugestive: „Durerea lumii mele în veci nu te mai doare”, „Un suflet răstignit pe un cer de piatră”, „Lungi umbre-alungă-n noapte lumina mea de ceară”, „La poarta Raiului, desculț, plângând”, „Îți amintești de mine ca de-o poveste ștearsă”, „Azi cuvânul meu ucide ca o gheară de felină” sau „Eu voi alege Cerul”. Putem spune, fără teama de a greși, că ne aflăm în prezența unui talent robust, de netăgăduită originalitate, mistuit de frumusețea în care înflorește autenticitatea și
EU VOI ALEGE CERUL de SORIN OLARIU în ediţia nr. 711 din 11 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Eu_voi_alege_cerul_sorin_olariu_1355286093.html [Corola-blog/BlogPost/359770_a_361099]
-
de facultate sau printre profesori vreunul ca el! Am văzut eu de la început, că mă place cel mai mult, dintre toate! De n-ar fi existat nesuferita de nevastă-sa! Ce o fi găsit la ea? Are o figură cam ștearsă! Nu are nimic deosebit”. Directorul Chiverniseală era un bărbat înalt și frumos, cu structură atletică și păr negru, cârlionțat, cu nasul mic, cu vârful îndreptat puțin în sus, gură mică, cu buze cărnoase, trăsături care îi dădeau un aspect ștrengăresc
“CURBA DESTINELOR” de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1435702224.html [Corola-blog/BlogPost/369801_a_371130]
-
de Don Quijote. Așa am învățat să zbor mai jos, laolaltă cu vulturii, cu zmeiele, cu fluturii, și să mă odihnesc din când în când pe câte-un crin curat, frumos, pe câte-un rând, pe câte-un gând pieziș sau șters, pe câte-un vers. Iar când privesc crepuscular la lună îmi amintesc cu potolit elan Bacovia cum mi-a ajuns prieten și cum Olimpu-mi deveni dușman. Și tot de-atunci port demn, senin, pe fruntea-mi lată, pe destin, o
FLORIN T. ROMAN de FLORIN T. ROMAN în ediţia nr. 2177 din 16 decembrie 2016 by http://confluente.ro/Florin_T._Roman.html [Corola-blog/BlogPost/362502_a_363831]
-
cum viscolul îmi suflă-n față, Să fiu un drum înzăpezit în câmp Și-un călător surprins de timp... Să fiu zăpada aspru spulberată Și floarea gheții pe un geam pictată, Să fiu eu șuierul hai-hui prin crengi Și urma ștearsă-a căprioarei pe poteci... Să vă privesc pe geamul luminat în noapte, Cum depănați povești în șoapte, De frigul crunt, lacrima să-mi devină sloi, Să mă-ncălzesc privind la voi.. Și-apoi...,dintr-o suflare, pe-o aripă de
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
în gheață,Să simt cum viscolul îmi suflă-n față,Să fiu un drum înzăpezit în câmpși-un călător surprins de timp...Să fiu zăpada aspru spulberatăși floarea gheții pe un geam pictată,Să fiu eu șuierul hai-hui prin crengiși urma ștearsă-a căprioarei pe poteci...Să vă privesc pe geamul luminat în noapte,Cum depănați povești în șoapte,De frigul crunt, lacrima să-mi devină sloi, Să mă-ncălzesc privind la voi.. Și-apoi...,dintr-o suflare, pe-o aripă de
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
de schimbare a lumii, de transformare a contrariilor unele în altele: „Ce te faci acum când ploaia/Nu te iartă când întorci/ Gândul dulce, vorba acră/Muntele înspre câmpie.” (Înșiruire), „Atât de mult e muntele, încât se lasă prefăcut.”( Semne șterse) Creația se opune uitării, își dorește să fie originală, să exprime ceea ce nu au reușit să spună alți scriitori: „E timpul ideilor uitate/ E vremea rugăciunilor nespuse.” (Zgomot); „nespuse gânduri” (Gânduri ascunse), poezia este „o simfonie/Pentru stele nenăscute” (Mușuroi
EUGEN DULBABA – PIRUETE ÎN LABIRINT de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1151 din 24 februarie 2014 by http://confluente.ro/Eugen_dulbaba_piruete_in_elena_trifan_1393228158.html [Corola-blog/BlogPost/343484_a_344813]
-
estet care nu are apetență pentru deus absconditus, Dan C. Mihăilescu admiră natura și își găsește refugiul în ea. Singurele desfătări îi sunt date de concretețea sălbatică a locului, fauna și flora părându-i-se mult mai frumoase decât smalțul șters al icoanelor vetuste. Senzația pe care ți-o lasă este că cele mai bogate clipe i-au fost prilejuite de contemplarea cuiburilor de rândunici, de silueta chiparoșilor băștinași și de lujerul irișilor împodobind incinta schiturilor. Toate aceste detalii - descrise mustos
SEMNAL EDITORIAL ŞI PUBLICISTIC, DAN C. MIHĂILESCU, OARE CHIAR M-AM ÎNTORS DE LA ATHOS?, EDITURA Editura Humanitas, BUCUREŞTI, 2012, 112 PAGINI ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1214 din 28 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Stelian_gombos_1398681676.html [Corola-blog/BlogPost/347993_a_349322]
-
puțin ori doar oglindeau o tristețe uriașă, destul de bine mascată până atunci. - Asta-i tot! Să nu mă întrebi nimic. Spune dacă mă mai suporți și dacă mai vrei să te plimbi cu mine! m-a rugat ea cu voce ștearsă, abținându-se cu greu să nu izbucnească în plâns. Îmi era milă de ea. O privisem cu toată atenția cât timp a povestit. Am văzut cum treceau pe fața ei momentele și întâmplările triste și dureroase, cum se adună în
IOI, IOI, IOI! ÎN PRIMĂ AUDIŢIE (2) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 338 din 04 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Ioi_ioi_ioi_in_prima_auditie_2_.html [Corola-blog/BlogPost/351379_a_352708]
-
sau cinetice (la nivelul topicii - cuvintele fiind „mobilizate”, făcute să se „miște” de pe locul obișnuit), poetul aduce în prim-planul atenției piese de vocabular care sunt ținute, de vorbirea curentă, în situații și poziții bine stabilite și devenite, de aceea, șterse, incolore, de expresivitate modestă. Urmarea este o lirică adresată, cu prioritate, intelectului. Poetul, profund meditativ, nu este cufundat în sine, ci își calculează bine, cu luciditate, expresia - de unde rezultă o poezie (a cărei calitate cu totul elegiacă este discutabilă) limpede
„CĂTINEL, MOARTE, NUMÁ...” de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/_catinel_moarte_num_.html [Corola-blog/BlogPost/367129_a_368458]
-
apoi soție vreme de un deceniu și ceva, ține de domeniul trecutului. A fost frumos la început, un vis euforic, însă a trecut foarte repede. Doar prezentul și viitorul contează în această lume sălbatică și rea. Trecutul este palid și șters, ca un fum iluzoriu și urât mirositor de la o țigară ieftină. Soarele dogorea puternic, iar briza mării îmi răscolea părul la fel de duios ca o mână gingașă de femeie. Ea își întinsese cearșaful la câțiva pași de mine zâmbindu-mi vinovat
EXTAZUL ŞI AGONIA UNOR IUBIRI TRECUTE PRIN TIPARNIŢE DE SENTIMENTE VOPSITE ÎN ALB ŞI NEGRU de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1968 din 21 mai 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1463781138.html [Corola-blog/BlogPost/381402_a_382731]
-
iarba crescută printre cotoarele paielor de grâu, volbură, știr, căpriță, mohor, mult mohor, troscot și grâu, crescut din boabele căzute la seceriș... Îmi mut privirea către marginile tipsiei și verdele ierburilor este înlocuit, treptat, ca o pictură impresionistă, de galbenul șters al miriștei, care se termină sub franjurii tremurători, de un verde-albăstrui, ca un fermoar care țese tipsia de marginea cerului, franjuri-copaci care punctează satele, pădurea sau corcodușii de la calea ferată... Echilibrul arhitectural este rupt de o dâră uriașă de praf
CÂNTEC de VASILE DUMITRU în ediţia nr. 1365 din 26 septembrie 2014 by http://confluente.ro/vasile_dumitru_1411710512.html [Corola-blog/BlogPost/341111_a_342440]
-
încetul, penițele au început să alunece pe hârtie desenând cunoștințele fiecăruia în materie de dramaturgie contemporană. Singur, Albert părea să se fi poticnit după ce scrisese enunțul subiectului la teză. Nu pentru că nu avea habar de subiect; i se părea prea șters, prea banal. Piesele lui Sebastian nu-și mai aveau locul, îl fermecaseră odată, acum avea nevoie de cu totul altceva, de ceva mult mai profund. S-a ridicat din bancă nu fără a stârni nedumerirea d-nei Verman și a depus
X. CASA SUFLETULUI MEU de ADRIAN LIȚU în ediţia nr. 2053 din 14 august 2016 by http://confluente.ro/adrian_litu_1471203251.html [Corola-blog/BlogPost/365172_a_366501]
-
14 iulie 2016. MOTTO: „Ultimul rămas bun, în dragoste, este acela care nu se spune.” (Alexandre Dumas) Prin Siberii înghețate, vijelioase și-austere, Prin taigale grizonate, înzăpezite și mizere, Printre lacuri glaciare ce emană frig, durere, Se prelinge-o umbră ștearsă pogorâtă dintre ghețuri - Un bărbat cu barbă deasă se preumblă printre cețuri. Plânge sufletul într-însul, plânge lăcrimând amarnic, El bufonul și învinsul - cu destin fatal slugarnic - Părăsit de lumea toată și uitat de-a lui iubită, Bântuie din poartă
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/liviu_pirtac/canal [Corola-blog/BlogPost/381422_a_382751]
-
Citește mai mult MOTTO:„Ultimul rămas bun, în dragoste, este acela care nu se spune.”( Alexandre Dumas)Prin Siberii înghețate, vijelioase și-austere,Prin taigale grizonate, înzăpezite și mizere,Printre lacuri glaciare ce emană frig, durere,Se prelinge-o umbră ștearsă pogorâtă dintre ghețuri -Un bărbat cu barbă deasă se preumblă printre cețuri.Plânge sufletul într-însul, plânge lăcrimând amarnic,El bufonul și învinsul - cu destin fatal slugarnic -Părăsit de lumea toată și uitat de-a lui iubită, Bântuie din poartă
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/liviu_pirtac/canal [Corola-blog/BlogPost/381422_a_382751]
-
și dorește să-i spună ceva foarte urgent! A închis ușa și a plecat. Oarecum îngândurată de această veste ce prevestea ceva neplăcut, contabila Măndița a luat cu grijă de pe birou tava cu ceștile de cafea și cu un zâmbet șters, cu gândul la „ce s-o fi întâmplat!” de este chemată așa urgent la poarta unității, a făcut încă odată invitația: „Domnule colonel să vă fie de bine și vă rugăm să mai poftim pe la noi!„ ...și a ieșit repede
MAI POFTIM PE LA NOI de ION C. GOCIU în ediţia nr. 2317 din 05 mai 2017 by http://confluente.ro/ion_c_gociu_1493979779.html [Corola-blog/BlogPost/371094_a_372423]
-
AMOR SIBERIAN Autor: Liviu Pirtac Publicat în: Ediția nr. 1591 din 10 mai 2015 Toate Articolele Autorului Prin Siberii înghețate Vijelioase și-austere, Prin taigale grizonate Înzăpezite și mizere, Printre lacuri glaciare Ce emană frig, durere, Se prelinge-o umbră ștearsă Pogorâtă dintre ghețuri, Un bărbat cu barba deasă Se preumblă printre cețuri. Plânge sufletul într-însul, Plânge lăcrimând amarnic, El bufonul, el învinsul - Cu destin fatal slugarnic. Părăsit de lumea toată Și uitat de-a lui iubită, Bântuie din poartă
AMOR SIBERIAN de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1591 din 10 mai 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1431271112.html [Corola-blog/BlogPost/368035_a_369364]
-
Căci eu chiar mi-am amanetat Iubirea într-un colț de rai. Și te-am strigat neîncetat Chiar dacă știu că nu erai. Din visele ce le aveam Eu am sortat gândiri alese. Cu ele, eu, mă primeneam În zilele adesea șterse. În zi, ți-am strecurat petale Știind că tot ți-e la apus. Aș vrea să-ți ies acum în cale Să-ți mângâi visul ! ... Chiar de-i dus ! Să tremurăm ca două frunze Pe ramura unui copac. Rugându-ne
VISE CĂLĂTOARE de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 2003 din 25 iunie 2016 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1466837953.html [Corola-blog/BlogPost/375823_a_377152]