172 matches
-
nălucirile și să-și dea seama că țarul nu-și dorea decât Azovul și Benderul, că puțin îi păsa de creștinii din Balcani! O să mă întorc la observațiile mele astronomice, la tratatele mele de geografie; marele stolnic Constantin s-a țicnit cu astrologia lui. Avea dreptate Kepler, se pomeni Hrisant Nottara vorbind tare în singurătatea chiliei din incinta patriarhiei de la Istanbul, astrologia nu este o știință, este... și prelatul se opri mirat că și-a pierdut stăpânirea de sine. Într-adevăr
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
atunci i s-a pus definitiv - n-ar mai sta ea în loc de paragraful ăla care interzice orice fel de agresiune fizică sau verbală asupra copiilor, pe care până la urmă cine să-l fi respectat întocmai? Lasă-l pe tatăl ăla țicnit de Ogrinjan Rafael și incredibil de ipocrit, după cum vrea el să-i învețe pe toți să se poarte cu copiii, și el cu povestea și nenorocirea lui, ca și madam Trifu, rămas de-acum ultimul și singurul după plecarea celuilalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
el anul trecut. De ce să mă deranjeze? Tu erai chel încă de când ai venit. Pe tine te deranja? Am văzut o conservă pe jos. Am cules-o. — Bulion? Gongku se precipită. — Ce? Ia să văd. Ăștia de la bucătărie s-au țicnit de tot, clătină din cap. Sub conducerea maestrului n-ar fi îndrăznit. Se răsuci pe călcâie și dispăru în templu cu conserva în mână, aruncând sabia în podea. Lama ei nimeri chiar între două scânduri și un mic lichid roșu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
citite (și răscitite), comentate, considerate, poate, provocatoare, încălcătoare de tabu-uri etc. Stâlcirea titlurilor era, desigur, o tachinare nu întotdeauna plăcută, dar ea puncta tocmai interesul pentru cartea respectivă, ceea ce era esențial. Și mai puncta, cred, uneori, o formă aiurită, țicnită de simpatie care nu avea darul neapărat să măgulească, ci să ironizeze, dar tandru ori duios (dacă mi se îngăduie aceste calificative). Nici eu nu am scăpat de asemenea stâlciri, dar în cazul meu admit că a fost vorba exclusiv
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
minte, Însă nu sînt dement. Puteți ridica din sprînceană, puteți chiar ridica din ambele sprîncene, Însă faptul e fapt, fanteziile și scăpările mentale sînt una, iar nebunia cu totul alta. Iar eu nu sînt genul de ființă care să fie țicnită și să nu fie conștientă de asta. Există mulți oameni care sînt mult mai rău decît mine. Dețin această informație de la o adevărată autoritate În domeniu, și anume Peter Erdman, autorul cărții Sinele ca altul. În această carte, doctorul Erdman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
faci un ibric de cafea? Vreau să rămân trează toată noaptea și să mă uit cum mijesc zorii peste papură și trestii. Ei bine, eu nu mai am chef, zise Gaskell. Noaptea trecută mi-a fost de-ajuns. Tipul ăla țicnit din baie, cu păpușa după el, și Schei, care s-a tăiat singur... E suficient pentru o singură zi. Eu mă duc să bag cornul în pernă. — în punte, zise Sally. Să bagi cornul în punte, Ge. Aici jos o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
de biserică nu au cum să nu fie niște oameni care să ne aștepte să facem semne cu o lumină! — N-am putea să dăm foc la ceva? întrebă Sally. Cineva ar putea să vadă fumul și-atunci... — Te-ai țicnit? Cu tot combustibilul ăsta plutind prin jurul nostru, numai să te-apuci să faci un foc și-atunci sigur o să se vadă ceva. Cum ar fi explozia unei ambarcațiuni și niște cadavre. — Am putea să umplem o canistră cu benzină, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
soția? — întreg la minte? Nu-mi trece prin cap nimic care să sugereze măcar un strop de minte atunci când îți ucizi nevasta și îi arunci cadavrul... Sergentul Yates preciză: — Vreau să zic, domnule, că, după părerea dumneavoastră, domnul Wilt este țicnit? Domnul Morris ezită. După părerea lui, un număr considerabil de membri ai catedrei sale puteau fi considerați dezechilibrați mental, dar în nici un caz nu-i venea să facă reclamă acestui fapt. Pe de altă parte, poate i-ar fi cumva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
am spus să nu vorbiți. — Trebuia să le spun ceva. Altfel nu m-ar fi lăsat să dorm și continuau să îmi pună iar și iar aceleași întrebări idioate. Habar n-aveți în ce stare te aduce chestia aia. Te țicnește la cap. — Sincer să fiu, domnule Wilt, în lumina mărturisirii pe care ați făcut-o, îmi vine greu să cred că mai era cazul de așa ceva. Un om care, de bună-voie și nesilit de nimeni, face o asemenea declarație în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
din facultate, îmi citise niște povestioare prin reviste și mă considera, cum ținea mereu să-mi spună, un mare nu știu ce. N-am luat-o nici o clipă în serios. Era o fată-buldozer, umflată, cu ochii încercănați, cu un minunat păr negru. Țicnită până la Dumnezeu. Când se simțea fericită, era un spectacol: cânta și striga pe drum, mă strângea în brațe gata să-mi rupă oasele, mă mușca de obraz până la sânge. După întîlnirile cu ea, veneam acasă plin de vânătăi. Strânsese tot
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
mi bag telefonul În geantă. Totul e... perfect. DOUĂZECI ȘI CINCI Intru În sală fără să știu pe unde calc de panicată ce sînt. Ce-am făcut ? Ce-am făcut ? Am trădat cel mai prețios secret din lume al lui Jack, unei țicnite fără nici un dram de moralitate, obsedată de răzbunare și purtătoare de Prada. OK. Calmează-te, Îmi spun pentru a mia oară. De fapt, nu știe nimic. Iar ziaristul ăsta probabil că nu va afla nimic. Vreau să spun că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
mă așez la masa de lucru, ci faptul că scot la lumină zi de zi cutiile În care Îmi păstrez documentația, o mie și unul de martori ai slăbiciunilor mele, ai naivităților mele, ai eșecurilor mele. Probabil că sînt cam țicnit dacă le-am păstrat pe toate. Aproape niciodată din plăcere și rareori din narcisism am decis să nu arunc nici măcar o scrisoare, o fotografie, o factură sau caietele În care am Încercat În mai multe rînduri să țin un jurnal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
porcii din jur, este hăituit de vânători, semn că pădurea de la poalele muntelui e pândită de o nenorocire (III, p. 648). Romanița cheamă salvarea, îi dă apă mamei cu forța și o culcă pe pat, iar Ionel decretează : s a țicnit, Dumnezeule... singura soluție e s-o internăm (III, p. 649). Ulterior, în rezerva spitalului, femeile care veghează la căpătâiul unei muribunde (IV, p. 651) explică de ce Marghioala a fost adusă acolo de rubedenii : Și baba începe să deraieze ! Și ei
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
disprețul celorlalți ca urmare a originii sale modeste, se topea În amabilități cu enigmaticul copil. Miquel Moliner, care Îl Învăța noțiunile elementare de șah și Îl privea cu un ochi cinic, era cel mai puțin convins dintre toți. — Ăsta-i țicnit. VÎnează pisici și porumbei și Îi chinuie ore În șir cu cuțitul. Apoi Îi Îngroapă În păduricea de pini. Ce mai distracție! — Cine zice asta? — Chiar el mi-a povestit deunăzi, În timp ce eu Îi explicam cum sare calul. Mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
deodată, începând să râdă și el. Râsetele dimprejur luară amploare; ofițerul, probabil un mare amator de glume, se cutremura pur și simplu de râs. Subit, Aglaia șopti mânioasă ca pentru sine: — Idiotul! — Dumnezeule! Chiar o ia razna fata... chiar se țicnește de tot? se întrebă încet Lizaveta Prokofievna, scrâșnind din dinți. — E o glumă! E aceeași glumă ca și cea de atunci, cu „cavalerul sărman“, îi șopti la ureche Alexandra, sigură pe ea. Nimic mai mult! L-a luat iarăși peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
o speriase pe Lizaveta Prokofievna și că, prin aluzii amare la adresa lui Ganea, o făcuse să se indigneze. Fusese dat pe ușă afară într-un mod rușinos. Iată de ce își petrecuse o asemenea noapte și o asemenea dimineață, după care se țicnise definitiv și ieșise în stradă aproape apucat de demență. Kolea încă nu înțelegea cu totul cum stau lucrurile și chiar spera să aibă succes cu severitatea. — Ei, acum unde ai de gând să mai mergem, generale? spuse el. La prinț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Vezi că-i mai prudent să rămân aici? remarcă germanul. Scutură din cap. — Ți-am spus că nu mi place să mă duc în mulțime. Mai bine căutăm un loc să ne așezăm un pic și să discutăm... — Te-ai țicnit de-a binelea? se înfurie Rufus. — Parcă ziceai că-i pauză...? — O fi, dar nu pentru mine. Pusio începe să dea semne de nerăbdare. Nu mă mai amâna atâta! ridică tonul. Doar vin cu o mi siune din partea principelui, ce naiba
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
-și ascundă fața și se trase mai mult În scaun, repetîndu-i lui Reggie cu o insistență inimaginabilă: — Mergi! Înaintează! El o privea uluit. — Dar ce s-a Întîmplat? — Mergi mai departe, vrei? Te rog! Să merg mai departe! Te-ai țicnit? În față, drumul era Încă blocat de mașini. Viv se foia de parcă era chinuită de ceva. Se uită Înapoi, spre Fleet Street. — Ia-o pe-acolo, zise ea disperată. — Pe unde? Pe unde am venit. — Pe unde am venit? Ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
repede dar destul de incert. — Nu. Cam opt lire. De fapt plătise zece lire pe pijama și Încă cinci lire pe o pungă de cafea și cîteva sticle de whisky, dar nu dorea să recunoască — Opt lire! strigă Mickey. Te-ai țicnit? — Dar gîndește-te cît de fericită o să fie Helen! Nici pe jumătate pe cît i-ai făcut tu pe speculanții ăia. — Ei, și ce! zise Kay, simțind brusc efectul ginului și devenind certăreață. Totu-i cinstit În dragoste și-n război
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
albi din nou și ochii Înroșiți Îi ardeau ca ai unui nebun. Duncan se gîndi din nou la taică-său. Își imagina ce-ar zice taică-său dacă l-ar vedea pe Alec În halul ăsta. Băiatul ăsta afurisit e țicnit de-a binelea, i-ar spune lui Duncan. E cazul să se maturizeze. Pierde timpul degeaba. O să-ți vîre idei În cap, băiatul ăsta... — Nu-ți mai roade degetele În halul ăsta, zise el stînjenit. Parc-ai fi țicnit. — Țicnit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
e țicnit de-a binelea, i-ar spune lui Duncan. E cazul să se maturizeze. Pierde timpul degeaba. O să-ți vîre idei În cap, băiatul ăsta... — Nu-ți mai roade degetele În halul ăsta, zise el stînjenit. Parc-ai fi țicnit. — Țicnit? șuieră Alec. N-aș fi surprins să nu-mi zbor creierii! M-am aprins atît de tare În seara asta Încît credeam c-o să mi se facă rău. A trebuit să-i aștept să adoarmă. Apoi am crezut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
țicnit de-a binelea, i-ar spune lui Duncan. E cazul să se maturizeze. Pierde timpul degeaba. O să-ți vîre idei În cap, băiatul ăsta... — Nu-ți mai roade degetele În halul ăsta, zise el stînjenit. Parc-ai fi țicnit. — Țicnit? șuieră Alec. N-aș fi surprins să nu-mi zbor creierii! M-am aprins atît de tare În seara asta Încît credeam c-o să mi se facă rău. A trebuit să-i aștept să adoarmă. Apoi am crezut că-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
și medită asupra opțiunilor. Hotărârea lui fu simplificată de faptul că nu există decât o posibilitate.) Apone, recuperează încărcătoarele de la toată lumea. Nu se poate trage acolo. Sergentul nu era singurul care auzise ordinul. Infanteriștii se priveau increduli și consternați. ― E țicnit, sau ce are? făcu Wierzbowski strângându-și pușca lângă el, ca pentru a-l sfida pe Gorman să vină să i-o ia. ― Și atunci ce folosim? mormăi Hudson. Insulte? Hei, locotenente, încercăm cu judo? Dar trebuie să aibă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
tăcerea fu papagalul. — Ce-i de făcut? - întrebă el gânditor. — Nu știu - murmură absent Ximachi vistiernicul. Cu riscul de a-mi pierde ciotul de limbă pe care-l mai am, simt nevoia să sugerez că stăpânul nostru s-a cam țicnit. Auzi dumneata, să facă alianță cu Papa împotriva turcilor! Ori bătrânețea i-a luat firesc mințile, ori aici și-a vârât coada diavolița asta de femeie. Metodiu și Iovănuț nu ziseră nimic. Lucrurile lumești nu-i atingeau. Cufundați în jilțurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
vedere și atât. În martie. În loc de o vedere cu un peisaj, ne-a trimis una cu un măgar. Nu ne-a scris decât prostii: că-i foarte cald, că fructele nu sunt atât de gustoase precum se așteptase. S-a țicnit cu siguranță. Nici măcar nu știm dacă s-a întâlnit sau nu cu prietenul acela al lui. A, a mai scris că după ce se liniștește puțin, o să ne cheme și pe noi. De atunci, nici un rând. Nu ne răspunde nici la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]