280 matches
-
pensie Ce faci d-aci-ncolo E să ții firea... Amorțire Greu de înțeles De ce omu-și dorește Treaz trecutul ? Ușurare Ce buni paznici... Nu ne confiscă anii La trecerea vămii Compromis Suntem generoși- Nu ne furăm căciula Unul altuia ! Înțelepciune... Tot omul beteag Lasă să treacă pe... lângă Rana altuia Asemănare Vara la scăldat Toți copiii sunt la fel De...îmbrăcați ! Citește mai mult La pensieEști la pensieCe faci d-aci-ncoloE să ții firea...AmorțireGreu de înțelesDe ce omu-și doreșteTreaz trecutul ?UșurareCe buni paznici
GEORGE NICOLAE PODIŞOR by http://confluente.ro/articole/george_nicolae_podi%C5%9For/canal [Corola-blog/BlogPost/373072_a_374401]
-
ale nesfârșirii smaraldice,lăsându-le să se răsfețe la primul căscat al zorilor de toată avuția lutului,setoși parcă de o stăpânire niciodată reală.Talanga batalilor străpungea creierii munților la picioarele cărora mă așezam cu tot dragul de bunica,femeie beteagă de viață în poalele căreia îmi așezasem speranța copilăriei.O priveam uneori pe furiș cu ochi-mi umezi ca de căprioară vrând parcă să fur din nerostirile ei,tainele anilor care-i desenase strâmb chipul,scălâmbându-i conturul cu niște linii
UMBRA BUNICII... de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1935 din 18 aprilie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1460959982.html [Corola-blog/BlogPost/381961_a_383290]
-
carne de pui. Și-a prins o drăcoaică de puică piciorul în gard. Sărea mereu gardul în grădină și râcâia printre brazdele cu salată și, când am vrut s-o alung, și-a prins piciorul între uluce și a rămas beteagă, așa că taică-tu i-a tăiat gâtul. - Bine, atunci merg să mă spăl un pic, să mă mai răcoresc și între timp îmi pun și actele ce-mi trebuiesc mâine, în ordine. - Numaidecât este gata tocănița că doar ce am
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP. XVII COŞMARUL ADEVĂRULUI PARTEA A II A de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1146 din 19 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1392803913.html [Corola-blog/BlogPost/362124_a_363453]
-
băieți priveau umbrele pomilor, cu dinții clănțănindu-le la fiecare hop, ascultând vocea groasă, veselă, care cânta de mama focului: - „Lele Marie, mândră floare, șa-lai-la Leagă-mi capul că mă doare, șa-lai-la Și mi-l leagă cu ștergură Că-s beteag de beutură, șa-la-lai-la!” Era ora patru dimineața și copiii aveau ochii cârpiți de somn, dar nu crâcneau nici unul. Unchiul Victor le promisese că îi va lua cu el la pescuit, doar cu condiția că se vor trezi cu noaptea-n
UNCHIUL VICTOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1493 din 01 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1422779997.html [Corola-blog/BlogPost/376111_a_377440]
-
ca niște pești scoși din apă. Se întoarse la volan, aprinse farurile și, cu privirea pironită la drum, îngână satisfăcut: - „Lele Marie, mândră floare, șa-lai-la Leagă-mi capul că mă doare, șa-lai-la Și mi-l leagă cu ștergură Că-s beteag de beutură, șa-la-lai-la!” (In memoria tatalui meu, cel mai adevarat pescar amator) Referință Bibliografică: UNCHIUL VICTOR / Mihaela Alexandra Rașcu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1493, Anul V, 01 februarie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Mihaela Alexandra Rașcu : Toate
UNCHIUL VICTOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1493 din 01 februarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1422779997.html [Corola-blog/BlogPost/376111_a_377440]
-
necombatanți, firește, în armată resemnării care, din păcate, crește, dar asuda aiurita și în contratimp cu toate, bulgărind sania vară și-apoi căruță pe roate. Prea devreme mi-e apelul, prea târzie mi-e plecarea, prea apusurile-s grele, prea beteaga mi-e cărarea, prea mi-s toate peste poate, prea mi-e poatele bolnav, prea mă arde lunecușul, prea mi-e urcușul gângav. M-am cuplat la fus bătrân, al bunicii din poveste care tors-a neîncetat ani întregi pânze
MAI SCRIU POEZII de DORA PASCU în ediţia nr. 2021 din 13 iulie 2016 by http://confluente.ro/dora_pascu_1468391433.html [Corola-blog/BlogPost/380823_a_382152]
-
mai bine nu m-aș fi născut!... și vise multe, dar umile mă țin în noapte-ncătușat în căruciorul cu rotile în care-am fost și legănat... n-am nici măcar o umbră vagă despre cum arată pomul și în ființa mea, beteagă, habar nu am cum este omul... Referință Bibliografică: eu nu știu ce e iubirea / George Safir : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 751, Anul III, 20 ianuarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 George Safir : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
EU NU ŞTIU CE E IUBIREA de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 751 din 20 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Eu_nu_stiu_ce_e_iubirea_george_safir_1358750319.html [Corola-blog/BlogPost/359263_a_360592]
-
au reclădit destine... Doar eu mi-am rătăcit copiii prin străini. Iar cei pe care-n frunte i-am ales, Atâția ani m-au amăgit și oropsit. Cu vorbe dulci m-au mituit ades De parc-am fost un neam beteag și de găsit! Nici hunii n-au adus atâtea rele... De zici că nu s-ar trage din acest popor! Mi-au pus în cârcă datorii mai grele Și m-au lăsat uitat cu gâtul sub topor. Dar poate fi
POPOR BOGAT ŞI OROPSIT de COSTICĂ NECHITA în ediţia nr. 1985 din 07 iunie 2016 by http://confluente.ro/costica_nechita_1465328829.html [Corola-blog/BlogPost/379315_a_380644]
-
de bucurie, voie bună,a lor cântece inconfundabile natura o inundă.... XVII. MAMA, de Irina Bbota, publicat în Ediția nr. 1515 din 23 februarie 2015. Cine pe lumea asta-i cea mai dragă, are mare grijă de mine de-s beteagă? Cu privirea ei blândă mă calmează și-n momente grele mă-ncurajează. Cine are părul albit de toamne târzii căreia-i datorez eu multe poezii? Are ochi albaștri, blânzi, pătrunzători, și ne-nvață să fim mereu învingători. Cine e bucuria
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/irina_bbota/canal [Corola-blog/BlogPost/372817_a_374146]
-
continuă adrenalină. Cine are zâmbetul ca după ploaia de vară, chiar de făptura ei poartă veșnica povară de-a fi mereu învățătorul ... Citește mai mult Cine pe lumea asta-i cea mai dragă,are mare grijă de mine de-s beteagă? Cu privirea ei blândă mă calmeazăși-n momente grele mă-ncurajează.Cine are părul albit de toamne târziicăreia-i datorez eu multe poezii? Are ochi albaștri, blânzi, pătrunzători,și ne-nvață să fim mereu învingători. Cine e bucuria veșnică ce ne-nconjoară
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/irina_bbota/canal [Corola-blog/BlogPost/372817_a_374146]
-
Nu sunt drept și 'nalt precum un fag Nici nu spun că port al țării steag Sunt umil, descind dintr-un iobag La curea mi-atârna un baltag Mersul îmi ajut cu un ciomag Să nu crezi însă, că sunt beteag Am crescut cu pită și chișleag Umăru-mi, mai poartă un desag Glasul mi-e ușor mai....cepeleag Când îmi ies vorbe din esofag Tot timpul sunt pus pe furtișag Și pe mine port doar un nădrag Niciodată eu nu prins
DANIEL BERTONI ALBERT by http://confluente.ro/articole/daniel_bertoni_albert/canal [Corola-blog/BlogPost/383046_a_384375]
-
Că poate prin rău vom ajunge la bine: Minciuna supremă va fi adevăr...” (1984) * Scrisoare către Guvernul României (în apărarea românilor din Ardeal) „Ce sorcovă și târguri ai în steag Și ce poșircă îți băltește-n sânge, Guvern al inaniției, beteag, De nu auzi Ardealul care plânge? Tu nu-nțelegi coșmarul vieții lor, Că sunt abuzuri cu nemiluita Și că n-au cui să-i ceară ajutor Românii din Covasna și Harghita? De propria ta țară te ferești Și imposibil s-
POETUL ADRIAN PĂUNESCU de ALEXANDRU ŞI MARICUŢA MANCIUC TOMA în ediţia nr. 676 din 06 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Elogiu_unui_mare_roman_poetul_adrian_alexandru_si_maricuta_manciuc_toma_1352234716.html [Corola-blog/BlogPost/351283_a_352612]
-
dreptul lăcașului, când un ciopor de băietani se năpustiră asupra milogului satului, aruncând în el cu te-miri-ce și grozăvindu-se de-așa ispravă prin țopăieli, țipete și râsete. Omul, nevoit de adunătura strânsă de zmei, scăpă târând cu greu piciorul beteag și lăsând o dâră șerpuită în urmă. Își află salvarea în Lina, care-l ogoi în ograda ei săracă, omenindu-l cu o strachină de lapte și-un colț de turtoi. Milogul sorbi cu plăcere printre plescăituri picul de lapte
ŞARPELE CASEI de ANGELA DINA în ediţia nr. 1402 din 02 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1414918968.html [Corola-blog/BlogPost/371544_a_372873]
-
și dând ocol unei lădițe în care femeia punea la fereală mălaiul. Capacul și preajma cutiei aveau urme de mămăligă uscată. Arătarea sâsâi ca de obicei, legănându-și corpul subțiratic până femeia prinse de veste. Apoi se strecură șerpuind, piciorul beteag însemnând c-o urmă unduitoare poteca. Mirată de bâțâiturile milogului, privește către ladă, atingând-o ușurel cu vârful piciorului, îngrijorată de cum să-ntindă cât mai mult din puținul mălai. Spre uimirea bătrânei, lada nu răsună a gol! Nu! Lina se-
ŞARPELE CASEI de ANGELA DINA în ediţia nr. 1402 din 02 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/angela_dina_1414918968.html [Corola-blog/BlogPost/371544_a_372873]
-
tot degeaba din vizuina lui nu știu cum a început să se hrănească și din alte saloane deja nu ne mai băga în seama dar să hrănea cu durerea noastră când m-am externat la despărțire abia a mișcat antena dreaptă șuie beteagă din născare și am plâns până când autobuzul a ajuns la Constanța. Azi după aproape un an m-am internat din nou și primul meu gând a fost la Vasile cineva mi-a zis că a murit fara să-și dea
de PETRE IOAN CREŢU în ediţia nr. 1153 din 26 februarie 2014 by http://confluente.ro/Gandacul_vasile_din_ciclu_petre_ioan_cretu_1393449930.html [Corola-blog/BlogPost/347624_a_348953]
-
mai faci ce ai învățat și ce-ți place. A mai lucrat și prin carieră... - Da, te înțeleg. Uite că se întunecă și eu trebuia să ajung la stâna baciului Miron, înainte de apusul soarelui, că și el are o mână beteagă. - Vă mulțumesc din suflet și Dumnezeu să te răsplătească după fapta matale milostivă. M-ai scăpat de la mare belea. Nu știu ce aș fi făcut singură în casă și cum puteam să nasc două fete fără nimeni lângă mine. - Vezi! Cineva acolo
ANA, FIICA MUNTILOR de STAN VIRGIL în ediţia nr. 184 din 03 iulie 2011 by http://confluente.ro/Ana_fiica_muntilor.html [Corola-blog/BlogPost/367043_a_368372]
-
-mi ce te doare? Știu că leacuri nu mai sunt... DOARME MAMA Doarme mama, mai respiră oare? Gândul ca un fulger mă înfioară, Sus pe boltă luna plină doare, Lângă patul eu tăcut coboară... De bună seamă știe că-i beteagă, Doamne, cum o mângâie pe frunte! Ea, care i-a fost atât de dragă Acolo în căsuța de pe Munte... Atunci își înălța spre cer cuvântul Din Ruga ei, curată ca o liră, În miezul nopții de Rusalii, sfântul, Doarme mama
POEME DE VARĂ de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 907 din 25 iunie 2013 by http://confluente.ro/Nicolae_nicoara_horia_poeme_nicolae_nicoara_horia_1372166327.html [Corola-blog/BlogPost/345648_a_346977]
-
Autorului Vlaga iernii s-a topit în ploi Frigul cătrănește ca arsura casele mărunte. Impostura Zvârle peste garduri cu noroi Stinsă amintirea ce ne leagă Pâlpâirea ei e doar un laț Bate-n geam aromă de fânaț Din copilăria mea beteagă Caravana pleacă în amurg Drumurile sunt ca niște riduri Toată viața curățăm la bliduri Și visăm să cumpărăm un murg! Referință Bibliografică: Caravana / Ion Untaru : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 367, Anul II, 02 ianuarie 2012. Drepturi de Autor
CARAVANA de ION UNTARU în ediţia nr. 367 din 02 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Caravana.html [Corola-blog/BlogPost/361731_a_363060]
-
Patru cercuri și-un oaspete de suflet De jur împrejur, la mijloc văpăi - De departe oglinda cu vise chema pe Julia May Exersa mereu la vioară în iatacul de la bloc Iscodea tânjind de după perdele jocuri cu câini maidanezi Cu mâna beteagă aranja câte-un ornament prăfuit aflat pe bufet de când era mititel și măicuța-l dezmierda când îi punea notele pe portativ O partitură zdrențuită de mâini vinețite pe jocul cu clape când reumatismul înșeală prin draperii stânjenite Exersa cântecele de
JURNALUL CU VISE AL JULIEI MAY DE MARIANA ZAVATI GARDNER de MARIANA ZAVATI GARDNER în ediţia nr. 864 din 13 mai 2013 by http://confluente.ro/Jurnalul_cu_vise_al_juliei_may_mariana_zavati_gardner_1368439114.html [Corola-blog/BlogPost/350287_a_351616]
-
m-ai lovit, Spini în inimă mi-ai înfipt, Sufletul parcă mi-ai fript! Ce folos că ești frumos Dacă ești prea colțuros, Scoți spinii în apărare, Ca floarea otrăvitoare... Rănești omul ce ți-e drag, Pe picioare-l faci beteag. Tu ești Roza mea frumoasă, Dar ești prea orgolioasă. Ai petale parfumate, Mângâieri catifelate, Până-n seară scuturate, Când au gust de frunze moarte... Frumusețe trecătoare, Pe brumă-nfiorătoare, Cine-n mână mult te ține Se-ofilește, ca și tine! Referință
TRANDAFIRUL de MARIANA PETRACHE în ediţia nr. 1990 din 12 iunie 2016 by http://confluente.ro/mariana_petrache_1465732439.html [Corola-blog/BlogPost/370880_a_372209]
-
c-o mai dat de pomeană. Noi nu șciu de-om fi dat noi atuncea, ca ierea Culiță cu iele-n Plai și murea una pistă altă, crecă o fi murit vo patruzăci și n-am cutezat a le da betege. Ieșeam la Culiță cu mâncare, tatuțu ierea beteag, si Culiță numa plângea. Da lu tatuțu nu i-am dzâs nimica, să nu să betege mai tare. Acu, io de Niculaie nu știu ce să dzâc, da can o fi să nu mai
Povestea ca viață. Mioara de pomeană by https://republica.ro/povestea-ca-viata-mioara-de-pomeana [Corola-blog/BlogPost/338829_a_340158]
-
șciu de-om fi dat noi atuncea, ca ierea Culiță cu iele-n Plai și murea una pistă altă, crecă o fi murit vo patruzăci și n-am cutezat a le da betege. Ieșeam la Culiță cu mâncare, tatuțu ierea beteag, si Culiță numa plângea. Da lu tatuțu nu i-am dzâs nimica, să nu să betege mai tare. Acu, io de Niculaie nu știu ce să dzâc, da can o fi să nu mai pot, giumătate câte-s ale mele ți le
Povestea ca viață. Mioara de pomeană by https://republica.ro/povestea-ca-viata-mioara-de-pomeana [Corola-blog/BlogPost/338829_a_340158]
-
una pistă altă, crecă o fi murit vo patruzăci și n-am cutezat a le da betege. Ieșeam la Culiță cu mâncare, tatuțu ierea beteag, si Culiță numa plângea. Da lu tatuțu nu i-am dzâs nimica, să nu să betege mai tare. Acu, io de Niculaie nu știu ce să dzâc, da can o fi să nu mai pot, giumătate câte-s ale mele ți le dau toate de pomeană. Îți recomandăm Povestea că viața. Dumnezeu cu fata umană În al nouălea
Povestea ca viață. Mioara de pomeană by https://republica.ro/povestea-ca-viata-mioara-de-pomeana [Corola-blog/BlogPost/338829_a_340158]
-
când știi că e numai neliniște, nicidecum vreun pericol că am putea cunoaște totul și, în consecință, rațiunea existenței noastre ar dispărea. Teamă? De ce teamă, chiar dacă Se prăbușesc zorii peste mine/ pecete înfierată să-mi pună/ pe inima ce aleargă beteagă/ și-și caută rămășițele prin tine. Și ce dacă? Nu asta ne e menirea? Îndrăznesc să afirm că asemenea poeme trăiesc difuz, inexprimabil, în fiecare dintre noi, dar, din lipsa hainelor, nu pot ieși în lume. Se rostesc însă în
PRINTRE CUVINTELE VRAJEI SAU VRAJBEI... de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Printre_cuvintele_vrajei_sau_v_viorela_codreanu_tiron_1364903450.html [Corola-blog/BlogPost/366060_a_367389]
-
zămislit crezul într-o confesiune lirică, în care viața urcă și coboară ca strigătele de pe cruce. Suspinul lui ca un jurnal de luptă deapănă azurul în părul nins al suferinței, ca gândul plăpând al Măicuței. Răbojul durerii ca un vis beteag se frânge-n ruga-ngenuncherii, tulburând veșnicia. Salcâmul înflorit, necontenit în adierea sa își trece mireasma din părinți în prunci, iar tăcerea închisorii a îngenuncheat atunci ca lacrima de sânge pe cetina de brad. Plânsul sufletului său caută odihna Strămoșilor în
PARTEA A II-A de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 122 din 02 mai 2011 by http://confluente.ro/Crucea_si_invierea_in_poezia_golgotei_romanesti_0.html [Corola-blog/BlogPost/361196_a_362525]