227 matches
-
prin anchetă cu tot ce a fost. Și am văzut acel bărbat frumos, cu ținută. Cine credeți că era? Că am întrebat și eu pe acolo, "cine este din Iași?", dar încet ca să nu audă gardienii, că la ușă erau caraliii. M-am dus lângă dânsul, lângă bărbatul acela, și l-am întrebat în șoaptă: "Dumneavoastră sunteți din Iași?" "Da!" "Ce sunteți?" Dar mi-a făcut semn să tac. C. I.: Bănuiesc că era și suspiciune. I. N.: Păi, erau informatorii
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
din cameră să ne ducă. Că se auzea prin penitenciar că în ziua de cutare trebuie să vină duba să-i ia să-i ducă la București, la Jilava, care la Aiud, care la Galați. Și, ce se întâmplă?, vine caraliul cu lista: cutare iese afară, Năvodaru iese afară, a mai strigat vreo doi și după ei și pe profesorul Gheorghiu. Eram bucuros că l-au dat pe profesor cu mine, că eu mă obișnuisem cu dânsul. Ne-au dat pachetele
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
și să ne deruteze. Nu mai țin minte cum îi chema. C. I.: Dar cu gardienii n-ați avut probleme la Iași? I. N.: Nu. Am avut noroc chiar, că aveam zeghea ruptă și, cum mă plimbam pe acolo, un caraliu din ăsta m-a recunoscut. Probabil de pe stradă, m-o fi văzut pe acolo militar, că penitenciarul și unitățile militare erau apropiate, prin zonă, iar eu am lucrat 12 ani în Iași, numai la intendență, până la arestare. Și mă plimbam
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Și mă plimbam, că ne scoteau la aer, și vine și îmi aruncă o zeghe pe care am luat-o imediat și am îmbrăcat-o peste aia a mea ruptă și am mers în cameră. Când am ieșit din pușcărie, caraliul era trecut în rezervă și lucrase la Tricotaje "Moldova". M-am întâlnit cu el după pușcărie pe stradă pe la Gara internațională Nicolina: "Mă cunoști pe mine?", m-a întrebat. "Parcă îmi aduc aminte de undeva". Și mi-a zis că
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
am venit acasă, după 15 zile mi-am luat serviciu. Cunoșteam un șef contabil care făcuse pușcărie de drept comun, fiindcă delapidase. Și cât a fost ăsta în închisoare, aici în Penitenciar la Iași, eu am ținut legătura cu un caraliu și i-am trimis o manta, o pereche de ciorapi de lână groși și niște lucruri pe care mi le-a dat soția lui. Lucra la blocurile de locuințe ale securiștilor, că acelea au fost făcute de pușcăriași. C. I.
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
mai întâlnit cu vreo doi pe acolo, dar i-au tot dus... Unde i-au dus, nu știu. În penitenciar nu m-au mai bătut. Doar o singură dată am avut un conflict cu un gardian. La penitenciar era un caraliu pe nume Dascălu care ne bătea din plăcere. Era un satrap. C. I.: Vă rog să-mi povestiți situația mai pe larg! G. S.: Da. Am spus o dată că-mi este foame și am cerut încă jumătate de chirpic de
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
C. I.: Vă rog să-mi povestiți situația mai pe larg! G. S.: Da. Am spus o dată că-mi este foame și am cerut încă jumătate de chirpic de mămăligă. Da' ce crezi, că noi servim bandiții, paștele mă-tii!!!" Caraliul m-a înjurat, mi-a luat și chirpicul pe care-l aveam, îl primeam odată pe săptămână în fiecare joi, și bătaie!!! Nu m-au izolat. După ce m-au bătut mi-au dat drumul. Aveau un sistem de bătaie că
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Unde erați când v-au arestat? D.V.: Eu fusesem numit profesor și director al Casei de cultură la Vaslui, de unde am fost adus noaptea la Iași. Am fost arestat la Vaslui și dus la Iași cu o mașină cu doi caralii cu pistoalele îndreptate spre mine ca nu cumva să dispar în noapte. A doua zi după ce am fost adus de la Vaslui, comandantul Securității de atunci, un oarecare Pandele, un cumplit de mare ticălos, m-a întrebat: Ia, ascultă, banditule! Spune
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Brăilei, eram pe la Salcia sau la Stoenești, nu mai țin bine minte, și în brigada noastră erau și foști cântăreți de la opera de stat, erau vreo 4 de toți. Doi dintre cântăreții aceștia, când treceam pe lângă o locuință a unor caralii, unde doi porci mâncau lângă gard dintr-o troacă niște coceni de varză, s-au repezit acolo. S-a tras un foc de armă, bineînțeles nu asupra lor, că nu aveau cum să fugă, să evadeze, dar pentru ca "să vă
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
de la sine putere, drept de viață și de moarte asupra semenului. Cartea pe care o realizăm se va chema Exil în propria țară, pentru că pornește de la ideea de a mărturisi ceea ce au putut face românii românilor. Îmi spuneați despre un caraliu poreclit Hahău. Să știți că despre Hahău mi-a vorbit și Țuțu Spiru, care a stat, probabil în aceeași perioadă cu dumneavoastră la Salcia. Vă citez din interviul realizat: "Ghiban îl chema. Un sergent, din satul Mărașu vizavi de Dunăre
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
deținuți, inclusiv eu, am rămas fără arpacaș, n-a fost adus destul. Iar eu nu puteam să mă zgârcesc și să dau prea puțin, le-am dat mai mult, că știam că toți mor de foame. Și am rămas flămânzi. Caraliul care ne supraveghea a venit la mine, s-a repezit și m-a luat la pumni. Mi-a dat mulți pumni în cap și m-a trântit și jos, m-a lovit cu piciorul pentru că am lăsat câțiva deținuți flămânzi
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
cu tot cu neamuri, Spiridon îi spune. Și apoi, să știți de la mine: Dumnezeu nu a bătut cu ciomagul! C. I.: La anchetă, David Isidor personal vă bătea sau gardienii erau cei responsabili cu bătaia? D. B.: Isidor nu m-a bătut. Dar caraliii, ăia care te luau și te aduceau, ăia te băteau. Te luau, te băteau, îți puneau ochelarii de tablă. De fapt, nici nu prea știai cine te bate, era o plăcere pentru ei și la anchetă și după anchetă. La
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
ajuns cineva a strigat: "Sunteți în Gherla!" Am fost urcați în niște camioane cu prelată, păziți cu automate și am intrat în Gherla. Acolo am intrat într-o celulă mare și a doua zi dimineață un sergent de la Securitate, un caraliu cum le spuneam noi, a întrebat: Cine are probleme cu dantura?" Veniserăm acolo mult tineret, studenți, ingineri. Au ieșit afară câțiva, vreo 4 sau 5 persoane. Mi-am zis atunci: "dom'le, înseamnă că e un regim bun aici, dacă
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
vadă". Când s-au întors, aveau fălcile umflate, plini de sânge și pe stânga și pe dreapta, erau bătuți încât cred că le-au scos și dinții din gură. Și după ce i-au introdus în celulă a întrebat din nou caraliul: "Mai este cineva care are probleme cu dantura?" Am rămas uimiți acolo, ce pot să spun? Rămâi mut, nici nu mai poți judeca: te cheamă să vezi ce probleme ai cu dantura și vii înapoi plin de sânge, bătut și
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
puneau în gamelă și le pisau și le amestecau cu zeamă de sfeclă adusă de pe câmp ca să-și mai potolească foamea. Și că primea aceste coji de la bucătari pentru că le cânta Rigoletto. D. B.: Da, da, da, cânta! Cânta Rigoletto, iar caralii spuneau că ăsta a înnebunit, ca să vedeți ce educație aveau caraliii. C. I.: De la Saivane unde ați plecat? D. B.: De la Salcia, Stoenești și de la Saivane ne-au îmbarcat, iar pe bac și am ajuns la Periprava, în 6 decembrie 1959
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
de sfeclă adusă de pe câmp ca să-și mai potolească foamea. Și că primea aceste coji de la bucătari pentru că le cânta Rigoletto. D. B.: Da, da, da, cânta! Cânta Rigoletto, iar caralii spuneau că ăsta a înnebunit, ca să vedeți ce educație aveau caraliii. C. I.: De la Saivane unde ați plecat? D. B.: De la Salcia, Stoenești și de la Saivane ne-au îmbarcat, iar pe bac și am ajuns la Periprava, în 6 decembrie 1959, țin minte ca acum. La Periprava am fost triați de către niște
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
a trebuit să cărăm în spate acea loazbă pentru focul de la bucătărie. Și bătea un vânt care spulbera zăpada și nisipul, noi eram slăbiți, cădeam deseori, te lua vântul, cădeam la pământ iar eu aveam în spate și rucsacul meu. Caralii și bandiți la Grind C. I.: Ce ați făcut la Grind? D. B.: La Grind am făcut muncă la desecări. De altfel nu numai la Grind, dar noi am desecat toată Balta Brăilei. Cred că 150 de km2 am făcut desecări
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
și pentru că nu avea sunet a cerut să i se dea niște piei de iepuri pe care le-a umflat cu aer! Era Rădună acolo. Ăsta avea o motoretă 23 cu care venea în colonie... C. I.: Era unul dintre caralii acest Rădună? D. B.: Rădună era comandant, dar toți erau caralii și toți erau de prin satele dimprejurul coloniilor. Și parcă erau aleși, domnule, aveau câte o palmă cât o lopată. Dacă-ți dădea unul o palmă rămâneai fără vertebre, îți
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
dea niște piei de iepuri pe care le-a umflat cu aer! Era Rădună acolo. Ăsta avea o motoretă 23 cu care venea în colonie... C. I.: Era unul dintre caralii acest Rădună? D. B.: Rădună era comandant, dar toți erau caralii și toți erau de prin satele dimprejurul coloniilor. Și parcă erau aleși, domnule, aveau câte o palmă cât o lopată. Dacă-ți dădea unul o palmă rămâneai fără vertebre, îți sucea axisul, rămâneai cu gâtul strâmb, ferească Dumnezeu! Bătăi erau
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
palmă cât o lopată. Dacă-ți dădea unul o palmă rămâneai fără vertebre, îți sucea axisul, rămâneai cu gâtul strâmb, ferească Dumnezeu! Bătăi erau în toate părțile și nu cu motiv, ci numai pentru faptul că erai îmbrăcat în zeghe. Caraliii erau în marea lor majoritate lipoveni și toți veneau călare la serviciu. Era un caraliu rău care locuia la Șiștovca, de lângă Grind, Cocora îi spunea. Și Cocora ăsta, toată ziua bătaie, bătaie peste bătaie. Te bătea așa, pur și simplu
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
axisul, rămâneai cu gâtul strâmb, ferească Dumnezeu! Bătăi erau în toate părțile și nu cu motiv, ci numai pentru faptul că erai îmbrăcat în zeghe. Caraliii erau în marea lor majoritate lipoveni și toți veneau călare la serviciu. Era un caraliu rău care locuia la Șiștovca, de lângă Grind, Cocora îi spunea. Și Cocora ăsta, toată ziua bătaie, bătaie peste bătaie. Te bătea așa, pur și simplu pentru că erai în colonie. Până te duceai la apel sau când se făcea prezența, te
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
D%2006.% 20Dumitra%20-%20Dumitrescu/Dumitrescu%20Cristian%20D/index.php, accesat septembrie 2014. 22 http://m.antena3.ro/romania/sinteza-zilei-povestile-tulburatoare-ale-eroilor-din-inchisorile-comuniste-243544.html accesat septembrie 2014. A se vedea și http://m.ziuanews.ro/ dezvaluiri-investigatii/interviu-cu-cristian-dumitrescu-ofiterul-condamnat-la-moarte-de-bol-evici-si-salvat-de-icoana-maicii-domnului-106352 ,accesat septembrie 2014. 23 Despre un caraliu de la Grind care venea la colonie cu motocicleta vorbește și dl. Țuțu Spiru, a se vedea interviul. 24 Este vorba despre lt. col. Tudor Sepeanu, fost sef al Serviciului Inspectii din Directia Generala a Penitenciarelor, cf. http://www.iiccr.ro/ro
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
rejudecarea cazului ăsta și m-a’ ținut 8 luni de zile la camera 8 reduit. Acolo, iar am avut de suferit... La un moment dat eram bolnav și ne scosese la plimbare și i s-a părut lu’ Iamandi, un caraliu, că m-am încruntat la el, și când să ne bage înapoi în cameră, mie mi-a schimbat direcția, și m-a luat să mă ducă la o cameră din asta neagră, unde pereții erau uzi, cu șiroaie de apă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
suntem barometrul, asupra noastră se fac presiuni. Nu știam ce gândesc ei, care era logica lor, dar măsurile erau draconice. Atunci când există o destindere se simte și la noi, încep să se comporte altfel, cel puțin o perioadă”. Dar și caralii recunoșteau: Eu am ordin. Mie dacă îmi dă ordin să te omor, te omor, dacă îmi dă ordin să te spăl pe picioare, te spăl pe picioare. Deci ei erau un fel de roboți, dar roboți care făcea excese destul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
a luat... Am zis atunci că-l omor... Ce s-a întâmplat pe urmă... nu este greu de imaginat. M-am trezit după un timp într-o celulă de izolare, plin de sânge închegat... Atunci m-a întrebat un alt caraliu ce mi s-a întâmplat. M-am uitat la el și i-am zis și lui ceva de genul: Nemernicule, mă întrebi ce s-a întâmplat... de parcă n-ai ști ce faceți? În celulă gardienii intrau de două ori pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]