495 matches
-
Această cultură este definită prin patru dimensiuni. 2.1. Individualism vs. colectivism În situația de individualism, societatea acordă o mare libertate membrilor ei. Legăturile sunt slabe, iar individul se preocupă mai ales de interesele personale. În contrast, în situațiile de colectivism puternic, fiecare este precupat de interesele grupului, iar individul adoptă pozițiile acestuia. Se constată că gradul de individualism este, statistic, legat de bogăție. Țările colectiviste sunt cele mai sărace. 2.2. Distanța ierarhică Această dimensiune se definește prin modul în
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
pot diferi și în ceea ce privește modul în care își gestionează și își reglează expresiile faciale de emoție, mai ales în prezența altora 72. Deși studiile lui Ekman demonstrează că expresiile faciale ale emoțiilor primare sunt universale, alte informații precum individualismul și colectivismul joacă un rol esențial în exprimarea emoțiilor. Reglatorii Reglatorii nonverbali sunt acele comportamente și acțiuni care guverneaza, direcționează și/sau conduc conversația. Pe durata conversației, contactul direct prin intermediul privirii și răspunsul afirmativ prin mișcarea specifică a capului, comunica, în mod
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
a decodificat decalajul dintre instituțiile apusene împrumutate și realitățile sociale românești în câteva constructe sociale cum sunt: politicianism; pseudoraționalizare versus raționalizare adevărată; falsă europenizare versus europenizare autentică; individualism subiectiv (capricios) versus individualism constructiv; pseudocultură versus cultură; semicultură, gregarism versus solidarism; colectivism versus individualism. Politicianismul este definit de autor ca o patologie a regimului democratic prin care sunt falsificate finalitățile instituțiilor; acestea devin „mijloace pentru realizarea intereselor personale”. În această practică meșteșugită însă, nu se recurge la influența tradițiunilor sau la violență
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
realizeze o ordine economică și socială care să se sprijine nu pe luptă, ci pe înțelegere, nu pe spiritul de competițiune, ci pe solidaritate, nu pe dominația întreprinderilor de câștig, ci pe întărirea venitului de muncă”. Crezând, nestrămutat, în spiritul colectivismului (solidarismului), scrie evocatorul amintit al lui Mladenatz, economistul român a dezvoltat ideea cooperatismului ca fiind soluția pentru emanciparea clasei muncitoare, organizarea forțelor muncii, țintind transformarea regimului capitalist într-altul bazat pe „cooperativizarea întregii vieți sociale”. Ideea aceasta solidarist-colectivistă are, desigur
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
lor cea mai importantă. În schimb, marii creatori au desfășurat o muncă titanică, adesea extenuantă. Gustav Flaubert mărturisea: . Constantin Brâncuși a dat o imagine a creatorului:. [25] B. Trăsături de caracter care exprimă atitudinea față de alții: sinceritatea; respectul; cinstea; democrația; colectivismul; fermitatea. Individul creator este deschis în relația cu semenii săi. Este comunicativ și posedă o structură democratică a caracterului. Manifestă simpatie și empatie pentru umanitate în general. Dovedește rezistență la presiunea socială și culturală. Își apără principiile și sistemul de
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
către construirea societății socialiste<ref id=”4”>Danta Darrick, „Ceaușescu’s Bucharest”, în Geographical Review, vol. 83, no. 2 (Apr., 1993), pp. 170-182, p. 173.</ref>. Peisajul urban a fost adaptat omului nou. „Orașul socialist a fost menit să glorifice colectivismul noii vieții, unde nu era loc pentru segregare socială”<ref id=”5”>Ana Maria Zahariade, Arhitectura în proiectul comunist. România 1944-1989, Editura Simetria, București, 2011, pp. 50-51.</ref>. În fapt, considerăm noi, scopul principal nu era de a preveni segregarea
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
orașul socialist celui capitalist, ca model al dezvoltării urbane. Noile forme de organizare trebuiau să corespundă omului nou al societății comuniste, în care inegalitățile sunt eliminate, forma urbană este adaptată noii forme umane. „Orașul socialist este astfel menit să glorifice colectivismul noii vieți în care nu există loc de segregare socială<ref id=”2”>Zahariade, Arhitectura..., pp. 50-51. </ref>”. În fapt, ideea nu era aceea a prevenirii segregării, ci a împiedicării congregării. Discrepanța dintre realitate și discursul asumat devine evidentă în
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
de sistemul de exploatare în care se află integrat. El apare mai întâi ca reflectarea acestui univers al forței și al coerciției pe care tocmai l-am descris. Două elemente fac parte integrantă din structura acestui sat: șeful administrativ și colectivismul servil. La nivelul satului, șeful este reprezentantul administratorului; el posedă o fărâmă din puterea acestuia; el va organiza producția și prestațiile și va supraveghea activitatea subordonaților săi; va fi de altfel responsabil de aceasta din urmă și, la final, își
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
într-un fel plasat în afara satului, el nefiind de fapt decât un element străin impus. Ce devine satul în acest sistem colonial? Categoric, el este perceput ca un ansamblu colectiv (și nu ca o comunitate de indivizi diferențiați). Manifestările acestui colectivism se regăsesc în toate raporturile directe pe care administrația le poate avea cu satul: un recensământ care nu este decât o simplă numărătoare, activitate obligatorie în care, în majoritatea cazurilor, satul în ansamblu este responsabil de o muncă precisă. Taxarea
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
o simplă numărătoare, activitate obligatorie în care, în majoritatea cazurilor, satul în ansamblu este responsabil de o muncă precisă. Taxarea e cerută sub forma unei sume globale, cei 15 franci pe cap de locuitor neexistând decât în teorie; tocmai acest colectivism al impozitului obligă deseori satul să plătească pentru cei morți sau absenți; amenzi, pedepse, deficite de producție, toate sunt adresate satului, și nu indivizilor care îl alcătuiesc. Șefia despotică și colectivismul servil sunt înscrise în această situație colonială pe bază
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
cap de locuitor neexistând decât în teorie; tocmai acest colectivism al impozitului obligă deseori satul să plătească pentru cei morți sau absenți; amenzi, pedepse, deficite de producție, toate sunt adresate satului, și nu indivizilor care îl alcătuiesc. Șefia despotică și colectivismul servil sunt înscrise în această situație colonială pe bază de forță; în ea trebuie căutată cauzalitatea existenței lor, deci a limitelor lor. Această șefie va fi o problemă secundară a administrației (după producție). Ruperea acestei exteriorități și a acestui raport
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
interioriza acest șef, a-l legitima în vreun fel. El este un element străin care va rămâne prins în dialectica coerciției, iar când puterea exterioară nu îl va mai sprijini, acesta se va prăbuși. La fel se întâmplă și cu colectivismul servil: acesta nu se va putea elibera în niciun fel de determinarea coercitivă din exterior. El nu se va integra într-o structură sătească adevărată, adică voluntară. El nu există în sine, iar când sistemul de forță va dispărea, se
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
mai mult de un an. Această determinare exterioară nu epuizează în niciun fel realitatea satului. Simplă celulă a sistemului de exploatare colonială într-un prim moment, el posedă o structură care îi este proprie, care scapă acestei șefii despotice, acestui colectivism servil impuse din afară prin forță. Apare acum dihotomia fundamentală a satului: o aparență exterioară și o structură internă, străine una de cealaltă. Etnologul, ca reacție împotriva sistemului colonial, va căuta să descopere acest univers ascuns al vieții de la sat
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
cotidianului, nicio mișcare în plus. Dihotomia rămâne identică cu ea însăși, dualitatea ei nu este niciodată depășită. Paralizie internă, stagnare: acestea sunt imaginile care redau cel mai bine această societate construită pe exploatarea culturii de palmieri naturali. Producția însăși, șefia, colectivismul servil nu scapă raportului de forță care le constituie; datorită acestuia există și vor dispărea odată cu el. Autosubzistența și organizarea rudeniei fac din sat o realitate absolut străină aspectului precedent; în raport cu acesta, ele nu reprezintă decât un joc gratuit, folcloric
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
eliberează puțin câte puțin de coerciție, și arborele de cafea, care trebuie să înlocuiască palmierul natural, nu poate reuși decât integrându-se pe de-a-ntregul în contextul nou al producției voluntare. Totuși, structura de bază pentru noua cultură devine acest colectivism servil în totalitate determinat de coerciție și de șeful despotic. Eșecul era sigur: în majoritatea satelor, defrișarea nici nu a putut avea loc; în cazurile cele mai favorabile, plantația nu avea să supraviețuiască mai mult de un an. Peste tot
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
a plenitudinii valorilor morale Și profesionale ale ființei umane, mediul care reacționează cu natura, cu universul - exteriorul, mediul caracterizat de frământări, căutări Și așezări permanente cu privire la coordonatele proprii - interiorul. Dacă extrapolăm unul din principiile de diferențialitate culturală, respectiv individualism versus colectivism, exteriorul apare ca important pentru ideea de colectivism - prin găsirea similitudinilor fenomenelor posibil responsabile de guvernarea diverselor lumi, pe când interiorul se face responsabil de individualitate - elementele definitorii ale evoluției diferitelor societăți. Atribuim astfel apartenența contabilității, ca Știință, interiorului, ca urmare
Evaluarea în contabilitate : teorie Și metodă by Ionel Jianu () [Corola-publishinghouse/Science/226_a_179]
-
umane, mediul care reacționează cu natura, cu universul - exteriorul, mediul caracterizat de frământări, căutări Și așezări permanente cu privire la coordonatele proprii - interiorul. Dacă extrapolăm unul din principiile de diferențialitate culturală, respectiv individualism versus colectivism, exteriorul apare ca important pentru ideea de colectivism - prin găsirea similitudinilor fenomenelor posibil responsabile de guvernarea diverselor lumi, pe când interiorul se face responsabil de individualitate - elementele definitorii ale evoluției diferitelor societăți. Atribuim astfel apartenența contabilității, ca Știință, interiorului, ca urmare a relativității adevărurilor care guvernează relațiile între subiectele
Evaluarea în contabilitate : teorie Și metodă by Ionel Jianu () [Corola-publishinghouse/Science/226_a_179]
-
Este cazul personalismului francez a lui Mounier și a revistei Esprit. Într-o sinteză asupra personalismului, acesta (Mounier, 1969Ă comentează următoarele teme: - existența necorporală a omului - persoana emerge din natură, dar o transcede; - comunicarea interpersonală - personalismul combate individualismul, dar și colectivismul, pledând pentru unitatea persoanei; - intimitatea - e necesară, ca reculegere, univers privat, individul coborând în profunzimile sinelui de unde revine spre exterior; - confruntarea - din singurătate persoana pornește pe fundul afirmării făcând alegerile; - libertatea fără limită a persoanei; - eminența demnității persoanei; - angajarea. Personalismul
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
cu atît dificultatea adaptării crește. Deși această afirmație a fost testată în diverse studii, trebuie să avem în vedere că există și excepții de la o asemenea tendință. Unul dintre cele mai interesante exemple este cazul emigranților din Asia de Sud-Est în America. Colectivismul familial cu care aceștia au sosit în noua societate s-a dovedit a fi funcțional pentru adaptarea copiilor lor la sistemul de învățămînt american. Caplan, Whitmore și Choy (1989, 1992) au dovedit că în doar trei ani de la sosirea în
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
măsurînd zgomotul produs. Rezultatele înregistrate au fost similare: performanța în sarcină scădea cînd subiecții erau în grupuri de mai multe persoane, în comparație cu situația cînd realizau sarcina individual. În ultimele decenii s-a observat că în funcție de dimensiunea individualism (caz tipic: SUA) colectivism (cazuri tipice: China, India), lenea socială variază semnificativ. Primul set de replici a fost organizat asupra a trei grupuri distincte, ce fac parte din culturi naționale diferite. Astfel, primul grup era constituit din copii de școală din ciclul secundar din
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
sfîrșit, dacă au apreciat că performanțele le pot fi evaluate de către însoțitorii lor în efectuarea sarcinii (sînt, așadar, eforturi identificabile și cuantificabile), lenea socială s-a diminuat considerabil. Cum am mai afirmat, lenea socială se manifestă diferit în funcție de dimensiunea individualism colectivism. W. Gabrenya a observat că în Taiwan elevii lucrează în sarcini aditive mai bine în grup decît individual (și pe măsura avansării în anii de școală, tendința devenea tot mai pronunțată, îndeosebi după vîrsta de 15 ani), spre deosebire de SUA, unde
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
studiat, fiecare persoană dintr-un grup de studenți angajați într-o sarcină aditivă au lucrat "mai din greu" în colectiv decît individual. Așadar, un tipar valoric, atitudinal și comportamental care favorizează interdependența, gratificarea reușitei de grup, nevoia de apartenență (specifice colectivismului) mai presus decît reușita individuală (specifică individualismului) modelează distinct mecanismul lenei sociale. În ceea ce privește România, deși cu multe simptome colectiviste, românii dovedesc achiziționarea unui pattern relațional diferit de cel interdependent, cu multe note specifice individualiste (Gavreliuc, 2009). Acest individualism nu este
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
rar. Și într-un studiu recent derulat în Bulgaria și Finlanda, tendința de a favoriza opțiuni de tip autoritar pentru cultura balcanică se confirmă (Gothceva, 2008). Prin urmare, stilul de conducere este influențat în mai mare măsură de dimensiunea individualism colectivism fapt dovedit de replicile indiene și japoneze ale cercetării -, decît de structura modelului politic (totalitar, respectiv democratic). 5.8. Decizia de grup În perioada lipsurilor inerente celui de-al Doilea Război Mondial s-au inițiat o serie de studii axate
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
dimensiune construită în cadrul eșantioanelor naționale. Totodată, studiul a recurs la o procedură statistică elaborată, utilizînd tehnica analizei factoriale. Travaliul metodologic astfel inițiat a condus la sistematizarea a patru dimensiuni polare: distanța față de putere (mare/mică); evitarea incertitudinii (ridicată/scăzută); individualism/colectivism; masculinitate/ feminitate. Să le parcurgem pe scurt: 1. distanța față de putere exprimă inegalitatea/egalitatea dintre superiori și subordonați într-o organizație (DP mare/mică); 2. evitarea incertitudinii lipsa toleranței ambiguității și nevoia de reguli formale sau disponibilitatea față de schimbare (EI
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
perioadă), dar și majoritatea țărilor din Africa. Totuși, prin profunzime și capacitate de inovare conceptuală și metodologică, precum și prin întindere, acest proiect rămîne "fără rival" pînă în prezent în cercetarea psihologică. Tendințele mai importante constatate atestă că atunci cînd individualismul/colectivismul scade, crește distanța față de putere, înregistrîndu-se o corelație negativă între cele două dimensiuni. Apoi, majoritatea țărilor din Europa Occidentală și America de Nord prezintă un individualism crescut și o distanță față de putere mică. în schimb, în America Latină și Asia s-a evidențiat
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]