606 matches
-
vorbi”, "javítást végez" „a efectua o reparație” = "javít" „a repara”. Formele nominale ale verbului (infinitivul, participiul și gerunziul) sunt considerate părți de vorbire aparte în gramaticile limbii maghiare, de aceea sunt tratate la fel și când au funcția de element copulativ. Practic numai infinitivul și gerunziul verbului "van/lesz" „a fi” sunt folosite cu această funcție: "Szeretnék gazdag lenni" „Aș vrea să fiu bogat(ă)”, "Beteg lévén, nem tudott elmenni" „Fiind bolnav(ă), n-a putut pleca”. Postpozițiile sunt cuvinte funcționale
Cuvintele funcționale în limba maghiară () [Corola-website/Science/316259_a_317588]
-
Predicatul nominal este alcătuit dintr-un verb copulativ și unul sau mai multe nume predicative. Exemple: Predicatul nominal atribuie subiectului o identitate sau o însușire (îl califică) și arată cine este, ce este sau cum este subiectul. Răspunde la întrebările: "cine este?, ce este?, cum este?" adresate subiectului
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
unul sau mai multe nume predicative. Exemple: Predicatul nominal atribuie subiectului o identitate sau o însușire (îl califică) și arată cine este, ce este sau cum este subiectul. Răspunde la întrebările: "cine este?, ce este?, cum este?" adresate subiectului. Verbul copulativ "a fi" își poate schimba forma sau poate fi înlocuit cu un alt verb copulativ: "ce a fost?, ce a devenit?, cum părea?". De asemenea, și pronumele interogativ care intră în alcătuirea întrebării își poate schimba forma în funcție de cazul la
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
însușire (îl califică) și arată cine este, ce este sau cum este subiectul. Răspunde la întrebările: "cine este?, ce este?, cum este?" adresate subiectului. Verbul copulativ "a fi" își poate schimba forma sau poate fi înlocuit cu un alt verb copulativ: "ce a fost?, ce a devenit?, cum părea?". De asemenea, și pronumele interogativ care intră în alcătuirea întrebării își poate schimba forma în funcție de cazul la care se află numele predicativ: "pentru cine este?, al cui este?" etc. Predicatul nominal este
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
a devenit?, cum părea?". De asemenea, și pronumele interogativ care intră în alcătuirea întrebării își poate schimba forma în funcție de cazul la care se află numele predicativ: "pentru cine este?, al cui este?" etc. Predicatul nominal este alcătuit din: a) verb copulativ; b) nume predicativ. Verbele copulative sunt instrumente gramaticale care nu au înțeles de sine stătător și fac legătura dintre subiect si numele predicativ. Verbele copulative sunt: "a fi, a deveni, a ajunge, a se face, a ieși, a rămâne, a
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
asemenea, și pronumele interogativ care intră în alcătuirea întrebării își poate schimba forma în funcție de cazul la care se află numele predicativ: "pentru cine este?, al cui este?" etc. Predicatul nominal este alcătuit din: a) verb copulativ; b) nume predicativ. Verbele copulative sunt instrumente gramaticale care nu au înțeles de sine stătător și fac legătura dintre subiect si numele predicativ. Verbele copulative sunt: "a fi, a deveni, a ajunge, a se face, a ieși, a rămâne, a părea, a însemna, a se
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
predicativ: "pentru cine este?, al cui este?" etc. Predicatul nominal este alcătuit din: a) verb copulativ; b) nume predicativ. Verbele copulative sunt instrumente gramaticale care nu au înțeles de sine stătător și fac legătura dintre subiect si numele predicativ. Verbele copulative sunt: "a fi, a deveni, a ajunge, a se face, a ieși, a rămâne, a părea, a însemna, a se naște, a se preface, a se numi, a se chema", etc. Numele predicativ este partea esențială sau elementul de bază
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
modurile infinitiv, supin, participiu, și gerunziu acordat: g) adverb sau locuțiune adverbială: h) interjecție Numele predicativ mai poate fi exprimat și prin locuțiuni corespunzătoare unora dintre părțile de vorbire menționate sau prin părți de vorbire substantivizate. Există situații când verbul copulativ sau numele predicativ se poate subînțelege: Verbul copulativ nu trebuie subînțeles pe lângă fiecare parte componentă a numelui predicativ multiplu, deoarece acesta identifică sau califică același subiect.
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
adverb sau locuțiune adverbială: h) interjecție Numele predicativ mai poate fi exprimat și prin locuțiuni corespunzătoare unora dintre părțile de vorbire menționate sau prin părți de vorbire substantivizate. Există situații când verbul copulativ sau numele predicativ se poate subînțelege: Verbul copulativ nu trebuie subînțeles pe lângă fiecare parte componentă a numelui predicativ multiplu, deoarece acesta identifică sau califică același subiect.
Predicat nominal () [Corola-website/Science/312343_a_313672]
-
sau Ce șont elles que nous attendions" „Pe ele le așteptăm”. Cu "c’est ... que" se poate scoate în evidență și numele predicativ: "C’est svelte et blonde que je l’imagine" „Zvelta și blondă mi-o imaginez”. Dacă verbul copulativ este "être", uneori este facultativ: "C’est un brave type qu’est Pierre" sau "C’est un brave type que Pierre" „E un tip de treabă Pierre”. Nu trebuie confundată construcția de scoatere în evidență cu "que" cu una scrisă
Sintaxa limbii franceze () [Corola-website/Science/332563_a_333892]
-
cu forma de bază (formă din dicționar) a verbului, cu excepția cazului în care subiectul este la persoana a treia singular, caz în care se adaugă la final -(e)s. Sunt cateva verbe cu forma neregulata, cel mai important fiind verbul copulativ "be" (a fi), care are formele de prezent simplu "am", "is" și "are". Utilizarea principala a prezentului simplu este să se refere la o acțiune sau un eveniment care are loc în mod obișnuit, ca în "He writes for a
Prezentul simplu în limba engleză () [Corola-website/Science/324281_a_325610]
-
s-a menționat mai sus, pentru declinarea la prezentul simplu persoană a treia singular ("he", "she" and "it"), ca regulă generală, trebuie adăugat "-s" la forma de bază a verbului. Sunt, totuși, câteva excepții. Dacă verbul se termină în: Verbul copulativ "be" are următoarele formele neregulate: "am" (prima persoană singular), "is" (al treia persoană singular) și "are" (a doua persoană singular și pentru toate persoanele plural). Verbele modale ("can", "must", etc.) au o singură formă, fără să se adauge "-s" la
Prezentul simplu în limba engleză () [Corola-website/Science/324281_a_325610]
-
de mai jos verbele auxiliare sunt subliniate: Când predicatul unei propoziții se exprimă printr-un nume predicativ, cuvîntul de legătură dintre acesta și subiect se numește "copulă". În multe limbi acest cuvînt este un verb, numit în această poziție "verb copulativ". De exemplu, în propoziția "[...] iubirea de moșie e un zid [...]" verbul "e" este un astfel de verb. Sunt verbe copulative: a fi, a deveni, a ajunge, a ieși, a se face, a rămâne, a părea, a însemna, a reprezenta. În
Verb () [Corola-website/Science/299529_a_300858]
-
dintre acesta și subiect se numește "copulă". În multe limbi acest cuvînt este un verb, numit în această poziție "verb copulativ". De exemplu, în propoziția "[...] iubirea de moșie e un zid [...]" verbul "e" este un astfel de verb. Sunt verbe copulative: a fi, a deveni, a ajunge, a ieși, a se face, a rămâne, a părea, a însemna, a reprezenta. În limba română forma verbelor se modifică în timpul vorbirii în funcție de persoana, numărul și uneori genul subiectului. De asemenea, prin conjugare, verbul
Verb () [Corola-website/Science/299529_a_300858]
-
a răsplăti etc.). Folosite pe lângă substantive nonnumărabile (iar, în variantă adverbială, pe lângă verbele corespunzătoare), multiplicative pierd din compoziția semantică caracteristicile "creștere proporțională" și "creștere precisă", exprimând o intensificare neprecisă; un alt caz în care se petrece același fenomen este coordonarea copulativă a multiplicativelor (vezi infra, 1.5). 1.4. Numeralul multiplicativ se poate substantiviza, însă în contextele în care apare în calitate de substantiv nu are referință proprie, fiind un cuvânt dependent semantic de un alt cuvânt cu încărcătură semantică (și referențială), lexicalizarea
[Corola-publishinghouse/Science/85003_a_85789]
-
la împătrit, așa cum spuneau doctorii. Frecvent, are loc substantivizarea multiplicativelor care desemnează numărul de copii la o naștere: tripleți, cvadrupleți și chiar multipleți (EZ, 18.VIII.2008). 1.5. Când numeralele multiplicative utilizate adverbial se află în raport de coordonare copulativă, ele exprimă o creștere cantitativă neprecisă, aproximativă: Noi ne plătim întreit, înzecit datoriile, iar țările care ne sunt datoare mereu își micșorează datoria față de noi (www.cdep.ro), creștere care poate fi exprimată sinonimic și prin adjectivul neologic de proveniență
[Corola-publishinghouse/Science/85003_a_85789]
-
într-un manual de anatomie: implicații didactice, LR, 39, nr. 2, 1990, 100-103 [Elisabeta Mândrușca, Mihai Peteanu, Anatomia, fiziologia și igiena omului. Manual pentru clasa a VII-a, Buc., EDP, 1988, 129 p.] [55] ȘERBAN, RODICA LIGIA, Utilizări ale verbului copulativ a fi la modurile nepersonale, în “Limbă și literatura română”, București, an XIX, nr. 4, 1990, p. 7-9. [56] ȘERBAN, SERGIU, Test formativ. Propoziția, Ateneu, 27, nr. 9, 1990, 11. [57] TOMA, ELENA, Paronimia, sursă a unor greșeli de limbă
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
vedere logic. În cazul conceptului de existență, putem identifica diferențe semnificative între utilizarea logică și cea gramaticală a acestuia. Una dintre contribuțiile semnificative cu privire la problema filosofică a conceptului de existență îi aparține lui Gottlob Frege. Distincția kantiană dintre un "este" copulativ și un "este" al existenței este preluată de Frege și îmbogățită 157. Temeiul acestei distincții este la Frege următorul: în două propoziții, "este" apare cu sensuri diferite dacă cele două propoziții au forme logice diferite. De exemplu, forma logică a
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
iar a propoziției "Numărul sateliților lui Jupiter este patru" este: numărul n revine conceptului F. În propoziția "Dumnezeu este" lucrurile stau cu totul diferit. Ea are o formă logică diferită de "Dumnezeu este atotputernic" ceea ce arată diferența dintre un este copulativ și unul existențial 158. Pentru a înțelege mai bine teoria lui Frege despre conceptul de existență și implicațiile acesteia asupra argumentului ontologic va trebui să analizăm mai întâi, pe scurt, concepția acestuia despre concept în general. În opinia acestuia, conceptele
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
memoriei se nasc la niveluri colective, În relații interpersonale, fără aportul vreunui personaj istoric? Ovidiu Pecican: Eu zic că acest sau pe care l-ați inserat În Întrebarea dumneavoastră nu este neapărat un sau. L-aș Înlocui cu faimoasa conjuncție copulativă și. Pentru că În unele cazuri e așa, În altele e invers. Vă dau un exemplu - Iorga, pentru că l-am mai adus astăzi În discuție, dar și ca să respectăm unitatea de loc, timp și spațiu, ca În teatru. Unul dintre locurile
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
nu-și mai cunosc corpul, că și-au lăsat trupul să li se urce la cap și au făcut din cap ca un corp al omului. SCHWEINDI: Animalul din d-voastră își latră iar în aer liber animalitatea. O însămânțare copulativă e ceva aproape exclusiv spiritual. D-voastră târfă ordinară de-a curmezișul lumii, sunteți un om în clocot, o bestie sub formă de om. KARLI (se ridică): Eu sunt o ființă sănătoasă. Chiar și mama mea bună a spus mereu
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
se dau părțile de propoziție care au fost omise): Ce se întâmplă? Nimic [nu se întâmplă] (predicatul verbal); Unde ai pus caietul subțire? Pe raft [am pus caietul subțire] (subiectul, complementul, atributul și predicatul); [E] fierbinte, nu? (subiectul și verbul copulativ al predicatului nominal) [E] foarte [fierbinte]! (subiectul, verbul copulativ și numele predicativ adjectival al predicatului nominal); Câte mere vrei? (subiectul) [Vreau] trei [mere] (subiectul, predicatul și complementul). Autorul insistă asupra ideii că elementele omise trebuie să fie recuperabile din context
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
Ce se întâmplă? Nimic [nu se întâmplă] (predicatul verbal); Unde ai pus caietul subțire? Pe raft [am pus caietul subțire] (subiectul, complementul, atributul și predicatul); [E] fierbinte, nu? (subiectul și verbul copulativ al predicatului nominal) [E] foarte [fierbinte]! (subiectul, verbul copulativ și numele predicativ adjectival al predicatului nominal); Câte mere vrei? (subiectul) [Vreau] trei [mere] (subiectul, predicatul și complementul). Autorul insistă asupra ideii că elementele omise trebuie să fie recuperabile din context; nu trebuie considerate elipse formulările de genul "mulțumesc" sau
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
restul compusului, pe care îl reface mental; excepție fac cazurile de împrumut, foarte rare, în care inutilitatea elementului omis este dată de neînțelegerea sensului acestuia). Din raportul sintactic de coordonare dintre termenii compusului se subînțelege întotdeauna un raport de coordonare copulativă (v. FCLR I, p. 53), ceea ce înseamnă că, virtual, este eliminată și copula subînțeleasă; drept este însă că adesea compusele de acest fel nu pot fi clasate în coordonatoare sau subordonatoare, "deoarece sunt posibile mai multe interpretări" (FCLR I, p.
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
le risque, la responsabilité] (de faire qch.) "idem"; magh. dial. szkimbál"a profita de o ocazie, a exploata o situație; a căuta de lucru" < rom. a[-și] schimba [viața, soarta, locul de muncă etc.] + suf. verbal magh. -ál. Reținerea verbului copulativ dintr-o expresie în care elementul omis are funcție de nume predicativ s-a petrecut, cu sprijinul derivării, în exemplul rom. a firui "a blestema, a ocărî" < fire[-ar] sau fire[-ai] [al dracului, al naibii, al răului], deci într-o
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]