370 matches
-
cu limbaj direct și viguros („la răi să dau oglinda câteodată în obraz”) arată versurile publicate în „Steaua Dunării” și în Poezii noue, din 1856, precedate de Scrisori din Țara Țânțărească. Crezul său, transformat în laitmotiv și trecut în îndrăznețe diatribe (Solonii noștri, Strigoii), este Unirea Principatelor. Înfruntarea de mentalități - temerea de reforme raportată la ideile democratice ale timpului - susține corespondența, imaginată, între bătrânul boier Cinci Țânțari și tânărul Hafiz Țânțar, o alegorie căreia nu îi lipsește darul dizertației agreabile. Dincolo de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286693_a_288022]
-
să-și vândă conștiința. Aceștia ar fi „iluștrii contimporani”, pe care îi și fixează în 1861 într-un volumaș cu acest titlu. În Dicționar politic sau Epoca pruso-ciocoiască, atacând justiția, clerul ș.a.m.d., el se dezlănțuie mai ales în diatribe antidinastice. În proză, când nu cade în retorică sau în răfuieli mărunte, O. dezvăluie anumite resurse. O evocare vie, colorată este O pagină a vieții mele sau 22, 23 și 24 ianuarie 1859 (1861), momentul cel mai fast al existenței
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288565_a_289894]
-
un poet nedesăvârșit, iar poezia lui numai cumpătare pălește în fața celei hrănițe de sfântă nebunie" (1983, p. 441). În acest dialog, interpretat atât că o reiterare a discursului encomiastic despre natura poeziei din Ion, cât și ca o revenire asupra diatribelor estetice din Republică 91, Platon respinge orice formă de creativitate care implică rațiune și participare personală. Voința estetică a poetului apare că subordonată total controlului exercitat de agenți superiori, adică de muzele divine. Invocația către muze apare în versurile introductive
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
Socrate, plăcerile bune, în relație cu sufletul, cu infinitul și nelimitatul, celor rele, asociate cu trupul, cu ceea ce este finit, limitat; ar interzice surghiunirea sistematică a hedonistului în cotețul găinilor și la grajduri... Autor al unei serii de cărți, dialoguri, diatribe și lucrări consacrate virtuții, educației, lui Socrate, norocului, exilaților, naufragiaților etc., Aristip va fi consacrat oare tot atât timp analizei, reflecției, gândirii și intelectului, de vreme ce trăgea concluzia sumară a excelenței unei vieți de armăsar sau de taur? Se va fi
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
Pireu și vine zilnic la Atena pentru a urmări performanțele lui Protagoras și ale altor câțiva - poate și ale lui Prodicos, printre aceștia. Patru kilometri dus, patru întors, Eudoxos are tot timpul să mediteze, pe drum, la învățăturile auzite, la diatribele propuse sau la subiectele zilei. Când ajunge un înțelept desăvârșit, după călătorii în Egipt, el excelează într-un număr considerabil de domenii: matematică, astronomie, politică, legislație, medicină, inginerie. Autoritate de neocolit în domeniul numerelor iraționale și al mărimilor incomensurabile, el
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
XX-lea, trăind ascunși într-o rețea de mari galerii subterane, undeva în zona Pacificului. Izolată de peste un secol, coșmaresca lume subpământeană a ajuns sub conducerea monstruos-dictatorială a unui „Stăpân” ori „Părinte”. Sub transparentul înveliș al parabolei e o virulentă diatribă la adresa lui Stalin și a dictaturii sale. Societatea cesiumiștilor e descrisă în registru sumbru-grotesc, cu arsenalul literar propriu utopiilor negative cu mesaj implicit antitotalitar. În privința „anticipărilor”, din nou câteva au fost confirmate de realitate: terorismul planetar, manipulările genetice ș.a. SCRIERI: „Direcțiunea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286959_a_288288]
-
se ilustrează în replica pe care o dă, cu sarcasm și întărâtare, Domnilor Eliade și Tell (1850-1851), dar mai ales în cele trei epistole adresate domnitorului Barbu Dimitrie Știrbei. Întreprinzând o critică amplă a regimului, scrisorile acestea sunt o adevărată diatribă, folosind o gamă de mijloace din arsenalul pamfletului, de la apelul familiar, în bătaie de joc, la atacul dur, necruțător. Finețea și subtilitatea sunt însușiri mai rar valorificate de R., înclinat, atunci când nu polemizează dur, spre stilul măreț, grandilocvent, câteodată căzând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289374_a_290703]
-
și mijloacele publicistice întrebuințate până atunci. Este criticat guvernul de coaliție conservator-liberal, este atacat deseori M. Kogălniceanu, ministru de Interne, acuzat de a fi instaurat un regim personal; împotriva lui Carol I și a celor ce îl susțin se scriu diatribe necruțătoare, deși uneori antidinasticismul savantului se temperează din motive de tactică. Cu timpul însă interesul lui Hasdeu pentru lupta politică se atenuează. Articolele politice apar mai rar, din 1872, editorialul va fi înlocuit cu studii științifice sau cu versuri, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286336_a_287665]
-
Lansează „Bilete de papagal” (1928-1929, 1930, 1937-1938, 1944-1945). „Minusculă” ca format, „Bilete de papagal” a fost o foarte bună revistă de literatură, deschisă tinerilor (Eugen Ionescu, M. Blecher, Geo Bogza, Eugen Jebeleanu ș.a.). Contribuția lui A. este masivă: poeme, tablete, diatribe împotriva lui M. Dragomirescu, N. Crainic, N. Iorga (la intervenția acestuia, poliția interzice în 1938 „Bilete de papagal”). Scriitorul, ajuns la o rodnică împlinire creatoare, încredințează tiparului aproape an de an câte o carte, experimentează alte formule în lirică, dă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
organizației este transferat la București. Această primă breșă în autoritatea Moscovei trebuie eliminată cît mai repede. Reamintirea rolului de lider al URSS-ului, în construirea socialismului, și denunțarea Iugoslaviei care nu a respectat acest precept, devin două constante ale unei diatribe violente la adresa lui Tito, orchestrate de către Kominform, care se transformă într-un tribunal cu putere de excomunicare și ale cărui decizii, exprimate prin două rezoluții, dobîndesc forță de lege pentru partidele comuniste 8. La cea de a treia conferință a Kominform-ului
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
să facă dovada unei ferme vigilențe revoluționare, pentru a depista, demasca și a îndepărta elementele tulburi, polițiști, turnători, provocatori ... pe care burghezia caută să-i introducă în rîndurile sale20. PCF-ul se închide în contra-societatea sa. Tonul este cel al diatribei și al acuzațiilor aruncate în toate părțile; al exaltării URSS-ului, a lui Stalin și a fidelului său discipol, Maurice Thorez. Sărbătorirea celor cincizeci de ani ai lui Thorez nu se va lăsa mai prejos de cea a lui Stalin
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
să creadă că nu e nimic grav, dacă Hrușciov merge la operă. Ce sezon muzical! mi-am zis eu. În pauză, după ce au ieșit din loja în care au stat împreună, Hrușciov s-a lansat în fața delegației române într-o diatribă războinică, influențată de tonul violent și intransigent în care condamnase acțiunea americană, în aceeași zi. Cred că fețele interlocutorilor români exprimau orice în afară de aprobare. Mai târziu, premierul Maurer mi-a spus, într-o călătorie în care l-am însoțit, că
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
rațiunea o va călăuzi pe Katie, atât în reechilibrarea propriei vieți, cât și în tentativa ei, nespectaculară dar veritabilă, de a fi bună într-o lume nebună. David, din "cel mai supărat om din Holloway", așa cum semna ca autor de diatribe jurnalistice, dintr-un soț și tată încruntat, dar eficient în conservatorismul său autoritar, devine brusc un activist al carității, iluzionându-se că redistribuie echitabil bogăția, miluind un boschetar sau obligându-și copiii să-și doneze computerul și jucăriile unui orfelinat
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
pensionar comod, Sade se impune ca protagonist al ospiciului nu atât datorită reputației și cărților sale scandaloase, cât caracterului său imprevizibil și firii schimbătoare; tonul său este când calm, avântat evocator sau confesiv, când ieșit din matcă, pornit pe frondă, diatribe și invective. Aflăm astfel că principalele sale pasiuni au fost banii, sexul și filosofia, că este anticlerical și ateu convins, altfel spus, un anarhic desăvârșit, inclusiv în materie de scris și estetică. A exersat în cam toate speciile, de la roman
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
este gata să-și vândă sufletul acestui Lucifer ambiguu, dorind să fie sodomizată, violată, penetrată de un "organ sexual animalic plin de păr (poate acoperit chiar cu o blană pufoasă, dumnezeule!) în toate orificiile posibile și imposibile din corp", în ciuda diatribei înfiorătoare a aceluia: "Corpul tău e o groapă comună de oferte erotice, de vise înăbușite, de care nu te poți apropia fără mască de oxigen, și chiar și atunci cu scârbă!". Reprezentările literare ale Diavolului antropomorf constituie aproape o subspecie
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
de natură hormonală") nu-l putea rata. Expediindu-și personajul în stradă, într-o istorie megalomană, mimetică prin veleitățile ei imperiale, molipsită de ideologia fascistă și nazistă tip Hitler, Mussolini, Franco, Saramago face din Ricardo Reis purtătorul de cuvânt al diatribei sale antifasciste și antidictatoriale, al satirei antisalazariste. Ricardo Reis sfârșește prin a-și recunoaște înstrăinarea de propria țară, confiscată de clișee rasiste, febra războinică și brutalitatea poliției politice. Scepticul religios nu ezită, vizitând celebra localitate Fatima, să desacralizeze un loc
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
de doi ani, a trupelor rusești ce staționau În Bulgaria (art. 8). Luând cunoștință de prevederile Tratatului ruso-turc, Guvernul princiar declara urbis et orbi că nu va ceda „decât forței”, iar În Senat, M. Kogălniceanu s-a lansat „Într-o diatribă violentă” la adresa Rusiei, declarând „nul și neavenit” actul Încheiat la San-Stefano <ref id="96"> 96 M.O., nr. 60, 16 martie 1878, p. 1 740-1 741; IRD, vol. II, partea II-a, doc. nr 162, p. 288, doc. nr. 163
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SORIN LIVIU DAMEAN () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1251]
-
lupta de clasă și din tonalitatea oraculară. Articolul pare să fie generat și de absența unor titluri din vitrine și atunci accesul la bibliotecile private pare să rămână singura soluție pentru cel care dorește să se informeze. Nu știm în ce măsură diatriba aceasta împotriva colecționarilor și-a atins scopul, ea pare mai degrabă menită să accentueze ura celorlalți față de ei. Articolul rămâne însă și o pledoarie în favoarea lecturii: Noi rămânem lângă magia cărților. Lângă rolul misionar. Lângă necesitatea de circulație. Și aștept
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
de muncă brută, necalificata, emigrația anilor '80 era alcătuită din oameni bine calificați, emigrație ce se concentra asupra unor poziții sociale și economice superioare în străinătate. Din această cauză, și opinia publică a început să-și schimbe discursul, trecînd de la diatribele naționaliste care condamnau emigrația, considerînd-o că o consecință directă a exploatării țării de către Marea Britanie, la argumente legate de voluntarismul noii emigrații. Cei care continuau să părăsească Irlanda o făceau pentru că aveau ambiție și considerau plecarea drept o soluție individuală de
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
că înțeleptul nu-și va forma niciodată simple păreri, adică nu-și va da niciodată asentimentul la un lucru fals, va duce felul de viață al cinicilor, cinismul fiind drumul cel mai scurt spre virtute"27. De asemenea, Epictet, în Diatribele sale, îl numește printre modelele școlii stoice pe Diogene. Doar că, spre deosebire de precursorul lor, stoicii nu epatează. Dimpotrivă, cultivă discreția, considerând că tăcerea are o valoare cel puțin la fel de mare precum vorba. Lupul lui Cantemir pare a urma întocmai aceste
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
ori păcat, el face cel mai adesea figură proastă, opresivă, e polul negativ al ființei noastre, e tot ce poate fi mai străin de Unul divin. Dar poate fi ceva cu totul străin de acest Unu, lăsat complet în afara lui? Diatribele împotriva trupului în sine stîrnesc mereu senzația inconfortabilă de incompletitudine metafizică. Cînd gîndim libertatea după modelul alegerii ori după cel al separării de condiționări (al căror simbol este trupul), această libertate rămîne incompletă, lasă ceva în afara ei, menține o exterioritate
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
nevoie, vorbăreț din calcul, scontând pe efectele unei limbuții colorate de pronunție regională, de ziceri mucalite și înjurături pitorești - mască sub a cărei acoperire își face drum spre orice țintă urmărită. Personajul din romanul anterior, Miron Goia, ajuns ziarist, publică diatribe împotriva profitorilor de pe urma insurecției decembriste, ridicându-se fățiș și împotriva lui Liță Onacă, devenit proprietar al gazetei de la care e nevoit să plece. Cei doi se confruntă decisiv. Nu învinge nici unul, căci, în final, narațiunea ia din nou o întorsătură
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289936_a_291265]
-
2, 9 și 3, 9 ; <endnote id="cf. 240, p. 84"/>). Această sintagmă s-a bucurat de succes, pentru că punea cele două religii În poziții antagonice : dacă biserica este „Templul lui Dumnezeu”, sinagoga trebuie să fie „Templul lui Satan”. Traversând diatribele antisemite ale Părinților Bisericii (mai ales cele ale lui Ioan Hrisostom și Grigore de Nyssa) <endnote id="(121, pp. 45-46)"/>, formula a fost preluată și relansată de Inchiziție, În secolele XIV-XV <endnote id="(85, p. 87 ; 238, p. 386 ; 239
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
punctez câteva dintre cauzele nașterii și dezvoltării legendei „evreului rătăcitor” anume În Europa Centrală și Începând anume de la mijlocul secolului al XVI-lea. În primul rînd, apariția În limba germană a cărții populare despre „evreul rătăcitor” ar trebui pusă În legătură cu diatribele antisemite semnate de Martin Luther (1483-1546) În ultima perioadă a vieții sale. Este foarte probabil ca legenda să se fi născut pe la jumătatea secolului al XVI-lea, În cercurile luterane din nordul Germaniei. De altfel, În cartea populară din 1602
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
nostru, care și-a făcut apariția Într-un final la ceea ce se numea birou, cu o mutră acră (ceea ce era de Înțeles, avînd În vedere că era duminică) și ne-a dat voie să dormim În curtea interioară. După o diatribă aspră pe tema Îndatoririlor noastre cetățenești etc., ca o culme a generozității sale, ne-a oferit 200 de peso, pe care noi, ofensați pe bună dreptate, i-am refuzat. Dacă ne-ar fi oferit banii după trei luni, ar fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]