312 matches
-
empatic. Or, secvențele acestea sunt foarte prețioase, pentru că încearcă să comunice totuși câte ceva și despre personalitatea omului de dincolo de text. Din păcate, și aici, impresia de convențional înăbușă manifestarea spontană a trăirilor interioare, iar interpretarea păstrează aerul acela de insuportabil diletantism și de platitudini încălecate ce se degajă din extazul obligatoriu al iubitorilor de turism în grup. De pildă, tablourile "marelui" Arnold Böcklin nu rețin atenția decât prin "farmecul tragic al subiectelor și prin coloritul lor izbitor". Atât aflăm despre arta
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
208". Campaniile mediatice din ultima vreme, deși aduc în atenția celor interesați o serie de informații și îndrumări, nu sunt în niciun caz suficiente pentru ca părinții să construiască tratamentul exclusiv pe aceste baze. Pe de o parte, există și mult diletantism în asemenea emisiuni, pe de altă parte, nu sunt excluse nici tentativele unor șarlatani. De pildă, diferiți "specialiști" pretind sume exorbitante pentru tratamentul de tip ABA, sume care nu se justifică. Și de aceea, tratamentul copiilor cu autism trebuie să
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
un sistem de evaluare a performanțelor profesionale și dacă ar opera în baza unor examene de cunoștințe obiective, soluția disponibilizărilor ar avea o justificare legală. Nu se gândesc nici la costurile implicate de formarea profesională a unor noi specialiști. Acest diletantism managerial este foarte costisitor pentru organizație și, din păcate, specialiștii în resurse umane se confruntă tot mai des cu el. Diagnoza organizațională și, implicit, raportul de diagnoză organizațională trebuie să surprindă deficiențele existente în managementul resurselor umane din organizație. Ea
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
nimerit. Este o infinită tristețe în școala românească dacă se rostogolesc astfel de întrebări de pe buzele elevilor la urechile profesorilor. Orice disciplină de studiu are un limbaj de specialitate, are un nucleu teoretic sau empiric în afara cărora învățarea rămâne simplu diletantism. Nu poți amesteca borcanele, dar poți conștientiza că ele sunt în legătură strânsă unele cu altele și toate cu viața ta. Mai ales cu viitoarea ta viață profesională pe care urmează s-o alegi. Se întâmplă ca profesia să fie
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
în sens actual românesc, este ideea de "sinteză". Și aceasta în plină epocă de cunoaștere strict specializată, parcelată, fragmentată. De unde, orientarea spre generalizarea necesară, spre teoretizare, globalizare, tendință considerată în Occident ca depășită, perimată, un semn sigur de amatorism și diletantism. Sinteză, deci, pe toate planurile. Inclusiv - sau mai ales, în foarte multe cazuri - între referințele străine și românești (A. Marino, Pentru Europa) Sunt îmbrățișați, de profil, față în față, ea cu mâinile pe umerii lui, cu față ridicată spre el
[Corola-publishinghouse/Science/85021_a_85807]
-
Situată pe pozițiile unui exclusivism agresiv, C. propagă „neoevanghelismul” și „filosofia neospiritualistă”, emanații pseudoștiințifice ale Societății Teosofice din Paris, lansează atacuri repetate la adresa lui A.D. Xenopol, împotriva „Sămănătorului” și, mai ales, a lui Ilarie Chendi, pe care îl acuză de ignoranță, diletantism și mercantilism la editarea primului volum, Literatura populară, din Opere complete de M. Eminescu. Beletristica publicată aici cultivă macabrul sub forma unor scrieri precare, în care abundă fantomele, visele și vedeniile terifiante. Se remarcă poezia lui B.P. Hasdeu Complotul bubei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286630_a_287959]
-
I, 21, 28-32; II, 2, 23-24, II 12, 2-6) și referirea la problemele analizate anterior (I, 13, 5; II, 17, 4) sau ce vor fi analizate (II, 14, 14). 3.4.3. Dezavantajele acestei abordări sunt, pe de o parte, diletantism, datorită tratării superficiale a unor probleme (e.g. teoria elementelor, mișcarea astrelor) sau a simplificării radicale a materialului aflat la dispoziția lui, pe de alta, repetarea inutilă a unor informații deja prezentate sau elementare și nenecesare (I, 21, 3-4; II, 6
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
manifestări culturale putem citi: „Un viu interes au stârnit lucrările de artă naivă, datorită exprimării nestânjenite a darului natural pentru culoare și formă, ilustrând mentalități, obiceiuri și realități specifice mediilor populare. Stângăciile inerente, departe de a eșua în improvizație sau diletantism, ne relevă un procent ridicat de spontaneitate, de ingenuitate, ce potențează cu un farmec inimitabil libertatea expresiei și autenticitatea gestului creator. Artiștii naivi au adus prospețimea unor soluții plastice neașteptate, note de umor, accente de observație directă, nesofisticată. Pe lângă lucrările
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
Musil. Însă Musil a arătat clar în ce măsură conta pentru el intermedierea conținutului eseistic prin Ulrich: "Dar pot să spun ceea ce vreau să spun numai în roman, prin intermediul evenimentelor și personajelor"31. Spre deosebire de Orwell, Musil nu poate fi ținta acuzațiilor de "diletantism", prin care Anderegg înțelege eșecul unui autor în a transforma propria imagine a realității în cadrul fictiv de referință al unui personaj sau narator 32. Situațiilor de acest gen, în care romanul este folosit ca vehicul pentru propagarea directă a ideologiei
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
al "bunului specialist", care face să nu fii văzut cu ochi buni dacă te aventurezi spre un nivel de cultură generală ceva mai ridicat, devii suspect și chiar periculos. Spre onoarea lui și Hayek a fost acuzat de amatorism și diletantism după succesul de public al Drumului către servitute. Scrisul bun și deschiderea culturală sunt semne de neseriozitate științifică pentru universitari cu pretenții bovarice de specialiști. Cum arăta H.-R. Patapievici, preluînd un avertisment mai vechi al lui Jacob Burckhardt, "progresul
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
din 1896 până în 1935) la „Convorbiri literare”, unde, din 1900, e membru în comitetul de redacție, instituie, începând cu nuvela Emma, etapa de maturitate a scrisului lui B. A fost tradus în franceză, italiană, rusă, portugheză, bulgară. Un aer de diletantism blajin emană din intervențiile lui în materie de literatură. Cu toată tenta lor paternală, opiniile sunt intolerante în fond. Aderând, pe urmele lui T. Maiorescu, la principiul artei pentru artă, scriitorul se dovedește un tradiționalist, speriat de excese și mefient
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285670_a_286999]
-
pune în discuție mai toate ideile curente ale epocii, de la doctrinele filosofice (intuiționism, freudism) și politice (liberalism, comunism, fascism) până la ultimul strigăt al modei. S-a regăsit adesea pe pozițiile junimiste și ale lui Titu Maiorescu, respingând nonvaloarea, „moftul” cultural, diletantismul, imitația pripită, „beția de cuvinte”, „slugărniciile tardive”, totul în numele autenticității, singura care trebuie să canalizeze actul de cultură, talentul și creația, „tehnica”, adică „localismul esențial”, traductibil ca specific național. Rămâne atașat de marile valori naționale (Eminescu, Creangă), veștejește tradiționalismul de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290712_a_292041]
-
critici celebri numai datorită faptului că sunt tineri, și-n plus purtători de servietă a unor patroni sau moguli cum se spune mai nou, executanți ai ordinelor și adversarilor acestora. Spre deosebire de cărțile unor autori, efemeride senzaționaliste care excelează prin improvizație, diletantism, instinct, erotism, promiscuitate, lipsă de idei, ca să nu mai vorbim de ignorarea construcției epice, Stațiunea (Est-Samuel Tastet Editeur, 1997,143 p., premiul Academiei Române, reeditare Editura Polirom, 2007) preia rețeta clasică de succes despre putere și revoltă în ecuația lider politic-vârfurile
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
o școală de pilotaj, în care autorul face din nou uz de realitatea trăită și neprelucrată în nici un chip, și istoria unei proze lungi, concepută ca un dialog între Autor și Narator, o miză interesantă și la modă, vădind însă diletantism teoretic. Cum a murit Marin Preda (1992), în intenție o consemnare a ultimei zile din viața marelui prozator, e o scriere submediocră, din care se desprind doar idolatria față de maestru și specularea anecdoticii din lumea literară și din viața celui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290315_a_291644]
-
Perpessicius, un domeniu pe cât de fertil din punct de vedere al producției literare, pe atât de dificil din perspectiva categorizării și interpretării: arheologia literară. Într-o critică literară dominată încă de „impresionism” și, de prea multe ori, de superficialitate și diletantism, abordarea lui O., fundamentată pe frecventarea asiduă a manuscrisului operei și pe definirea atentă a conjuncturii literare și sociale în care aceasta s-a născut, apare ca un demers critic substanțial și mai ales necesar. În concepția autorului, arheologia literară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288554_a_289883]
-
literare în câmpul răvășit și răscolit cu fierul al vieții noastre românești”, când menirea unui scriitor este de a fi „un generos dascăl de istorie și sociologie”. Pe aceeași linie, L. Algazi va pleda în Profeții pentru „militantismul cultural”, împotriva diletantismului și a artei pentru artă. H. Sanielevici susține teoretic această orientare prin studiile Despre stil și Literatura viitorului, afirmând că simbolismul și decadentismul sunt expresia unei „bolnăvicioase hipertrofii a senzației”, iar naturalismul, ca falsificator al adevărului, e „mărginit, vulgar ori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289828_a_291157]
-
Mușlea și Problemele tipologiei folclorice (1971) de D. Caracostea. De acești doi eminenți cercetători ai culturii noastre populare îl leagă de asemenea meditația gravă asupra destinului folcloristicii, efortul de a o elibera de sub tutela literaturii, a eseisticii literare și a diletantismului, de a o dota cu instrumentele de lucru necesare, îndelung așteptate. Spre deosebire însă de D. Caracostea, care a abordat și „disciplinele adiacente”, sau de I. Mușlea, care a fost acaparat de etnografie, B. și-a delimitat cu fermitate, din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285647_a_286976]
-
de la debutul acestui ciclu dedicat capodoperelor teatrului lyric și cu riscul de a fi acuzat de lipsă de modestie, pot afirmă că ceeace s-a născut din pasiunea ardenta a autorului pentru muzica de operă nu mai poate fi considerat diletantism. Am recitit ceeace am scris acum șapte ani în volumul Lebădă de la Busseto, consacrat marelui Giuseppe Verdi, și mi-a făcut plăcere să constat că nimic din materialele înserate în respectivul volum nu s-a dovedit a fi perisabil. Au
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
din partea locului și că de la aceștia ar proveni cuvăntul Gălăuțaș.Ne-ar contrazice oricine are cunoștințe de lingvistică.Dacă fabricăm toponime fără nici un suport științific, nu numai că nu putem fi credibili, dar cădem și În ridicol, suntem suspectați de diletantism. Că ungurii au schimbat multe toponime sau le-au maghiarizat pe altele, când au venit În Ardeal este cunoscut.Noi cei de acum , români sau maghiari nu suntem vinovați pentru aceste fapte și nici nu putem schimba aceste toponime intrate
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
psihosociologic, ea se deosebește de etnotipul francezului, pe de o parte, si de geotipul provincialului, pe de altă parte. Clișeele cele mai expresive, care revin în caracterizarea identității pariziene sunt frivolitate 95 (cu întreagă gamă de sinonime insouciance, frivolité, instabilité, diletantisme, caprice) și cel de libertate 96, întrebuințate cu sens favorabil și defavorabil. Frivolitatea pariziana este, califica J.Roger [ț.2, p.797], geniul epocii lui Napoleon al III-lea și frivolitatea pariziana este o forță creatoare [Král, p.114]. Chiar
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
asertiv, fondat mai mult pe evidente decât pe o demonstrație logică. Printre aceste lucrări, cea a lui E.Marc Lipiansky are meritul de a prezenta un ansamblu mai amplu de trăsături ale parizianului: vivacitate, deschidere, spontaneitate, nervozitate, instabilitate, frivolitate, grație, diletantism, obsesia modei, spirit rebel, individualism, gust, elegantă, rafinament, necesitate de excitare și de divertisment [p.96]. Alte surse menționează de asemenea versatilitatea, spontaneitatea și deschiderea parizienilor. Parizianul se caracterizează prin gustul și renumitul sau chic parisien, si este predispus spre
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
Titulescu, Iorga, Brătianu și Mihalache au ignorat testamentul acestor înaintași, potrivit căruia "granițele nu se discută, ci se apără" și, imprudenți în perspectiva istoriei fiind, și-au asigurat un loc nedorit la coșul de gunoi al acesteia. Aceiași diplomați, cedând diletantismului agresiv al unor guvernanți, și profitând de vârsta înaintată a unor factori de decizie, au prezentat în Parlament Tratatul ca pe un act modern, care privește în viitor (viitorul cui? al Ucrainei?) și care este în strictă consonanță cu Actul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
colocvialismul (până la vulgarisme rafinat-ironic contextualizate), detaliul cel mai particular picant și abstracția filosofic-savantă, citatele în 3-4-5 limbi și referirea sătesc regională, istoria universală și folclorul legându-se organic între ele"16. Teoreticianul "secundarului", admirator al lui De Quincey și al "diletantismului superior", al tuturor genurilor literare așa-zis "minore", găsește "rădăcinile acestui mod generic" într-o venerabilă tradiție central-europeană, ilustrată, la noi, de un Timotei Cipariu sau de un Ion Codru- Drăgușanu. Pe de altă parte, scrisorile lui Ion D. Sîrbu
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
în a VI-a 9 bolnavi, iar în ultima, a VII-a, 5 bolnavi. Ne imaginăm saloanele mijlocii, mai mici decât cele obișnuite în acea vreme. Era curat; iarna saloanele erau încălzite suficient de bine. Se remarcă o notă de diletantism organizatoric; epilepticii erau reuniți în același salon (pentru motive pe care le știu psihiatrii de astăzi, și le știau poate mai bine cei din sec. al XIX-lea, conviețuirea acestor bolnavi, care sunt deseori extrem de impulsivi, nu este de recomandat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
de table (1971), în care, sub aparența de gratuitate a jocului livresc, tratează probleme grave, cum ar fi criza identității într-o lume incapabilă de comunicare (Balmeș-talmeș), falsele și realele probleme ale creației puse unor autori condamnați la sterilitate și diletantism cronic, pentru care scrisul devine o activitate mecanică (Coja Ion, autorul piesei), sensul puterii și al responsabilității implicate în tentativa de a dirija destinele celor din jur, înfăptuită de un individ care se crede Dumnezeu (Jucătorul de table) sau perspectiva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286323_a_287652]