465 matches
-
picturale, proaspete, „de in”. Poetul, purtat peste destinul absurd în avânt muzical, „galactic”, mărturisește credința în logos, căruia îi atribuie valoare magică („Bucuria cuvântului / descântă măslinii”), ca și încrederea în puterea iluziei de a genera realitate (Ulmul albastru). Impresia de ermetism se risipește pe alocuri nu numai prin infuzia de concret, ci și prin instantanee ale revelației luminoase, clarificatoare. Între pământ și cer (1977) așază poezia lui G. sub zodia Săgetătorului (stăpân al muzelor și al inspirației), care ordonează existența în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287274_a_288603]
-
și fiziologie. Unele reforme medievale ale doctrinelor antice în domeniile amintite, de proveniență islamică sau latină, se pare că au influențat personalitățile lui Copernic, Galilei, Kepler, care se descurcau bine în toate cele cinci domenii. Alte influențe au venit de la ermetismul matematico-ontologic și de la ideile corpuscular-mecanice derivate din atomismul antic. Bacon a fost personalitatea de tranziție de la magul ermetic Paracelsus la filosoful experimentalist Robert Boyle (23, pp. 102-103). Acești savanți moderni au mai beneficiat de o sursă importantă pentru împletirea celor
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
a mișcării din jurul unei reviste, ci de un concept de mare generalitate. Criticul își propune să stabilească dacă literatura - în speță poezia, avută în vedere în mod exclusiv - creată la noi în secolul al XX-lea sub semnul simbolismului, expresionismului, ermetismului, avangardismului etc. are sau nu „semne particulare”, dacă se poate vorbi de un specific al modernismului românesc. Concluziile nu sunt spectaculoase, ci întrucâtva previzibile, dar argumentația și exegeza sunt demne de tot interesul. Ca și în alte rânduri, M. se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288109_a_289438]
-
aplicate poeților la ieșirea din cetate sau povestea "odraslei florale" Kostrowitzki (supranumit Apollinaire). Indiferent de subiect, autorul aduce vorba la întîmplări din realitatea imediată, strict autobiografice, care își găseau rostul în acel "tiraj confidențial". Aceasta ar fi prima cauza a ermetismului (și nu lexicul care i-a derutat și i-a impresionat pe mulți): invocarea unor evenimente petrecute în spațiul pitulian - Casă Universitarilor Bahluviasioti, Vama-Veche, 2 Mai, Târgul de Carte Bucarestiot. O "istorie ieroglifica" din care putem afla mai usor numele
O scriitură pierdută by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17624_a_18949]
-
ieroglifica" din care putem afla mai usor numele celor vizați decît ceea ce au făcut propriu-zis. Biografismul lui Luca Pitu este unul aparte în postmodernismul românesc. Amintind de evenimente la care a fost martor (unele importante, altele nu), autorul evita cenzură; ermetismul sau îi zăpăcea pe tăietorii textuali ceaușiști. Unul dintre aceștia din urmă îi spune la un moment dat: "Domnule doctor, maturizati-vă, dați dracului scriitura carnavalesca...". Așadar scriere obscurizantă ca replică dată limbajului de lemn, scrisori, pierdute sau interceptate, dedicate
O scriitură pierdută by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/17624_a_18949]
-
în schimb, despre „spirala vortexului cosmic”). Cele mai semnificative intervenții, însă, privesc blocurile de text, care, de câteva ori pe poem, permută. Așa încât fostele ceremonii escatologice devin uneori geneze. Ceea ce e reconfortant. Mai ales în cazul unor imagini de un ermetism care se pretează de minune analizei pe text.
O, generația mea by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3984_a_5309]
-
se înnădesc. Nu știu dacă asta conferă poeziei adâncime. Dar provoacă de la bun început un frapant efect de onestitate. Sfoara de întins rufe e o carte care nu are nimic de ascuns. (E cât se poate de străină de tentațiile ermetismului de modă nouă). Drept urmare, nu recurge, prin tehnică, la trucuri ușoare, la prestidigitații tematice. Nu inventează mistere și nu spiritualizează abuziv. Echivocul se naște din multitudinea de oferte de lectură, nu din amputarea unui singur sens posibil (și acela, de
Tablou de familie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3876_a_5201]
-
Curtea de Argeș. Student al facultatea de limbă și literatura română din București, pe care o părăsește pentru secția de teatrologie de la Institutul de artă teatrală "I.L. Caragiale". Debutul în "Luceafărul" (1964). În "Iadeș" (1967) poetul e ispitit în aceeași măsură de ermetism și suprarealism, de cultul banalității și de mitologia autohtonă, localizată, uneori în teritoriul natal. Construcțiile baroce trădeayă gustul pentru proteiyarea excursului poetic și pentru autonomizarea fiecărei imagini: din pastă lirica apar cu străluciri bruște detalii metaforice, asociații de mare forță
Dumitru M. Ion () [Corola-website/Science/320705_a_322034]
-
Ene, N.I. Crăcea și T. Diuclea. Așa cum transpare dintr-un scurt articol inaugural intitulat Înainte..., unde se fac considerații despre dificultatea artei adevărate, arătându-se că „marea frumusețe a gândului se dăruiește scump, greu”, publicația are simpatii pentru modernism și ermetism. Conținutul ei rămâne însă foarte modest. Se publică versuri, proză scurtă, recenzii, articole pe teme estetice și culturale, semnate de un grup restrâns de colaboratori, între care, alături de redactori, se numără Ilariu Carpen, Valeriu Brustur, Șt. Dincă, Florea Călin, I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288861_a_290190]
-
tradusă sub titlul Bazarul unui poet (2000). Apa vie, prima carte de poezie, se încadrează într-o paradigmă specifică anilor ’70, pentru care lirica de „semne” constituia modelul predilect: motive folclorice se suprapun pe o complicată rețea simbolică, mergând până la ermetism. Poemele, gravitând în jurul laitmotivului „apa vie”, asociat luminii, grefează o sensibilitate feminină livresc-aurorală pe o tradiție barbiană, regăsită de mai mulți poeți ai epocii. Însuflețită de un elan vitalist adolescentin, poeta își circumscrie un univers mitizat, populat de ființe simbolice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290091_a_291420]
-
2011. Poetul Daniel Corbu propune la Princeps Edit din Iași reeditarea cărții Transmodernismul, iar Ed. "Ștefan Lupașcu" din Iași, prin recomandarea logicianului Petru Ioan, îi reeditează Polemici "incorecte" politic. Apare, la București, studiul exegetic Ion Barbu și spiritualitatea românească modernă. Ermetismul canonic și la Chișinău, volumul Eminescu în captivitatea "nebuniei", pe care autorul o consideră "ediție definitivă" a cercetării despre boala și moartea poetului. 2012. Alte cinci volume de istorie și critică literară văd lumina tiparului: În oglinzile lui Victor Teleucă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
II-a a Festivalului Național de Poezie "Cezar Ivănescu", Iași-Bârlad, 2012 (pentru vol. Cezar Ivănescu transmodernul); Premiul pentru critică literară al revistei "Poesis", Satu Mare, la "Zilele Poesis", ediția a XXIII-a, 2012, pentru vol. Ion Barbu și spiritualitatea românească modernă. Ermetismul canonic. 2013. Apar volumele: Basarabia eminesciană (Editura Junimea, Iași, col. "Eminesciana"); A doua schimbare la față (ediție revăzută și adăugită, Editura Scara, București); Eminescu în captivitatea "nebuniei" (ediție bibliofilă, revăzută și adăugită, Editura Tipo Moldova, Iași). Pe 19 noiembrie, i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
revăzută și adăugită, Editura Scara, București); Eminescu în captivitatea "nebuniei" (ediție bibliofilă, revăzută și adăugită, Editura Tipo Moldova, Iași). Pe 19 noiembrie, i se decernează Premiul "Titu Maiorescu" pentru critică literară al Academiei Române, pentru Ion Barbu și spiritualitatea românească modernă. Ermetismul canonic (2011). 2014. Apar volumele: Caragiale abisal (ediția a doua, revăzută și adăugită, Edituara Muzeului Național al Literaturii Române, București); Eminescu incorect politic (Editura Scara, București); Numere în labirint (vol. IV, Editura Detectiv literar, București); Literatura română acasă (Editura Ideea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de mirare că, sub forma unor concentrate de gând așa dezinvolte, autorul spune lucruri atât de adânci. "Marele merit al Ion Minulescu e că a făcut simbolismul popular. Prin aceasta, el trăda, de fapt simbolismul, care ajunsese pe culme cu ermetismul lui Mallarmé" (p. 12). "Apariția lui Nae Ionescu în cultura română a stat sub semnul oralității și anonimatului. El se identifică abisal cu modul de a fi în lume al civilizației traco-getice. (...) Nae Ionescu a avut norocul memoriei discipolilor săi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
pe Al. Dima), se pricepea să transforme o pagină a unui istoric literar (Al. Piru) într-o pagină proprie, prin inserții de elemente inedite, cum ar fi asocierea lui Ioan Prale cu Urmuz și încercarea de a sugera explicații la "ermetismul" poetului cu "firea cea întoarsă". Dar ca surprinderea să nu crească și să devină îndoială, precizează că în liceul de la Bârlad, în care a învățat, "exista o bibliotecă de 20 000 de volume" și că acolo a prins "patima cititului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
argumente pertinente, sugestii profitabile. Surprind plăcut prin maturitate, originalitate și expresie critică destule pagini eseistice despre M. Sadoveanu, Ion Barbu, G. Călinescu, C. Noica, M. Preda, E. Barbu, Anton Holban, Camil Petrescu. Iată câteva mostre: "Nu văd în ce constă ermetismul lui Ion Barbu. E un geometru, adâncit în limpezimea oglinzii. Transparența lui e atât de pură, încât pare ermetic". Aici Th. Codreanu atacă imaginea încremenită a unui Ion Barbu poet ermetic, din perspectiva unei critici prea comode, tot așa cum, altădată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
exista o legătură cauzală, ci doar contextuală". Și totuși de ce în zona finală a eseului, la care ne-am referit, semnatarul acestuia (Culianu) "culpabilizează un întreg popor"? "Crai nou", nr. 5674, 18 iunie 2011 ION BARBU ȘI SPIRITUALITATEA ROMÂNEASCĂ MODERNĂ. ERMETISMUL CANONIC, BUCUREȘTI, CURTEA VECHE PUBLISHING, 2011, COLECȚIA "ȘTIINȚĂ, SPIRITUALITATE, SOCIETATE" C.D. ZELETIN O carte de excepție privitoare la Ion Barbu I De fapt, nu e o carte, ci e Cartea. Cartea pe care o așteptaseră exegezele închinate în timp marelui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fascinantă în adâncurile ei, dedicată lui Ion Barbu, poet care a problematizat lirica românească în măsura în care, cu o jumătate de veac în urmă, o problematizase înălțând-o Eminescu. E vorba de exegeza domnului Theodor Codreanu, Ion Barbu și spiritualitatea românească modernă. Ermetismul canonic, Editura Curtea Veche, București, 2011. Exprimând justa receptivitate pentru Eminescu a românilor, copleșitoare și în trecut și astăzi, G. Călinescu, hotărându-l poet național, l-a fixat în ipostaza de canon, mai exact de normă axiologică în lirica românească
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
primejdios al surprizelor unui vulcan adormit. Ajuns-a el oare la ultima erupție? Posibilul a fost consumat? Sunt întrebări retorice, atâta vreme cât admirația mea pentru cercetarea exhaustivă pe care o consemnez aici este deplină. Punctul de foc al studiului constă în ermetismul canonic al lui Ion Barbu, generat grație setei enorme de forme perfecte, posibil invariant axial între modelul canonic poetic și cel matematic, invariant care concentrează în el originalitatea poetului. În termeni informaționali, ermetismul canonic implică scăderea la maximum a redundanței
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Punctul de foc al studiului constă în ermetismul canonic al lui Ion Barbu, generat grație setei enorme de forme perfecte, posibil invariant axial între modelul canonic poetic și cel matematic, invariant care concentrează în el originalitatea poetului. În termeni informaționali, ermetismul canonic implică scăderea la maximum a redundanței, debarasarea ideii de laxismul comentariului și de virtuțile plastice ale cuvântului. Eminescu, ne asigură Theodor Codreanu, bine orientat în adâncul lucrurilor, dispunea de cea mai înaintată conștiință canonică, neîntrecută nici de Ion Barbu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fi ajuns la ideal. Asceza îi asigura fecunditatea, canonul reducția întru puritate și concentrare la un singur sens. Nu la niciunul, idee profesată de adepții poeziei pure, în limitele căreia nu se înscrie Ion Barbu, cu atât mai mult Eminescu. Ermetismul canonic barbian exclude ireverența față de structurile lirice consacrate și, în general, față de tradiție, inclusiv cea a liricii populare. În acest sens, el este un inovator frapant, nu un răzvrătit. Ion Barbu supune moștenirea poetică unei metamorfozări întru abstracția și concentrarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
critici, foarte meritorii de altfel, aveau să-și facă o religie. Ion Barbu însuși protestase împotriva încorporării lui de către critică în modernism și chiar în avangardă. Theodor Codreanu consacră paragrafe substanțiale evoluției lui Roland Barthes, care a ajuns la "înțelepciunea ermetismului canonic". Glosând asupra unui haiku al lui Masaoka Shiki, "capodoperă de concentrare", Roland Barthes definește poezia ca fiind limbajul Realului ajuns acolo unde nu se mai poate diviza, ori nu este interesat de diviziune. Vârful nalt al piramidei... Theodor Codreanu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de pildă, prietenul său, sociologul Nicolae Petrescu în memoriile lui postume. El semnala totuși forța elipticului, a imaginației și a intuiției conversației lui, dar și o labilitate anume. Posteritatea însă, mai ales studiul de față, pune această dispoziție pe seama neînțelegerii ermetismului său canonic, chiar de către exegeți ca E. Lovinescu ori Tudor Vianu, ale căror studii în problemă Theodor Codreanu le disecă în toate fibrele, în cartea sa model de pătrundere literară și filozofică. Demersul său, menit întâi de toate a privi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
E. Lovinescu ori Tudor Vianu, ale căror studii în problemă Theodor Codreanu le disecă în toate fibrele, în cartea sa model de pătrundere literară și filozofică. Demersul său, menit întâi de toate a privi poezia barbiană prin prisma spirituală a ermetismului canonic, piatra din capul unghiului, este unul temerar. Dacă Mallarmé însuși declara că opera sa reprezintă un impas, să ne închipuim ce salt în gândire înseamnă ermetismul canonic al lui Ion Barbu. E diferența dintre concretețe, izvor al obscurității, și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
său, menit întâi de toate a privi poezia barbiană prin prisma spirituală a ermetismului canonic, piatra din capul unghiului, este unul temerar. Dacă Mallarmé însuși declara că opera sa reprezintă un impas, să ne închipuim ce salt în gândire înseamnă ermetismul canonic al lui Ion Barbu. E diferența dintre concretețe, izvor al obscurității, și abstracție, izvor al clarității care permite să se vadă ceea ce pururi nu se arată. "Ateneu": (I), nr. 10, octombrie 2011; (II), nr. 11-12, noiembrie-decembrie 2011 Anca MĂGUREAN
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]