1,559 matches
-
seamănă tot mai mult cu o mașină veche, cârpită la nesfârșit, dar care a început să dea semne vizibile că mai mult se strică decât se mișcă. Avioanele se întorc din drum, ratează aterizări, întârzie la decolare și fac față gâfâind concurenței venite din partea operatorilor low-cost pe cursele interne și externe. Tema mobilității - transportului dintr-o parte în alta a țării- ar trebui să domine, alături de sănătate, educație, cercetare, natalitate și agricultură campania electorală la alegerile parlamentare din 2016. România și-
România care stă by https://republica.ro/romania-care-sta [Corola-blog/BlogPost/339152_a_340481]
-
m-a asigurat că, de când începuserăm plimbarea, parcă ar fi prins aripi. Se jura că nu se simțise așa bine de ani de zile. Avea programare la cardiolog în chiar săptămâna următoare. L-am felicitat, căci observasem și eu că gâfâia cam des în ultima vreme. Brusc s-a oprit din povestit. De pe-o clipă pe alta a făcut un pas înapoi și-a căzut pe spate dintr-o bucată, ca o scândură. Adoptase parcă intenționat poziția clasică de relaxare
FRAGMENT DE CARTE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 823 din 02 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Hans_fragment_de_carte_gabriela_calutiu_sonnenberg_1364891221.html [Corola-blog/BlogPost/366064_a_367393]
-
părea frumos, liniștit. Copiii umpleau cu larma lor parcul din apropierea spitalului din Domnești. Veselie, jocuri, renumita pitulice , unii chiar erau cățărați în copacii ale căror ramuri dese opreau razele puternice ale soarelui de vară. La poartă mă strigă puternic, speriat, gâfâind de cât fugise, un copilaș mult drag mie care, suspinând, abia reușește să îmi spună o veste proastă: “Nepotul dvs. a căzut dintr-un pom”. Fugii spre parc. Copilul era întins pe iarbă, cu umărul întors, rupt, strigând ca din
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ion_c._hiru/canal [Corola-blog/BlogPost/372752_a_374081]
-
părea frumos, liniștit. Copiii umpleau cu larma lor parcul din apropierea spitalului din Domnești. Veselie, jocuri, renumita pitulice , unii chiar erau cățărați în copacii ale căror ramuri dese opreau razele puternice ale soarelui de vară. La poartă mă strigă puternic, speriat, gâfâind de cât fugise, un copilaș mult drag mie care, suspinând, abia reușește să îmi spună o veste proastă: “Nepotul dvs. a căzut dintr-un pom”. Fugii spre parc. Copilul era întins pe iarbă, cu umărul întors, rupt, strigând ca din
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/ion_c._hiru/canal [Corola-blog/BlogPost/372752_a_374081]
-
Ediția nr. 1976 din 29 mai 2016 Toate Articolele Autorului -Nu-mi spune că te duci acolo! îi tăie Sandu calea, dar nu și avântul când îl văzu. -Sal’tare amice! Și cum de n-aș face-o? îi replică acesta gâfâind ușor, scările metroului nefiindu-i prielnice. Sunt pensionar! Am timp berechet! îi pară Gabi săgeata de vorbe către sine-aruncată. Am acces liber oriunde în limita locurilor! -Salut! Salut! completă retroactiv cârcotașul. Ai vreme, ce-ți pasă! o dădu el pe
MIRAZA de ANGELA DINA în ediţia nr. 1976 din 29 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1464501738.html [Corola-blog/BlogPost/385146_a_386475]
-
ochindu-l. El se culca la pământ, apoi se ridica, se ascundea în dosul unei porți, țâșnea, pierea, se ivea iar, fugea, se întorcea, răspundea mitraliei cu tifla și fără încetare, prăda cartușe, golea cartușiere și-și umplea coșul. Răsculații, gâfâind de frică, îl urmăreau cu ochii. Baricada tremura; el cânta”. M-am gândit atunci la noi, copiii de astăzi, cu vârste apropiate de vârsta lui, provenind din familii care ne asigură tot ce ne trebuie, care nu mai încetăm să
GAVROCHE ÎN LITERATURA FRANCEZĂ ŞI ISTORIA ROMÂNIEI by http://uzp.org.ro/gavroche-in-literatura-franceza-si-istoria-romaniei/ [Corola-blog/BlogPost/92494_a_93786]
-
călătoare... mereu venind de nicăieri, mereu plecând spre nicăieri, prinsă-ntre zboruri cu aripi de mercur. SĂ-MI MAI SCRII Îmi place să-mi scrii noaptea târziu, pe marginea foii albe. Fără cuvinte să-mi scrii! chiar și în grabă, gâfâind, cu sfială, fără teamă de ecoul sfâșierilor tale. Îmi place să-mi scrii chiar dacă nu mi-ai scris niciodată... Să-mi mai scrii... despre ce-ar fi putut fi și-n veci nu va fi! LASĂ-ȚI MAMĂ... Lasă-ți
POEZIE CONTEMPORANA de VIORELA CODREANU TIRON în ediţia nr. 1553 din 02 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorela_codreanu_tiron_1427956834.html [Corola-blog/BlogPost/367999_a_369328]
-
castanii. Se întinde și în crâng Toamna blândă, fermecată, Fluturii în vii se strâng, Unde-i poama parfumată. Măcieșii, cu năduf, Se dezbracă-n deal de straie, Să își spele finul puf, O gutuie cheamă-o ploaie. Ultimele berze trec, Gâfâind pe bolta rece; Un harbuz bătrân și sec Le-ar urma, dar cum să plece? Referință Bibliografică: TOAMNĂ / Gheorghe Vicol : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1680, Anul V, 07 august 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Gheorghe Vicol : Toate
TOAMNĂ de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1680 din 07 august 2015 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1438972484.html [Corola-blog/BlogPost/368103_a_369432]
-
poezie, ci pentru gustul cireșelor și pentru tine, dragostea mea, acum știu, trebuia să te întâlnesc într-o zi. Dacă n-ai fi fost tu, mai bine eram pește, șopârlă, piatră ponce. Animal al iubirii Ca un animal al iubirii gâfâi în urma ta, îți adulmec urmele, îi întreb pe orbi dacă te-au văzut, le cer muților să-mi vorbească despre tine. îmbrățișez aerul, sărut cerul, cânt cu glas desculț ritmuri care să mă ducă la tine, care să te aducă
Juan Vicente Piqueras by Cristina Sava și Rafael Pisot [Corola-website/Journalistic/8797_a_10122]
-
să-mi vorbească despre tine. îmbrățișez aerul, sărut cerul, cânt cu glas desculț ritmuri care să mă ducă la tine, care să te aducă la mine. Nu-mi mai pasă de frică. îmi zgândăresc durerea. Ca o bestie în călduri gâfâi în urma ta, îți adulmec urmele. Din volumul Palmeras (Palme, 2005)
Juan Vicente Piqueras by Cristina Sava și Rafael Pisot [Corola-website/Journalistic/8797_a_10122]
-
toaletele ultraluxoase? Vai, dar rochia Emmei Stone este „discutibilă", o cârpă. Cât despre Alicia Vikander - totul era nepotrtivit, șters, „până și pantofii, până și coafura". Au și găsit de cine să se ia, tocmai de actrița după care, altfel, aleargă gâfâind, numai să prindă un instantaneu cu viitorii miri ai anului, ea și celebrul logodnic, Michael Fassbender. Suedeza Vikander (28 de ani) nu este o vedetă, ci una dintre cele mai strălucite actrițe ale generației sale, lansată chiar aici, la Veneția
Veneția 2016. Paznici de far, logodnicii anului, Michael Fassbender și Alicia Vikander by Magda Mihăilescu () [Corola-website/Journalistic/105334_a_106626]
-
loc cadranul, parcă stă pe loc Al său rotocol de vreme îi un cerc de foc. Soarele răsare-n fugă... și apune făr' să-l vezi Luna fuge printre stele, licărul de ceară-i pierzi, Luciul de izvor cu spume gâfâie spre vale, ... Citește mai mult ZBOARĂ VREMEA, TRECE TIMPULZboară vremea, trece timpul, toate trec anumeParcă zilele-s mai scurte, parcă fug de mine;Se zoresc spre nicăieri și-și grăbesc apusulCa o furcă-n brâu de fotă ce-i sfârâie
CIPRIAN ANTOCHE by http://confluente.ro/articole/ciprian_antoche/canal [Corola-blog/BlogPost/383472_a_384801]
-
rotește-n loc cadranul, parcă stă pe locAl său rotocol de vreme îi un cerc de foc.Soarele răsare-n fugă... și apune făr' să-l veziLuna fuge printre stele, licărul de ceară-i pierzi,Luciul de izvor cu spume gâfâie spre vale,... IX. TE ROG... MĂ IARTĂ, de Ciprian Antoche , publicat în Ediția nr. 2235 din 12 februarie 2017. TE ROG... MĂ IARTĂ Te rog mă iartă pentru tot, mă iartă că nu știu să-ascult Citind frânturi printre cuvinte, n-
CIPRIAN ANTOCHE by http://confluente.ro/articole/ciprian_antoche/canal [Corola-blog/BlogPost/383472_a_384801]
-
JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Impact > Scrieri > RĂCIREA GLOBLĂ Autor: Mihai Batog Bujeniță Publicat în: Ediția nr. 1246 din 30 mai 2014 Toate Articolele Autorului RĂCIREA GLOBALĂ Al treilea mileniu de la Hristos încoace se apropia, gâfâind, de sfârșit. Desigur, Hristos nu avea nici o vină că oamenii nu reușiseră încă să dea foc planetei, sau măcar s-o urnească de pe orbită, deși, ei, săracii, se străduiseră destul de mult pentru așa ceva. Dar speranțe mai existau, iar de timp
RĂCIREA GLOBLĂ de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1246 din 30 mai 2014 by http://confluente.ro/Mihai_batog_bujenita_1401461689.html [Corola-blog/BlogPost/342351_a_343680]
-
același timp. Apoi îl luă pe Ionică în spate și ieși afară. Înaintau foarte greu. Peste noapte ninsese întruna și pătura de zăpadă avea aproape jumătate de metru înălțime. Sofica mergea înainte, să croiască drum, iar mama venea după ea gâfâind, cu Ionică în cârcă. Drumul dură câteva ore, cu tot cu pauze. Ajunseră în haltă către amiază. Mama era sfârșită, abia mai respira. Mai trebuiră să aștepte vreo jumătate de oră, până veni trenul. Făcură aproape două ore cu personalul până în oraș
O IARNĂ DE COȘMAR de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 2303 din 21 aprilie 2017 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1492772757.html [Corola-blog/BlogPost/381197_a_382526]
-
acelui creier ce nu devenise creier universal încă. (ca și cum ar plânge, înspăimântat) I-a avertizat de răsturnarea clepsidrei, de posibilitatea morții, de spectrul revenirii la materia stelară. (tare) Și le-a spus, revoltați-vă împotriva clepsidrei! (urlând) Opriți-o! ( speriat, gâfâind) Și ei chiar au încercat lucrul acesta, însă nu s-a putut. ( urlând ) Nu s-a putut! Nu s-a putut! (după câteva momente) Doamneee, cât de greu îmi este! CONSTANTIN BRÂNCUȘI : Și poate că de fiecare dată se întâmplă
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
este numai prefigurarea întregului, sau cum se spune, este încercarea de a fi întreg eșuată... este numai un avorton umilit al întregului. (tragic) Este ca și cum ai vrea să atingi cerul cu mâna, și-ți dai seama că nu reușești. (obosit, gâfâie) Și atunci m-am apucat eu și am făcut întregul. Dar vai, după ce l-am făcut n-a fost suferință mai mare decât a mea! Era întreg dar era din piatră! Era întreg, dar era mort. (ca și cum ar halucina) Ceea ce
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
bine să fiu eu sigur. Să fiu liniștit. (mică pauză) Ce lucru uriaș, să fii liniștit, senin în fața universului ! (se întoarce. Observă dispariția domnișoarei Pagany) Unde ești? ( clipește des din ochi, se vede că este disperat) Unde ești ?? (respiră des, gâfâind) Ai plecat ? (arată speriat și mirat în același timp ) Poate că nici n-a fost...A fost doar amintirea ei, doar o părere...(tace câtva timp) CONSTANTIN BRÂNCUȘI : (împăcat) Bine că a venit. Îmi era dor de femeie...Mi-a
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
viitor. Doamne, ce dor îmi este, adânc și mut, ca un izvor negru, ce-i dă conținut ființei. Îmi e dor după timp, îmi e dor după ce aș fi putut sa fac ca artist, dacă aș fi fost ființă eternă. (gâfâie epuizat) Ce dor îmi e după ce n-o să fac niciodată! (după câteva minute) Am fost, Doamne! De aceea mă simt vinovat. Mă simt vinovat. Ce sentiment e acesta pe care-l trăiesc? Cum să-l numesc dacă e dor? Ciudată
PIESĂ DE TEATRU ÎN TREI PĂRŢI de ŞTEFAN DUMITRESCU în ediţia nr. 83 din 24 martie 2011 by http://confluente.ro/Brancusi_piesa_de_teatru_in_trei_parti.html [Corola-blog/BlogPost/350483_a_351812]
-
iar eu, cu veselia mea ce n-o putea nimic înăbuși, serveam ceaiul în ceștile mele pictate cu maci și tot soiul de bunătăți mai puțin învechite decât sandviciurile regale. Musafirii mei se prăpădeau exclamând și făcând mult haz, însă gâfâiau puțin, căci cuibul meu era agățat cam sus și suișul nu era prea ușor pentru cei neobișnuiți cu cărările din munți. Puțină vreme după război, ,,Juniperus” a fost doborât de o strașnică furtună, iar eu, nemaifiind tânăra și zvăpăiata prințesă
„Cuibul Princesei“ de la Peleș, căsuța din copaci a reginei Maria - File de istorie () [Corola-website/Journalistic/102274_a_103566]
-
o negură opacă și densă, dar parcă ieșise din propriul corp și îl abandonase complet. Mintea îngreunată de oboseală și confuzie, ... XXIV. DILEME 23, de Silvia Giurgiu , publicat în Ediția nr. 2202 din 10 ianuarie 2017. Maria și Cristian ajunseră gâfâind extenuați, la locul în care se despărțiseră de Liviu, privindu-se descurajați de insuccesul căutărilor, când atenția le fu atrasă de mulțimea, ce se adunase în jurul cuiva, sau a ceva...Teama li se insinuă în suflet, asemeni unui șarpe viclean
SILVIA GIURGIU by http://confluente.ro/articole/silvia_giurgiu/canal [Corola-blog/BlogPost/375671_a_377000]
-
Lea!... strigă Maria, aruncându-se disperată asupra celor doi. Liviu acoperise cu trupul lui pe tânăra ce zăcea palidă ca ceara, imobilă și cu privirea golită de orice expresie, încercând parcă, să-i ... Citește mai mult Maria și Cristian ajunseră gâfâind extenuați, la locul în care se despărțiseră de Liviu, privindu-se descurajați de insuccesul căutărilor, când atenția le fu atrasă de mulțimea, ce se adunase în jurul cuiva, sau a ceva...Teama li se insinuă în suflet, asemeni unui șarpe viclean
SILVIA GIURGIU by http://confluente.ro/articole/silvia_giurgiu/canal [Corola-blog/BlogPost/375671_a_377000]
-
-l altoiască în turbare: - Pentru ce te decorez eu, mizerabile? Și jap! Cu cine am vorbit să ia măsuri, idiotule? Și iar jap! De ce nu-ți faci datoria, tâmpitule? Încă o dată, jap! Apoi, fără cuvinte, jap! jap! jap! până obosi. Gâfâind, rezemându-se de masa ovală, îi zise: - Mai ai ceva să-mi raportezi? - Nu, Majestate! răspunse Prăpădenie cu chipiul tuflit pe nas și cu uniforma boțită. - Știi ce ai de făcut? - Da, Majestate! Să trăiți! - Atunci, marș afară, la datorie
MĂRŢIŞOR-19 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1519 din 27 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1425060673.html [Corola-blog/BlogPost/367844_a_369173]
-
răcni: - Cum n-ai înțeles, mă, nenorocitule? Și jap! cu biciușca. Înțelegi, mă? Și iar jap! Comentezi, mă, ordinele mele? Jap! Jap! Sabotezi, mă, poruncile Măriei Sale? Jap! Jap! Nenorocitul urlă de durere: - Văleleu, să trăiți, am înțeles! Prăpădenie se opri gâfâind: - A înțeles toată lumea ce avem de făcut? - Trăiți! Am înțeles! urlară cu toții convinși. - Atunci, la atac, idioților! Formația “Buluc cu toții”! Prăpăd, prăpăd să faceți! Toți se buluciră spre ieșire, se luară de păr, se călcară în picioare, își dădură pumni
MĂRŢIŞOR-19 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1519 din 27 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1425060673.html [Corola-blog/BlogPost/367844_a_369173]
-
din față ocupă locul cel mai fraged și cel mai luminos, cu vederea cea mai bună spre lume. ceilalți încep să orbească rând pe rând ca niște cârtițe. se aud tot mai puțin prin dealuri și fânețe, printre florile dalbe, gâfâind ca niște locomotive ieșite din uz. auzeam cum geamurile încep să scârțâie frecându-se de crăcile pădurii care se aprindeau rând pe rând. și-atunci i-am spus vatmanului să oprească la prima, că mă dau jos, dar vatmanul avea
Poezii by Liviu Georgescu [Corola-website/Imaginative/4984_a_6309]