741 matches
-
-n tăcere un trai tot mai anost Cu biruri multe și durere o duce tot mai prost. Doar hoții și-au găsit tărâmul de vis și-ndestulare În tine țară, tu ești țărmul, nu da capitulare! Of, țară, scutură-ți grumazul, și-aruncă paraziții Fiindcă-ai întors destul obrazul să-l pălmuie bandiții! Ridică-ți fii-ntr-un moment cu gândul libertății Scandând cu forță-n Parlament:” Afară cu toți hoții!” Referință Bibliografică: Of, țară! / Nelu Preda : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593
OF, ȚARĂ! de NELU PREDA în ediţia nr. 1790 din 25 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/nelu_preda_1448466409.html [Corola-blog/BlogPost/382909_a_384238]
-
propriii tăi camarazi deveniți diavoli și, până la urmă, istovit, să te pomenești asemenea lor. Sunt traume sufletești pe care numai un erou le poate depăși, dar care îi rămân pe viață în cârcă, asemenea unei jivine cu ghiarele înfipte în grumaz. Părintele Calciu știa că o cădere poate fi depășită numai prin asumarea ei conștientă și responsabilă, și aceasta l-a făcut, până la urmă, victorios” - potrivit aprecierii cuprinsă în „Predoslovia” cărții, semnată de Înaltpreasfințitul Părinte Arhiepiscop și Mitropolit Bartolomeu Valeriu Anania
RECENZIE de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 78 din 19 martie 2011 by http://confluente.ro/_viata_parintelui_calciu_dupa_marturiile_sale_si_ale_altora_recenzie.html [Corola-blog/BlogPost/350496_a_351825]
-
de un strat imaculat de zăpadă pe marginea căruia își făcuseră apariția răsărind parcă din inima Muntelui de Foc deasupra locului unde se afla el un grup ciudat. Alături de un impunător unicorn alb, apăruse un grifon înaripat ce purta pe grumaz o prea frumoasă călăreață cu ochii verzi de smarald, îmbrăcată într-o minunată hlamidă albă din piele de salamandră, drapată în jurul minunatului său trup și strânsă în talie cu un brâu verde bătut cu diamante și perle strălucitoare; o diademă
VIS ALB de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1961 din 14 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1463254905.html [Corola-blog/BlogPost/378473_a_379802]
-
din 11 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului Sst! Liniște, frate! Ia! Auzi cumva încleștări de spade pe spinarea mea? * A, tu nu te confunzi cu mine, avem fiecare războiul în sine - prin urmare, doar eu aud zăngănitul de arme de pe grumazul meu... * Ascultă, măcar ascultă ce-ți povestesc de pe câmpul de luptă... Aud cum cresc urale, semnal de izbândă, și vaiet, și jale în tabăra-nfrântă. Iată, acum îngerul bun și îngerul rău, combatanții celești de pe grumazul meu, amarnic dau piept ba
RĂZBOIUL DE PE UMERII MEI de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 1441 din 11 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1418311048.html [Corola-blog/BlogPost/376720_a_378049]
-
aud zăngănitul de arme de pe grumazul meu... * Ascultă, măcar ascultă ce-ți povestesc de pe câmpul de luptă... Aud cum cresc urale, semnal de izbândă, și vaiet, și jale în tabăra-nfrântă. Iată, acum îngerul bun și îngerul rău, combatanții celești de pe grumazul meu, amarnic dau piept ba pe umărul stâng, ba pe umărul drept... Iar eu, ca un nătâng, de-o viață aștept împăcarea de pe umerii mei, acum, tot mai grei, bieții de ei! - umerii mei... (noiembrie, 2014) Referință Bibliografică: Războiul de pe
RĂZBOIUL DE PE UMERII MEI de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 1441 din 11 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1418311048.html [Corola-blog/BlogPost/376720_a_378049]
-
Acasă > Literatura > Narațiune > LACRIMA DE ȚARĂ Autor: George Baciu Publicat în: Ediția nr. 568 din 21 iulie 2012 Toate Articolele Autorului Răsărise soarele printre umerii crucilor tot mai rare. Satul se prăvălea în nările unei capre priponite de grumazul dealului, rumegând leneș cerul abia ivit de dupa muchie. Roua aleargă somnambula printre degetele ierbii, în vreme ce brotacii din iaz se ceartă pe un guler de papura. Pântecul unei case,trezit din vise, isi șterge pleoapele pe banca din ulița mare. Un
LACRIMA DE TARA de GEORGE BACIU în ediţia nr. 568 din 21 iulie 2012 by http://confluente.ro/Lacrima_de_tara_george_baciu_1342897389.html [Corola-blog/BlogPost/358025_a_359354]
-
tot îmi repeta de “crucioiul[ Crucioi sau crucea căruței = piesă din lemn, componentă a căruței, de care se legau șleaurile de care trăgea calul. Șleaurile sunt acele două bucăți din piele din mai multe straturi, ce porneau de la jugul de pe grumazul calului de la hamuri și se prindeau de crucioiul legat în fața căruții. La unele hamuri mai simple pot fi și din funie.( n.aut.)], luna și ceara mamei mele”, înjurătura sa preferată și des utilizată la supărare, mai ales că fusesem
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1491 din 30 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1422624532.html [Corola-blog/BlogPost/374276_a_375605]
-
toți porii mirosul pământului reavăn cum mai plesnesc mugurii fragezi pe ramuri și vinețiul norilor se diluează cu un clipocit în neliniștea apelor dar picioarele îți sunt încă afundate în glod așa că îți petreci cu mai multă grijă funia peste grumazul obosit și-naintezi prin clisa vâscoasă trăgându-ți cu încă un pas viața la edec. Referință Bibliografică: LA EDEC / Tania Nicolescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2040, Anul VI, 01 august 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Tania Nicolescu
LA EDEC de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2040 din 01 august 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1470071515.html [Corola-blog/BlogPost/382501_a_383830]
-
i-a fixat pe stâncă... Le freca întunericimea cu pastă sidefie, dându-le străluciri de fosfor... Acum colții și botul din sângele lui, din sucul de lemn și alte culori. Mâinile îi jucau cu iuțeală împletind linii, planuri, volume... Capul, grumazul, corpul arcuit... Mușchii i se încordau, își strivea buzele, degetele îi sângerau deschise. Acum labele cu gheare de calcar, blana ca o spumă lunecoasă... Fixa pe stâncă fiara, parcă vie, o ucidea acolo: în jurul gâtului fragil, două brațe puternice, sugrumând
PROZĂ SCURTĂ de ROMEO TARHON în ediţia nr. 324 din 20 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Fresca_proza_scurta.html [Corola-blog/BlogPost/357306_a_358635]
-
a întors brusc: felina, flămândă și mânată de instinctul ucigaș, se apropiase pe furiș după îndelungata și zilnica ei pândă. Erau față în față acum, în încordare și delir. A primit suflarea animalului în piept și pumni, i-a cuprins grumazul, și-a înfipt oasele degetelor în blană, i-a pătruns în carnea fierbinte, în fibre. Botul și vibrizele îi mângâiau și îi sărutau fruntea, obrajii, gâtul, brațele încleștate... Vinele cărnii felinei îi pulsau și îi plezneau printre degete: le smulgea
PROZĂ SCURTĂ de ROMEO TARHON în ediţia nr. 324 din 20 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Fresca_proza_scurta.html [Corola-blog/BlogPost/357306_a_358635]
-
Ediția nr. 1160 din 05 martie 2014 Toate Articolele Autorului pitit între coperți poemul aruncă cu toate cuvintele lui după tine așa l-am dresat în nopțile lungi ale iernii ademenindu-l cu vise nebune lângă abator câinii luminii sfârtecă grumazuri subțiri și albe din când în când vin fluturi în picaj singurătatea e rea și zgârie sub tâmplă când se lasă întunericul mă întrebi dacă aș putea să îmblânzesc moartea să o mângâi pe creștet sau s-o dau la
LASĂ DRUMURILE SĂ FUGĂ de PETRE IOAN CREŢU în ediţia nr. 1160 din 05 martie 2014 by http://confluente.ro/Lasa_drumurile_sa_fuga_petre_ioan_cretu_1394054235.html [Corola-blog/BlogPost/353489_a_354818]
-
și sufletul în acea sfântă zi, când se născuse și ea. Tocmai se îndreptase ca să mai arunce în vatră ceva lemnișoare, când zări apropiindu-se de casă făptura salvată în pădure. Venea îndemnând, parcă zorit de-o chemare. Aducea pe după grumaz o cunună de cetină. Niște lumini jucăușe aidoma unor licurici-stele împodobeau coronița, străluminând preajma mai abitir ca niște făclii. Un fior o străfulgeră pe față. Ieși pe prispă, bucuroasă și de lumini, și de oaspete. Nici nu prinse podoaba, că
DARUL NATALIEI de ANGELA DINA în ediţia nr. 2186 din 25 decembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1482660342.html [Corola-blog/BlogPost/371705_a_373034]
-
continuu. Victor fluiera încet o melodie la întâmplare, mai mult să-i treacă de urât până ajungea la lot, cale de vreo trei-patru kilometri, îndemnându-și bidivii ce sforăiau scoțând aburi pe nări de oboseală. Începuse să apară transpirația pe grumazul cailor din cauza efortului și al grabei. Spuma albă se împrăștia pe spatele lor, mânjită de dârlogii hățurilor. Când va ajunge la capătul lotului, va trebui să-i frece cu un șomoiog de paie și să-i acopere cu pături, să
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2071 din 01 septembrie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1472713975.html [Corola-blog/BlogPost/343111_a_344440]
-
05.2015 adoptată la Consiliul Național întrunit la Pitești, invocată în decizia de excludere a mea din partid, stipulează clar principiul "pumnului in gura", o meteahnă bolșevică a soldatului sovietic cu ceasul deșteptător agățat de gât, apăsând cu bocancul pe grumazul romanului!". PNL, însetat de liberali Cât despre varianta de a merge către alt partid, Vasile Băescu o exclude. "Nu iau în calcul să plec în niciun alt partid! M-am înscris în PNL din convingere, pentru istoria sa, care se
Efectul distrugător al lui Băsescu. Lider PNL, după excludere: Atunci mi-au spus că sunt nebun și fac jocurile PSD by Roxana Covrig () [Corola-website/Journalistic/102882_a_104174]
-
în: Ediția nr. 1913 din 27 martie 2016 Toate Articolele Autorului ZĂGAZURI Când primăvara iese din noroaie, Din timpul său ne-acordă iar răgazul, Ne limpezește fața și obrazul Cu lacrimile ei, această ploaie, Ce nu ne frânge gâtul sau grumazul, Poate doar sufletul să îl îndoaie Și-ncrederea din inimă s-o-nmoaie, Durerii însă-i pune-n drum zăgazul. Din munte, cum pornește lin izvorul, Cu apa sa cea clară și prea rece, Așa își poartă anotimpul norul Și
PRIMĂVARA de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1913 din 27 martie 2016 by http://confluente.ro/leonte_petre_1459068285.html [Corola-blog/BlogPost/384651_a_385980]
-
în nas,/ și nimic din mine n-a mai rămas/ să nu-mi batjocorească:/ „Iată-l pe Iov/ ce s-a-ncrezut în Dumnezeu!/ De ce nu vine/ acum să-l mântuiască?”/ Smeritu-m-am foarte/ îmbrăcat în sac și cenușă/ și cu grumazul frânt;/ din rărunchi și străfundul inimii strig:/ „Părinte, nu mai pot,/ mă soarbe pustiul,/ și vârtutea din duh/ nici aceasta nu este cu mine;/ mi-e frică, mi-e foame, / mi-e sete, mi-e frig./ Învelește ciolanele mele/ cu
IOV, OMUL LOVIT DE CEL RĂU de PETRE ISACHI în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/petre_isachi_1496150259.html [Corola-blog/BlogPost/360933_a_362262]
-
răstignită ca-ntr-o icoană, o scoică. Am luat-o și am dus-o, involuntar, la ureche. Curgea marea prin sângele ei. Simțeam în urletul ei, durerea cu care-și strângea copii la piept, suferința și uneori nepriceperea în fața morții. Grumazul îi era secerat de tristețe. Lacrimile îi vuiau prin toate încheieturile scoicii. M-a cutremurat! Nu mă întrebasem niciodată de ce urlă marea? O credeam veselă și atotputernică. Acum, o simțeam neputincioasă. Parcă ar fi vrut să scape de o mare
AVUȚIA LUMII de DOINA BEZEA în ediţia nr. 2018 din 10 iulie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1468139325.html [Corola-blog/BlogPost/371336_a_372665]
-
ai vrut ca să observe marea... Eram tânără, frumoasă, Știai că marea e geloasă... Părul mi l-ai răsfirat, Mirosea a flori de câmp... M-am despletit, m-ai sărutat Pe sâni, Pe buze, Pe obraz... Pe mâini, Pe umeri, Pe grumaz... Pluteam ,cuprinsă de extaz... Mă învârteam roată-roată, Mă-nvăluiai în brațe toată... A doua zi iară... Și iară... Și - așa s-a dus întreaga vară... Am mai venit, an după an, Și tot frumoasă eu eram! Îmi deslușai în zori
DRAGOSTE PE ȚĂRMUL MĂRII de ELISABETA SILVIA GÂNGU în ediţia nr. 1578 din 27 aprilie 2015 by http://confluente.ro/elisabeta_silvia_gangu_1430161099.html [Corola-blog/BlogPost/373849_a_375178]
-
Îmi deslușai în zori chemarea, Știam că e geloasă marea O vedeam albă ca varul, Mă izbea turbat cu valul... Oare eu te-am întrebat Câte femei ai mângâiat? Pe sâni, Pe gură, Pe obraz... Pe braț, Pe spate, Pe grumaz...? Azi ,după atâta vreme, Mă - ntorc pe țărm, Mă plimb alene... Nu mai sunt tânără, frumoasă, Dar marea este tot geloasă. Nu-mi mai aștepți în zori chemarea Și iar mă-nvăluie suflarea... O ardere...și o dorință... Sărutul tău e
DRAGOSTE PE ȚĂRMUL MĂRII de ELISABETA SILVIA GÂNGU în ediţia nr. 1578 din 27 aprilie 2015 by http://confluente.ro/elisabeta_silvia_gangu_1430161099.html [Corola-blog/BlogPost/373849_a_375178]
-
spinare. Încălțați cu niște bocanci enormi! Parcă mergeau să cucerească un vârf de munte din Himalaia. Doi tineri îmbrăcați junkee. Tricourile lor negre cu fulgere și capete de mort, fără mâneci, atrageau cel mai mult atenția. Tatuați peste tot,/ de la grumaz la cot! Rimează, nu-i așa? Unul din ei avea pantaloni baggy lăsați pe vine... de i se vedea crevasa dintre munții fesieri. Celalat, purta niște nădragi army style cu vreo patru numere mai largi. Or fi fost de căpătat
JURNAL DE VACANŢĂ 2013 (6) HELSINKI – BUDAPESTA – ORADEA MARE. CEASUL RĂU ŞI GRIPA KOKKOLIANĂ... de GEORGE ROCA în ediţia nr. 1111 din 15 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/George_roca_jurnal_de_vacan_george_roca_1389771763.html [Corola-blog/BlogPost/363777_a_365106]
-
-n colivie se duce, cu cărnuri de vii îl voi hrăni, lupi îi voi da să joace, să se amușine unul pe altul, să se cârnosească, limba să le-o-nvețe, și, când pe urs sare, pentru mireasă gata-i. Grumazul lupului când frânge știu că sforțarea-mi n-a fost de pomană. Când va mușca băiatul mâna-mi, ce-l hrănește, între oameni poate-l las. Iovan Nicolici Referință Bibliografică: JURUINȚĂ / Sorin Cristian Moisescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
JURUINȚĂ de SORIN CRISTIAN MOISESCU în ediţia nr. 1517 din 25 februarie 2015 by http://confluente.ro/sorin_cristian_moisescu_1424850295.html [Corola-blog/BlogPost/343259_a_344588]
-
neinventatele cuvinte”, pe care doar creația le poate însufleți. Pentru Ion Iancu Vale, poetul este asemenea unui izvor în care „lăcrimează un înger”, „sechestrat sub o stâncă”, un izvor care se oferă tuturor celor osteniți, capabil, de aceea, să frângă „grumazul lung al setei”. Din alegoria metaforelor se desprinde clar sensul: poetul își oferă creația tuturor celor însetați de puritate, de absolut, tuturor celor capabili să înțeleagă, să îngenuncheze în fața sacralității creației. În „Poetul și floarea”, ideea voltaireană referitoare la îndemnul
SINGURĂTĂŢI ŞI REGĂSIRI de ANA DOBRE în ediţia nr. 2029 din 21 iulie 2016 by http://confluente.ro/ana_dobre_1469078248.html [Corola-blog/BlogPost/374405_a_375734]
-
și animale care își arată dragostea, iubirea, aproape mai uman decât oamenii. Vezi găinușa aceea care vine să fie îmbrățișata de un copil, căluțul care se așează în poala stăpânei lui să fie mângăiat, văcuța aceea drăgălașă care își pune grumazul pe umărul stăpănului, peștele care sărută gurița unui bebeluș, sau cioara care strange gunoiul aruncat de oameni..... Copacul credeți că nu simte durerea când dai cu toporul în el, când îi rupi crengile și i le bagi pe foc Apa
TEORIA SUPRASTRUCTURILOR ( MODIFICATA) de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 1785 din 20 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1448048887.html [Corola-blog/BlogPost/353271_a_354600]
-
tot îmi repeta de “crucioiul [crucioi sau crucea căruței = piesă din lemn, componentă a căruței, de care se legau șleaurile de care trăgea calul. Șleaurile sunt acele două bucăți din piele din mai multe straturi, ce porneau de la jugul de pe grumazul calului de la hamuri și se prindeau de crucioiul legat în fața căruții. La unele hamuri mai simple pot fi și din funie.( n.aut.)], luna și ceara mamei mele”, înjurătura sa preferată și des utilizată la supărare, mai ales că fusesem
DULCE COPILĂRIE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1444544435.html [Corola-blog/BlogPost/344144_a_345473]
-
alta cu indiferență cum un obiect într-un sertar. Viziunea Se dă de-a bușilea Viziunea abia născută asemenea copiilor se scaldă cu poftă-n Nimic (clăbucii jucăuși îți stropesc fața brăzdată stropi fierbinți ți se preling pe gît pe grumaz) apoi începe să cînte la muzicuță să ne caute să ne cheme cu duioșie maternă ca și cum noi am fi copiii. Viață S-a pierdut de mult s-a pierdut episodul-pilot al aventuroasei inimi căci memoria mînuiește mecanisme tot mai pretențioase
Poezie by Gheorghe Grigurcu [Corola-website/Imaginative/2853_a_4178]