627 matches
-
În rândul muncitorilor, țăranilor și claselor urbane sărace, pe când alții caută mai curând sprijinul păturii de mijloc și al burgheziei locale. Există și actori politici și sociali care caută să obțină libertatea prin alte mijloace, contând pe cooperarea cu statele hegemonice. În sfârșit, alții sunt animați de interese mai restrânse: apărarea etniei proprii, a regiunii, a culturii, apoziției sociale proprii etc. Astfel Încât fiecare situație este specifică și evolutivă. Sigur Însă este faptul că aceste dezbinări interne paralizează acțiunile celor care doresc
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
și pentru a se proteja Împotriva acestuia, o colectivitate poate face apel și la diplomație: poate participa la coaliții, se poate pune sub aripa protectoare a alteia, poate căuta cooperare etc. Însă, atunci când se formează alianțe Între state de capacitate hegemonică inegală, unde se sfârșește colaborarea și protecția și unde Începe colonizarea? Altă Întrebare fără răspuns! Astfel (mai mult sau mai puțin) definită, colonizarea se dovedește a fi una dintre cele mai vechi practici umane. Numeroase state au practicat-o, fie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Statele a căror capacitate de dominare este În creștere se confruntă cu puterile deja afirmate și sfârșesc prin a le lua locul. Dacă ne limităm doar la ultimele cinci secole ă perioadă În care, pentru prima oară În istorie, pretențiile hegemonice s-au extins la scară planetară ă, lumea a fost dominată de Spania și Portugalia, În paralel cu Turcia; a fost apoi rândul Angliei și al Franței, cu alte țări În planul secund (Olanda, Germania, Belgia, Rusia, Italia etc.); după
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
a unei limbi specifice (Blanchet, 2000, p. 114 și urm.). Identificarea unui grup este așadar puternic determinată de alegerile lingvistice, În special În cazul grupurilor care vorbesc o limbă minoritară: aceasta este determinantă În demarcarea grupului față de cele care sunt hegemonice În mediul respectiv. Lingviștii și specialiștii În psihologie socială sunt de acord că vitalitatea etnolingvistică este un concept de bază În analiza raporturilor de forță dintre comunitățile lingvistice. Această vitalitate se poate observa pe baza unor factori „obiectivi” legați de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
concluziile cercetărilor privind adaptarea vorbirii ( În urma studiilor realizate de Giles et alii, 1973), putem estima că, pentru vorbitorii de limbi (sau de varietăți) minoritare, există două strategii posibile: fie să reducă cât mai mult distanța față de practicile lingvistice ale grupului hegemonic ă ceea ce, pe termen lung, poate duce la substituirea limbii proprii cu cea dominantă; fie, dimpotrivă, să afirme (și să sporească) distanța, care va beneficia, ca efect, de o puternică „valoare adăugată” În termeni de identificare colectivă. Se explică astfel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Punctul de vedere al structurării, așa cum este dezvoltat În special de Anthony Giddens În lucrarea sa Constituirea societății, nu poate fi nici el trecut sub tăcere și implică o reflecție asupra fenomenelor de dominație. Acestea nu sunt În mod necesar hegemonice, și nici univoce; ele trebuie resituate Într-un context de interacțiuni care pune accentul pe practicile agenților și pe componente nu doar economice, ci și politice. Așa cum a Înțeles Max Weber, polul legitimității ă cu variantele sale tradițională, carismatică sau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
atât să distrugă adversarul, cât să-i frângă voința politică. Comandat de către o putere civilă și militară, el utilizează resursele umane și materiale În mod foarte organizat, pretinzând În același timp disciplinarea pulsiunilor agresive. Pentru a face să eșueze proiectul hegemonic al unui atacator, cei care se apără se coalizează. Progresul tehnic crește eficiența armelor de distrugere. După războiul total al totalitarismului nazist, Încheiat prin utilizarea bombei atomice, Între noii inamici ă Vestul Împotriva Estului ă s-a instaurat un „echilibru
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
hărțile 12 și 13) am fost nevoiți să ne înțelegem, adesea simultan, nu numai cu ucrainienii, bielorușii și rușii ortodocși, în ascensiune de la Petru I încoace, dar și cu austriecii mai întreprizi în Transilvania și Bucovina, cu nemții și turcii hegemonici, cu ungurii extensibili și sovieticii focoși de "invincibili". Adesea, tratativele au implicat și autoritățile și mentalitățile religioase. Ortodocșii toleranți cu catolicii, lutheranii, calviniștii, mozaicii, islamicii și enoriașii altor culte nu au ajuns la războaiele religioase de altădată din Vest. Ei
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
din anii '40 ai secolului trecut, printr-o ofensivă continuă, s-au exportat odată cu tehnica militară modernizată rapid și cu sistemele politico-ideologice sovietice foarte eficiente. În scurt timp s-au subordonat economiile tuturor țărilor din Centrul și Sud-Estul continentului ambițiilor hegemonice ale URSS-ului. Supralicitat, obiectivul a eșuat în "întrecerea pașnică" cu țările lumii occidentale. În vara anului 1991, URSS s-a prăbușit, printr-un puci, ca stat comunist conducător de sistem. În 45 de ani de "modernizare cu sprijin sovietic
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
că ne referim la controlul acestora sau la mijloacele și formele de gratificare a celor dezirabile. Așa cum adesea s-a spus, structura socială, familia și viața personală moștenite de la societatea industrială s-au bazat în mare parte pe o „masculinitate hegemonică” asociată cu „dividende patriarhale” bine controlate și repartizate. Toate acestea au ajuns în modernitatea actuală să ia cursuri noi de configurare. Ele nu au scăpat nici analizei teoretice și nici criticii ideologice. Un veritabil proces de modernizare a familiei, a
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
sau așa cum spunea Gramsci, instituirea "Restaurației" -, a fost numit de către Rege un guvern liberal-moderat, condus de Massimo D'Azeglio. În scurt timp, acesta a lăsat conducerea politică în mâinile contelui Cămilo Benso di Cavour, ceea ce a condus la deschiderea perioadei hegemonice a moderaților în statului italian. Acesta a promovat o acțiune de atragere a susținătorilor politicilor guvernului atât din rândul liberalilor, cât și a reprezentanților stângii moderate. Prin controlul exercitat asupra guvernului și a parlamentului, ministeriatele lui Cavour au permis realizarea
[Corola-publishinghouse/Science/84979_a_85764]
-
din colecții particulare pune la îndemîna privitorilor încă două valori fundamentale, acelea pe care le-am amintit deja, dar care trebuie de multe ori repetate pentru a fi și însușite: pictura ca fenomen complex, debarasată de mitologii și de personalități hegemonice, și colecționarul ca ferment cultural, ca partener demn pe piața bunurilor simbolice și ca factor activ în gestionarea și transmiterea patrimoniului. Performanța lui Vasile Parizescu și a lui Marian Constantin stă tocmai în această demonstrație că spațiul culturii este mult
Peisajul în pictura românească by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/14681_a_16006]
-
poporului brazilian. Nu există nici un mod de a închide poarta. Dar poate că ceea ce se discută sunt împrumuturile mai recente, din engleză. Asta vine de la faptul că limba care furnizează cele mai multe cuvinte prin împrumut este cea care aparține unui popor hegemonic într-o anumită perioadă istorică. Astăzi, ea este engleza, din cauza rolului exercitat de Statele Unite în lume. Dar a fost cândva și franceza. La începutul secolului trecut, lingviștii noștri erau preocupați de împrumuturile din franceză, de galicisme. Cărțile didactice din epocă
Un interviu cu José Luiz Fiorín ("Jornal do Brasil") Limba portugheză OK by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/15253_a_16578]
-
pledoarie Împotriva imperialismului ordinii sociale planificate a modernismului extrem. Accentuez aici cuvântul „imperialism” deoarece, categoric, nu critic nici ideologia modernismului extrem și nici vreo altă ideologie a planificării birocratice În ansamblul ei. Cu toate acestea, mă pronunț Împotriva unei mentalități hegemonice sau imperialiste de planificare, ce exclude rolul necesar al cunoștințelor și competențelor de la nivel local. De-a lungul acestei lucrări, voi Încerca să arăt că, În fața impredictibilului, rolul cunoștințelor practice, al proceselor informale și al improvizației este unul esențial. În
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
majoritatea școlilor de silvicultură americane și europene. Primul silvicultor angajat de Imperiul Britanic pentru a evalua și gestiona importantele resurse forestiere din India și Birmania a fost Dietrich Brandes, un german. La finele secolului al XIX-lea, silvicultura germană era hegemonică. Transformarea radicală a pădurii Într-o „mașină de produs un singur bun” a constituit acel pas ce a permis silviculturii germane să devină o disciplină tehnică și comercială riguroasă, ce putea fi codificată și Învățată. O condiție a acestei rigurozități
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
și ideologia extrem-moderniste adoptate de majoritatea agronomilor coloniști și a succesorilor lor formați În stil occidental au respins analiza obiectivă a practicile agricole locale, considerându-le obiceiuri deplorabile, pe care agricultura modernă și științifică venea să le corecteze. Critica ideilor hegemonice de acest gen vine - dacă vine - nu din interior, ci, de obicei, de la periferie, unde punctul de plecare și premisele de lucru, ca În cazul lui Jane Jacobs, sunt mult diferite. Așadar, raționalitatea culturilor mixte a fost susținută În cea
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
pace trainica, pentru democrație populară”. Potrivit Statutului, se excludea, ca și în perioada interbelică, ideea comunismului național, organizația nefiind altceva decât „încă o modalitate a Moscovei de a ține sub control partidele comuniste din statele satelite”. Pe baza acestui principiu hegemonic s-a derulat în februarie 1948 intervenția sovieticilor în „lovitură de la Praga” și excluderea lui Tito, liderul regimului comunist de la Belgrad. Originile conflictului sovieto-iugoslav urca până în anii războiului, când cele două țări au luptat împreună (chiar dacă nu au fost foarte
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
evenimentelor și campaniilor media. Culture jamming provine din termenul jamming, care se referă la zgomotele de bruiaj ale emițătorilor amatori ce interveneau cu obscenități în emisiunile radio. Culture jamming poate fi înțeles ca producerea de zgomote de bruiaj în comunicarea hegemonică. Culture jamming vizează interacțiunea noastră cu mass media și producția de noi semnificații în interiorul sistemului semnic al mass media. Strategia artistică a acestei noi forme a nesupunerii civile constă în relegitimarea conflictului ca formă a confruntării sociale și în stabilirea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
de la premisa că, odată cu virtualizarea lumii mărfurilor, valorile sunt generate tot mai mult în propria recepție, există șansa nu de a penetra mecanismele de creare a valorilor, ci de a le modifica funcționarea în vederea propriilor scopuri. În cazul ideal, producția hegemonică de semnificație este sabotată, luând naștere teritorii ale generării de valori simbolice de consum, generare care stă sub semnul alterității. P.S.: Acest text reprezintă o practică de tip culture jamming și se bazează pe materiale recompilate. Traducere din limba germană
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
timpul să uite asta. Ocupația banului și a comerțului este una pașnică, permanentă și subtilă. De aceea ,,teoria succesiunii coexistente a deplasat accentul de pe înțelesul teritorialist al centrului mișcării civilizațiilor spre un înțeles spiritualist (...). Este prima eliberare majoră de modelul hegemonic al înțelegerii dinamicii civilizațiilor pe care l-a propus englezul Mackinder"18. După cum se poate intui, strategia identitară deschisă pe care o adoptă acum marile națiuni funcționează, în primul rând, ca o soluție pentru rezolvarea propriilor lor probleme economice, culturale
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
criză planetară, deoarece a atras prin cauzele și efectele sale spații geografice și economice foarte largi, de pe cuprinsul întregii planete. În același timp, această criză este și o criză a economiei americane, în calitatea sa, dobândită după 1945, de economie hegemonică, dominatoare, care face reguli și impune reguli în planul relațiilor economice internaționale. Criza economică poate fi înțeleasă mai bine dacă luăm în discuție rolul pe care dolarul american l-a jucat și îl joacă în sistemul financiar planetar. După 1945
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
viața reală, dar ascunsă a indivizilor și a organizațiilor, inaccesibilă teoriilor rațional-formale moderne. Cunoașterea este orientată aici de experiențele trăite, și nu de imperativul respectării unui set formalizat de norme. e) Critica postmodernă de tip cultural își propune atacarea „discursurilor hegemonice”, demontarea marilor metanarațiuni („narațiunea despre emancipare”, „narațiunea enciclopedistă”); acest fapt ar duce mai întâi la o disoluție a sistemului ierarhic consacrat al cunoașterii și învățării și apoi la reconstrucția analizei în domeniul sociouman din perspectiva discursului critic. Pentru a se
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
dintre aceste domenii ale cunoașterii sau diferitelor discipline. Este acceptarea diferenței, a alterității ca ceva firesc, și nu clasificarea ei ca „inamic” pentru simpla lipsă a identității sau a conformării la acea identitate. Gândirea transversală evită deopotrivă modelul autoritar și hegemonic al verticalității (de exemplu, deciziile de sus în jos, pe baza unor principii sau legi mai mult ori mai puțin universale) și pe cel particular și dispersat al orizontalității (multiplicitate haotică și incoerentă de opinii particulare, ce nu țin seama
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
specializare. Specializarea, ca evoluție a paradigmei disciplinare, atât în planul cunoașterii, cât și în plan social, se bazează pe: - „creșterea cumulativă a masei de date sociale deținută de fiecare generație” (Easton, în Dogan, Pahre, 1993, p. 63); - caracterul „expansionist” și „hegemonic” al disciplinelor care, adâncind distanța dintre centru și periferie, a generat scăderea capacității de control. Apare de multe ori un nou centru și, în consecință, o nouă disciplină „hibrid”; - capacitatea cercetătorilor de a pune întrebări pertinente și de a organiza
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
mai legat de guvernanța politică. Acesta este conceptul de guvernare multinivel, care se referă la problema particulară a coordonării activităților desfășurate pe diferite niveluri de guvernare. Implică, așadar, relațiile dintre autoritățile locale, regionale, naționale și europene. În absența unui mecanism hegemonic de impunere, aceasta presupune abilități de negociere între diferitele părți situate la diferite niveluri, similar modelului rețelelor politicilor publice. Acest tip de aranjamente administrative sunt vizibile în anumite aspecte ale sistemului de luare a deciziei la diferite niveluri, din care
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]