1,851 matches
-
Acasa > Versuri > Visare > HIMERELE DIN PUSTIUL IERNII Autor: Emilian Oniciuc Publicat în: Ediția nr. 2164 din 03 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului Himerele din pustiul iernii Emilian Oniciuc- 02.12.2016 Din pustiu iar bate vântul, Gerul printre pietre crapă; Gheața acoperă pâmântul, Platoșă
HIMERELE DIN PUSTIUL IERNII de EMILIAN ONICIUC în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilian_oniciuc_1480756173.html [Corola-blog/BlogPost/371321_a_372650]
-
Acasa > Versuri > Visare > HIMERELE DIN PUSTIUL IERNII Autor: Emilian Oniciuc Publicat în: Ediția nr. 2164 din 03 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului Himerele din pustiul iernii Emilian Oniciuc- 02.12.2016 Din pustiu iar bate vântul, Gerul printre pietre crapă; Gheața acoperă pâmântul, Platoșă face peste apă. Peste ea și- obolul iernii, O căruță cu un biet cal Se împotrivește vremii, Trecând vadul
HIMERELE DIN PUSTIUL IERNII de EMILIAN ONICIUC în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilian_oniciuc_1480756173.html [Corola-blog/BlogPost/371321_a_372650]
-
Se va duce- n apa rece. Roatele prin praf de gheață, Tânguiesc risipa serii... Calul trage stors de viață, Badea poartă dorul verii... După cruntă chinuială, Omul nostru din căruță, Se lipește cu sfială, Lângă draga lui mândruță... Focul chinuie himere, Viforul la geamuri bate... Prin dulci clipe efemere, În căruță, el se zbate... Roatele- s înțepenite, Calul îi căzut pe-o parte; Prin troienile cernite, Badea este dus, departe... Din pustiu se- oprește vântul, Fulgii mari din cer valsează, Mândra
HIMERELE DIN PUSTIUL IERNII de EMILIAN ONICIUC în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilian_oniciuc_1480756173.html [Corola-blog/BlogPost/371321_a_372650]
-
Calul îi căzut pe-o parte; Prin troienile cernite, Badea este dus, departe... Din pustiu se- oprește vântul, Fulgii mari din cer valsează, Mândra își croșetează gândul Când din gând cu griji oftează... Emilian Oniciuc- 02.12.2016 Referință Bibliografică: Himerele din pustiul iernii / Emilian Oniciuc : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2164, Anul VI, 03 decembrie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Emilian Oniciuc : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului
HIMERELE DIN PUSTIUL IERNII de EMILIAN ONICIUC în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilian_oniciuc_1480756173.html [Corola-blog/BlogPost/371321_a_372650]
-
Doamne, prost am fost Că am pierdut cărarea și ziua izbăvirii!” Și-atunci te vei ruga, să-ți vină-n ajutor Toți cei de lângă tine, dar va fi în zadar, Vei alerga-n genunchi pe drum rătăcitor, Pierzând pentru-o himeră, cărarea spre altar. Căci ața cea subțire se strânge pe mosor Și nu îți lasă vreme s-o mai întinzi odată, Ajungi pe negândite condus de un sobor, La locul tău cel veșnic, în cripta-ntunecată. De-aceea om pribeag
OMULE PRIBEAG de RODICA CONSTANTINESCU în ediţia nr. 2155 din 24 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/rodica_constantinescu_1480010394.html [Corola-blog/BlogPost/378729_a_380058]
-
albaștri Și tu ieșită goală din ceață, Cerul susținut de câțiva pilaștri Îți face pe plaje o primire măreață. Mă apropii de tine să te cuprind, Dar rămân în brațe cu visul altor zile, Sub fontele amiezii care mă încind Himere se așează pe pântece fertile. Batem la Biserica zilei și nimeni nu descuie, Marea aduce neliniște și-n prag coralii, Însă briza pe-o scară de vise ne suie Sfinți așezându-ne în vitralii. OGLINDA DIN SECOLUL TRECUT În ferestrele
ACUZ... ADEVĂRUL DIN ACROSTIH (POEME) de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1132 din 05 februarie 2014 by http://confluente.ro/Al_florin_tene_acuz_adev_al_florin_tene_1391600293.html [Corola-blog/BlogPost/360309_a_361638]
-
el să dezgroape din nisipul pustiei niște rădăcini dulci, ce îi astâmpărau foamea și setea, într-o oarecare măsură. Și cum ședea el acolo pe o piatră de lângă drum pusă tocmai în fața tristei sale căsuțe, iată, în zare, ca o himeră, apăru un grup de oameni care înainta încet de tot, în arșița zilei. Spre prânz, când soarele pălea chiar nemilos, acel grup de oameni ajunse chiar în dreptul său. Călătorii păreau a fi o familie, un bărbat, o femeie și un
SMOCHINUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1434460462.html [Corola-blog/BlogPost/374810_a_376139]
-
ÎN PALIDE TOAMNE Autor: Maria Giurgiu Publicat în: Ediția nr. 2102 din 02 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului Hai să fugim iubite din bastilia alcovului să evadăm din oglinzi paralele ce ne reflectă în fiecare clipire mirifice selfie zăbrelite în himere mi se zvârcole-n vene gena ancestrală de dor pentru raza fugitivă cernută pe ploape să ne sărute îmbrățișați printre ramuri să ne plouă codrul în plete culori și sonate să ne aștearnă la picioare covor foșnitor cu miros de veșted-cafeniu
ÎNGROPAȚI ÎN PALIDE TOAMNE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2102 din 02 octombrie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1475359560.html [Corola-blog/BlogPost/375204_a_376533]
-
ață pe care acesta l-a legat la intrarea în labirint, să poată găsi calea de întoarcere.” (Legendele Olimpului de Al. Mitru). Sursă:Wikipedia ** „A se bate cu morile de vânt”. Expresie care înseamnă, a te lupta cu năluci cu himere. Cunoscutul personaj a lui Cervantes, Don Quijote de la Mancha a pornit să se lupte cu niște mori de vânt pe care, în închipuirea lui înfierbântată, le luase drept adversari.” (Miquel de Cervantes-Don Quijote de La Mancha*** Zaibăr-soi de viță de vie nealtoită
LUPUL SUR de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 2183 din 22 decembrie 2016 by http://confluente.ro/floarea_carbune_1482384544.html [Corola-blog/BlogPost/375777_a_377106]
-
atunci vom înțelege, mai bine, că dragostea lui Dumnezeu ne-a lipsit de dramatica stare a sfârșitului lucrurilor și ne-a bucurat cu binecuvântata trecere din etapă în etapă, venind din infinituri și călătorind spre veșnicele limanuri, care asemenea unor himere ne provoacă să mergem, de fiecare dată, mai departe. Îl binecuvântez pe prietenul meu Stelian Gomboș și îi binecuvintez lucrarea de față, fericindu-mă să fiu prezent într-o carte compusă din capitole cu teme diverse, asemănătoare codrilor fremătați de
DESPRE POSIBILITATEA ÎNNOIRII CREDINȚEI, NĂDEJDII ȘI BUCURIEI NOASTRE, PRIN VESTEA CEA BUNĂ PE CARE NE-O BINEVESTEȘTE CUVÂNTUL LUI DUMNEZEU DIN MIEZUL TUTUROR LUCRURILOR… PARTEA I de STELIAN GOMBOŞ în by http://confluente.ro/stelian_gombos_1478857574.html [Corola-blog/BlogPost/384814_a_386143]
-
și blesteme. Poezia nu se face numai din emoții și din cuvinte, materia primă fiind mici fraze intercalate într-un global liric de un rafinament divin, fie prin „toamne de umbrele rupte”, fie prin „zări învăluite în singurătate”. Căutătoare de himere topice, Dana Borcea aduce prin poezia ei un elogiu atât literaturii în general, cât și limbii române în special, căreia îi descifrează unele taine pe lângă care trec indiferenți atâția oameni, atât de mulți poeți contemporani: Dacă peste iarnă vom scăpa
DANA BORCEA ŞI... UN BOB DE LUMINĂ de CRISTIAN W SCHENK în ediţia nr. 2221 din 29 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/cristian_w_schenk_1485648454.html [Corola-blog/BlogPost/360914_a_362243]
-
din cauza omogenizării promovate prin globalizare. Dacă, dimpotrivă, va avea curajul să promoveze în mod autocritic și cu pocăință, atât la nivel individual cât și la nivel comunitar, duhul tradiției sale, va putea să ofere adevărul universalității sale ca replică la himera globalizării.” Una dintre condițiile cele mai importante pentru ca Biserica Ortodoxă să desfășoare o misiune eficace pentru timpul și contextul secularizării este aceea de a fi ea însăși!... Tocmai încercările de mișcare a terenului pe care ea se fundamentează, de subminare
LA CEAS ANIVERSAR... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 248 din 05 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ascor_filiala_oradea_la_ceas_aniversar_.html [Corola-blog/BlogPost/364653_a_365982]
-
cânta, în nopțile senine. O candelă arzând în cruce la zenit Vibrând la unison o constelație diamantină Aceleași anaconde spații plonjând spre infinit În ecuații simultane de întuneric și lumină Suspinul Lyrei pe nebuloasele acorduri Epava stelei, lent, inundă firmamentul Himere epitafuri se risipesc în largi exoduri Leviathan abisul,unde lumina doar, străpunge nimicul cel perpetuu. În supernove se prăbușesc materii și stihii Și se sfărâmă spații sub eternitatea vidă Leviatan e cerul sorbind mărunte stele vii Și galaxii ca fire
LEVIATHAN-1 de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 430 din 05 martie 2012 by http://confluente.ro/Leviathan_1de_mihai_condur_1330938427.html [Corola-blog/BlogPost/354764_a_356093]
-
bun de pus în ramă pentru orice circumstanță: cine trece să mă vază c-am ajuns și eu cu vază și măcar să țină minte adevărul când nu minte internetu-mi stă în cui împrejur un întuneric de pe care pe generic zbor himerele hai-hui e un fel de handicap: cine să mă „protejeze” dacă atâtea ipoteze nopțile îmi trec prin cap?! că mă duc și mă întorc încurcându-mă ades n-am șalvari, nici nu port fes dar nici mintea nu mi-o
BUN DE PUS ÎN RAMĂ de ION UNTARU în ediţia nr. 585 din 07 august 2012 by http://confluente.ro/Bun_de_pus_in_rama_ion_untaru_1344334569.html [Corola-blog/BlogPost/365534_a_366863]
-
Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 570 din 23 iulie 2012 Toate Articolele Autorului Bate ploaia noaptea darabana Vânturile, caravane, șesul Viselor difuze înțelesul Dincolo de care doar capcana, vagi frânturi. Și două lumi deschise Totul e o goană de himere Ce-ai să faci când vor veni a-ți cere Slujitorii regelui, permise? Spală noaptea draperii de ploaie Viața noastră plină de mizerii Suflete, e greu, să nu te sperii Toată lumea s-a umplut de zoaie! Referință Bibliografică: Suflete, e
SUFLETE, E GREU! de ION UNTARU în ediţia nr. 570 din 23 iulie 2012 by http://confluente.ro/Suflete_e_greu_ion_untaru_1343035111.html [Corola-blog/BlogPost/354724_a_356053]
-
târa încă vizibil nevolniciile marii conflagrații, privațiunea de orice fel era cuvântul de ordine al zilei, cumpătarea era recomandarea autorităților iar raționalizarea era măsura acestora cea mai la îndemână, a părinților către odrasle, chivernisirea nu era un moft, gogoașă sau himeră propagandistică (noile rânduieli abia se înfiripau și în lumea satelor) iar copiii își exibau naivitățile la aproape orice manifestare cu public (ulițe, școală, „cască gura” la horă, cete de colindători, cu ursul, cu brezaia, plugușorul etc), contactul cu altă lume
ÎNCEPUTURILE LECTURII ŞI CUM ÎŢI VINE POFTA DE EA ... de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 159 din 08 iunie 2011 by http://confluente.ro/Inceputurile_lecturii_si_cum_iti_vine_pofta_de_ea.html [Corola-blog/BlogPost/367214_a_368543]
-
meu.Poezia eseniană refuză happy-end-ul.Puterea ei magică rezistă în sinceritate,fiind poezie de confesiune dureroasă,tocmai de aceea edenul nu prea își găsește locul și datorită lipsei visului frumos.Există un conflict fundamental între structura visătorului cu naivități de himeră paradisiacă(aici edenul este tot mai îndepărtat) și viața dură a timpului său de răscruce istorică. Eugenio Montale în poeziile sale,cum subliniază Angelo Jacomuzzi,rareori are o preocupare a unei comunicări fericite cu metafizicul,pentru a regăsi vestigiile edenului
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC EUROPEAN de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 265 din 22 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Mitul_edenului_in_universul_poetic_european.html [Corola-blog/BlogPost/348050_a_349379]
-
dar și printr-o simbolistică mânuită cu priceperea unui magician. Oglinzile din casa proaspăt renovată a lui Ciprian devin opace, ori de câte ori personajul pierde contactul cu realitatea și alunecă în lumea sa interioară, unde oniricul îl poartă în bolgii pline de himere. Aici eroul dialoghează firesc cu ele ca și cum ele ar face parte din propria-i natură sau din anturajul său cel mai apropiat. Vizitatorul lui Ciprian, „umbra”, apare în cele mai diverse locații: acasă, la birou, în tren, în parc și
IMPRESII DE CITITOR: „PĂPUŞA DE STICLĂ” DE ION CATRINA, SAU CALEA SPRE LUMINĂ de RAFAELA TRĂISTARU în ediţia nr. 459 din 03 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Rafaela_traistaru_impresii_de_cititor_rafaela_traistaru_1333453412.html [Corola-blog/BlogPost/345300_a_346629]
-
călcând pe jar și pe spini fericit că numai o săgeată bine-ascuțită mi-a rămas înfiptă între coaste mândru că n-am scăpat niciodată în noroi crucea pe care urma să fiu răstignit amețit de simfonia minciunilor fulgurante de sub cupola himerei vrăjit de zigzagul clipei lunecoase prin fluviul de cuvinte mușcat de o singurătate turbată fermecat de cântecul de sirenă al deșertăciunii și de potecile basmului în care m-am rătăcit mângâiat de neant și ispitit de zâmbetul colorat al iluziei
TAINĂ ȘI TĂCERE de MIHAI MERTICARU în ediţia nr. 2125 din 25 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihai_merticaru_1477387426.html [Corola-blog/BlogPost/369998_a_371327]
-
cei mai acerbi. Se lansase în luptă dreaptă cu ei ori de câte ori avusese ocazia și îi dovedise. Simțea că acum venise momentul scadenței, toate victoriile lui se răzbunau. Dorința lui de a face ceva pentru semeni se dovedise a fi o himeră. Nu îi fusese dat să-și împlinească al său gând. Dimpotrivă, îi adusese în pragul răului suprem, al morții iminente! În plus, dacă nu era atent, urma să cadă curând în mod ireversibil de pe puntea îngustă a raționalului într-un
CAP.9 (PARTEA A II-A) de ANGELA DINA în ediţia nr. 1675 din 02 august 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1438495078.html [Corola-blog/BlogPost/372112_a_373441]
-
categorie de iluzii ilustrează valoarea finito-aparențială a individului din punct de vedere social, iar cea de-a doua înfățișează valoarea infinito-substanțială a spiritului îndumnezeit. Fiind aparențiale, iluziile întrupate, întrucât reprezintă principala sursă a nefericirii, nu sunt în fond decât niște himere, pe când cele substanțial-metafizice sunt reale prin aceea că au puterea de a-l elibera pe om de sub tirania timpului și, în acest mod, de a-l face cu adevărat fericit. Cu completarea că afirmațiile de mai sus n-au nimic
NEVOIA OMULUI DE ILUZII de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/george_petrovai_1496284253.html [Corola-blog/BlogPost/381049_a_382378]
-
în duh, căci a lor este Împărăția cerurilor” (Matei 5/3). Vasăzică, nu numai că de-a lungul vieții tot omul cu și fără scaun la cap se autoiluzionează (făurește acele planuri și proiecte pe care Dicționarul explicativ le numește „himere, speranțe neîntemeiate, dorințe neîndeplinite”), dar mai este asaltat din exterior cu alte nenumărate iluzii. Din marea familie a iluziilor externe fac parte atât promisiunile venite de la rude, prieteni și cunoștințe (unele concretizate în felicitări, cadouri sau ajutoare, cele mai multe sortite așteptării
NEVOIA OMULUI DE ILUZII de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/george_petrovai_1496284253.html [Corola-blog/BlogPost/381049_a_382378]
-
activat intens (de la un moment dat fiind redactor al revistei Sburătorul) și pentru care pasiunea față de poezie a fost una cu totul deosebită. De altfel, un studiu minuțios pe care i-l dedică George Muntean se intitulează Vladimir Streinu și himera poeziei. Lărgind și aprofundând câmpul analizei din eseul Eminescu al vremii noastre, Vladimir Streinu formulează în premieră absolută următoarea judecată de valoare, pe cât de justă, pe atât de expresivă și ușor de reținut: ,,Poezia lui Eminescu este în primul rând
Epilog deschis EMINESCU – Românul Absolut by http://uzp.org.ro/epilog-deschis-eminescu-romanul-absolut/ [Corola-blog/BlogPost/93779_a_95071]
-
oameni care prin modul de a vedea viața, de a duce mai departe învățături primite de la înaintași, s-au înrădăcinat în amintirea celor din jurul lor, dându-le speranța luptei pentru ziua de mâine, pentru vise prea îndrăznețe, considerate de unii himere. Că au fost de apreciat sau nu, au generat reacții, au obligat la atitudini. Prin cartea Iubire fără sfârșit, Traian Ghe. Cristea, profesor, cât o viață de om, face prezent în viața noastră un astfel de punct în care s-
TRAIAN GHE. CRISTEA de TEO CABEL în ediţia nr. 899 din 17 iunie 2013 by http://confluente.ro/Romanul_desavarsirii_perso_teo_cabel_1371498878.html [Corola-blog/BlogPost/345706_a_347035]
-
fântână de curiozitate și nedumerire, copilul găsește în mama sa leacul febrei sale de a cunoaște și nu oricum: nu pot să țin minte decât ce înțeleg, deci o fire analitică, devenit peste ani Emanuel Iovi, fostul profesor, dresorul de himere, călător prin cotloanele scrisului,căutător de pulberi siderale prin policromia gândurilor. Felul de a fi al mamei, blândă și iubitoare, îl făceau să treacă peste lipsuri: Erau și zile seci, când foamea ne bântuia lacomă și pe masă n-aveam
TRAIAN GHE. CRISTEA de TEO CABEL în ediţia nr. 899 din 17 iunie 2013 by http://confluente.ro/Romanul_desavarsirii_perso_teo_cabel_1371498878.html [Corola-blog/BlogPost/345706_a_347035]