229 matches
-
pe colaborarea receptorului, sau un caracter esoteric, în care complicitatea devine o aventură "în doi sau mai mulți" în fața terorii, ca unic mod convenabil de a-și deghiza revolta. Una din concluziile la care ajunge Marian Popa în Comicologia evidențiază izomorfismul dintre polemic și comic: acesta din urmă "apare deci ca mijloc de apărare și de atac în plan oficializat și clandestin". În cazul din urmă, subversivul politic este domeniul predilect de acțiune. Zăbovind încă puțin la schema actanțială a comicului
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
din statele naționale, puterea de negociere a lor și modelele în afirmare la scară internațională. Gradul de apropiere dintre sistemele de guvernare din state naționale și modelele în afirmare la scară internațională Puterea de negociere a statelor Ridicat Scăzut Ridicată Izomorfism normativ/mimetic Inovație Slabă Devianță Izomorfism coercitiv Puterea de negociere se referă la "marja de manevră" de care dispune un stat față de organizațiile internaționale care furnizează resurse (financiare), care compară performanțele și fac recomandări. Statul cu marjă de manevră redusă
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
a lor și modelele în afirmare la scară internațională. Gradul de apropiere dintre sistemele de guvernare din state naționale și modelele în afirmare la scară internațională Puterea de negociere a statelor Ridicat Scăzut Ridicată Izomorfism normativ/mimetic Inovație Slabă Devianță Izomorfism coercitiv Puterea de negociere se referă la "marja de manevră" de care dispune un stat față de organizațiile internaționale care furnizează resurse (financiare), care compară performanțele și fac recomandări. Statul cu marjă de manevră redusă va fi nevoit să aplice măsuri
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
și spiritul capitalismului, Max Weber arăta că raționalitatea organizațională și spiritul raționalist au dus la birocratizarea societății pentru a răspunde căutării continue a eficacității pe care o impune concurența. Mobilurile contemporane ale birocratizării nu sunt numai cele identificate de Weber. Izomorfismul coercitiv este procesul prin care asemănarea crescândă poate fi rezultatul presiunilor formale exercitate de către organisme internaționale, de către autorități europene etc. Izomorfismul normativ este procesul de omogenizare legat de profesionalizarea funcționarilor și de constituirea asociațiilor lor profesionale. Izomorfismul mimetic poate proveni
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
continue a eficacității pe care o impune concurența. Mobilurile contemporane ale birocratizării nu sunt numai cele identificate de Weber. Izomorfismul coercitiv este procesul prin care asemănarea crescândă poate fi rezultatul presiunilor formale exercitate de către organisme internaționale, de către autorități europene etc. Izomorfismul normativ este procesul de omogenizare legat de profesionalizarea funcționarilor și de constituirea asociațiilor lor profesionale. Izomorfismul mimetic poate proveni din tendința de a imita comportamente considerate legitime și eficiente. 79 Comisia Europeană a adoptat pe 28 septembrie 2011 o propunere
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
identificate de Weber. Izomorfismul coercitiv este procesul prin care asemănarea crescândă poate fi rezultatul presiunilor formale exercitate de către organisme internaționale, de către autorități europene etc. Izomorfismul normativ este procesul de omogenizare legat de profesionalizarea funcționarilor și de constituirea asociațiilor lor profesionale. Izomorfismul mimetic poate proveni din tendința de a imita comportamente considerate legitime și eficiente. 79 Comisia Europeană a adoptat pe 28 septembrie 2011 o propunere privind aplicarea unei taxe pe tranzacțiile financiare (schimbul de instrumente financiare între bănci sau alte instituții
by Ion I. Ionescu [Corola-publishinghouse/Science/1064_a_2572]
-
între aceste funcții, semnalate prin mărci formale"99. Codarea particularităților semantice și relaționale ale elementelor nominale este centrală în orientarea actanțială a lui Gilbert Lazard. Român Jakobson afirmă, în baza tezei fuziunii totale sau parțiale a două structuri diferite, ca "Izomorfismul poate uni diferite stări ale unei aceleiași limbi sau două stări (simultane sau separate în timp) ale două limbi diferite, fie că acestea sînt învecinate sau îndepărtate, înrudite sau neînrudite"100. 4.2. Conceptul de tip lingvistic la Eugeniu Coșeriu
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
272, 280, 283, 296, 298, 301, 321, 322, 323, 326, 328, 333, 334, 337, 340, 344, 345, 346 italo-romanic 154, 155, 253, 262, 271, 296, 297, 300 ithkuil 231 iudeospaniola (ladino, judesmo/ djudezmo) 115, 117, 149, 269, 272, 305, 326 izomorfism 63 J japoneză (nihongo) 19, 21, 71, 77, 87, 88, 89, 93, 97, 119, 122, 133, 177, 178, 180, 181, 184, 185, 195, 226, 250, 252, 265, 272, 290, 323, 326, 330, 339, 347 javaneza (bahasa Jawa) 92, 195, 196
[Corola-publishinghouse/Science/84963_a_85748]
-
euristici). Aplicarea programelor (algoritmi și euristici) logice duce la desfășurarea raționamentului, care reprezintă etapa a treia (după detectare și recunoaștere) a demersului științific. Aceasta desfășurare se poate realiza pe patru direcții: 1. Raționamentul analogic, bazat pe asemănare (formă tare a izomorfismului și formă slaba a homomorfismului). El stă la baza teoriei modelelor, dar este considerat de orientarea scientistă riguroasă, drept cel mai slab mecanism de cunoaștere rațională. În schimb, în demersul magic ocupă un loc esențial. 2. Raționamentul traductiv (transductiv) implică
Principii de bază ale cercetării știinţifice by Ruxandra Postelnicu () [Corola-publishinghouse/Science/91486_a_93182]
-
situația de comunicare și de structura textului. Situându-se concomitent în sistemul lexical al limbii, în sistemul gramatical al limbii și în structura gramaticală a textului, cuvântul întrunește, atât în planul expresiei cât și în plan semantic, într-un relativ izomorfism, două componente: o constantă și o variabilă. Prin constantă, componenta stabilă, cuvântul reflectă poziția sa în ansamblul lexical al limbii. Prin variabilă, componenta mobilă, cuvântul desfășoară sistemul gramatical al limbii în structura gramaticală a textului. Această organizare rămâne relativă. Pe
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
luptat în zadar.; substantivul luptă este de genul ‘feminin’ și ca atare cere determinanților să se sincronizeze cu el în același gen: o luptă inegală și zadarnică. În planul semantic al variabilei coexistă mai multe sensuri gramaticale, într-un relativ izomorfism cu structura morfematică a flectivului; flectivul -au din structura cuvântului luptau, format din două morfeme: -a + u, exprimă patru sensuri gramaticale: ‘trecutul imperfectiv’ (timp + aspect) și ‘persoana a III-a’ ‘plural’ (persoană + număr). Planul semantic al cuvântului-în-sistem, reprezentat de constanta
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
aceea/acelea (e/le). Morfemul Øtc "Morfemul Ø" În organizarea sistemică a categoriilor gramaticale, sensurile gramaticale iau naștere prin dezvoltarea unor relații de opoziție între doi sau mai mulți termeni corelativi. Corelațiilor din plan semantic le corespund, într-un relativ izomorfism, aceleași corelații în planul expresiei. În funcție de diferiți factori, în primul rând, de istoria limbii, unele corelații implică în funcționarea lor morfeme fără realizare fonetică pozitivă, numite morfeme Ø. Astfel, toate substantivele masculine și neutre terminate în consoană la forma lor
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
al enunțului, indispensabil celorlalte două; sensurile din al doilea strat asigură specificitate sintactică enunțului lingvistic, iar sensurile din ultimul strat sunt condiția și marca identității conținuturilor sintactice din stratul al doilea, împreună cu care asigură enunțului funcția de comunicare. Într-un izomorfism relativ cu planul semantic, planul expresiei se constituie din elemente morfematice (dezinențe, sufixe, verbe auxiliare etc.), sintactice (topică, prepoziții, conjuncții etc.) și prozodice (intonație, pauză etc.), purtătoare, revelatoare și, uneori, chiar creatoare ale diferitelor componente ale planului semantic. Specificitatea sintactică
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
semantică a termenului regent și planul semantic al relației de dependență determină modul concret de realizare a funcției de complement obiectual, care prezintă, în acest caz, două subtipuri: • complement direct • complement indirect Distincția dintre ele este marcată printr-un relativ izomorfism între planul semantic al relației de dependență și manifestarea acesteia în planul expresiei. În plan semantic, complementul direct introduce conținutul lexical al termenului prin care se realizează în continuitate directă, ne-mediată a conținutului lexical al regentului: „El citește ¬ romanul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
344) și de către Floyd Merrell (2001: 390-392). Prima surprinde prin orizontalitate modul în care semioza acționează sub forma unei corelații între cele trei instanțe ale semnului (modalități și componentele logice și analogice): SEMIOZA Componentă analogica Componentă logică Posibilitate Actualitate Necesitate Izomorfism ---------------Icon Cauzalitate -----------Indice Permanentă ------------Simbol Ipoteza ---------Abducție Selecție --------Inducție Combinație --------------Deducție Pornind de la conceptele de eterogenitate și omogenitate și de la conceptul de hegemonie 8 al lui Gramsci, Merrell (2001: 388) introduce doi termeni noi (omogenie, eterogenie) care guverneaza cele patru
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
că foarte mult din ceea ce în mod tradițional explicăm în comportamentul uman prin contribuția structurilor (instituționale sau de mentalitate) socioculturale poate fi redus la baza genetică. Într-o variantă „severă” bio(psiho)sociologică se afirmă că am putea stabili un izomorfism aproape perfect între valorile umane și planul biologicului, în sensul că fiecare valoare ar avea o corespondență specifică în echipamentul genetic: generozitatea, cinstea, adevărul etc. În prezentul volum, discutând despre tratarea „altruismului” prin această optică, am formulat câteva contraargumente, afirmând
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
problemelor ce trebuie să apară în media a primit denumirea de teoria „stabilirii agendei” (agenda setting). Ideea centrală a teoriei este că ordinea de zi (agenda) stabilită în media induce ordinea de zi adiscuțiilor în public. Chiar dacă nu într-un izomorfism total, ceea ce propun mass-media devine agenda publicului. Televiziunile, ziarele, posturile de radio indică marelui public care sunt subiectele de relief la un anumit moment. Prin fabricarea unei agende media, dacă nu îi influențăm pe oameni cum să gândească - aceasta o
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
momentele importante ale detenției, avînd trei funcții: reprezentare, mediere și unificare. Principalele coordonate ale gîndirii simbolice sînt: 1. indistincția dintre subiect și obiect; 2. identificarea părții cu întregul; 3. reducerea multiplului la unicitate; 4. identificarea esenței cu aparența; 5. instituirea izomorfismului total dintre relațiile spațio-temporare; 6. anularea granițelor dintre nivelurile existenței (materie/spirit, animat/inanimat); 7. asimilarea originii cu cauzalitatea; 8. hilozoismul (antropomorfizarea cosmosului); 9. frenezia asociativă sau interpretarea oricărei asemănări ca identitate și a contingenței drept cauzalitate; 10. parcelarea lumii
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
gândirea productivă (gândirea creativă); înțelegerea (opusă logicii formale și asociaționismului); învățarea perspicace (o înțelegere bruscă, plină de înțeles a relațiilor, fără apelul la experiența anterioară, sau, așa cum a spus Köhler: „apariția unei soluții depline cu referire la întregul domeniu expus”); izomorfismul psihofizic (o corespondență structurală gen 1 la 1 a proceselor conștiente sau întâmplătoare); teoria relațională a învățării logice (subiectul învață relațiile mai curând din perspectiva discriminatorie decât din perspectiva conexiunilor absolute 1 la 1 de tip stimul-răspuns); teoria urmei - există
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
prin Moise, Tablele legii de la Dumnezeu, reguli de organizare a cortului sfânt, a zilelor de lucru și de sărbătoare. Timpul exodului este deosebit de bogat în evenimente, în fenomene sociale de învățare, de opoziție între lideri, între lideri și membrii comunității. Izomorfismul dintre fenomenul biblic și cel de tranziție economico-social-ideologică se constată în multiple planuri: se regăsește, de exemplu, un proces de trecere voluntară de la un pământ al robiei la unul al făgăduinței (democrație, bunăstare, libertate etc.); schimbarea-țintă și planul de ieșire
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]
-
o uniformizare a caracteristicilor unor posturi omoloage pentru organizații de același tip, dar și printr-o uniformizare a proceselor. Explicația acestei convergențe poate fi bazată atât pe teoria „dependenței de resurse” (Pfeffer și Salancik, 1978), cât și pe cea a „izomorfismului instituțional” (Di Maggio și Powell, 1983) sau a „ecologiei populației” (Hannan și Freeman, 1977). Îmbunătățirea eficienței economice a organizațiilor, dar și a performanțelor lor concurențiale a impulsionat o serie de schimbări de substanță, care marchează o discontinuitate majoră în comparație cu trendul
[Corola-publishinghouse/Science/2133_a_3458]
-
fie de natură experiențială, fie de natură spirituală etc. Spre deosebire de metafora terminologică/ conceptuală, în construirea metaforei terapeutice, medicul selectează, adapteză în baza cazuisticii, respectând algoritmi specifici structurării conținuturilor: selectarea contextului; selectarea tipului de personaj/ de simbol etc. cu respectarea principiului izomorfismului și a problematicii pacientului; programarea soluției; resemantizarea problematicii asigurată de strategiile de reechlibrare. Metafora terapeutică este o temă deosebit de vastă a cărei complexitate este dată de infinitele tipuri de intervenții, de canalul de comunicare (scris, oral, video, audio), de sincretismul
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
dintre lucruri diferite și asemănarea sau similitudinea a două sau mai multe obiecte, concepte, sisteme sau situații" (Dicționar de Filozofie, 1978: 27). Raporturile analogice se realizează în grade diferite. Sub aspect structural, există un grad complet de realizare a analogiei (izomorfism de structură) și/ sau unul parțial (homomorfismul). În logică, raționamentul prin analogie sau inferență se bazează pe elementele asemănătoare, analogice dintre două sau mai multe obiecte. Cercetarea metaforei conceptuale/ terminologice din sfera științei se realizează în cadrul general al unor relații
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
Paul Taylor 135 dezvoltă un asemenea proiect, definind drept ființe vii toate organismele vii, inclusiv anumite grupuri de organisme. În afara eticii umane, definită ca domeniu al relațiilor dintre oameni reglementate prin norme și reguli, și a eticii mediului, definită prin izomorfism cu etica umană, temă asupra căreia voi reveni îndată, Taylor aduce în discuție și cazul a ceea ce el numește etica bioculturii, adică ansamblul de practici și instituții prin intermediul cărora oamenii își satisfac propriile interese și nevoi. Domeniului bioculturii îi aparțin
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
drepturi. Statutul moral sau însemnătatea morală a unei anumite ființe vii nu duce în mod necesar la recunoașterea unor drepturi ale acelei entități naturale. Taylor formulează ipoteza că între etica umană și etica mediului avem o simetrie structurală sau un izomorfism, ceea ce înseamnă că putem porni de la etica umană pentru a lămuri problemele eticii mediului. Etica umană este o etică a persoanei, în sensul că presupune existența unei persoane cu rol de agent moral, adică o ființă care posedă acele capacități
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]