208 matches
-
statu-quo-ul, cel de-al doilea era pentru patru gubernii, fiecare cu un guvernator german și unul român. Mari discuțiuni asupra regelui, pe care Carp îl înlo cuia prin Carol cu regență germană. Tülff a cerut, prin Tzigara, să vadă pe Maiorescu și Marghiloman; ei au declarat că nu vor face primul pas. Maiorescu a perseverat în această atitudine, dar Marghiloman, ros de ambiție, a găsit un mijloc genial de a-și salva demnitatea și de a lucra cu germanii. După cum o
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
lup tele de la Mărășești, când ai noștri din Iași trăiau cu telefonul la ureche să afle dacă rezista frontul român sau intra în Moldova. Tot telepatie fusese.](Ediția I, 1937, pp. 202- 203. ) moartea lui i. procopiu și a lui maiorescu Gazeta Bucureștilor din 30 iunie/12 iulie consacră un articol lui P. Carp pentru împlinirea a 80 de ani. Cu toate silințele lor, nu i-au putut găsi o singură înfăptuire politică la activul lui. Pentru necrologul lui Maiorescu au
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
deputat, fiindcă era conducătorul „școalei funeste care în Moldova se numește noua direcție” ce cultivă „materialismul abjectului Schopenhauer care propagă concubinajul, dreptul bătăii cu biciul, disprețul amorului de patrie și sentimentelor de onoare”. Un liberal, D. Brătianu, declara despre același Maiorescu, un nomina odiosa, că „este din opincă și trebuie să muncească pentru a trăi”. Tacit spunea că îndepărtarea mărește respectul, iar scurgerea timpului crește prestigiul unor personalități. Cu toate acestea, posteritatea critică a lui Maiorescu și a „Junimii” a înregistrat
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
rșit, spre nemulțumirea membrilor comisiei, care, cu excepția conducătorului (Ș. Cioculescu), „au referat negativ”, inclusiv profesorul L. Rusu, care considera teza prea laudativă. `n ciuda acestui episod trist, criticul bucureștean `l consideră pe profesorul clujean „cel dint`i `n relansarea unui Maiorescu normal, după un deceniu și jumătate de popreală oficială”. N. Manolescu face și o mărturie despre articolul din Viața românească al profesorului L. Rusu, pe care „greșeam nefolosindu-l `n teza mea, mai rău, necitindu-l măcar”. La solicitarea lui
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
de Vladimir Gh. Diculescu, studiu introductiv de V. Rata, Editura Științifică, București, 1959, pp. 230-308. MACAULAY, Thomas Babington, Discursuri de Macaulay, trad. de Anghel Demetrescu, Motzătzeanu, București, 1895. MACAULAY, Thomas Babington, Speeches. Corrected by himself, vol. 1-2, Tauchnitz, Leipzig, 1853. MAIORESCU, Titu, La Adresa. Nemulțumirea în țară. Necesitatea unei magistraturi mai independente (Ședința Camerei de la 27 noiembrie 1885), în Opere III. Discursuri parlamentare, ediție îngrijita, prefață, note și bibliografie de D. Vatamaniuc, Introducere de Eugen Simion, Fundația Națională pentru Știință și Artă-Univers
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
Necesitatea unei magistraturi mai independente (Ședința Camerei de la 27 noiembrie 1885), în Opere III. Discursuri parlamentare, ediție îngrijita, prefață, note și bibliografie de D. Vatamaniuc, Introducere de Eugen Simion, Fundația Națională pentru Știință și Artă-Univers Enciclopedic, București, 2006, pp. 930-945. MAIORESCU, Titu, "Oratori, retori, limbuți", în Opere ÎI. Discursuri parlamentare, FNȘA - Univers Enciclopedic, București, pp. 686-724. MEHEDINȚI, Simion, "Politica de vorbe", în Omul Politic și politică de vorbe, Viața românească, București, 1920. MILL, John Stuart, Disertație asupra libertății, traducere de Carola
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
bogați seniori fără nicio lețcaie, haine împodobite cu fireturi și pic de rufărie; un mobilier magnific și cămări goale!"46 Citind acest fragment din Le Cler ne vin instantaneu în minte arhicunoscutele pasaje cu privire la "formele fără fond" ale lui Titu Maiorescu... În fine, raportându-se la instituții, G. Le Cler avea cuvinte și mai grele! Relua practic acuzele din rapoarte trimise în timpul misiunii: instituțiile, indiferent că vorbim de cele noi sau de cele vechi, erau acaparate de oamenii care le populau
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
limpede și cristalin al izvoarelor sub frunziș sau al naiului în mâinile lăutarilor. Nu poate fi vorba de un conflict între patrioți și ideologii cercului Junimea și ai revistei Convorbiri literare, organ al idealismului pur și internațional, opus de Titu Maiorescu naționalismului lui Bolintineanu, Alexandrescu, Alecsandri, Asachi, Anton Pann, Alecu Russo. În fața speculațiilor dezinteresate ale Junimii s-au ridicat socialiștii practici de la revista Contemporanul (1885-1890), condusă de C. Dobrogeanu-Gherea și trupele sale compuse din Al. Vlahuță, Traian Demetrescu, Beldiceanu, O. Carp
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
neistovit arhitect de zări cosmice. Dar tumultul și viziunea lui "colosală" sunt de cercetat nu numai pe baza elementelor operei, dar și în raportarea la caracteristicile percepției critice, căreia i s-au dezvăluit. E cu neputință să ne închipuim un Maiorescu fără adăpost desfătându-se, în peisaj rupestru, sub o rupere de nori. În estetica lui G. Călinescu, intemperia și grandoarea sunt elemente fundamentale. Va veni desigur acel timp când un cercetător va separa ce este eminescian și ce este călinescian
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
care nu au avut nici o corigență în vara anului 2004. TABELUL 7.1. Reușita școlară a elevilor care au finalizat clasa a VIII-a pe ani de studii și instituții de învățămînt AXENTE SEVER BETHLEN GABOR CIUMBRUD OVIDIU HULEA TITU MAIORESCU Nr. Rang Med Nr. Rang Med Nr. Rang Med Nr. Rang Med Nr. Rang Med MEDIA clasa a V-a 56 2 8.50 18 3 8.47 10 5 8.44 61 4 8.46 30 1 9.31
by Mircea Agabrian, Vlad Millea [Corola-publishinghouse/Science/1117_a_2625]
-
făcuse și primii ani de școală. Au urmat anii de studii la Viena și Berlin, într-adevăr, apoi anii petrecuți la Iași, după care însă Maiorescu, în 1874, se stabilește la București pentru tot restul vieții. Și a fost aici Maiorescu ignorat, respins? În niciun fel. Pe lângă marea carieră politică, universitară și de avocat, a rezonat spiritual în conștiința generațiilor succesive de critici literari post-maiorescieni, până la cei de azi, "sudici" sau "nordici". Iar de polemizat , în vremea lui, Maiorescu a polemizat
La încheierea unei tetralogii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/8732_a_10057]
-
Florența față cu un prăpăd sentimental, prin care trece amicul V***, este, păstrând proporțiile, o artă poetică. Fericirea lui Alecsandri vine din netulburare. Mai departe, exemplele lui Eminescu din pomenita caracterizare anticipează lira multicoloră cu care-l va vedea înzestrat Maiorescu, ani buni mai târziu. Greu, dacă nu cu neputință de prins într-o formulă. Epigonii înșiruie etichete, cheamă în scenă personaje plate, axate pe o trăsătură care se reține din ele. Alecsandri singur este distribuit într-o varietate deconcertantă de
Tinerețea lui Alecsandri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5303_a_6628]
-
rumorile publice legate de suferința și moartea poetului (unele perpetuate până în stricta contemporaneitate), emoția pricinuită de moartea tânărului artist și articolele encomiastice publicate cu acest prilej, articolul lui Maiorescu, Eminescu și poeziile lui (1889) și, mai ales, publicarea de către același Maiorescu, în anul 1884, a volumului Poesii (singurul volum antum al lui Eminescu, tipărit în anul care a urmat îmbolnăvirii poetului, Poesii este o adevărată lovitură de imagine. Prin selecția poemelor și ordinea lor în volum, Maiorescu acomodează imaginarul poetic cu
Nașterea unui brand by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8842_a_10167]
-
adică un refuz al poetului de a adera și altfel la „Junimea" decât ca simplu literat. Nu se înțelege de ce a trebuit Eminescu să compună un poem masonic spre a-i da cu tifla Marelui Maestru care era (aflăm acum) Maiorescu. C. Stănescu nu pierde ocazia să observe că Oana Opaiț nu e singura din capitala Moldovei care bate câmpii pe seama lui Eminescu, având în Theodor Codreanu un precursor județean iar în George Munteanu, unul național. În schimb, G. Călinescu l-
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6024_a_7349]
-
nou (surorii Emilia - n.m.); simt iarăși nevoia să fiu firesc, să nu mai fiu veșnic calculat, să nu mă mai feresc și să nu mă mai prefac." Sîngele rece, picurat în orarul însemnărilor de jurnal, fierbe în scrisori, unde un Maiorescu pătimaș caută, într-o lume falsă și ceremonioasă, urme de omenie implicată, urme de idei. Ele, și nu altceva, trebuie să stea în spatele programului. Lumea nu se (re)face pe convenții, ci pe substanță. Aici, în disprețul rănit, și plătit
Facerea lumii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9532_a_10857]
-
aluneca în biografism, relația autorului ca persoană cu textul Duducăi Mamuca nu e deloc nepolemică. Cu cititorii, nici atât, mai ales cu cei importanți (ca Maiorescu). După ce, în 18 aprilie 1863, Comitetul de Inspecțiune a Școalelor de Dincoace de Milcov ( același Maiorescu fiind membru, iar V.A. Urechia președinte) îl avertizează pe criterii de imoralitate, Hasdeu ripostează: adăugă nuvelei pasaje cu adevărat explozive.Urmează demiterea sa din funcția de profesor colegial, celebrul proces și tot atât de celebra pledoarie. Lucru iarăși știut, autorul e
Un proces de presă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Imaginative/11067_a_12392]
-
rămâne timp și pentru un act din «Romeo și Julieta». Cu deosebire considerare T. Maiorescu.” Să fim sinceri, ce autor de azi nu și-ar dori să primească o asemenea invitațiune, pe un asemenea ton, de la un mare critic, un Maiorescu al zilelor noastre?! Deși, poate Cronicarul se înșală: nu toți autorii și-ar dori așa ceva, căci doar scriitorii mai în vârstă se definesc prin admirație, cei mai tineri se disting mai ales prin refuz și uneori chiar prin dispreț față de
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3775_a_5100]
-
ascunderii, atît de intimă diaristului în orice condiții. Cea de-a doua fantasmă despre care vorbește Eugen Simion nu este decât un reflex indus de seria de fantasme produse de polifonia năucitoare a unui astfel de text. Există un unic Maiorescu în notele cotidiene? Sau un unic Eliade? etc. Numai într-un jurnal "slab" imaginea creată este compactă, fără distorsiuni grave, autorul căutând să-și "vândă" un chip unic fără să stăpânească arta autenticității. Ficțiunea poate crea un astfel de chip
Despre jurnal în o mie de pagini by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15570_a_16895]
-
amărăciunea” mărturisită în articol, dar nu-l împiedică să comită o eroare de logică: „Am senzația că, în ciuda zarvei create în jurul acelui text, nu s-a schimbat nimic”. Care zarvă? Luându-se în serios ca un legislator al literelor, un Maiorescu redivivus, Claudiu Komartin le trage o săpuneală strașnică Academiei Române și Uniunii Scriitorilor din România, care nu ar premia „cărți, ci oameni”, în funcție de interese de gașcă. De vreme ce a luat el însuși Premiul Academiei, ca și Premiul de debut al României literare
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4888_a_6213]
-
Gheorghe Grigurcu S-ar mai putea sus- ține azi o incompatibilitate între poet și critic, întruniț i în aceeași persoană? Aserțiunea a alunecat în zona prejudecăților, cu toate că originea sa, în literele autohtone, e prestigioasă grație lui Maiorescu care a formulat-o cu aplomb. Evoluția creației literare moderne a șters treptat granițele convenționale dintre genuri și specii, în aspirația spre un text în substanța căruia distincțiile formale contează tot mai puțin sau defel. Emoția nu mai face reverențe
Poet pur și simplu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4438_a_5763]
-
sublinierea mea - N.M.), nouă nu ne rămîne pentru existența noastră națională altă alternativă decît de a cere de la clasele noastre culte atîta conștiință cîtă trebuie să o aibă și atîta știință cîtă o pot avea.” Să notăm importanța dată de Maiorescu acestei conștiințe culturale în toate momentele conceperii tezei sale, importanță care explică de ce voia el să dezvolte învățămîntul primar și nu universitățile sau de ce , în calitate de ministru, diminua fondurile Societății Academice și le sporea pe cele destinate instituțiilor din mediul rural
„Formele fără fond” sau prima bătălie canonică by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13204_a_14529]
-
fost/ am călcat/ cu sfială,/ fiindcă în suflet/ cu emoție am simțit/ că Iașul întreg/ e o magnifică/ și sfântă catedrală/ cu toți/ ne-am închinat/ pioși/ la sfinții noștri/ cei frumoși/ la Cantemir/ și Eminescu,/ la Creangă și la Maiorescu/ la Sadoveanu/ Topârceanu,/ la Ionel Teodoreanu..." Bianca Maria Marin este o vedetă a olimpiadei. Ca și anul trecut, ea a luat anul acesta cea mai mare notă dintre toți participanții la concurs (fie ei din clasa a V-a, a
Tineri frumoși by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/9697_a_11022]
-
Ce, vrei să ne pomenim cu vreo indigestie. Gârleanu - Ați băgat de seamă că pe noi ne servește regulat în urma celorlalți? Ar trebui să protestăm. Trivale - Tot e bine că ne lasă să ne adunăm la un loc, pe naționalități. Maiorescu - Nu vedeți că marele război a adus pe capul celor de aici un spor de populație neprevăzut? Caragiale - Mai tare, Maiorescule! Maiorescu - Spuneam așa dar că capodopera... Caragiale - Pune virgulă după ea, coane Titule! Maiorescu - Spuneam că, după teoria lui
Topîrceanu - pescuitor de perle by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/9300_a_10625]
-
a fost, se știe, un scriitor care-și regiza efectele și care s-a preocupat de posteritatea sa. Caietele ce găzduiesc însemnările sale zilnice au suferit relecturi și revizuiri repetate (ultima dată în 1917, cu puțin timp înainte de moarte). Clara Maiorescu, Mite Kremnitz, Ana Maiorescu, apoi fiica scriitorului, Livia Dymsza, ca și ultima sa secretară, Olga Neuman, intervin în jurnal și notează sau comentează diferite pasaje. Ediția Dascălu delimitează toate respectivele intervenții, semnalând totodată și „geologia” celor aparținându-i autorului, decelată
Jurnalul lui Titu Maiorescu, în ediție critică integrală by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2617_a_3942]
-
Gheorghe Ceaușescu În 1882 Maiorescu constata excepționala dezvoltare a poeziei române, dar în același timp și o rămânere în urmă a literaturii științifice (istoria, lingvistica etc.): "În literatura științifică am rămas înapoi: studiile istorice sunt aproape pierdute, studiile limbistice sunt de-abia susținute". Cauza acestei
Un tratat de istorie eșuat by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/14966_a_16291]