223 matches
-
care participă la rugăciune, la sacramente, fiind excesiv de atent la elementele exterioare. Riscă să cadă în ritualism. Exagerează importanța acțiunii, chiar în cadrul reconcilierii sacramentale, ignorând celelalte componente ale personalității și, implicit, ale religiozității sale. Religiozitatea sa se mai numește și „moralistă”, pentru că se axează pe observarea legii în mod legalist, ignorând propriile sale limite. Este carent în a avea simțul gratuității. Privește toate în manieră narcisistă și perfecționistă. Afectivitatea sa îi alimentează o viziune idealizantă a religiozității, trăind și stări intense
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
o cu totul altă natură. Un fel de dezangajare radicală" (p. 191) întemeiată pe pluralitatea valorilor și a criteriilor ordinii morale. Concluzia sa este aceea a unui sociolog care tratează lumea valorilor ca un "obiect științific", și nu din perspectiva moralistă a judecăților de valoare. Postmodernitatea îi apare nu ca bună sau rea, ci ca o experiență umană și existențială deschisă spre frumusețea și bogăția spirituală a umanului. Deloc pesimist, dar nici de un optimism superficial, M. Maffesoli definește înțelegerea postmodernității
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
Am putea duce mai departe în trecut o astfel de genealogie, monoteismul și Decalogul lui fiind, cu siguranță, temelia originară. Dar diagnosticul este sigur în aceea că pune accentul pe credința în mântuirea viitoare ca motor esențial al oricărei perspective moraliste. Și nu este cazul să facem economie de mijloace pentru a realiza această mântuire. Textele Inchiziției o dovedesc. Iar Gulagul (acronim pentru Glavnoe Upravlenie Lagerei) era conceput ca un "lagăr de munci corecționare". În numele acestei morale, numeroși francezi maoiști au
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
marile principii care au servit ca ideal modernității par cam saturate? Dezinteresul pentru politic pe care îl putem observa cam peste tot în lume, relativismul în materie de moravuri, exacerbarea fanatismului celui mai arhaic, tot ceea ce se potrivește cu rigidificarea moralistă dovedește punerea sub semnul întrebării a marilor categorii care, din punct de vedere istoric, au fost scheletul tradiției occidentale. De fapt, Istoria sigură pe sine însăși este pusă sub semnul întrebării. Istoria care, așa cum au putut să o spună Heidegger
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
Vanități (1980); aici baladele caligrafice ale începuturilor devin, sub presiunea formulelor poetice la modă, parabole cu rădăcini în epica vieții cotidiene ori expresii șarjate ale unei viziuni poetice bonome, cu accente de parodie. Rama preponderent epică a tablourilor adună accente moraliste, vindicative, referințe ironice ori apăsat sarcastice: „Un paj își tatuează strănutul / pe pereți, / mai suntem acolo, / mai stăm liniștiți, / bem camfor / pentru orice eventualitate, / ne mustră conștiința / că n-am făcut pentru lume nimic.” SCRIERI: Să visăm, București, 1970; Imn
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285455_a_286784]
-
teme culturale ; mai mult sau mai puțin, același lucru se poate spune și despre Fragmentarium. Evident, temele culturale sunt și ele de resortul eseului, întrucât tot ce e uman e de resortul lui. Dar eseuri propriu-zise, în accepția montaigniană și moralistă, sunt cele din Oceanografie. Dacă se va traduce cândva din literatura română cu discernământ și inteligență, și nu pe criterii „diplomatice” sau la întâmplare, ca până acum, această carte ar avea șanse, ținând seamă și de notorietatea actuală a autorului
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
democrația la nivel politic și liberul-schimb ca principiu funcțional esențial pentru domeniul economicului (Burchill, 2001, p. 33). Însă liberul-schimb, de exemplu (spirit al comerțului extras în Școala cobdenită), este promovat ca principal instrument al păcii nu doar într-o manieră moralistă, ci mai ales dintr-o perspectivă utilitariană: argumentul principal este că, dacă principalul scop al războiului este prosperitatea prin acumularea de resurse, într-o lume puternic interdependentă, liberul-schimb este o alternativă nu doar mai pașnică, dar chiar mai profitabilă ținând
RELATII INTERNATIONALE by DANIEL BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1509]
-
Întovărășește‑te cu cei mai nobili oameni pe care‑i poți găsi; citește cărțile cele mai bune; trăiește alături de cei mai puternici; dar Învață să fii fericit singur cu tine Însuți”. Ravelstein ar fi văzut În această maximă obișnuita bazaconie moralisto‑didactică. Totuși, În felul lui aiurit, Ravelstein era, fără Îndoială, unul din „cei mai nobili oameni”. Dar pentru mine, provocarea de a‑l portretiza (ce termen desuet a devenit „a portretiza”) se transformase Încetul cu Încetul Într‑un calvar. Totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
fără de care lipsește tocmai baza indispensabilă unei construcții a acesteia. Despre geniu că individualitate creatoare apar în Germania, în această conjunctură de entuziaste și promițătoare deșchideri teoretice, mai multe texte. După speculațiile inițiale asupra conceptului (lucrări cu tendința mai degrabă moralista) Betrachtungen über das Genie [Reflecții asupra geniului] (1754), ale păstorului prusian Sebastian Friedrich Trescho și Betrachtung über den Menschen [Reflecție asupra omului] (1755), a cunoscutului scriitor Christoph Martin Wieland -, în 1759 este lansat în Berlin primul studiu considerat filosofic pe
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
treptat spiritul și provoacă, în cele din urmă, în subiect, prin restrictivitatea inerentă planului lor, plictiseală, oboseală. Gotshalk, care acceptă formalismul estetic al filosofului doar în cazul obiectelor naturii, califica teoria artelor frumoase a acestuia, tocmai din acest motiv, drept "moralista"85. La fel face Paul Guyer, care îl urmează deschis (citează), cănd admite că aparentă prioritate acordată de Kant formei nu înseamnă că fondul trebuie exclus din concepția lui asupra reacției receptive 86. Semnificativ în acest sens e și faptul
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
și nu prin rebuturi ale naturii (Baxter). Prin urmare, ideologiile egalitarismelor stupide devin inoperante și absurde aici. Singura regulă valabilă e cea a selecției darwiniene, iar Henry, cu bună credință, se supune ei. Revenit acasă, neurochirurgul depășește astfel ispitele filozofiei moraliste și pare echipat pentru a începe o nouă zi de succes. Bibliografie Ian McEwan. Sîmbătă. Traducere din limba engleză și note de Dan Croitoru. Colecția "Biblioteca Polirom". Iași: Polirom, 2006. Experimentele postmodernității Ca și personajul său Benjamin Trotter, scriitorul-muzician din
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
mod direct, ori indirect, apologia creștinismului de rit răsăritean prin creațiile lor, în centrul cărora stă libertatea. O libertate de sorginte divină, o libertate la care Hristos ne cheamă: "Scoțându-ne de sub lege și de sub păcat, nu la o biată moralistă virtute ne cheamă, ci la deplina libertate ..." (N. Steinhardt, Jurnalul fericirii). Au fost amândoi convertiți: unul de la socialism, altul de la iudaism. Au suferit ambii condamnări, care le vor marca nu doar activitatea literar-artistică, ci chiar viața. În mai multe locuri
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
mai stratificate; să ne ardă cu sabia înroșită în foc. Pentru ca să ne poată trezi la ceva nou. La ceva cu totul nou, neașteptat și nebănuit: la libertate și milă. Scoțându-ne de sub lege și din păcat nu la o biată moralistă de virtute ne cheamă, ci la deplina libertate, la condiția de onoare. Și totodată, cum zice Fericitul Augustin, răpindu-ne îngrijorării căreia îi cedase Marta, ne duce la Bucurie. ("Marta trebăluia, iar Maria benchetuia"). De la condiția de sclav trecem la
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
democrația la nivel politic și liberul-schimb ca principiu funcțional esențial pentru domeniul economicului (Burchill, 2001, p. 33). Însă liberul-schimb, de exemplu („spirit al comerțului” extras în Școala cobdenită), este promovat ca principal instrument al păcii nu doar într-o manieră moralistă, ci mai ales dintr-o perspectivă utilitariană: argumentul principal este că, dacă principalul scop al războiului este prosperitatea prin acumularea de resurse, într-o lume puternic interdependentă, liberul-schimb este o alternativă nu doar mai pașnică, dar chiar mai profitabilă ținând
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
Jafar Panahi nu a fost atît tema (pentru că s-au mai făcut filme despre condiția femeii în țara ayatollahilor), cît abordarea ei care evită capcanele unei lamentări puțin interesante estetic sau ideatic. în plus, femeile din Offside, cărora, din motive moraliste, li se refuză accesul pe stadionul unde joacă echipa națională, afișează cu naturalețe un protest prefect funcțional atît în plan politic imediat, cît și într-un plan social mai larg. Este un film angajat, care are toate șansele să ridice
Un horror mainstream by Silviu Mihai () [Corola-journal/Journalistic/10243_a_11568]
-
e atît de meșteșugită, încît nu-ți dai seama unde ajungi de la un paragraf la altul, de la o frază la alta. Insinuat în demonstrație, jocul îi chezășuiește tensiunea imprevizibilului, mirajul surprizei. Totuși miza se dovedește de cele mai multe ori de factură moralistă, cu atît mai atracțioasă cu cît obiectului i se dau ocoluri degajate, impenitente în aspectul lor facețios, de către un plin de grație arlechin al speculației care nu acuză, nu jignește, ci dansează într-o arenă evident destinată spectacolului la care
"Ospețe pentru dzicãturi" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12906_a_14231]
-
atunci, în acel secol de revoluții tehnice, romanul lui Bogdan Suceavă preia rolul raisonneur-ului care dezaprobă un avânt nesăbuit. Pentru că, aflat în toiul unei emulații iscate de realizări tehnice covârșitoare, întregul fundal al romanului este dominat de influența unei instanțe moraliste, care știe - în mod implicit - că nu poate ieși nimic bun din găselnițele științei care nesocotește Omul. Neîncrederea pe care naratorul o inserează discret menține în permanență o atmosferă negru-apăsătoare. Dar, fiindcă nu trebuie să fim neliniștiți, finalul este atât
Vincent Fatalistul by Iulia Iarca () [Corola-journal/Journalistic/7740_a_9065]
-
superioare, "o asceză proprie virtuozului, rob al instrumentului său". Pe de altă parte a aparținut unei societăți alese în care a strălucit, astfel încît profilul i se configurează și din răsfrîngerile caleidoscopice ale ambianței, din pletora de semnificații istorice și moraliste ale acesteia. Neîndoios, un moment culminant al vieții Elenei Bibescu l-a constituit întîlnirea cu junele George Enescu, al cărui debut componistic are loc în capitala Franței, în 1898, cu Poema română. Mai înainte de aceasta moldavul de geniu a interpretat
O carte somptuoasă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8422_a_9747]
-
a spiritului galic și anume cea pentru "gust", înțelegînd, după cum se rostește criticul român, "să subordoneze erudiția construcției armonioase, potrivit comandamentelor geniului național". Așa încît autorul Cozeriilor de luni a produs o operă vie, inclusiv cu o foarte pregnantă latură moralistă care a îngăduit asemănarea sa cu Saint-Simon și chiar cu Balzac, "îmbogățind ancheta asupra omului, în configurațiile sale cele mai felurite". Pe acest drum al unui clasicism debarasat de dogme au pășit Désiré Nisard, care în a sa Istorie a
Tradiția criticii franceze by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9399_a_10724]
-
analitice, s-ar arăta "neprimitor față de disciplina esteticii generale". Și, în plus, că "se dezinteresează de problematica specială a criticii", adică evită discuțiile asupra obiectului și metodelor criticii. "Anestetică" și "afilosofică", critica franceză își relevă în schimb cu prisosință latura moralistă. în centrul său se află în permanență imaginea omului în sine ca și-n așezarea sa în contextul social, imagine scrutată cu sentimentul unei misiuni imprescriptibile, în sensul unei insațiabile dispoziții de cunoaștere. Inaugurat la un mod briant de Sainte-Beuve
Tradiția criticii franceze by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9399_a_10724]
-
de insensibilitate față de copii și animale (bazate mai ales pe tonul narațiunii din Vizită, D-l Goe, Grand Hôtel "Victoria Română", Bùbico). Notele ediției Al Rosetti, Ș. Cioculescu, Liviu Călin (Opere, vol. II, 1960) îl apără pe scriitor de acuzațiile moraliste cu argumente proletcultiste ("schița atacă problema greșitei educații a copiilor în familia burgheză. Iubirea maternă potențată pînă la idolatrizare duce la răsfățarea copiilor și stimulează instinctele lor cele rele. Caragiale a fost uneori suspectat că n-a iubit copiii, dar
Imagini și desemnări ale copilului by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/15967_a_17292]
-
membri înregistrați. Numai cetățenii olandezi se vor putea înscrie în aceste cluburi, iar fiecare club poate avea un maximum de 2.000 de membri. Ceea ce vedem acum, aceste noi legi ce se vor implementa de la 1 mai sunt contraproductive, sunt moraliste și motivate politic. Vreau să spun că singurii care vor beneficia de pe urma acestei legi sunt organizațiile criminale. Angajații cafenelelor își vor pierde locul de muncă. Clienții vor deveni infractori din nou, deoarece vor fi nevoiți să apeleze la circuitul ilegal
Olanda îşi pierde una dintre principalele atracţii () [Corola-journal/Journalistic/58363_a_59688]
-
relativă) interiorizare... Precum meridionalii tipici, Dan Ciachir e un extrovertit. Economia d-sale sufletească e bizuită pe raporturile cu exteriorul pe care-l scrutează cu atenție și curiozitate, îl penetrează fără mari menajamente, delectîndu-se a compune în marginea lui figurine moraliste. Prea puțin liric în pofida eleganței expresive, a unei locvacități agreabile, Dan Ciachir este un excelent observator al tipurilor umane. Portretele d-sale au calitatea duală a unor imagini surprinse „pe viu”, dar și pe cea a unor interpretări, așa cum una
Amintirile unui meridional by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13547_a_14872]
-
lui Ion Vianu pentru a-mi preciza, de la bun început, câteva erori cu care mă consider împăcat și câteva observații juste care, încă, nu mă mulțumesc. Să urmărim, o vreme măcar, firul poveștii. Născut într-un București numit, cu rezonanțe moraliste, Hilariopolis și trăit într-o țară niciodată beligerantă, după a cărei mască suntem întreptățiți să presupunem existența munților elvețieni, naratorul ne convinge sistematic de felul ciudat în care, deși concediat din slujbă, se prăbușește într-o viață luxuriantă. Liniștea micii
Scepticul mântuit by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8258_a_9583]
-
pe un blog, firește) despre independența pierdută a României literare. Motivul? Sponsorizarea oferită revistei de către Gold Corporation, calificată după ureche drept „cumpărare" sau, mai rău, „mogulizare". Apreciere nu numai meschină, ci și complet lipsită de acoperire. Furia aceasta cu spoială moralistă face, iată, trecerea de la platină la aur. Bucăți de madlenă Nu pot să precizez ce număr/ numere din NOUA LITERATURĂ am citit recent, pe site-ul revistei. Mă interesează destul de puțin, câtă vreme am putut urmări desfășurarea, pe vreo trei
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6475_a_7800]