307 matches
-
împiedica exprimarea liberă și de a se opune în calea caricaturiștilor nedoriți. Există o solidaritate arabă remarcabilă afișată în caricaturi. Se pare că există înțelegere secretă între caricaturiștii care constituie un popor arab și ale căror guvern este constituit din nătărăi corupți și lași. Atacul Libanului reprezintă o lovitură pentru toți arabii și informațiile sunt imediat trimise către Iraq, Palestina, etc. Opoziția Libanului, opoziția Palestinei, și opoziția Hezbollahei sunt adesea contopite cu opoziția arabilor, precum cea exprimată de caricaturi. Batjocura este
Caricaturile politice arabe () [Corola-website/Science/329444_a_330773]
-
furat-o pentru el. Dar deznădejdea și spaima de pe chipul lui Sutejiro și al soției sale erau aproape palpabile. Carafa akae a fost scoasă azi de la păstrare pentru ceremonia ceaiului, nu-i așa? continuă Hiyoshi. Omul trebuie să fie un nătărău, dacă mi-a spus să-i aduc nimicul ăla fără valoare! încheie el, pe un ton de parcă toată situația i s-ar fi părut de râs. Soția lui Sutejiro tăcea cu desăvârșire, de parcă s-ar fi prefăcut într-o stană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
-o. — Cine? — Unul din paznicii morți. De ce l-a dezlegat? Și cu permisiunea cui? — La început, nu l-am ascultat, dar nepotul dumneavoastră a spus că avea nevoie să se ușureze. A spus că nu se mai putea ține și... — Nătărăule! mugi Koroku la străjer, abia stăpânindu-se să nu bată cu piciorul în pământ. Cum ați putut înghiți un șiretlic vechi ca ăsta? Boule! — Stăpâne, vă rog să mă iertați. Nepotul dumneavoastră ne-a spus că sunteți un om bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Hiyoshi veni la el și se scuză că întârziase. — Unde-ai fost? — În timpul zilei, m-a luat prizonier un slujitor al clanului Saito, recunoscu Hiyoshi. — Ce? Shichinai și toți ceilalți îl priviră neliniștiți, temându-se că planul lor fusese demascat. — Nătărăule! Fără veste, Shichinai îl înșfăcă pe Hiyoshi de guler, smucindu-l spre el, și-l întrebă răstit: — Unde și de cine ai fost prins? Și ai spus ceva? Am vorbit. — Ce-ai făcut?!? Dacă nu vorbeam, acum n-aș mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
căsătorie politică. Într-o țară sfâșiată de război, asemenea aranjamente erau aproape la ordinea zilei. Lui Dosan nu-i fusese greu să înțeleagă această strategie, dar totuși o dăduse pe fiica sa favorită moștenitorului clanului Oda, a cărui reputație de nătărău era binecunoscută din provinciile învecinate și până în capitală. Și-a dat consimțământul pentru căsătorie, fără a scăpa din ochi provincia Owari. Nechibzuința, violența și conduita necuviincioasă a lui Nobunaga păreau să se înrăutățească. Dar acesta era exact lucrul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
încântate de la Kiyosu erau Nobunaga și unul dintre tinerii săi purtători de sandale. Un grup dintre vasalii superiori ai lui Nobunaga, inclusiv Hayashi Sado, fratele său mai mic Mimasaka și Shibata Katsuie, continuau să-l considere pe stăpânul lor un nătărău fără speranță. — Recunosc că felul cum s-a purtat Seniorul Nobunaga la acea primă întâlnire cu socrul său a fost diferit de obișnuitul său comportament necugetat. Dar asta se poate numi norocul prostului. Iar în timpul întrevederii oficiale, s-a purtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
spre Kiso. Nu. Nu încă, încă nu. Mă îndoiesc că Domnia Sa va ataca deja. — Armatele sunt sub comenzile Seniorului Katsuieț și ale Seniorului Nobumori; Domnia Sa ve merge personal. — Dar chiar dacă Yoshitatsu a murit, și chiar dacă fiul său, Tatsuoki, e un nătărău, cei Trei Oameni din Mino - Ando, Inaba și Ujiie - mai sunt în viață. În plus, câtă vreme mai există un om ca Takenaka Hanbei, despre care se spune că trăiește în sihăstrie pe Muntele Kurihara, n-o să se facă treaba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
orice-ar fi fost. Deci, chiar și acum, îmi fac griji că nu mănânci bine. Trebuie să trăiești o viață lungă. Sunt îngrijorat că nu voi avea timp să-ți port de grijă așa cum aș dori, fiindcă sunt un asemenea nătărău. Dinfericire, aici nu m-am îmbolnăvit. Soarta mea de războinic pare să fie binecuvântată, iar Domnia Sa îmi acordă o mare considerație. După invazia din Mino, ar fi dificil să mai numărăm scrisorile pe care i le trimise. — Nene, citește asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să fac asta, dar dacă se poate, aș prefera să vă aștept ordinele la un han din orașul castelului. — De ce? — Nu dintr-un motiv anume. — Ei, atunci de ce n-ai sta în castel? Ca să-mi ții companie o vreme. — Păi... — Nătărăule! Te simți îngrădit dacă-mi ești alături? — Nu, adevărul este... — Adevărul este că ce? — Am lăsat o... persoană la hanul acela din orașul castelului și, devreme ce m-am gândit că i-ar fi urât acolo, am primis că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
decât o scârnăvie. Avea suspiciuni față de perspectivele mele și a inițiat contacte cu clanul Mori, orbit de gândul profitului. E fapta unui om cu talente moderate. Murashige s-a pierdut în propria lui superficialitate. — De fapt, nu e decât un nătărău, insistă Hideyoshi. A primit favoruri nemăsurate și nu avea nici un motiv de nemulțumire. Un om care are de gând să se răscoale o va face, oricât de avantajos e tratat. Nobunaga era sincer cu emoțiile lui. Se întâmpla pentru prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Ce ziceai? Ce spuneai, mai adineaori? Ceva despre rezultatele la care am ajuns după atâtea eforturi, și că ce zi cu-adevărat fericită e asta, când vedem armata clanului Oda umplând provincia Kai? Cam așa ceva spuneai, nu? — Este... este adevărat. — Nătărăule! Când ai făcut tu eforturi? Ce fel de fapte meritorii ai realizat în invazia din kai? Am... — Ce? — Deși eram beat, n-ar fi trebuit să rostesc asemenea cuvinte arogante. — Chiar așa. Nu ai nici un motiv să fii arogant. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
poată distruge trupele lui Hideyoshi cu atât mai ușor, fiind obosite după lunga călătorie. Din acest motiv, își declarase hotărârea de a rămâne pe Muntele Oiwa i nu părea nicidecum dispus să se răzgândească. Ochii lui Katsuie scăpărau de furie. — Nătărăul! răcni el, aproape ca și cum ar fi scuipat sânge; apoi, cu un geamăt greu care-i zgudui întreaga ființă, mormăi: Genba se poartă scandalos. Și, privind în jur, spre locul de așteptare al războinicilor din camera alăturată, țipă cu glas ascuțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să înțeleaă că ceea ce se va întâmpla e tocmai opusul a ceea ce ar dori el. — Dar crezi că e într-adevăr cu putință să nutrească asemenea speranțe optimiste? — S-ar putea. Ce fel de calcule se petrec în mintea unui nătărău cocoloșit, la urma urmei? — Cu siguranță, aceleași zvonuri se aud și în Osaka, iar neînțelegerile nu vor face decât să sporească. Ceea ce e foarte penibil, negreșit, oftă Shonyu. În calitate de generali ai lui Hideyoshi, atât Shonyu cât și Gamo erau legați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în reînvierea nimănui, că o văzusem bine pe Sibi acum câțiva ani, chipul ei odată frumos, ofilit acum și brăzdat de cute adânci și amare? Se putea îndrepta o spinare încovoiată? înflori un obraz decolorat? Prinde roșeață o gură veștedă? "Nătărăule, du-te și chiar dacă nu-ți place, ad-o aici, numai pe ea vreau s-o mai văd pe lumea asta, tu ia-o pe urmele lui tac-tău și să nu veniți la înmormîntarea mea. O să mă rog tatălui ceresc
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și iertare, ți-oi fi plecat și fruntea lângă patul ei...", "Nu, mamă, fii liniștită, nu mi-am plecat nici o frunte, zisei foarte degajat, aproape vesel. Ași fi făcut-o, dacă ar fi folosit la ceva!" "O! cât ai suferit, nătărăule, de câte ori veneai p-aici îți vedeam ochii turburi, care se uitau la mine ca la o străină, nici când plecai de-acasă nu erai în stare s-o uiți, stăteai puțin și te întorceai lângă ea. Până și tac-tău
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
uita doar... - e drept, era un chibiț de prima clasă, nu exista să piardă cineva dacă îl avea pe el alături (exclama el ridicând un deget în sus cu mândrie, ca și când a chibița era și ăsta un secret, nu orice nătărău avea darul să influențeze astfel hazardul). Câștigătorul făcea apoi cinste... Așa se explica, poate, cum reușise el să-și cumpere o casă? Nu cheltuia bani pe băuturi! Bunica știa bine, leafa i-o dădea ei întreagă și nu-i mai
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ne privește direct pe noi, românii, ca popor: În convorbirea avută azi cu doctorul, mi-a dispărut părerea prostească și nedreaptă ce mi-o făcusem la adresa valahilor, părere generală în toată armata și pe care mi-am însușit-o de la nătărăii cu care am avut de-a face până acum. Soarta acestui popor este duioasă și tristă...” Nici un comentariu.
Tolstoi despre români (I) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13064_a_14389]
-
latine a limbii române. De-a dreptul remarcabilă în capitolul al IV-lea, ( Cestiunea ortografica la români), analiza lui Frollo, inserează exemplele unui relativism extrem către care ar putea conduce orientarea etimologica (cu exemple grăitoare: nătărău, care putea fi scris: nătărău, nătărîu, netereu, netăreu, netărîu, ajungînd ipotetic, în baza legilor analizei combinatorii, la un număr impresionant de variante sau brînză, cuvînt prezent în dicționarul academiei sub formele: brandia, brindia, brundia). Concluzia autorului, de o limpezime uimitoare, impresionează și prin stilul incisiv
Un dascăl uitat: Gian Luigi Frollo by Dumitru Cârstocea () [Corola-journal/Memoirs/17919_a_19244]
-
când îi făceam poze. Mama și-a dus mâna la gură, așa cum fac de obicei oamenii la televizor când vor să pară neliniștiți. Nici o grijă, a zis Helen. Am stat puțin de vorbă. Mi-a cerut numărul de telefon. Un nătărău, a adăugat cu un dispreț ucigător. Ăsta-i șpilul cu Helen: e foarte frumoasă. Bărbații, chiar și cei pe care îi urmărește la cererea soțiilor lor, îi cad în mreje. Deși sunt cu trei ani mai mare ca ea, semănăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
niște imbecili să îmi cumpere produsele. Am o cifră de afaceri anuală de treizeci și patru de milioane de dolari. M-am temut de o reacție negativă din partea clienților. Neliniștită, m-am uitat după George, dar plecase să pupe în fund orice nătărău semifaimos care îi ieșea în cale. Desigur că Lauryn dispăruse și ea. —Vreau înghețată, a zis Candace, bosumflată. —Eh... bine. Mă duc să-ți iau. Teenie și Brooke o să rămână cu tine. Îmi pare rău, dar eu trebuie să plec
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
n-ai făcut nimic? — Nu chiar. Dar am făcut o mare chestie din a face aproape nimic. Oh, oau! Asta e super tare. Povestește-mi. —OK. Dar atenția mi-a fost distrasă de tricoul lui. Pe cel de azi scria Nătărăii vor moșteni pământul. —Nicholas, nu te-am văzut niciodată de două ori cu același tricou. Cum reușești? Porți astfel de tricouri cu mesaje în fiecare zi a săptămânii sau numai duminica? A zâmbit larg. — Hei, va trebui să ne vedem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
de îndată ce trecea Ziua Recunoștinței și îl pălea mahmureala. De îndată ce Jacqui a ajuns acasă, i-am relatat toată scena cuvânt cu cuvânt și ea a atribuit-o amestecului de bunăvoință și de exces specific sezonului. Mai exact, cuvintele ei au fost: „Nătărău beat!“. Capitolul 8tc "Capitolul 8" —Anna, ce-i cu această „inovație fără precedent“ în îngrijirea pielii? Ce știi despre asta? Aș putea să jur că ai spus ceva despre asta ultima dată când am luat prânzul. Telefonul suna încontinuu: redactori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
țipă cu cordonul ombilical atârnându-le și doctorul dându-le palme peste fund. Și că Superiorii Necunoscuți, pentru acel Ceva, eram eu și Lia, iar după aceea avea să ne recunoască imediat, fără să se ducă să-l Întrebe pe nătărăul ăla, de Joseph de Maistre. Dar nu, noi - sardonicii - voiam să ne jucăm de-a v-ați ascunselea cu diabolicii, arătându-le că, dacă era vorba de complot cosmic, noi știam să inventăm unul care mai cosmic de atât nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
ce dracu să fac? După ’89 nu v-a tentat să intrați În politică? Noi am zis că nu facem politică... Au zis unii: „Cum, dom’le, tu, care-i avut viața spulberată, să nu faci politică? Îi lași pe nătărăii ăștia care-au fost, tot ăia”. Nu? Că ei au fost, tot ăia sunt... Aveți vreun regret pentru cele Întâmplate? Eu am fost achitat de Tribunalul Suprem În timpul lui Ceaușescu absolut ca nevinovat. Deci au Întors-o la 180 de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
negustorilor și a hoților de buzunare! Și apoi, mi-am consumat toate resursele și la Siena partidul meu e În război cu dușmanii. Și luptăm prost când o avem drept scut pe Doamna Sărăcia. Eu nu sunt nicidecum unul din nătărăii cate țopăie Încoace și-ncolo cântând laude tolomacului din Assisi, conchise el cu o fărâmă din veselia sa obișnuită. - Cecco, În noaptea asta vei dormi la Stinche. Sienezul păli. Dar numai pentru o clipă, după care Își reluă de Îndată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]