159 matches
-
mă aflam acum. Cea mai absurdă întâmplare din această perioadă a constituit-o serata literar-distractivă pe care grupa noastră - din inițiativa cui? - a organizat-o și la care a fost invitat să participe și chiar a participat, fără să facă nazuri, ca un om deschis, „popular” cu studenții și tovarășul secretar UTM pe facultate (așa cum ar fi trebuit să-i spun la ședința din sala „Dinamo”). S-au recitat versuri - Corina, cuceritoare, a ales un pasaj din Cântarea cântărilor -, s-au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
și artificios - povestea e mult mai simplă, deși i se datorează tot maică-mii. Pe taică-meu îl chema Paul (era chiar nume de familie), iar pe maică-mea, Bădescu. Cînd s-au căsătorit, maică-mea a început să facă nazuri, că taică-său a murit pe front ca un erou, că el a avut numai fete și că nu mai are cine să-i ducă numele mai departe. și așa s-a ajuns la acest com promis. După cum o știu
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
doi-trei care sufereau fără excepție același tratament. Dănuț nu suporta să stea cu capul nici în poala mamei, nici în poala tatălui. Dar ce, parcă ei erau de înțeles ? - îl obligau să rămînă culcat și nu luau deloc în seamă nazurile lui. Ba, mai mult, cînd venea controlorul, îi ziceau să stea și chircit, pentru că ei cumpărau pentru el doar jumătate de bilet, iar Dănuț nu mai avea de mult vîrsta nece sară. Omul legii însă nu se lăsa înșelat și
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
devenea din ce în ce mai aprigă în a-și arăta afecțiunea și acest lucru îl deranja puțin pe băiat (fiindcă atunci cînd venea de la liceu mirosea destul de tare a tutun și, în consecință, nu prea tînjea după apropieri). Bunica nu lua în seamă nazurile nepotului și, cu toate că era pornită împotriva fumatului, în dezlănțuirea ei afec tivă nu observa nimic suspect. Scena din hol dura multă vreme. În repetate rînduri, Daniel, crezînd că s-a terminat, încerca să se desprindă, dar bunica nu-l lăsa
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
trimisul lui Sigismund, și vede pe fată. Lupul îi dă și un portret al fetei. Lui Sigismund îi face impresie că Ruxanda (Irina) e păpușă de harem; pe lângă asta urmează altei credinți etc. George Racoți mustră pe fratele său pentru nazurile pe care le face. Îi scrie: "E vorba despre lucruri importante, de principatul meu și de interesele familiei. Nu trebuie să ai nici o teamă: vei face din soția M-tale ce vei voi dacă vei ști cum să te porți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
atacă soluția, știind că e fără nici o șansă de izbândă. Și, tot prin cutumă, s-a introdus regula nescrisă ca tariful (deloc neglijabil) să-i fie plătit maestrului Ludovic L. de către partea adversă. Nici aici nimeni n-a făcut vreodată nazuri. Poate vă mai amintiți că onorabilul judecător Augustus Pavlovici-Bubulak nu-l putea înghiți pe maestrul Ludovic L. (inutil să mai precizăm că pe avocat nu-l cheamă Ludovic și nici L., dar că ținem la această măsură de prevedere) și
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
și sobru, dădea aspect de doliu. Fotografiile au primit bun de tipar și au apărut În ziar Însă numai după ce au fost retușate și redate Într-o formă mai accesibilă difuzării lor”. Uneori, un singur cuvânt care nu „cadra” cu nazurile și năbădăile corectorului de partid, era schimbat, pur și simplu, cu un sinonim care sugera, de fapt, aceeași intenție publicistică: „În Rulmentul nr.152 din 15 martie a.c. (...) În articolul intitulat << Folosirea judicioasă a timpului de lucru, În atenția comitetului
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
young, I want to be forever young, do you really want to live forever, forever and ever... Continuă să fredoneze celebra melodie și se așeză mai bine în scaun. Îl incomoda centura de siguranță, dar o accepta fără să facă nazuri, atâtea tragedii automobilistice ar putea fi evitate dacă șoferii ar conștientiza importanța acestui accesoriu vital, minimalizat constant de niște demenți care ajung, inevitabil, la morgă, cu un bilet legat de degetul mare de la picior, forever young I want to be
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
nu avem nevoie de saxofonist, un joc de umbre este tot ceea ce ar trebui... Apariția chelnerului îl luă pe nepregătite și îl smulse din atelierul imaginar. Confirmă că mai dorea un pahar cu vin, roșu,bineînțeles, tensiunea suportă, nu face nazuri, înregistră zâmbetul chelnerului, apoi își fixă din nou privirile asupra femeii în verde. Era pierdută, undeva la pragul dintre realitate și (i)realitatea ei, își dădu seama că urmărea prestația saxofonistului (buzele întredeschise, capul ușor înclinat, degetele lăsate să se
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
în mine, sunt momente în care aproape că le văd cum împing carnea și caută să ajungă la lumină. Parcă se și întunecase afară sau mi se pusese mie o ceață neagră pe ochi, îmi zvâcneau tâmplele, iar inima făcea nazuri și vroia să ajungă neapărat în gât, pentru a urca apoi, încetul cu încetul, către gura mea făcută pungă. Lord, bineînțeles, lătra. Ca o pușlama nesimțită, cu blana udă. Lătra îngrozitor de tare. Acum cred că lătratul lui semăna puțin cu
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
în închisoare orb (cu vagi străfulgerări de lumină, dar nu asupra realității, ci interioare, străfulgerări autogene ale beznei, care despică întunericul fără a-l risipi); (nebotezat) și ies cu ochii deschiși (botezat); am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose; am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea; am intrat nervos, supărat, sensibil la fleacuri, ies nepăsător; soarele și viața îmi spuneau puțin, acum știu să gust felioara de pâine cât de mică; ies admirând mai presus de orice curajul, demnitatea
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
orb (cu vagi străfulgerări de lumină, dar nu asupra realității, ci interioare, străfulgerări autogene ale beznei, care despică întunericul fără a-l risipi): (n.r. nebotezat) și ies cu ochii deschiși (n.r. botezat); am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose; am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea; am intrat nervos, supărăcios, sensibil la fleacuri, ies nepăsător; soarele și viața îmi spuneau puțin, acum știu să gust felioara de pâine cât de mică; ies admirând mai presus de orice curajul, demnitatea
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
Am intrat în închisoare orb (cu vagi străfulgerări de lumină, dar nu asupra realității, ci interioare, străfulgerări autogene ale beznei, care despica întunericul fără a-l risipi) și ies cu ochii deschiși; am intrat răsfățat, răzgâiat, ies vindecat de fasoane, nazuri, ifose; am intrat nemulțumit, ies cunoscând fericirea". Închisoarea a fost pentru el, de altfel, șocul care l-a determinat să-și depășească frica și nehotărârea, botezându-se în detenție, deși râvnea încă din libertate la acest fapt. A fost nevoie
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
leadership-ul unor autocrații ca Rusia sau China? Nu. Iar Europa, fără o politică externă comună și fără o armată, pare incapabilă în fața unei asemenea sarcini, deși principiile sale sunt mai mult decît generoase. Dacă America nu se întoarce schimbată, fără nazuri și cu ceva mai multă inteligență decît forță, alternativa nu e decît anarhia. Legitimitatea și prestigiul S.U.A. au slăbit datorită incompetenței și aroganței, nechibzuinței și ignoranței ultimei sale administrații. Dar lumea nu vrea ca America să se retragă. De fapt
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
a venit băiatul cu desenul! N-a răspuns nimeni și nu m-am mișcat. Muzica de la radio s-a oprit. - Haide, vino! Doamna Anita mă luă de braț și mă conduse. Și n-o băga în seamă dacă îți face nazuri. Te aștepta, de fapt. Mă însoți puțin, pînă în fața unui dormitor care am presupus că era al ei, și mă încurajă cu un zîmbet: mai departe să merg singur pînă la galerie. În interior, vila nu părea așa de mare
Juan Marsé - Vraja Shanghaiului by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/14093_a_15418]
-
vrajă./ sunt dragoste fixă, curată." sau "Dumnezeu mi-a umplut prietenii de bani,/ Dumnezeu mi-a satisfăcut iubitele/ și mi-a arătat că mă iubește fără sfârșit/ chiar dacă sunt str8 și nu îmi plac banii./ Dumnezeu mi-a făcut toate nazurile." sau, "E la modă să speri?// Pajura fumegă. Scânteia fumegă./ Dimineața fumegă/ca o cârpă aprinsă/ azvârlită pe geam.// O fată cu lacrimi calde pe obraz/ urcă pe scara pe care sunt eu." Scepticii ar putea invoca prezența în volum
Controlul tehnic al calităţii by Cosmin Ciotloş () [Corola-journal/Journalistic/9864_a_11189]
-
spre răul meu. Locuiam în casa surorilor Ávila - Esther, Mayito și Toña -, pe care le cunoscusem la Sucre, și care se străduiau de multă vreme să mă izbăvească de destrăbălare. În loc de cămăruța de carton unde m-am dezbărat de atîtea nazuri de nepot răsfățat, aveam la ele un dormitor doar al meu, cu baia aferentă, și o fereastră ce dădea spre grădină, iar pentru cele trei mese zilnice plăteam abia o idee mai mult decît leafa mea de căruțaș. Mi-am
Gabriel García Márquez A trăi pentru a-ți povesti viața by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/12964_a_14289]
-
Condiția de lagăr - de prizonierat al individului în statul cu domiciliu obligatoriu și al statului în imperiul concentraționar - primește eticheta de «mișcare de eliberare». Sărăcia, care făcea problematică asigurarea ceștii zilnice de orez sau silea oamenii să consume rădăcini, face nazuri la rețeaua McDonald's". Lato sensu, postmodernismul apare definit ca globalizare: "dominație mondială a pieței libere sau stadiu multinațional al capitalismului". Dar nu toată lumea o sancționează pozitiv. De pildă Masao Miyoshi imputa "economiei globale" caracterul exclusivist. Drept urmare, e de părere
Postmodernismul între Est și Vest by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14306_a_15631]
-
Cu cheie. Atunci când are timp din belșug și nu e ocupat cu farafastâcuri metafizice, românul adoră orice efigie, pe care icoană-ntr-un altar s-o pui. Cu precauție, însă. Din păcate (morale!), românul îi cere acesteia simbrie. Dacă face nazuri, nu-i nicio problemă, găsește pe loc altă efigie. Mai disciplinată. Mai umană. Mai înțelegătoare. Mai concesivă. Mai devotată. Mai aproape de ceea ce și-a clădit el, în secret și culant, în mintea cea de pe urmă. În general, românul nu cunoaște
Ultima schimbare la față a românului – o fiziologie cu ambâț – by Florin Toma () [Corola-journal/Journalistic/5382_a_6707]
-
analizează - preschimbă flacăra în lumină. Până acum așa a fost împărțită extraordinara colaborare - bărbat și femeie - pe lume. Orientalul este bărbatul Europei !” Cât despre poetul din Alexandria, Kavafis, „înțelept, ironic, hedonist, seducător, plin de memorie”, cu vocea sa „plină de nazuri și de culoare”, el e o primă emblemă a împetirii celor două lumi. Ai spune că străbaterea deșertului nu poate prilejui pagini mai strălucite: aventură în care Kazantzakis se recunoaște din spiță beduină (ca orice cretan, crede că are și
Orient și Occident la Nikos Kazantzakis by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3020_a_4345]
-
întreabă de ce ia această atitudine, Cazimir răspunde plin de demnitate: "Sînt în perioada de reabilitare!" ...febr. 1955. Cei patru se prezintă decanului, ca să-i ceară, vorba cîntecului, " Scoate, neamțule, ce-ai furat!" Graur n-are încotro și, după ce face unele nazuri, făgăduiește că va cere ridicarea sancțiunii. martie-aprilie 1955. Se așteaptă ridicarea sancțiunii, care vine, dar mai încet. ...aprilie 1955. Graur anunță că sancțiunea s-a ridicat. Trei din cei patru, neîncrezători, se deplasează la cadre și văd cu ochii lor
Între colonie și coniac by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/12138_a_13463]
-
frumoasă, mai sălbatică... Ce-mi doresc de ziua mea - mă întreabă o prospătură pe mail... Ce aș putea să-mi doresc? Să fie pîine în lume, plus un duș împreună. Copiii cuminți nu mint niciodatî Dumnezeu mi-a făcut toate nazurile, Dumnezeu mi-a desfăcut prejudecățile... Eu sînt copil cuminte, nu vreau totul azi. El îmi dă totul azi. îmi bagă bani pe card. Portocalul de pe balcon înflorește (e iarnă!!!), Zveruța îmi spune o vorbă uluitoare (,derdelai"). Mi se propune o
Poezie by Marius Ianuș () [Corola-journal/Journalistic/10019_a_11344]
-
propune o bursă fabuloasă în Cuba... Dumnezeu mi-a umplut prietenii de bani, Dumnezeu mi-a satisfăcut iubitele și mi-a arătat că mă iubește fără sfîrșit chiar dacă sînt str8 și nu îmi plac banii. Dumnezeu mi-a făcut toate nazurile. Dumnezeu mi-a făcut toate nazurile. Cel bun, cel rîu, cel urăt Sînt Marius Ianuș, am petrecut 30 de ani în viață, iar acum merg pe bulevardul năclăit de ploaie cu cămașa lipită de piele. De parcă țoalele mele ar înainta
Poezie by Marius Ianuș () [Corola-journal/Journalistic/10019_a_11344]
-
Dumnezeu mi-a umplut prietenii de bani, Dumnezeu mi-a satisfăcut iubitele și mi-a arătat că mă iubește fără sfîrșit chiar dacă sînt str8 și nu îmi plac banii. Dumnezeu mi-a făcut toate nazurile. Dumnezeu mi-a făcut toate nazurile. Cel bun, cel rîu, cel urăt Sînt Marius Ianuș, am petrecut 30 de ani în viață, iar acum merg pe bulevardul năclăit de ploaie cu cămașa lipită de piele. De parcă țoalele mele ar înainta singure, pe trotuarul desfăcut. Lîngă nimeni
Poezie by Marius Ianuș () [Corola-journal/Journalistic/10019_a_11344]
-
decît „o cale lungă și plină de florile recompensei”.12 Din nefericire, calea a fost scurtă, prea scurtă chiar, iar florile n-au venit. În locul lor, a venit doar uitarea. Însă Ana nu-i nici ea poetă de lepădat, oricîte nazuri și necazuri i-ar fi făcut limba română. E temperamentoasă și, cu toate că scrie pe „teme”, făcînd mereu un fel de „definiții” de stări sau atitudini, se avîntă fără spaime în retoricile viforoase ori focoase. De-ar fi avut ce-i
Fete pierdute - O celebritate necunoscută (Ana Carenina) by al. cistelecan () [Corola-journal/Journalistic/2380_a_3705]