275 matches
-
Claudiu Claudiu Tănăsescu (n. 26 aprilie 1938, Mogoșoaia, România) este un medic, autor, nuvelist, publicist, romancier și scriitor român, fost senator român în legislatura 2004-2008 ales în județul Dâmbovița pe listele partidului PRM. Din iunie 2007, a devenit senator independent. a fost membru în grupurile parlamentare de prietenie cu Macedonia, Norvegia Panama și Pakistan
Dan Claudiu Tănăsescu () [Corola-website/Science/305350_a_306679]
-
Nicolae Scurtu Biografia nuvelistului, romancierului, jurnalistului, traducătorului și epistolografului Romulus Cioflec (1882-1955) nu e cunoscută, în detaliu, cum ar fi meritat, și, de aici, o anume marginalizare a operei și, evident, a autorului, care în perioada interbelică s-au bucurat de notorietate și de
Însemnări despre scriitorul Romulus Cioflec by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4053_a_5378]
-
versurile ce i se atribuie. Se pare că însuși Petre Missir, care a cunoscut istorioara cu răvașul și care știa bine că nu-i adevărată, a căutat să se informeze de sursa ei. Acest lucru îl confirmă următoarea scrisoare a nuvelistului N. Gane: 21 Iunie 1912, Iași "Iubite Misiraș" " Este adevărat că versurile lui Caragiale au fost povestite de mine unui reporter de la "Viitorul". Însă eu le-am auzit de la fiul meu, Alexandru, care și el le-a auzit la Curte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
unui disentiment serios între puteri. Cât despre scrisoarea principelui Carol pe care d. Brătianu ar fi însărcinat de a o remite împăratului Germaniei, aceasta se esplică cu totul natural prin apropiata aniversară a nașterii lui Vilhelm I, împrejurare pe care nuveliștii o pierduseră cu totul din vedere când au citat misiva aceasta în sprijinul vastelor combinațiuni politice împreunate de ei cu călătoria ministrului român. Multă lumină nu ne dă această revistă. Ea confirmă numai că așa-numita "răscumpărare" - cea mai populară
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
apoi își continuă școala la București, urmând cursul secundar al Liceului „Sf. Sava”. Este remarcat de profesorul Bonifaciu Florescu, împreună cu care va scoate, în 1890-1891, o „gazetă de familie”, „Duminica”; singur va edita în 1895, ca număr de probă, publicația „Nuvelistul”. Scrie mult, cu precipitare, publicând impresii, schițe, traduceri în revistele macedonskiene „Literatorul”, „Liga literară”, „Revista literară”, precum și în „Peleșul”, „Biblioteca familiei”, „Revista poporului”, „Ilustrațiunea română”, „Revista theatrelor”, „Revista orientală”, „Foaia pentru toți”, „Liberalul”, „Foaia interesantă”, „Foaia populară”, „Tribuna familiei”, „Curentul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289520_a_290849]
-
de-o factură cu totul și cu totul originală, Vasile Lovinescu a cărui operă a fost redescoperită și tipărită mai ales după 1989. Actorii Jules Cazaban și Grigore Vasiliu Birlic. Pictorul Ștefan Șoldănescu. Prozatorul de o rară finețe, Anton Holban. Nuvelistul Nicu Gane. Mai puțin cunoscuții scriitori, care-au avut și ei un răsunet în epoca lor Ion Dragoslav, Vasile Savel, Mihail Șerban, Nicolae Jianu. Germanistul Virgil Tempeanu. Mai recentul, abia descoperitul, după anii săi grei de detenție, după trecerea sa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Chendi, face considerații asupra condiției criticului literar în general), V. Goldiș, Oct. C. Tăslăuanu, I. Scurtu, I. Duma, Al. Bogdan, M. Simionescu-Râmniceanu, Octav Minar, D. Tomescu, Radu S. Dragnea, Al. Busuioceanu. În 1905 sunt reproduse răspunsurile la un chestionar adresat nuveliștilor din Regat, semnate de N. Gane, Iacob Negruzzi, I. Slavici, Duiliu Zamfirescu, I. Al. Brătescu- Voinești, I.A. Bassarabescu, M. Sadoveanu ș.a. În 1910 se lansează o anchetă literară despre poporanism, oferindu-se cititorilor opiniile venite de la I.L. Caragiale, C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287868_a_289197]
-
posibilitatea brodării unei trame SF pe un scenariu de policier. Se remarcă efortul coagulării unei recuzite specializate și a jargonului care o identifică, dar rezultatele nu ies din câmpul gravitațional al literaturizărilor proprii epocii. Între timp S. perseverase și ca nuvelist, o primă mobilizare editorială în acest regim producându-se odată cu Oracolul (1969), unde sunt atinse cu o relativă dexteritate teme obligatorii ale genului SF: roboți, extratereștri, voiajul temporal sau, ca în nuvela titulară, citirea viitorului etc. Un câștig ar fi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289505_a_290834]
-
nemilos concurată de erupțiile vanitoase ale unui prozator confiscat inițial de lăcomia realului, și mai apoi de parada erudiției. O dreaptă ierarhizare a valorilor literare românești, dincolo de flama adversităților, nu poate ocoli „testul Barbu” (Mihai Ungheanu). Eugen Barbu e un nuvelist de mijloace variate epice, psihologice și sociologice, strălucit evocator de medii și tipuri, chiar când acestea apar doar câteva clipe. Scriitorul are o excepțională memorie a lucrurilor și faptelor văzute sau auzite, observatorul știe să aleagă detaliul caracteristic, iar naratorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285622_a_286951]
-
ficțiune”. În mod normal, arta prozei ar trebui să cuprindă, iar în epocile clasice chiar cuprinde, orice scriere în proză cu caracter de operă (spre deosebire de Dl. Jourdain). Tudor Vianu în Arta prozatorilor români nu se ocupă numai de romancieri și nuveliști. Criticul, eseistul, filozoful, istoricul, economistul, oratorul, pamfletarul sunt prozatori și opera lor trebuie să aibă un stil. Claude Lévi-Strauss este un admirabil prozator, suculent, precis, sugestiv. Bergson, Nietzsche, Valéry, Sainte-Beuve, Maiorescu sunt mari prozatori; de Iorga ce să mai spun
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
1916. 20 Antoine de Rivarol (1753-1801), om de litere și jurnalist francez. 21 Jean de la Fontaine (1621-1695), fabulist și povestitor francez. 22 Jean-Pierre Claris de Florian (1755-1794), fabulist francez, strănepot al lui Voltaire. 23 Guy de Maupassant (1850-1893), romancier și nuvelist francez. 24 Iacob Lahovary (1846-1907), ministru de Externe (1904-1907) în guvernul conservator condus de George Gr. Cantacuzino. 25 Ordin cavaleresc creat în Franța în 1578 de regele Henri al III-lea (1574-1589). Desființat în 1791, a fost restabilit de către Restaurație
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
lui Păstorel se topi ca o rouă. Se mai păstră o vreme în aer o mireasmă plăcută de tutun fin, boieresc. CEZAR PETRESCU (n. 1 decembrie 1892, la Hodora- Cotnari, Iași - d. 9 martie 1961, București) a fost un romancier, nuvelist , traducător și gazetar român, redactor la Adevărul, Dimin eața, Bu covina, Țara nouă, Voința, fondator și codirector, alături de Pamf il Șeicaru, al revistei social-politice și culturale Hiena (1919-1924). Fiu al inginerului Dimitrie Petrescu, profesor la Școala agricolă Trifești lângă Roman
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
va fi plină de pește O să trăim împărătește. Și vom gusta, voi, boieri mari, Câte-o ulcică de Cotnari. MIHAIL SADOVEANU Mihail Sadoveanu (n. 5 noiembrie 1880, Pașcan i - d. 1 9 octombrie 1961, București) a fost un scriitor, povestitor, nuvelist, romancier, academician și om politic român. Este considerat unul dintre cei mai importanți pro zatori r omâni din prima jumătate a secolului XX. Va fi numit de Geo Bogza „Ștefan cel Mare al literaturii românești.” în vasta sa operă națională
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
tratate în tehnica miniaturizării. Atitudinea fundamentală este antifilistinismul (Mișu Gerescu visează că se scufundă într-o mlaștină având buzunarele pline de aur). Însă această atitudine purcede din prețuirea unui „odinioară” patriarhal, în numele unei tihne călduțe. O ușoară amărăciune umbrește seninătatea nuvelistului, parcă pentru a oferi măsura exactă a realității, care nu este nici idilică, nici catastrofală, doar cenușie. Dintr-o „amară mizantropie”, se distilează o acceptare stoică, ușor olimpiană. Printre armele de apărare, povestitorului nu-i este străin în primul rând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285867_a_287196]
-
că este scriitorul care face tranziția între generația lui Vlahuță și aceea a lui Sadoveanu. Din acest punct de vedere, putem spune că el este începătorul literaturii noastre celei mai noi și, fiind un scriitor de talent și un adevărat nuvelist, putem adăuga că de la el începe nuvela noastră - ca gen căruia să i se fi consacrat un scriitor. G. IBRĂILEANU SCRIERI: Nuvele și schițe, pref. Nerva Hodoș, București, 1903; În lumea dreptății, Iași, 1907; Pe marginea cărților, București, 1911; Întuneric
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285867_a_287196]
-
de euforia potolită, decât de aspectele sumbre sau de încleștările dramatice. De altfel, chiar „acuzatorii” vor recunoaște că talentul salvează proza lui de orice tezism dizgrațios. Devotat până la capăt genului scurt, nu o dată a fost comparat cu mai vechii noștri nuveliști care au manifestat o atenție similară pentru psihologia „omului mărunt” și pentru automatismele de comportament. I s-a remarcat însă specificitatea, datorată identității particulare a personajelor. „Suciții” din proza lui V. se înscriu într-o dublă nonconformitate: sunt deopotrivă diferiți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290480_a_291809]
-
Scrisori către Vasile Alecsandri (I-II, 1947). O contribuție mai amplă este Poezia lui Andrei Mureșanu (1943), scrisă din convingerea că o revalorificare obiectivă, în perspectivă istorică și critică, era necesară. Receptiv și la literatura contemporană, încearcă în Victor Papilian - nuvelist (1940) să demonstreze modernitatea acestui prozator, insistând asupra nuvelelor fantastice - o „creație poetică” izvorâtă mai mult din imaginație decât din observație, cu un conținut „mistic” generat de funcția activă a superstiției și a supranaturalului. În Proza lui Pavel Dan (1943
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285796_a_287125]
-
Révolution roumaine de 1848, Paris, 1930; Biografiile românești ale lui Ubicini, Cluj, 1932; Povestiri istorice, Sibiu, 1935; Teatrul lui Cehov, Oradea, 1937; O chestiune personală, Cluj, 1938; Periodicele ardelene în răstimp de o sută de ani, Cluj, 1938; Victor Papilian - nuvelist, Oradea, 1940; Raporturile românilor cu Ledru-Rollin și radicalii francezi în epoca revoluției de la 1848, București, 1940; Slavici și Italia, București, 1941; Din laboratorul literar al lui O. Goga, Sibiu, 1942; Progresul cultural al Transilvaniei după Unire, Sibiu, 1942; Memoriile lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285796_a_287125]
-
enciclopedică de tip renascentist, Mircea Eliade savantul și scriitorul a creat o operă caracteristică printrun profund umanism. El face parte din familia spirituală a lui Dimitrie Cantemir, B. P. Hașdeu, N. Iorga. Istoric al religiilor, orientalist , etnolog, sociolog, folclorist, eseist, nuvelist, romancier, dramaturg, memorialist iată câteva dintre multiplele laturi ale activității sale. Istoricul american al religiilor, Robert Ellwood în Politics And Mith, vorbea despre viața scriitorului ca despre o existență dominată de nostalgie: nostalgia copilăriei, a trecutului dus pentru totdeauna, a
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
zeilor”, „Înainte”, 1913, 275; „Dincolo de iubire și de moarte”, „Alarma”, 1915, 116; I. Vinea, „Strigoii”, ADV, 1920, 11 191; Dragoș Vrânceanu, „Se-aprind făcliile”, CRE, 1935, 2589; C. Pan. [C. Pantazescu], „Se-aprind făcliile”, ȚA, 1935, 879; Ion Pas, Un nuvelist: N. Porsenna, „Se-aprind făcliile”, „Gazeta cărților”, 1935, 377; G. [Al. Gregorian], „Se-aprind făcliile”, PRV, 1935, 150; Stelian Segarcea, „Se-aprind făcliile”, „Flacăra”, 1940, 13; Aurel Chiriacescu, „Rug”, CAP, 1943, 2134; Mihai Atanasiu, „Rug”, SE, 1943, 1671; I. Tarbescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288976_a_290305]
-
și evită exhibarea, B. este dublat de un „sceptic melancolic” (Al. Piru) și de un (auto)ironist bonom și delicat: dimensiune evidentă mai ales în prozele sale scurte, scrise ca pentru divertisment, dar nu mai puțin ca penetrante sondaje, de nuvelist sceptic, în diverse medii (familie, scenă, viață literară, lumea funcționarilor și a șefilor acestora etc.), surprinzând pe viu mecanica imediatului, a cotidianului și excelând în comicul verbal, în jocurile de limbaj care răstoarnă sau împing spre absurd sensurile consacrate. Acesta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285741_a_287070]
-
obsesive va împrumuta eroilor din romane una din dimensiunile lor distinctive, care le singularizează în segmentul de istorie literară ilustrat de opera lui M. Brațul Andromedei, primul lui roman, cu mari inegalități stilistice, conținând încă intruziuni ale cazuisticii jurnalistice, reproșate nuvelistului, cu o insuficientă motivație a raporturilor dintre personaje și cu o construcție dezechilibrată, rămâne în esență o carte semnificativă atât pentru tentativa reușită a scriitorului de a aborda original o temă recurentă în romanul modern, aceea a inadaptabilității intelectualului la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
Râpeanu, „Ciobanul care și-a pierdut oile”, GL, 1954, 33; Georgeta Horodincă, „Ciobanul care și-a pierdut oile”, CNT, 1955, 1; Savin Bratu, „Moștenirea”, GL, 1955, 12; Ion Oarcăsu, Proza lui Petru Vintilă, ST, 1955, 12; H. Zalis, Evoluția unui nuvelist, O, 1957, 7; Nicolae Mărgeanu, Sentiment și emoție, TR, 1957, 16; Mircea Tomuș, Un mod al realismului, ST, 1957, 6; Mioara Cremene, „Eroul necunoscut”, CNT, 1957, 26; Georgeta Horodincă, Un erou care ar putea fi al zilelor noastre, CNT, 1957
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290580_a_291909]
-
a cronicii, cea închinată lui Dimitrie Cantemir, tonul devine mai binevoitor, deși în Divan C. nu îl simpatizează pe noul domn și nu este de acord cu politica de apropiere de ruși promovată de acesta. Cronicarul are viziunea sintetică a nuvelistului. El știe să surprindă comportarea specifică a eroilor, reacția lor caracteristică. Ceasornicul domnilor, după versiunea latină a cărții lui Antonio de Guevara (Horologii Principum sive de vita M. Aurelii imperatoris, datorată lui M. Wunckelius, în 1606), cuprinde viața împăratului roman
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286445_a_287774]
-
veac XIX. Particularități ale nuvelei realist psihologice, care păstrează o relație strânsă între realitate și ficțiunea artistică, sunt ilustrate prin tema degradării morale provocate de patima înavuțirii, prin narațiunea heterodiegetică și prin perspectiva narativă omniscientă. Structural, „propunerea de realitate“ a nuvelistului se organizează pe două planuri dinamizate de conflicte puternice și pe un plancadru. Planul realității exterioare este de tip narativ, evidențiind un singur fir epic - element definitoriu pentru specia nuvelei. Al doilea plan este de tip analitic: planul interior, în
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]