332 matches
-
o fi aviară, sau porcină! Mamă-mamă! Am pățit-o! Mă reîntorc acasă cotcodăcind sau grohăind. Așa că intru în conversație cu tânărul subțire de lângă mine. Să-l trag puțin de limbă! Flăcăul e volubil! Foarte volubil și politicos! Mai ales că ortacul sau dormea de-i curgea apă din gură! Pardon me! Îmi spune că atât el cât și BSLL sunt din Finlanda, din orașul Kokkola (ușor de reținut!). Că ambi au aproape 18 de anișori și se duc în Ungaria, la
JURNAL DE VACANŢĂ 2013 (6) HELSINKI – BUDAPESTA – ORADEA MARE. CEASUL RĂU ŞI GRIPA KOKKOLIANĂ... de GEORGE ROCA în ediţia nr. 1111 din 15 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/George_roca_jurnal_de_vacan_george_roca_1389771763.html [Corola-blog/BlogPost/363777_a_365106]
-
s-a întors acasă, iar pe fetele lui, că avea trei, le lăsase la părinții nevestei lui, Dumnezeu s-o odihnească, pînă se punea el iar pe picioare, pentru că nici acolo nu prea mai avea ce face, o grămadă de ortaci mureau de foame și trăiau în mizerie și nici acasă nu mai avea pe nimeni, da' baremi era acasă, unde se simțea el bărbat întreg, nu avea nici pămînt, cosea iarba pe la alții și ofta de dorul unei grădini numai
PARFUMUL PAPUSILOR DE PORTELAN 43-48 de IOAN LILĂ în ediţia nr. 532 din 15 iunie 2012 by http://confluente.ro/Parfumul_papusilor_de_portelan_43_48_ioan_lila_1339754333.html [Corola-blog/BlogPost/358316_a_359645]
-
își plânge-n vertebre adânci rădăcini Durerea înaltă cât ceru* de-albastră pădurea din mine-i plecată-n suspin. Pădurea din mine își frânge copacii de dor și de jale, de frunze în vânt Și-i pleacă departe când jurui ortacii în scrâșnet de drujbe pe trailere plâng, . Pădurea din mine-i înaltă și verde își poartă în frunze dorul sihastru Și-i lacrimă ruptă când nimeni n-o vede pădurea din mine tânjește albastru. (Getuța Zecheru) Citește mai mult Pădurea
GEORGETA ZECHERU by http://confluente.ro/articole/georgeta_zecheru/canal [Corola-blog/BlogPost/380316_a_381645]
-
de unde, pe la ora prânzului, am dat telefon la redacția „Făcliei...”, să-l anunț pe cumnatu-meu că am ajuns cu bine. De la celălalt capăt al firului aud cuvântul tragedie. „A murit Susan, îmi spune cu durere în glas cumnatul meu, împreună cu ortacii lui, zece la număr, în puțul Corbeni, în urma exploziei unor acumulări de gaze. Mare durere. Și câte astfel de dureri nu au mai fost! Munca își continua cursul, ca și când nimic nu s-ar fi întâmplat. Viața își continua și ea
GREAUA MOSTENIRE de ION C. HIRU în ediţia nr. 377 din 12 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Greaua_mostenire_ion_c_hiru_1326396240.html [Corola-blog/BlogPost/361825_a_363154]
-
rețeta și pentru bursuci? Ideea fusese, cum am spus, a lui Culai. Asta era baza planului și noi cei doi, fusesem întrutotul de acord. Mai ales când el, mucalit, ne spunea: „Parcă-l aud pe mai marele bursucilor sfătuindu-și ortacii; nu mai mergeți măi, la porumb, că ne prind ăștia și ne pun pielea pe băț!” Secretul acțiunii fusese păstrat cu desăvârșire. Tata ne spusese că bursucii sunt răi și mușcă, așa că, dacă ne-ar fi cunoscut intențiile, nu ne-
DE MIHAI BAICU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1061 din 26 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/_la_bursuci_fragment_din_ca_cezarina_adamescu_1385456364.html [Corola-blog/BlogPost/346940_a_348269]
-
de unde, pe la ora prânzului, am dat telefon la redacția „Făcliei...”, să-l anunț pe cumnatu-meu că am ajuns cu bine. De la celălalt capăt al firului aud cuvântul tragedie. „A murit Susan, îmi spune cu durere în glas cumnatul meu, împreună cu ortacii lui, zece la număr, în puțul Corbeni, în urma exploziei unor acumulări de gaze. Mare durere. Și câte astfel de dureri nu au mai fost! Munca își continua cursul, ca și când nimic nu s-ar fi întâmplat. Viața își continua și ea
GREAUA MOŞTENIRE , HIDROCENTRALA DE PE ARGEŞ DE ION C.HIRU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 379 din 14 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/_greaua_mostenire_hidrocentrala_de_pe_arges_de_ion_c_hiru_al_florin_tene_1326534689.html [Corola-blog/BlogPost/361306_a_362635]
-
cum ar fi Gemenele sau Bucura, unde de pe țancuri se adună căprioarele și caprele negre să-și potolească setea. De partea cealaltă, la poalele Masivului Parâng, se află orașul Petroșani un vestit bazin minier unde în fiecare dimineață echipele de ortaci coborau în adâncul pământului să exploateze zăcămintele de cărbune. Dar așa cum s-a întâmplat cu multe întreprinderi din România noii guvernanți au închis minele. Orașul Petroșani a fost cel mai important centru de exploatare al cărbunelui din țară. Dar balerinii
PELERINAJ PE PLAIURILE TRANSILVĂNENE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 900 din 18 iunie 2013 by http://confluente.ro/Pelerinaj_pe_plaiurile_transil_ion_nalbitoru_1371564017.html [Corola-blog/BlogPost/363697_a_365026]
-
să fie-n Țară și în lumea dimprejur aerul mai demn și pur, cum sunt razele de soare, cum e apa din izvoare; Azi e luna lui cuptor se coace grâul din dor, cântecul ce-l spun acum, fie-vă ortac de drum... Referință Bibliografică: Luna lui cuptor... / Nicolae Nicoară Horia : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1643, Anul V, 01 iulie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Nicolae Nicoară Horia : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
LUNA LUI CUPTOR... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1435728661.html [Corola-blog/BlogPost/369792_a_371121]
-
unde marea majoritate a bărbaților își desfășurau activitatea în zona aceea, iar după ieșirea din șut re(de)veneau la îndeletnicirea ce le-au dat-o dumnezeu;cea de țăran. Amintesc asta din cauza că nea Petre făcea notă discordanta printre ortaci.Se prezența la șut primul, intră în vestiar, isi dădea jos cioarecii, cămașă lungă după ce a desbracinat-o de chimir, apoi îmbracă tacticos salopetele negre de cărbune, măi trăgea o dușca din clondirul cu rachiu, de care nu se despărțea niciodată
PETRU ŞI ROZA, POVESTIRE DE ION DOREL ENACHE-ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Petru_si_roza_povestire_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/366883_a_368212]
-
dar fără a abuză,doar așa, să-și facă curaj, bagă sticlă în traistră, o încuia în vestiar și se prezenta la lămpărie, de unde își lua în primire lampă de miner apoi se poștă în fața ''coliviei'' să vină și ceilalți ortaci și ăă coboare în adâncul pamintului.Asta nu că era mai conștient la prezența, doar că era singurul care nu venea de acasa îmbrăcat în hainele de lucru și nici în altfel de haine mai lejere care nu percepea ceremonialul
PETRU ŞI ROZA, POVESTIRE DE ION DOREL ENACHE-ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 211 din 30 iulie 2011 by http://confluente.ro/Petru_si_roza_povestire_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/366883_a_368212]
-
Aveam alte subiecte de scris atunci, cât vrafu, Dar într-o zi, la sfadă, una dintre vecine Îi spune celeilalte în ciudă ,”șterge prafu!” Și parcă dintr-o dată mă prinse-atunci magia Cuvântului pe care nu pot să-l mai alung, Ortacul meu de-o viață, rămas la Hamangia, Mi-a coborât în suflet și-a cugetat profund... Da, prăfuite-s toate și Omul care scrie Abia de mai respiră sub greutatea lui, Ce nemilos, de-o vreme se-așterne pe hârtie
PRAFUL... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 191 din 10 iulie 2011 by http://confluente.ro/Praful_.html [Corola-blog/BlogPost/366688_a_368017]
-
era permis în minele de minereuri. Până am terminat toate pachetele de acasă așa am procedat împărțind țigările la cei care îmi solicitau câte o țigară. Un alt moment al renunțării a fost când am mers la o bere cu ortacii. Tentația era mare însă nu am reluat obiceiul de a fuma. Am scris acest articol pentru demonstra că numai prin voință proprie poți realiza ceea ce îți propui. Iată au trecut 42 ani și am reușit să-mi înving acest obicei
24 MARTIE 1971 CUM M-AM LĂSAT DE FUMAT? de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 814 din 24 martie 2013 by http://confluente.ro/24_martie_1971_cum_m_am_lasat_mihai_leonte_1364108554.html [Corola-blog/BlogPost/345390_a_346719]
-
la cei duși... Nici stele nu mai cad de mult, cândva Aveau un rost pentru îndrăgostiți, Azi cerul pare un câmp de mucava Pe care doar ciulini-s rătăciți. Dar o să vină timpul în curând Să povestim ca doi bătrâni ortaci... Acum ne întâlnim numai în gând Vorbesc întruna eu, tu însă... taci! Și numai vreau s-ascult cum urlă vântul Și nici tăcerea ta n-o mai suport Aș răscoli cu palmele pământul Să rup blestemul ăsta ce îl port
NOSTALGIA IUBIRII de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 2319 din 07 mai 2017 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1494150127.html [Corola-blog/BlogPost/379594_a_380923]
-
fusese miner, dar se stinsese de acea boală specific minerilor, șuiul sau pe înțelesul nostru silicoza. Tatăl lui Istvan fusese vechi ilegalist, dar nu a vrut să fie activist de partid cum se obișnuia în acele vremuri. A rămas cu ortacii lui mineri căci trebuia să se pensioneze. În schimbul luptei sale din ilegalitate partidul l-a integrat pe fiul său Istvan în miliție și mai apoi a fost trimis să lucreze la securitate prin anul 1952, când republica se instalase bine
BIOGRAFIA UNUI SECURIST de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 629 din 20 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Biografia_unui_securist_mihai_leonte_1348127858.html [Corola-blog/BlogPost/343834_a_345163]
-
de ce a fost scos din sistem Istvan? Șefii lui au constatat că nu depunea destul zel pentru lămurirea țăranilor de a intra în colectiv. Fusese trimis și în comuna Sălciua localitate de pe valea Arieșului unde cunoștea multă lume care fuseseră ortacii de muncă ai tatălui său. De aici îl cunoștea și ajutorul miner care îl persecuta, căci îl pusese să semneze cererea de intrare în colectiv. Magazionerul nostru cunoștea valea Arieșului de la Gârda de Sus până la Ocoliș, căci fusese la rândul
BIOGRAFIA UNUI SECURIST de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 629 din 20 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Biografia_unui_securist_mihai_leonte_1348127858.html [Corola-blog/BlogPost/343834_a_345163]
-
parcă este Vizibilă în orice iesle, Nu e Becali, oricine-i Gigel , el revine, Iată-l acum în pădure, Lovește cu o secure, Jocul său elegant Este securizant. Vobește cu Blaise Pascal, Se află mereu pe val, Prietenul cu Nicu Ortacul, Pe cărțile vechi șterge praful, Hohotul său ne distrează, Amicul Gigel e pe fază, Din gri pân-la albastru Încearcă să se călească, Spune, totuși , că-i om, Născuți suntem atomi, Quo vadis? În Dealul Spirii Bem spirt cu bunicii, zbirii
BALADA LUI GIGEL de BORIS MEHR în ediţia nr. 1295 din 18 iulie 2014 by http://confluente.ro/Boris_mehr_1405655930.html [Corola-blog/BlogPost/349338_a_350667]
-
de un: „Tri-lu-li-lu-lu-lu-la!” (pierderea propriului ego, a capacității de sinteză și sincronizare la realitatea înconjurătoare) în care deși autorul cărții trage semnalul redeșteptării nației noastre prin capitolul intitulat simplu „Deșteaptă-te române!”, totuși romanii din exil se supun în capitolul Ortaci ... Ori taci! unui adevărat supliciu al umilinței repetat oriunde s-ar duce în societatea americană, lucru pe care aici pe plai mioritic nu l-ar fi acceptat niciodată, de parcă am fi un popor de sadomasochiști, pentru un pumn de dolari
CONSTANTIN T. CIUBOTARU: AMERICA DIN SUFLETUL MEU de EUGENIA DUMITRIU în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Eugenia_dumitriu_constantin_eugenia_dumitriu_1391422920.html [Corola-blog/BlogPost/352765_a_354094]
-
stau să capete întâietate și alte secvențe de viață, inclusiv cele din vremea când a fost forțat de împrejurări să lucreze ca ... miner: „Mă văzui urcând pieptiș dealul Barburei, un sătuc mititel, la o azvârlitură de băț de Deva, cu ortacii după mine, sau eu după ei, nu mai știam, cert este că eram miner de trei zile. Pentru mine, adăstarea în acel loc devenise o terapie de șoc, metodă care se aplica la bolnavi în ultimul stadiu, adică le provoca
LA CUMPĂNA DINTRE „DRAGA” DE VIATA ŞI LUMEA DE „DINCOLO”: EL DESCONOCIDO! de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 571 din 24 iulie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_la_cumpana_dintre_georgeta_resteman_1343135310.html [Corola-blog/BlogPost/355112_a_356441]
-
înveseli! Îl strigau Povestitorul și, în scurtă vreme, puștiul căpătase o aură de căpetenie, astfel încât o mână dintre părtașii lui Nenea veniseră și se orânduiseră cu drag în jurul său. Faptul atrăsese înverșunarea fiului Clopotarului, mare tartor în sat, muncindu-și ortacii în nevolnicii supărătoare pentru oameni, nerecunoscându-și faptele niciodată, căutând alt țap ispășitor. Găliganul ăsta, la cinsprezece ani ai săi, era nevolnic la carte, dar priceput să-și joace pe degete supușii. Îl ascultau bietele firi slabe, nădăjduind să-i
DEZLEGAREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1480233055.html [Corola-blog/BlogPost/384294_a_385623]
-
nu-i veni să creadă! Un tricolor micuț, cam ferezit de timp i se păru, flutura în bătaia vântului. Ce se-ntâmplase?! Cum de-și făcuse rost?! Când? Iarăși fusese-nvins de năpârstocul ăla?! Și, pe tăcute, se despărți de ortacii săi, dorindu-și, ca nicicând, să fie singur, să-și aline rănile de... biruit. La câteva zile după-ntâmplare, se dezlegă răspunsul la întrebările lui Nenea. Povestea dăduse înconjur satului, rostită fiind la sfârșitul predicii de însuși preotul. Acesta grăise
DEZLEGAREA de ANGELA DINA în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1480233055.html [Corola-blog/BlogPost/384294_a_385623]
-
cum ar fi Gemenele sau Bucura, unde de pe țancuri se adună căprioarele și caprele negre să-și potolească setea. De partea cealaltă, la poalele Masivului Parâng, se află orașul Petroșani un vestit bazin minier unde în fiecare dimineață echipele de ortaci coborau în adâncul pământului să exploateze zăcămintele de cărbune. Dar așa cum s-a întâmplat cu multe întreprinderi din România noii guvernanți au închis minele. Orașul Petroșani a fost cel mai important centru de exploatare al cărbunelui din țară. Dar balerinii
PELERINAJ PE PLAIURILE MIORITICE TRANSILVĂNENE de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 900 din 18 iunie 2013 by http://confluente.ro/Pelerinaj_pe_plaiurile_mioriti_ion_nalbitoru_1371564526.html [Corola-blog/BlogPost/363701_a_365030]
-
de lumină, Să fiu iar copilașul învlăstărit de dor Acolo în cămară, la oala cu groștior Și mieunând melodic, așa, precum pisica Să mă întrebe mama, ce faci? și eu-nimica... Mi-e dor să merg la școală, cu bunii mei ortaci, Ori la furat de ouă de păsări prin copaci; Să mă întrec de-a valma cu mieii de pe crâng, Mi-e dor de fericirea din dor de dor să plâng! Mi-e dor, ce vorbe simple și pline de-adevăr
MI-E DOR... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1871 din 14 februarie 2016 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1455401916.html [Corola-blog/BlogPost/373724_a_375053]
-
întodeauna pentru realizările prietenilor și cunoscuților săi, niciodată nu pizmuia pe nimeni, chiar dacă pe el îl durea sufletul după Marioara lui, și uneori, și după Tanța, cu toate că o drăcuia și-o făcea albie de porci. Oricum ar fi fost, fusese ortacul lui și chiar dacă nu recunoștea niciodată față de el însuși acest lucru, îi era la fel de dor, cum îi era și de Marioara, mai ales în clipele în care își aducea aminte de tinerețea lor, așa ca atunci când era cu Pepsi în
CĂPITANUL VASILE (4) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1463405241.html [Corola-blog/BlogPost/381997_a_383326]
-
nu îi oprește nimeni să țină mai multe oi, mai mândre și mai cornute, nici să-și învețe caii, nici să își selecteze câini bărbați. Problema este că nu au voința sau capacitatea să facă asta. Sau le lipsesc ambele. Ortacul lor, în schimb, și vrea, și poate. Așa că o face. Este genul omului care își vede de treabă, dă tot ce e mai bun din el, fără să-și piardă cumpătarea. E omul-motor al societății. Ceilalți doi sunt oamenii-frână. Însă
Miorița. Despre luptă între complot și resemnare by https://republica.ro/miorita-despre-lupta-intre-complot-si-resemnare [Corola-blog/BlogPost/338601_a_339930]
-
arestări în masă, precauția, flerul și, de ce nu, șansa îl direcționează din nou spre București, unde-și pregătește de această dată plecarea peste graniță. Grupul de studenți din care face parte alături de Genu (Eugen) Ștefănescu, Sandu Ionescu (ambii prieteni și „ortaci” de pribegie ai lui nea Mitică Sinu) și Tiberiu Ionescu, toți colegi de facultate și prieteni nedespărțiți, plănuise să treacă la sârbi pe la Turnu Severin, traversând Dunărea înot. Tiberiu Cunia însă nu știa să înoate și cu toate că prietenii săi încercaseră
63 DE ANI ÎN EXIL, O CARIERĂ STRĂLUCITĂ ŞI-UN PREMIU „VON HUMBOLDT”! de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 227 din 15 august 2011 by http://confluente.ro/Tiberiu_cunia_63_de_ani_in_exil_o_cariera_stralucita_si_un_premiu_von_humboldt_.html [Corola-blog/BlogPost/360650_a_361979]