6,319 matches
-
simplul fapt că a spus unui coleg să meargă la scăldat, după ce și-a terminat ”norma”, alături de alți colegi, care pleaseră déjà la gârlă. Trăiește adevărată dramă, când dirigintele C. Emil l-a făcut criminal, călău. În ultimul capitol, ”Blesteme părintești”, scriitorul Ion Părăianu ne expune efectiv privirilor alt aspect al vieții de la țară, de data aceasta din viața unei tinere familii. Nu lipsesc explicațiile cu ursitorile, la fel cu lucrările agricole organizate în C.A.P-uri. De fapt este
CHEMAREA STIGĂTULUI... UN CALISTRAT HOGAȘ CU NICOLAE LABIȘ DE MÂNĂ PE VALEA ȘASEI... de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1514 din 22 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1424596512.html [Corola-blog/BlogPost/382408_a_383737]
-
drumului spre Iisus Hristos. O familie care își ia în serios rolul de "biserică mică", așa cum o numește Sfântul Ioan Gură de Aur, va facilita integrarea și creșterea copiilor, a elevilor, în Biserica mare. În mod evident ignorarea acestor îndatoriri părintești va da roade pe măsura și calitatea efortului depus. În contextul actual, rolul Profesorului de religie este dificil, delicat, dar absolut necesar. El trebuie să fie un integrator, moderator și mediator înțelept, între copil, familie, Biserică și societate. Misiunea lui
PROFESORUL DE RELIGIE, UN MODEL DE CONDUITĂ PENTRU „UCENICII“ SĂI ŞI UN MEDIATOR ÎN ŞCOALA ÎN CARE ÎŞI DESFĂŞOARĂ ACTIVITATEA ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 810 din 20 martie 2013 by http://confluente.ro/Profesorul_de_religie_un_mode_stelian_gombos_1363766928.html [Corola-blog/BlogPost/345345_a_346674]
-
Acasa > Orizont > Ganduri > DESPRE SACRIFICII PĂRINTEȘTI Autor: Dan Norea Publicat în: Ediția nr. 1306 din 29 iulie 2014 Toate Articolele Autorului Prin anii '80 stăteam la o coadă și discutam amical cu cei din jur. Era o coadă liniștită, încă nu “băgase” nimic. După ce venea vestea
DESPRE SACRIFICII PĂRINTEŞTI de DAN NOREA în ediţia nr. 1306 din 29 iulie 2014 by http://confluente.ro/Dan_norea_1406617666.html [Corola-blog/BlogPost/349539_a_350868]
-
primesc uneori apelativul “Maestre” ? Cu același efect ca la măgarul lui Arghezi. Dar de Crăciun ne adunăm cu toții, se umple sufrageria, mie mi se umple inima și prin minte îmi trece o idee fugitivă: “A meritat!” Referință Bibliografică: Despre sacrificii părintești / Dan Norea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1306, Anul IV, 29 iulie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Dan Norea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare la articolele
DESPRE SACRIFICII PĂRINTEŞTI de DAN NOREA în ediţia nr. 1306 din 29 iulie 2014 by http://confluente.ro/Dan_norea_1406617666.html [Corola-blog/BlogPost/349539_a_350868]
-
lac, străbătând o alee umbrită, iar adierea care mișca frunzele îți amintește că ești într-un spațiu sacru, miraculos, după ce ai poposit câteva ore la Casa Memorială M. Eminescu, iar aici poți continua cu introspecțiile asemeni lui. În curtea casei părintești a poetului, se ridică acum câteva clădiri mai noi, care stau alături de cele vechi. Modesta bisericuță din lemn a familiei Eminescu, construită în formă de treflă, având cel mai mic naos pe care l-am văzut vreodată, de un anume
IPOTEŞTII MITICI de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 894 din 12 iunie 2013 by http://confluente.ro/Ipotestii_mitici_elena_armenescu_1371022678.html [Corola-blog/BlogPost/346022_a_347351]
-
dă sentimentul de solidaritate. Iar solidaritatea - „ținerea laolaltă a celor ce se află despărțite” - amintindu-ne de Heidegger, este însăși identitatea. Tot el definește bine limba ca fiind „locul de adăpost al ființei”. Refugiul în dimensiunea de securitate a graiului părintesc și „ținerea laolaltă”, crearea unui liant al celor de viță românească, păstrarea identității, este și ceea ce reușesc revistele diasporei, dar editate, câteva, și în Țară, în format electronic care asigură accesul universal-planetar instantaneu, inclusiv al celor rămași (într-o altfel
ACASĂ, DIN ÎNDEPĂRTATE ZĂRI de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 252 din 09 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Acasa_din_indepartate_zari.html [Corola-blog/BlogPost/367134_a_368463]
-
ales... chiar și acum când nu mai sunt, părinții mei sunt sprijinul meu de nădejde! Deși mă cert de multe ori cu ei în gând, și de multe ori le reproșez foarte multe lucruri, sunt în continuare sprijinul meu! Casa părintească, pentru fiecare este nucleul localității natale, așa cum această localitate e mijlocul pământului, pe când familia e centrul lumii. Vă ține treze amintirile casa în care v-ați născut? Prietenii din copilărie vă recheamă? Ați pornit pe drumurile destinului artistic oțelită de
MAIA MORGENSTERN. DISCUŢII AGREABILE (INTERVIU) de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1424518963.html [Corola-blog/BlogPost/377842_a_379171]
-
puțin neajunsurile, lipsurile, greutățile - mama, țin minte, încerca să compenseze cu bună dispoziție și cântece, cu, pur și simplu, dragoste de viață și ambiția de a trăi demn; tata, apoi, cu un orizont cultural tulburător. Asta este de fapt casa părintească. Locuiam undeva pe „Occidentului”, apoi am locuit undeva într-un bloc, iarăși impropriu, iarăși plin de igrasie, iarăși... Copilăria mea și casele copilăriei au fost marcate de frig, am îndurat frig, asta cred că ar putea fi una din trăsăturile
MAIA MORGENSTERN. DISCUŢII AGREABILE (INTERVIU) de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1424518963.html [Corola-blog/BlogPost/377842_a_379171]
-
dorobanților, ridicați împotriva domniei. Astfel, Constantin a fost crescut de mama sa, de bunica după tată, Păuna Greceanu, și de unchiul său, stolnicul Constantin Cantacuzino, ceea ce i-a prilejuit primirea unei educații alese. Copilăria și-a petrecut-o în casele părintești din București, deprinzând carte grecească și latinească, dovedindu-se iscusit la învățătură. Murind cei doi frați ai săi mai mari, toată moștenirea părintească rămâne tânărului Cantacuzino. Se căsătorește cu Marica, nepoata lui Antonie Vodă din Popești. În 1678, unchiul său
JERTFA SFINŢILOR MARTIRI BRÂNCOVENI – ÎNTRE ASUMAREA RESPONSABILĂ A LIBERTĂŢII UMANE ŞI REALITATEA AUTENTICĂ A MUCENICIEI CREŞTINE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1116 din 20 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Jertfa_sfintilor_martiri_bra_stelian_gombos_1390219080.html [Corola-blog/BlogPost/361619_a_362948]
-
Constantin Cantacuzino, ceea ce i-a prilejuit primirea unei educații alese. Copilăria și-a petrecut-o în casele părintești din București, deprinzând carte grecească și latinească, dovedindu-se iscusit la învățătură. Murind cei doi frați ai săi mai mari, toată moștenirea părintească rămâne tânărului Cantacuzino. Se căsătorește cu Marica, nepoata lui Antonie Vodă din Popești. În 1678, unchiul său, Șerban Cantacuzino ajunge domnitor, astfel că tânărul Constantin este înaintat vel-logofăt, cea mai înaltă treaptă a ierarhiei boierești. Având și o avere însemnată
JERTFA SFINŢILOR MARTIRI BRÂNCOVENI – ÎNTRE ASUMAREA RESPONSABILĂ A LIBERTĂŢII UMANE ŞI REALITATEA AUTENTICĂ A MUCENICIEI CREŞTINE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1116 din 20 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Jertfa_sfintilor_martiri_bra_stelian_gombos_1390219080.html [Corola-blog/BlogPost/361619_a_362948]
-
gândului ce o ia razna spre adolescență: "Joacă-te cu mine!" "Eu am fost cea mai frumoasă." Îmi răsare, răzând, în cale o năzbâtie cu plete zambile, cu o rochiță albastră, presărată cu viorele aduceri-aminte, se joacă, zglobie, în curtea părintească. Îmi simte mirosul de liliac înflorit ce-mi inundă ochii, precum inunda odăile din acele primăveri. Mă privește, oarecum mirată, dispare indiferentă, fără griji, continuându-și jocul. Strigă: “Tăticule, a venit o tanti la noi!” Ce frumoasă ai fost copilărie
SURÂS de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1337 din 29 august 2014 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1409282667.html [Corola-blog/BlogPost/358257_a_359586]
-
adunând, în jur, sufletele bucuriei, curcubeu de fluturi. Urmele pașilor, fetei bujorului, încă-mi zâmbesc, privind la părinți. Viața, în brațe calde de leagăn, m-a cuprins vegheată de Soare și Lună cu drag și dinadins. Intrând în holul casei părintești, gândul se izbește de imaginea unei femei. O femeie veselă, cu ochi surâzători, cu zâmbet larg cât o grădină cu bujori. “Ești frumoasă! Vino mai aproape! Cine ești, draga mea?“ “Sunt tu, sunt imaginea ta, în floarea vieții.” “Jură-mi
SURÂS de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1337 din 29 august 2014 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1409282667.html [Corola-blog/BlogPost/358257_a_359586]
-
ești, draga mea?“ “Sunt tu, sunt imaginea ta, în floarea vieții.” “Jură-mi că n-ai să pleci, că vei rămâne cu mine!” “Nu pot, deși aș vrea să te însoțesc, nu am cum, m-ai abandonat definitiv în casa părintească, în noaptea când Soarele și-a stins lumina. Referință Bibliografică: Surâs / Olguța Trifan : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1337, Anul IV, 29 august 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Olguța Trifan : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a
SURÂS de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1337 din 29 august 2014 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1409282667.html [Corola-blog/BlogPost/358257_a_359586]
-
tine, să-l spună Parohiei. Dacă nici atunci nu se îndreaptă, să-l spuneți public. Nu știu dacă acesta este adevărul Bisericii. Și al carei Biserici. Scenă 1: Concluzie: Adevărul doare. Scenă 2: Concluzie: Mângâierea chiar, poate fi frățeasca, sau părinteasca. Sau poate să doară. Chiar și mângâierea părinteasca, sau frățeasca, poate sa doară. Dacă nu o meriți. Alte scene: 1. Și dacă ești bun cu oamenii, oamenii te vor răstigni, ca pe Iisus? 2. Și Iisus l-a mângâiat pe
Liviu Florian Jianu: Gânduri după vizionarea spectacolului cu piesa “Profu’ de Religie” Teatrul National Marin Sorescu – Craiova by http://revistaderecenzii.ro/liviu-florian-jianu-ganduri-dupa-vizionarea-spectacolului-cu-piesa-profu-de-religie-teatrul-national-marin-sorescu-craiova/ [Corola-blog/BlogPost/339264_a_340593]
-
nu se îndreaptă, să-l spuneți public. Nu știu dacă acesta este adevărul Bisericii. Și al carei Biserici. Scenă 1: Concluzie: Adevărul doare. Scenă 2: Concluzie: Mângâierea chiar, poate fi frățeasca, sau părinteasca. Sau poate să doară. Chiar și mângâierea părinteasca, sau frățeasca, poate sa doară. Dacă nu o meriți. Alte scene: 1. Și dacă ești bun cu oamenii, oamenii te vor răstigni, ca pe Iisus? 2. Și Iisus l-a mângâiat pe Iuda, pe creștet. 3. O mângâiere devine subiect
Liviu Florian Jianu: Gânduri după vizionarea spectacolului cu piesa “Profu’ de Religie” Teatrul National Marin Sorescu – Craiova by http://revistaderecenzii.ro/liviu-florian-jianu-ganduri-dupa-vizionarea-spectacolului-cu-piesa-profu-de-religie-teatrul-national-marin-sorescu-craiova/ [Corola-blog/BlogPost/339264_a_340593]
-
să aflu calea Spre-o viata fara grijă , S-adun avere multă , Și-o casă să-mi zidesc . Am fost străin , pe drumuri Puștii si-amagitoare , Din moștenirea dată , Doar praful s-a ales . Nu m-a-nsotit iubirea , Si palma-ti părinteasca , Căci binecuvântarea N-am vrut să o primesc . Acum ma-ntorc acasă , Sărac , bolnav și singur , Un semn să pui în poarta , Să știu că mă primești . În rând cu cei din urmă , Cu robii de m-aseaza , Doar dă-
MA-NTORC ACASA de FLORINA EMILIA PINCOTAN în ediţia nr. 1964 din 17 mai 2016 by http://confluente.ro/florina_emilia_pincotan_1463507823.html [Corola-blog/BlogPost/379056_a_380385]
-
mâinile tatălui, vizibil emoționat, în mâinile sale și îl opri închizând ochii într-un gest de tăcere... - Tăticule, ți-am văzut admirația pentru această iconiță și dorința de a o avea și consider că locul ei este aici...în casa părintească lângă dragii mei părinți. Deci, primește-o cu toată inima, așa cum ți-o dăruiesc! - Dacă așa spui tu...așa să fie! Parcă poate cineva să se opună voinței tale..., adăugă tatăl, făcând ghiduș cu ochiul către mama Emanuelei... - Hai, hai
ÎN MÂNA DESTINULUI...(5) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1507 din 15 februarie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1424034758.html [Corola-blog/BlogPost/362713_a_364042]
-
Nou. C-au venit 'napoi acasă, după douăzeci de ani, Ion cu Leana lu' Cipezăr, cetățeni americani. Și-uite-așa, Revelionul l-au făcut din case-n case Pe la rude și prieteni până-n zori, la ora șase. Și-ntorcând pe ulicioară, către casa părintească, Ion Cipezăr, beat cum cuiul, începu să-și amintească: -Măi nevastă, ții tu minte când erai pe vremuri fată? Uite-aici, pe întuneric am făcut-o prima dată! I-arătă Ionică gardul de la fostul Ceapeu: -Hai s-o facem înc-o
MARE SHOW DE ANUL NOU!!! de SORIN OLARIU în ediţia nr. 366 din 01 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Mare_show_de_anul_nou_.html [Corola-blog/BlogPost/359430_a_360759]
-
s-a bucurat/Nepoțeii-am sărutat,/La icoane am privit,/M-am culcat și-am adormit./ Dimineața m-am sculat/Și din nou iar am plecat.” În cântecul „M-am născut în Ciocănești” sunt amintite aspecte ale vieții din familia părintească: „M-am născut în Ciocănești/P-un pârâu de munte/ Casă cu șapte surori/ Și cu doruri multe./ Tatăl meu era român/ Și muncea întruna./ Și cu drag el ne creștea/Și pe mama o iubea./ Avea un picior de
FESTIVALUL NAŢIONAL AL PĂSTRĂVULUI, CIOCĂNEŞTI, JUD. SUCEAVA de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1179 din 24 martie 2014 by http://confluente.ro/Elena_trifan_1395685022.html [Corola-blog/BlogPost/349905_a_351234]
-
Pe urmele copilului de ieri , Aleargă viața și-napoi privește ... Se țes în jurul meu vii amintiri - Nu-s vindecat de jocul de-altădată . Când mintea se frământă-n născociri, O văd pe mama cum m-așteaptă-n poartă. Văd pragul casei mele părintești Și-un ochi de geam, decor pentru mușcate. În goană , anotimpuri și povești Rămân în urmă cu priviri mirate. Văd nucii de la poartă - larg umbrar, Și, tainic, mă- mpresoară nostalgia. Știu. Am plecat demult de-acolo, dar, Mi-am legănat
NOSTALGIE de GEORGETA GIUREA în ediţia nr. 2063 din 24 august 2016 by http://confluente.ro/georgeta_giurea_1472059784.html [Corola-blog/BlogPost/344213_a_345542]
-
să și-l ieie.» (EP, II, 274); se subînțelege că sfătuit de fecioara de la casa Babei Cotoroanțe, Făt-Frumos reușește să obțină murgul cu șapte inimi („tretinul / calul cel slab“). Ca majoritatea feți-frumoșilor din basmele valahe și Făt-Frumos-din-Lacrimă crescuse la palatul părintesc «într-o lună cât alții într-un an» (EP, II, 263). Deosebit de interesantă este înrăzărirea eminesciană a mitemelor temporalității din «Scrisoarea I», din sonetul «Trecut-au ani...», din «Glossă», din «Luceafărul», din «Sărmanul Dionis» etc., raliindu-și - din planuri complementare
DE LA ANUL DE TREI ZILE LA MITUL COMPRIMĂRII TIMPULUI ÎN CREAŢIA LUI EMINESCU de ION PACHIA TATOMIRESCU în ediţia nr. 2318 din 06 mai 2017 by http://confluente.ro/ion_pachia_tatomirescu_1494060691.html [Corola-blog/BlogPost/380066_a_381395]
-
pocneam eu, o mai pocneau alții... nu costau prea mult reparațiile. Odată, am lăsat-o în parcarea unei... Nu mai ascult. Mușchii spatelui au început să mă doară de încordare. Vreau la mama, oricât de copilărește ar suna. Liniștea casei părintești și siguranța curții împrejmuite cu o centură de corcoduși, mi se par acum cele mai frumoase vise posibile. Am ajuns în cele din urmă, iar norocul meu fu acela că Sandy se grăbea să ajungă la un centru SPA, așa încât
ALO, AICI SANDY! de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1631 din 19 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1434690451.html [Corola-blog/BlogPost/352939_a_354268]
-
cum să fim tari!? Astăzi, 27 ianuarie 1989, la o lună după ce l-am așezat în noua lui casă pe Paulică la Cimitirul Mont Royal, în secția Mountain View, cum a dorit Zâna, ca el să privească de sus casa părintească, liceul Stanislas unde studiase, am fost cu Radu la cimitir să depunem flori, să aprindem lumânările de veghe. Am găsit crucea de lemn scrisă de mine și sculptată de Radu smulsă din loc, luată de vânt. Am luat-o cu
UN ALT FEL DE PAŞOPTIŞTI ROMÂNI ÎN FRANŢA, CANADA ŞI STATELE UNITE de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 312 din 08 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Exilul_romanesc_la_mijloc_de_secol_xx_un_alt_fel_de_pasoptisti_romani_in_franta_canada_si_statele_unite_0_1_2_3_4_5_6_7_8_9_10_11.html [Corola-blog/BlogPost/357057_a_358386]
-
Impact > Scrieri > SFINȚIREA COZONACILOR Autor: Viorel Darie Publicat în: Ediția nr. 1193 din 07 aprilie 2014 Toate Articolele Autorului Sfințirea cozonacilor Întocmai ca-ntr-o carte de povești de spus la gura sobei, la poalele muntelui unde era casa noastră părintească, trăia un moș împreună cu baba sa într-o gospodărie veche, nu prea săracă, dar foarte veche. Șindrilele casei amenințau să zboare la fiecare vijelie mai puternică. Oarecum, casa era apărată de furiile vântului de livada destul de întinsă din preajma gospodăriei. De cum
SFINŢIREA COZONACILOR de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1193 din 07 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1396851947.html [Corola-blog/BlogPost/354108_a_355437]
-
seama asemeni Fericitului Augustin care afirma pătruns de adevăr ” Unde să te caut Doamne, dacă eu mă aflu chiar în pântecul Tău?” sub imperiul amintirii slujbelor de liturghie și a cântărilor slăvitoare ascultate în copilărie în bisericuța din curtea casei părintești, ori a corului călugărilor de la Mânăstirea Neamț, pătruns de dorința de apropiere față de Dumnezeu, scrie o invocare devenită nemuritoare, recitată ori cântată acum de multe corale : Răsai asupra mea, lumină lină, Ca-n visul meu ceresc de-odinioară; O, Maică
EMINESCU ÎN ETERNITATE de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 745 din 14 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Eminescu_in_eternitate_elena_armenescu_1358189076.html [Corola-blog/BlogPost/342345_a_343674]